20 maart 2023: Zie ook dit artikel: https://kanker-actueel.nl/NL/brip1-mutatie-geeft-uitstekende-respons-op-olaparib-bij-uitgezaaide-hr-positieve-her2-negatieve-borstkanker-blijkt-uit-casestudie.html

Raadpleeg ook 
literatuurlijsten niet-toxische middelen en behandelingen specifiek bij borstkanker van arts-bioloog drs. Engelbert Valstar

13 augustus 2021: ASCO 2021, June 24, 2021 N Engl J Med 2021; 384:2394-2405

Resultaten uit de Olympia studie laat zien dat wanneer borstkankerpatiënten met een BRCA 1 en/of BRCA 2 mutatie of daarop gelijkende erfelijke afwijking na operatie en chemo de parpremmer Olaparib krijgen als medicijn dan verbetert dat de ziektevrije tijd op 3-jaars meting met 9 procent in vergelijking met een placebo. En ziektevrije overleving zonder uitzaaiingen verbeterde met 7 procent in vergelijking met een placebo op 3-jaars meting.

Met een mediane follow-up van 3,5 jaar was er een overduidelijke klinisch significante verbetering voor deze groep patiënten aangetoond, met een verbetering van ongeveer 9% in invasieve ziektevrije overleving na 3 jaar van 77,5% tot 86,1% bij de patiënten die olaparib kregen; dat is overall volgens de onderzoekers een verbetering van 39% in IDFS = invasieve ziektevrije overleving. In ziektevrije overleving zonder dat er uitzaaiingen werden gezien was er een verbetering van 7% na 3 jaar, en de verschillen werden naarmate de tijd verstreek groter; dat ontwikkelde zich volgens de onderzoekers in een verbetering van 43% in ziektevrije overleving overall.

Alle patiënten (N = 1836) kregen eerst hun standaard behandeling voor deze vorm van borstkanker: chemotherapie, chirurgie, bestraling en werden daarna gerandomiseerd ingedeeld naar olaparib, een PARP-remmer, die al is goedgekeurd vooor borstkankerpatienten met uitzaaiingen met de standaarddosis van 300 milligram tweemaal daags versus placebo tweemaal daags. En het primaire eindpunt was invasieve ziektevrije overleving.

Met een mediane follow-up van 3,5 jaar is er een zeer klinisch significante verbetering voor deze groep patiënten aangetoond, met een verbetering van ongeveer 9% in invasieve ziektevrije overleving na 3 jaar van 77,5% tot 86,1% bij de patiënten die olaparib kregen; dat is een verbetering van 39% in IDFS = invasieve ziektevrije overleving overall. In termen van ziektevrije overleving zondeer dat er uitzaaiingen werden gezien was er een verbetering van 7% na 3 jaar, en de verschillen bleven groter worden; dat is een verbetering van 43% in ziektevrije overleving overall.

De bijwerkingen werden over het algemeen goed verdragen en er werden geen nieuwe bijwerkingen opgemerkt. De belangrijkste toxiciteit van olaparib is lichte misselijkheid, vermoeidheid en bloedarmoede. En die kunnen goed worden behandeld door mensen die ervaring hebben met het gebruik van het medicijn.

Uit deze studie, die nog goedgekeurd moet worden door FDA en EMA, blijkt wel hoe belangrijk het is om mensen met beginnende borstkanker te testen op erfelijke afwijkingen zoals BRCA 1 en 2.  Eigenlijk zou het standaard moeten zijn dat de meeste mensen met borstkanker in een vroeg stadium worden getest, vooral iedereen die in aanmerking komt voor een PARP-remmer. En zoals  Lee Schwartzberg, MD en FCAP een borstkankerspecialist zei als commentaar op de studie zouden dat alle triple-negatieve borstkankerpatiënten moeten zijn en ook de meerderheid van HR-positieve, HER2-negatieve patiënten, zelfs degenen zonder familiegeschiedenis, als ze mogelijk kandidaten zouden kunnen zijn.

Het volledige studierapport is tegen betaling of onder voorwaarden gratis in te zien, klik op de titel van het abstract:

Adjuvant Olaparib for Patients with BRCA1- or BRCA2-Mutated Breast Cancer

List of authors.
  • Andrew N.J. Tutt, M.B., Ch.B., Ph.D., 
  • Judy E. Garber, M.D., M.P.H., 
  • Bella Kaufman, M.D., 
  • Giuseppe Viale, M.D., 
  • Debora Fumagalli, M.D., Ph.D., 
  • Priya Rastogi, M.D., 
  • Richard D. Gelber, Ph.D., 
  • Evandro de Azambuja, M.D., Ph.D., 
  • Anitra Fielding, M.B., Ch.B., 
  • Judith Balmaña, M.D., Ph.D., 
  • Susan M. Domchek, M.D., 
  • Karen A. Gelmon, M.D., 
  •  for the OlympiA Clinical Trial Steering Committee and Investigators*

Abstract

BACKGROUND

Poly(adenosine diphosphate–ribose) polymerase inhibitors target cancers with defects in homologous recombination repair by synthetic lethality. New therapies are needed to reduce recurrence in patients with BRCA1 or BRCA2 germline mutation–associated early breast cancer.

METHODS

We conducted a phase 3, double-blind, randomized trial involving patients with human epidermal growth factor receptor 2 (HER2)–negative early breast cancer with BRCA1 or BRCA2 germline pathogenic or likely pathogenic variants and high-risk clinicopathological factors who had received local treatment and neoadjuvant or adjuvant chemotherapy. Patients were randomly assigned (in a 1:1 ratio) to 1 year of oral olaparib or placebo. The primary end point was invasive disease–free survival.

RESULTS

A total of 1836 patients underwent randomization. At a prespecified event-driven interim analysis with a median follow-up of 2.5 years, the 3-year invasive disease–free survival was 85.9% in the olaparib group and 77.1% in the placebo group (difference, 8.8 percentage points; 95% confidence interval , 4.5 to 13.0; hazard ratio for invasive disease or death, 0.58; 99.5% CI, 0.41 to 0.82; P<0.001). The 3-year distant disease–free survival was 87.5% in the olaparib group and 80.4% in the placebo group (difference, 7.1 percentage points; 95% CI, 3.0 to 11.1; hazard ratio for distant disease or death, 0.57; 99.5% CI, 0.39 to 0.83; P<0.001). Olaparib was associated with fewer deaths than placebo (59 and 86, respectively) (hazard ratio, 0.68; 99% CI, 0.44 to 1.05; P=0.02); however, the between-group difference was not significant at an interim-analysis boundary of a P value of less than 0.01. Safety data were consistent with known side effects of olaparib, with no excess serious adverse events or adverse events of special interest.

CONCLUSIONS

Among patients with high-risk, HER2-negative early breast cancer and germline BRCA1 or BRCA2 pathogenic or likely pathogenic variants, adjuvant olaparib after completion of local treatment and neoadjuvant or adjuvant chemotherapy was associated with significantly longer survival free of invasive or distant disease than was placebo. Olaparib had limited effects on global patient-reported quality of life. (Funded by the National Cancer Institute and AstraZeneca; OlympiA ClinicalTrials.gov number, NCT02032823. opens in new tab.)





Plaats een reactie ...

Reageer op "Olaparib, een parpremmer, gegeven aan borstkankerpatienten met BRCA 1 en BRCA 2 na operatie en chemotherapie verbetert ziektevrije overleving met 9 procent"


Gerelateerde artikelen
 

Gerelateerde artikelen

PARP-remmers geven bij patiënten >> BRIP1 mutatie geeft uitstekende >> Olaparib, een parpremmer, >> Olaparib in combinatie met >> Mini stamceltransplantatie >> neratinib plus capecitabine >> PARP remmers als monotherapie >>