Borstkanker: Ervaringsverhaal van Marisa

31 juli 2016: Bron: Marisa Witte

In het ervaringsverhaal van Susanne met uitgezaaide eierstokkanker noemt Susanne haar toenmalige klant in haar eigen praktijk (chiropractor) en inmiddels haar vriendin waardoor zij in het Hippocrates Health Institute is terecht gekomen. En met succes zoals u kunt lezen.

marisa foto(2) Deze vrouw die Susanne noemt is Marisa Witte.
Ik heb de laatste weken enkele malen contact met haar gehad, zowel via de mail als telefonisch en zij heeft haar ervaringsverhaal dat enkele jaren geleden in het Engels is gepubliceerd nu voor ons in het Nederlands geschreven en enigzins aangepast aan de huidige situatie.

Want Marisa (nu 57 jaar), werd al in 1998 op 39 jarige leeftijd geconfronteerd met borstkanker en in 2008 met een recidief met een laesie / uitzaaiing in de lever. Marisa heeft ook alle reguliere behandelingen van operaties, bestralingen en zware chemokuren wel gehad in de loop der jaren. Maar bij de twee keren dat ze naar het HHI - Hippocrates Health Institute ging en daar werd behandeldleerde zij een levensstijl waarmee ze haar ziekte onder controle kreeg inclusief de laesie / uitzaaiingen in haar lever.

Maar ook gaf de verandering in leefstijl en voedingspatroon dat zij doorzette in Nederland een enorme impuls aan haar persoonlijk leven. Marisa begint per 1 september 2016 een eigen praktijk.

Hier Marisa haar verhaal dat m.i. een uitstekende stimulans kan zijn voor vele anderen. En zoals ook gezegd in Susanne haar verhaal: je hoeft niet altijd naar Amerika om je leefstijl en voedingspatroon aan te passen volgens de richtlijnen van het HHI - Hippocrates Heaslth Institute - online is al een heleboel informatie te verkrijgen. En is ook afhankelijk van uw persoonlijke situatie en bv. in welk stadium uw vorm van kanker is enz.

Raw Food Pyramid

Onderaan het verhaal van Marisa staan enkele adressen in Nederland, waaronder het adres van de nieuwe praktijk van Marisa, waar u terecht kunt met uw vragen over de methode van het HHI - Hippocrates Health Institute.

Mijn rit naar herstel en zelfontplooiing

Ik ben 57 jaar en na 33 jaar in loondienst te werken, volg ik mijn passie en start ik binnenkort mijn eigen praktijk. Een bedrijf met een hart. En dat, juist dankzij mijn gezondheidsuitdagingen èn de juiste mensen die op mijn pad kwamen. Hoe ik hier ben beland vertel ik je graag.

Borstkanker in 1998

Na vijftien jaar te hebben gestudeerd èn gewerkt in het buitenland kwam ik in 1998 terug naar Nederland, waar ik op 39 jarige leeftijd een knobbel in mijn linker borst ontdekte. Ik nam het niet zo serieus maar mijn toenmalige partner wilde graag dat ik naar een arts ging. Vanaf dat moment begon de carrousel van ziekenhuisbezoeken, operaties en chemo-therapie. Totale mastectomie van de linkerborst en totale lymfeklier dissectie aan de linkerkant volgde: de kanker was daar volledig uitgezaaid. Mijn kinderen hadden verschillende reacties op deze nieuwe situatie: mijn 3 jaar oude zoon toonde vreemde kale plekken in zijn haar en de dokter vertelde ons dat dit door onbewust kopieergedrag kwam. Omdat ik door de chemo kaal was, trok hij, in zijn slaap, plukken haar uit zijn koppie. We moesten hem kaal scheren, zodat hij zich geen pijn kon doen en we deden alsof het de nieuwste mode was. Dochters van 7 willen dat hun moeders er uitzien als koninginnen, zodat zij zelf prinsesjes zijn. En mijn dochter dacht daar niet anders over. Ze zei tegen me met een pinnig stemmetje: "je bent toch zeker niet van plan om me naar school te brengen met die gekke hoed, zet je pruik op!". Ik was blij dat ze zo reageerde: het betekende dat ze in haar eigen cocon leefde horende bij haar leeftijd en niet teveel betrokken was bij de werkelijke situatie.

Daarvoor

Het was niet de eerste keer dat ik een ziekenhuis had bezocht. Op mijn 21e werd een nierinfectie ontdekt in Spanje, waar ik toen studeerde. Ik had een directe complete urethrale reflux met ernstige dilataties en insnijding van pyelonefritis in beide nieren. Een anti reflux operatie aan beide zijden volgde en daarna drie maanden antibiotica. Ik hield er twee schrompelnieren aan over. Tot vandaag hebben deze arme orgaantjes moeite met het goed ontgiften van mijn lichaam.

Een nieuwe borst in 2007

Het kostte me bijna tien jaar na de amputatie van mijn linker borst om te beslissen een borstreconstructie te ondergaan. Eerst was ik in survival modus. Toen besloot ik dat het niet belangrijk was in het leven. Ik was er voor mijn kinderen en dat was het enige dat telde. Bovendien was silicone in mijn lichaam geen optie. Toen ik over nieuwe technieken las, waarmee een borst met eigen weefsel gevormd kon worden, ging ik er toch voor. Ik voelde me sterk als 48 jarige en wilde het hoofdstuk van kanker achter me te laten. De operatie verliep vlot en mijn nieuwe linker borst was prachtig ….

Opnieuw borstkanker in 2008

Slechts vier maanden na deze reconstructie, voelde ik dat er iets mis was met mijn andere borst. Het bleek dat kanker (pT3N3M0) zich opnieuw had aangediend en voor de tweede keer onderging ik een totale mastectomie, met volledige lymfeklierdissectie. Ook nu waren alle 19 klieren aangetast. En hoewel ik niet wéér wilde beginnen met chemotherapie, koos ik er toch voor, vooral onder druk van mijn familie en vrienden: ik wilde ze niet in de steek laten. Ik was terug in de mallemolen, was erg ziek van de chemo en voelde me vooral verdrietig dat ik de borstreconstructie voor niets had ondergaan, want weer had ik slechts één borst. Maar dit gevoel kreeg minder waarde na verdere check-ups in het ziekenhuis, waar het ergste nog moest worden ontdekt.

Massa in de lever

Naast acht onschuldige cystes werd een solitaire massa in de lever ontdekt, van ongeveer 3 cm. Het zag er op de MRI uit als een metastase en reageerde op de chemokuur. Het werd omschreven als een 99% metastase. Het ziekenhuis twijfelde er niet aan, maar wilde voor de formaliteit een biopsie uitvoeren om 100% zekerheid te krijgen. Ik weigerde want ik was bang dat de kankercellen zich dan eenvoudiger verder zouden verspreiden. Ik ontving intussen de meest agressieve chemotherapie die er was en er was verder geen andere behandeling beschikbaar, dus waarom het risico nemen? Na elke kuur was de metastase wat kleiner, maar na 6 kuren nog niet verdwenen. Intussen konden mijn nieren niet goed omgaan met al het gif. Ik was ernstig uitgedroogd en voelde me steeds zieker en zieker, niet van de kanker, maar als gevolg van de behandelingen.

Palliatieve behandeling?

Mijn oncoloog, die ik graag mag - ik weet dat ze haar uiterste best voor mij heeft gedaan, binnen de kaders van haar medische kennis - reageerde op mijn vraag dat ze niemand onder haar patiënten wist te benoemen die was genezen van borstkanker met een uitzaaiing in de lever, maar ze stelde voor om het onvermijdelijke zo lang mogelijk uit te stellen met voortzetting van palliatieve behandelingen. Ze wilde ook intern bespreken of radiofrequentie ablation op de metastase tot de mogelijkheden behoorde, maar de radioloog gaf mij mondeling te kennen dat hij het nogal riskant inzag, omdat de plek dicht op mijn rechterlong lag en dat kon een groot risico zijn.

In diezelfde periode werd mijn broer, die aan een andere vorm van kanker leed in een ander ziekenhuis behandeld. Het was een vreselijk trieste tijd, speciaal voor mijn moeder, die haar enige twee kinderen zag worstelen met dezelfde ziekte. Mijn broer overleed tijdens de palliatieve behandelingen, toen ik bijna klaar was met de laatste chemokuur. Na een eerlijk gesprek met mijn oncoloog, besloot ik dat het tijd was om een time-out te krijgen van alle reguliere behandelingen die niet de verlichting gaven waar we naar op zoek waren.

Hippocrates Health Institute november 2008

Dat was het moment dat ik besloot naar Florida te gaan. Ik vertrok 10 dagen na mijn laatste chemokuur. Ik voelde me uitgeput en ziek, vreselijk triest door het verlies van mijn broer, maar heel enthousiast om het instituut te leren kennen en om mijn strijd te strijden. Ik wilde in leven blijven en er zijn voor mijn kinderen en ook mijn werk weer oppakken bij de overheid.

Het instituut was net een paradijs. De prachtige omgeving. Het feit dat je niet een patiënt, maar een gast werd genoemd. Het personeel dat over je waakt. De frisse rauwe veganistische maaltijden, het tarwegrassap. Ik voelde me herboren en al in de tweede week kon ik deelnemen aan verschillende sportprogramma's. Vooral trampoline springen en Chi Gong deden me erg goed. Maar ook de massages waren geweldig evenals mijn gesprekken met de psycholoog aldaar. De lessen over voeding en de levensstijl waren erg belangrijk en ik nam er deel aan zoveel ik kon.

Terug in Nederland: goede resultaten!

Drie weken na het verlaten van Florida, werd een echo gemaakt in het ziekenhuis in Leiden. Conclusie: de laesie in de lever kon niet gevonden worden! Ik was zo blij. Mijn oncoloog was zeer verrast en vertelde me te blijven doen waar ik mee bezig was.

Vier maanden later: oeps ...

De tweede controle (op mijn verzoek weer een echografie) was een grote teleurstelling: een plek van ¾ cm werd teruggevonden. Ergens was ik van mijn nieuwe levensstijl afgeweken. Ik had een aantal gekookte vegetarische maaltijden geïntroduceerd na thuiskomst en was weer part-time begonnen met mijn werk. Blijkbaar veroorzaakten beide veranderingen toch de nodige stress in deze helende fase. Ik schreef naar Dr. Brian in Florida en hij stak er veel energie in om me op het goede spoor te houden en me te helpen geloven in het systeem. Het belangrijkste wat ik geleerd heb van HHI: wees niet bang. Je zal slagen. Dus ik ging er weer voor de 100% voor en bij de volgende controle was de laesie opnieuw gekrompen.

Tot op heden is er nog steeds een kleine plek op de lever. Het heeft echter een ander aspect gekregen. De radioloog vertelde me dat als hij niet bekend zou zijn geweest met mijn medische geschiedenis en de plek vandaag voor het eerst zou zien, hij dit niet zou identificeren als een metastase. Voor mij betekent dit dat mijn lichaam de massa heeft geneutraliseerd. Ik ben er niet bang voor en weet dat een lichaam over prachtige helende capaciteiten beschikt! Dr Brian had gelijk: we zijn heel goed in staat om onszelf te genezen. Daarvoor zijn discipline, goede zorg voor lichaam en geest, veel kennis en vooral vertrouwen nodig. En een dosis geluk misschien. Nu, in 2016, ben ik erg stabiel. Ik blijf bij een 80% rauwe levensstijl en hoewel moe na een lange dag werken, voel ik me goed en gezond. Om de twee jaar krijg ik een echoscopie en onderga ik bloedanalyses in het ziekenhuis. De resultaten zijn altijd zeer goed.

Tweede bezoek aan de HHI

Vier jaar na mijn eerste bezoek aan HHI, ging ik terug naar deze geweldige plek. Dit keer niet als een kankerpatiënt, maar als persoon die stond te popelen om meer te leren in de lessen en ook als een geschenk voor mezelf, om te ontspannen en mooie behandelingen te ondergaan. Ik maakte aantekeningen en notities tijdens de lessen zodat ik na terugkeer anderen kon helpen met accurate informatie. Want omdat ik mijn gezondheid had teruggekregen en zo veel energie, kwamen en komen veel mensen met gezondheidsuitdagingen bij me. Het voelt zo goed om anderen te adviseren, te inspireren of te informeren. Het werd een tweede baan voor mij. Een baan waarvan ik met heel mijn hart hou.

Vrijwilligerswerk en Himalaya wandelen in Nepal

In 2014, tijdens een lange zomervakantie, volgde ik mijn grootste wens en ging naar Nepal om vrijwilligerswerk te doen in een klein Tibetaans Boeddhistisch klooster in de heuvels boven Kathmandu en om de Himalaya in te trekken. Het was een geweldige reis, vooral op persoonlijk niveau. Ik heb veel nagedacht over mijn lot. Over mijn ervaring rond voedsel en de helende capaciteiten van ons lichaam. Over de mensen die contact met mij zoeken. Maar ik voelde ook dat ik niet genoeg know how bezat om professioneel anderen te helpen, afgezien van hen te inspireren en mijn persoonlijke ervaringen te delen. En ik wist dat ik meer kennis moest opdoen over het menselijk lichaam, onze manier van denken en voedsel. Daar op de top van de wereld vormden deze gedachten zich om tot een plan.

Natuurvoedingsadviseur

Terug in Nederland, volgde ik een medische basiscursus en daarna de HBO opleiding natuurvoedingsadviseur. In september 2016 zal ik Zon in je voeding, een praktijk voor natuurvoeding en living food openen. Ik heb geluk dat een goede vriendin die chiropractor is, mij laat beschikken over een eigen ruimte in haar praktijk.
Mijn website is in aanbouw en ik onderhandel met verzekeringsmaatschappijen. Ik voel me heel blij met dit nieuwe deel van mijn leven en hoop veel mensen op een professionele manier te kunnen helpen hun vitaliteit te herwinnen en het immuunsysteem te versterken. Ik zal mijn werk bij de overheid als part-time beleidsmedewerker voortzetten, omdat het werk interessant is en me de formele inzichten, een gekwalificeerde houding en veel sparring partners biedt. En die zaken zullen me helpen om gefocust te blijven en efficiënt te werken als natuurvoedingsadviseur.

Zonder mijn gezondheidsuitdagingen en de inzichten die HHI me gaf, zou ik mijn echte passie en energie in het leven niet hebben gevonden. Ik ben daarom dankbaar voor de manier waarop mijn leven zich tot nu toe heeft ontvouwd, met inbegrip van alle minder positieve ervaringen.

Marisa Witte

Meer ervaringsverhalen van patiënten op video die het HHI bezochten staan hier:

http://hippocratesinst.org/testimonials

Geschreven ervaringsverhalen staan hier:

http://hippocratesinst.org/written-testimonials

De volgende mensen passen deze aanpak van het HHI - de voedingsadviezen en leefstijladviezen - toe in Nederland:

Marisa Witte website: www.zoninjevoeding.nl

Maryse Moerel website: http://www.zen-tarwegras.nl/

Susanne Poot website: www.rauwnaaktengezond.nl

Jeroen Kraakman website: www.elanvital.nl

Mocht u zelf uw verhaal op kanker-actueel willen plaatsen neem dan contact op met Kees Braam via redactie@kanker-actueel.nl

Mocht u kanker-actueel de moeite waard vinden en ons willen ondersteunen om kanker-actueel online te houden dan kunt u ons machtigen voor een periodieke donatie via donaties: https://kanker-actueel.nl/NL/donaties.html of doneer al of niet anoniem op - rekeningnummer NL79 RABO 0372931138 t.n.v. Stichting Gezondheid Actueel in Amersfoort. Onze IBANcode is NL79 RABO 0372 9311 38
Elk bedrag is welkom. En we zijn een ANBI instelling dus uw donatie of gift is in principe aftrekbaar voor de belasting.

En als donateur kunt u ook korting krijgen bij verschillende bedrijven:

https://kanker-actueel.nl/NL/voordelen-van-ops-lidmaatschap-op-een-rijtje-gezet-inclusief-hoe-het-kookboek-en-de-recepten-op-basis-van-uitgangspunten-van-houtsmullerdieet-te-downloaden-enof-in-te-zien.html

ervaringsverhaal borstkanker, Marisa Witte, kankervrij, overall overleving, HHI - Hippocrates Health Institute, complementair, voeding, personalised medicin, acupunctuur, ozontherpaie, hyperbare zuurstoftherapie, raw living food