1 november 2016: lees ook dit artikel:
5 april 2012: met onderstaande AMACR techniek is veel verder onderzoek gedaan. Als u hier klikt kunt u een meta analyse gratis inzien van studies gedaan naar effecten van deze diagnose techniek. Het abstract van deze studie staat onderaan artikel.
12 juni 2004: bron: Universiteit van Michigan.
Onderzoekers aan de universiteit van Michigan vinden nieuwe methode - AMACR (methylacyl-Coa racemase) naast de traditionele PSA meting om prostaatkanker vroeger en beter te kunnen ontdekken en kansen op behandeling beter te kunnen duiden. Originele Engelse abstract staat onder deze Nederlandse samenvatting waarin we hebben geprobeerd dit in begrijpelijke taal om te zetten.
De achtergrond:
Hoewel prostaat-specifiek antigeen (PSA) een prototypische biomarker voor prostaatkanker is, heeft het een kleine specificiteit. Aanwezigheid van -methylacyl-Coa racemase (AMACR), welke is betrokken bij de conversie/omzetting van R-stereoisomers van branch-chained vettige zuren naar S-stereoisomers, is bewijsbaar verhoogd aanwezig bij prostaatkanker epitheel. Nochtans zijn pogingen om AMACR in de (bloeds?) -omloop vast te leggen nooit succesvol geweest. Daarom onderzochten de onderzoekers of een immunologische reactie op dit AMACR zou kunnen worden gebruikt worden als een serum biomarker voor prostaatkanker.
Methoden:
Sera van patiënten met biopsie-bewezen prostaatkanker en van mensen uit een controlegroep werden voor een humoral immuun reactie doorgelicht/onderzocht op selecteerde tumor antigenen, inclusief AMACR, gebruik makend van eiwit microarrays (46 patiënten, 28 mensen in controlegroep). En humoral immune antwoord op AMACR werd dan hebbend gebruiken hoog-verwerkingscapaciteit immunoblot analyse (151 patiënten, 259 controle onderwerpen) en enzym-verbonden immunosorbent assay (ELISA) (54 patiënten, 55 controle onderwerpen) gevalideerd. Ontvanger werkings karakteristieke bochten werden gebruikt de gevoeligheid en specificiteit van het immune antwoord op AMACR vast te stellen om prostaatkanker te bespeuren.
Resultaten:
Immuunreactiviteit tegen AMACR was statistisch beduidend hoger in sera van patiënten met prostaatkanker dan in controlegroep gemeten door alle drie gebruikte technieken (Pprotein microarray =. 009, Pimmunoblot <.001, PELISA =. 011). De immunoblot analyse openbaarde dat, in patienten met een gemiddeld PSA niveau (4–10 ng/mL), de immuun reactie tegen AMACR duidelijker en specifieker dan PSA was in het onderscheiden van sera van prostaatkanker patiënten tegenover patiënten uit controlegroep. (gevoeligheid en specificiteit van 77,8% en 80,6% tegenover 45,6% en 50%, respectivelijk, in een schaal van 0,789 tegen 0,492; P <.001).
Conclusie:
Assays om een humoral immuun reactie tegen AMACR te ontdekken zou een potentieel aanvullende meting kunnen zijn op een PSA meting in het identificeren van patiënten met klinisch aantoonbare prostaatkanker, voornamelijk die met gemiddelde verdachte PSA-waarden.
Hieronder het originele abstract van de studie
Source: University oif Michigan
Humoral Immune Response to -Methylacyl-CoA Racemase and Prostate Cancer
Arun Sreekumar, Bharathi Laxman, Daniel R. Rhodes, Srilakshmi Bhagavathula, Jason Harwood, Donald Giacherio, Debashis Ghosh, Martin G. Sanda, Mark A. Rubin, Arul M. Chinnaiyan
Affiliations of authors: Departments of Pathology (AS, BL, DRR, SB, JH, DG, AMC), Urology (MGS, AMC), Biostatistics (DG), and the Comprehensive Cancer Center (MGS, AMC), University of Michigan Medical School, Ann Arbor, MI 48109; Department of Pathology, Brigham and Women’s Hospital, Harvard Medical School, Boston, MA 02115 (MAR)
Correspondence to: Arul M. Chinnaiyan, MD, PhD, Department of Pathology and Urology, University of Michigan Medical School, 1301 Catherine St., MSI 4237, University of Michigan, Ann Arbor, MI 48109-0602 (e-mail: arul@umich.edu )
Background: Although prostate-specific antigen (PSA) is a prototypic biomarker for prostate cancer, it has poor specificity. Expression of -methylacyl-CoA racemase (AMACR), which is involved in the conversion of R-stereoisomers of branched-chain fatty acids to S-stereoisomers, has been shown to be specifically increased in prostate cancer epithelia. However, attempts to detect AMACR in circulation have not been successful. Hence, we determined whether an immune response to AMACR could be used as a serum biomarker for prostate cancer.
Methods: Sera from patients with biopsy-proven prostate cancer and from control subjects were screened for a humoral immune response to selected tumor antigens, including AMACR, by using protein microarrays (46 patients, 28 control subjects). Humoral immune response to AMACR was then validated using high-throughput immunoblot analysis (151 patients, 259 control subjects) and enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) (54 patients, 55 control subjects). Receiver operating characteristic curves were used to determine the sensitivity and specificity of the immune response to AMACR to detect prostate cancer.
Results: Immunoreactivity against AMACR was statistically significantly higher in sera from patients with prostate cancer than in control subjects by all three techniques (Pprotein microarray = .009, Pimmunoblot<.001, PELISA = .011). High-throughput immunoblot analysis revealed that, in subjects with intermediate PSA levels (4–10 ng/mL), the immune response against AMACR was more sensitive and specific than was PSA in distinguishing sera from prostate cancer patients relative to control subjects (sensitivity and specificity of 77.8% and 80.6% versus 45.6% and 50%, respectively; area under the curve of 0.789 versus 0.492; P<.001).
Conclusion: Assays to detect a humoral immune response against AMACR may have the potential to supplement PSA screening in identifying patients with clinically significant prostate cancer, especially those with intermediate PSA levels
The A+PSA assay represents a novel platform that integrates autoAb signatures with a conventional cancer biomarker, which may aid in the diagnosis and prognosis of prostate cancer and others
A novel multiplex assay combining autoantibodies plus PSA has potential implications for classification of prostate cancer from non-malignant cases.
Source
Department of Urology, David Geffen School of Medicine at UCLA, 10833 Le Conte Ave, Los Angeles, CA 90095-1738, USA.
Abstract
BACKGROUND:
The lack of sufficient specificity and sensitivity among conventional cancer biomarkers, such as prostate specific antigen (PSA) for prostate cancer has been widely recognized after several decades of clinical implications. Autoantibodies (autoAb) among others are being extensively investigated as potential substitute markers, but remain elusive. One major obstacle is the lack of a sensitive and multiplex approach for quantifying autoAb against a large panel of clinically relevant tumor-associated antigens (TAA).
METHODS:
To circumvent preparation of phage lysates and purification of recombinant proteins, we identified B cell epitopes from a number of previously defined prostate cancer-associated antigens (PCAA). Peptide epitopes from cancer/testis antigen NY-ESO-1, XAGE-1b, SSX-2,4, as well as prostate cancer overexpressed antigen AMACR, p90 autoantigen, and LEDGF were then conjugated with seroMAP microspheres to allow multiplex measurement of autoAb present in serum samples. Moreover, simultaneous quantification of autoAb plus total PSA was achieved in one reaction, and termed the "A+PSA" assay.
RESULTS:
Peptide epitopes from the above 6 PCAA were identified and confirmed that autoAb against these peptide epitopes reacted specifically with the full-length protein. A pilot study was conducted with the A+PSA assay using pre-surgery sera from 131 biopsy-confirmed prostate cancer patients and 121 benign prostatic hyperplasia and/or prostatitis patients. A logistic regression-based A+PSA index was found to enhance sensitivities and specificities over PSA alone in distinguishing prostate cancer from nonmalignant cases. The A+PSA index also reduced false positive rate and improved the area under a receiver operating characteristic curve.
CONCLUSIONS:
The A+PSA assay represents a novel platform that integrates autoAb signatures with a conventional cancer biomarker, which may aid in the diagnosis and prognosis of prostate cancer and others.
- PMID:
- 21504557
- [PubMed - indexed for MEDLINE]
-
- PMCID:
- PMC3102624
Gerelateerde artikelen
- Urinetest met 18 genen ontdekt beter of prostaatkanker hooggradig is of zal worden dan de 2-genentest via PSA blijkt uit nieuwe studie
- Prostaatkanker blijkt zich door genmutaties in twee verschillende vormen te ontwikkelen. Een agressieve vorm en een passieve vorm.
- MRI van prostaat traceert prostaatkanker bij mannen vaker dan een PSA meting en zou sterfte aan prostaatkanker kunnen verminderen
- Nieuwe diagnostische ontwikkelingen (zoals MRI) kunnen agressieve prostaatkanker beter opsporen met minder biopsie procedures en minder overdiagnostiek.
- Combinatie van urinetest op EN2-eiwitmarker en waarden van 10 specifieke genen kan de noodzaak van een biopt aantonen van patiënten met een klinische verdenking van prostaatkanker.
- Oncotype DX Genomic Prostate Score voorspelt nagenoeg zelfde uitkomsten voor blanke en zwarte mannen
- Aanwezigheid van bepaalde mutaties in meting van tumor-DNA via bloedtest na 1 kuur abiraterone voorspelt overlevingskansen van patienten met uitgezaaide prostaatkanker.
- Prostaat-specifiek membraanantigeen PET-CT bij prostaatkankerpatienten voor chirurgie of radiotherapie (proPSMA) geeft betere diagnose dan gewone CT-scan of MRI
- Nieuwe richtlijnen bij diagnostiek van prostaatkanker gaan vandaag in. Eerst MRI daarna pas biopt.
- finasteride kan prostaatkanker voorkomen (min 24 procent). Maar finasteride en dutasteride gebruik veroorzaakt wel bij eerste diagnose hogere Gleasonscores, vaker uitgezaaide ziekte en hogere specifieke sterfte aan prostaatkanker en alle oorzaken
- Effectieve diagnosetechnieken voor prostaatkanker getoetst in reviewstudie. Een prima hulp voor urologen en oncologen hoe prostaatkankerpatienten te behandelen en adviseren.
- Urinetest (SelectMDx) onderscheidt agressiviteit van prostaatkanker en maakt diagnose completer. Radboud ziekenhuis past deze urinetest al toe copy 1
- Toevoeging van het stofje 18F-fluciclovine aan een CT/Pet-scan verandert voorgesteld behandelplan bij 60 procent van de prostaatkankerpatienten
- Bloedtest op circulerende DNA reparatiecellen toont binnen 8 weken aan of een behandeling met olaparib bij prostaatkanker zinvol is.
- Genentest van Oncotype DX (GPS test) voorspelt of prostaatkankerpatienten behandeling nodig hebben of niet na operatie.
- Genenmutaties - 3 groepen - zijn bepalend voor kansen op overall overleving met of zonder bestraling bij prostaatkanker. copy 1
- Bloedtest op aantal, grootte en vorm van circulerende tumorcellen voorspelt welke behandeling beste is bij vergevorderde prostaatkanker: abiraterone en enzalutamide of chemo
- Prolaris, een commerciële genentest voor prostaatkanker, blijkt betrouwbare prognostische informatie te geven op kansen op recidief en verder ziekteverloop van prostaatkanker
- AR-V7 receptor voorspelt welke behandeling zinvol is voor hormoonresistente gevorderde prostaatkanker: chemo of abiraterone en enzalutamide copy 2
- mp-MRI zou beste methode zijn als diagnosetechniek voor vaststellen van prostaatkanker en lijkt superieur aan PSA meting
- BCRA 1 en BCRA 2: prostaatkankerpatienten die drager zijn van het borstkankergen BRCA 1 of BRCA 2 hebben agressievere vorm van prostaatkanker en significant meer kans op overlijden.
- Diagnose prostaatkanker via PSA meting leidt vaak tot onnodige operaties, aldus prof. Schröder.
- Diagnose prostaatkanker: In 30 tot 44 procent van PSA verhoging is sprake van overdiagnose bij mannen met verdenking van prostaatkanker
- DNA testen noodzakelijk voor prostaatkanker met uitzaaingen. Deze heeft meer erfelijk gerelateerde genmutaties dan nog niet uitgezaaide prostaatkanker. copy 1
- Genentest AMACR - naast PSA meting lijkt accurater in vaststellen van prostaatkanker.
- Expressie van eiwit Hsp-27 in urine bij diagnose voorspelt mate van agressiviteit van prostaatkanker en kan wel of niet behandelen bepalen.
- Bloedtest aanvullend op PSA meting geeft significant betere betrouwbaarheid in vaststellen van prostaatkanker.
- Eiwitten S100AS en S100A9 samen met de S100 receptor RAGE lijken bepalend voor diagnose beginnende prostaatkanker
- Mannen met hoog risico op prostaatkanker hebben in voorgaande controles 'normale' PSA waarden. Andere diagnose techieken lijken vereist voor vaststellen van prostaatkanker.
- RECAF - naast PSA meting lijkt accurater in vaststellen van prostaatkanker
- Combidex - Ferumostan-10 geeft betrouwbare diagnostische resultaten (90 tot 100 procent) bij wel of niet uitzaaiingen bij prostaatkanker tot op 2 mm.doorsnede. FDA geeft goedkeuring
- PSA waarden die snel weer stijgen na behandeling zijn voorspeller van slechte prognoses bij prostaatkanker
- Urinetest op PCA3 voorspelt ontwikkeling en verloop van prostaatkanker nauwkeuriger dan PSA test zelf. Ook kan de uitslag van de urinetest PCA3 een biopsie voorkomen en de agressiviteit voorspellen. Gleasonscore blijkt gerelateerd aan de gemeten waarden
- Screening van mannen op prostaatkanker geeft geen verschil in positief effect op succes van eerder behandelen en overall overleving en leidt in tegendeel tot nadelen van overbehandeling blijkt uit groot bevolkingsonderzoek.
- Diagnose: overzicht van artikelen en informatie van diagnose technieken bij verdenking van prostaatkanker
Plaats een reactie ...
Reageer op "Genentest AMACR - naast PSA meting lijkt accurater in vaststellen van prostaatkanker."