2) De geboorte van Yanou

We waren enkele jaren getrouwd en we hadden een onbezorgd leven en er was in ons liefdesnestje natuurlijk plaats voor een kindje. Al snel geraakte ik zwanger en wij werden euforisch van geluk. Het kon niet op. Je beeldt je in hoe het leven zal zijn als je baby er is. Soms had ik een koopwoede en kwam ik thuis met hemdjes, kruippakjes en knuffeljes mochten er zeker niet ontbreken. En mezelf verwennen met allerlei verse vruchtensapjes en fruitsla, yohurt en granenbroodjes werd een van mijn favoriete bezigheden kortom het waren de " gezondste maanden " van heel mijn leven.

En 13 Oktober 1998 werd onze dochter " Yanou " geboren. Iedereen was dolgelukkig bovendien was zij ook de eerste kleindochter . En wij vonden haar de mooiste baby van heel de afdeling, ik denk dat alle mama's en papa's dat vinden van hun eigen babytje. De thuiskomst was ook al zo bijzonder. Papa had heel de woonkamer versierd en een mooi gedichtje op de muur geschreven. Op een avond voordat wij gingen slapen gingen wij altijd nog eens naar onze kleine princes kijken en ik merkte op dat zij haar rechteroogje bleef openstaan. Dit vonden wij heel bizar. We observeerden haar de volgende dagen en we merkten ook op dat ze scheel begon te kijken. Hoe langer we Yanou in de gaten hielden hoe zekerder we waren dat dit met de dag erger en erger werd. Want ik was een paar dagen daarvoor nog naar het consultatieburo "Kind & Gezin" geweest en meegedeeld dat wij ervan overtuigd waren dat Yanou scheel zag; ik kreeg daar een antwoord van "alle baby's" kijken scheel".