13 februari 2023: zie ook dit artikel: https://kanker-actueel.nl/tas-120-geeft-uitstekende-resultaten-bij-verschillende-studies-met-solide-tumoren-waaronder-galwegkanker.html

13 februari 2023: Bron: N Engl J Med 2023; 388:228-239 19 januari 2023

Voor patiënten met in lever uitgezaaide galwegenkanker met Fibroblast growth factors - FGFR2 mutaties en TP53 mutaties blijkt dagelijks oraal in te nemen TAS-120 (Futibatinib) voor hoopvolle resultaten te zorgen.

De resultaten bij totaal 103 patiënten toonden een respons van 42% bij patiënten die werden behandeld met futibatinib (TAS-120), inclusief degenen die zwaar waren voorbehandeld en degenen met TP53-mutaties. De mediane progressievrije overleving was 9,0 maanden, met 6 en 12 maanden progressievrije overlevingspercentages van respectievelijk 66% en 40%. De mediane totale overleving was 21,7 maanden en het totale overlevingspercentage na 12 maanden was 72%.

Uit het abstract vertaald met hulp van google translate:

In deze multinationale, open-label fase 2-studie met één groep namen we patiënten op met inoperabel of gemetastaseerd FGFR2-fusie-positief of FGFR2-herrangschikking-positief intrahepatisch galwegenkanker en ziekteprogressie na een of meer eerdere lijnen van systemische therapie (exclusief FGFR-remmers).
De patiënten kregen oraal futibatinib (TAS-120) in een dosis van 20 mg eenmaal daags in een continu regime. Het primaire eindpunt was objectieve respons (gedeeltelijke of volledige respons), zoals beoordeeld door een onafhankelijke centrale beoordeling. Secundaire eindpunten waren de responsduur, progressievrije en algehele overleving, veiligheid en door de patiënt gerapporteerde uitkomsten.

RESULTATEN

Tussen 16 april 2018 en 29 november 2019 waren in totaal 103 patiënten ingeschreven die futibatinib kregen.
In totaal hadden 43 van de 103 patiënten (42%; 95% betrouwbaarheidsinterval, 32 tot 52) een respons en de mediane duur van de respons was 9,7 maanden.
De reacties waren consistent in alle subgroepen van patiënten, waaronder patiënten met een zwaar voorbehandelde ziekte, oudere volwassenen en patiënten met gelijktijdig optredende TP53-mutaties.
Bij een mediane follow-up van 17,1 maanden was de mediane progressievrije overleving 9,0 maanden en de totale overleving 21,7 maanden.
Veel voorkomende behandelingsgerelateerde bijwerkingen van graad 3 waren hyperfosfatemie (bij 30% van de patiënten), een verhoogd ASAT = aspartaataminotransferasegehalte (bij 7%), stomatitis = ontstekingen van de mondslijmvliezen (bij 6%) en vermoeidheid (bij 6%).
Aan de behandeling gerelateerde bijwerkingen leidden bij 2% van de patiënten tot definitieve stopzetting van futibatinib.
Er deden zich geen behandelingsgerelateerde sterfgevallen voor. De kwaliteit van leven bleef tijdens de behandeling behouden.

CONCLUSIE:
Bij eerder behandelde patiënten met FGFR2-fusie of herschikking-positief intrahepatisch galwegenkanker leidde het gebruik van futibatinib (TAS-120), een covalente FGFR-remmer, tot meetbaar klinisch voordeel.

Het volledige studierapport is tegen betaling in te zien. Klik daarvoor op de titel van het abstract:

Futibatinib for FGFR2-Rearranged Intrahepatic Cholangiocarcinoma

Lipika Goyal, M.D.,
Funda Meric-Bernstam, M.D.,
Antoine Hollebecque, M.D.,
Juan W. Valle, M.D.,
Chigusa Morizane, M.D., Ph.D.,
Thomas B. Karasic, M.D.,
Thomas A. Abrams, M.D.,
Junji Furuse, M.D., Ph.D.,
Robin K. Kelley, M.D.,
Philippe A. Cassier, M.D.,
Heinz-Josef Klümpen, M.D., Ph.D.,
Heung-Moon Chang, M.D.,
for the FOENIX-CCA2 Study Investigators*

Abstract

BACKGROUND

Alterations in fibroblast growth factor receptor 2 (FGFR2) have emerged as promising drug targets for intrahepatic cholangiocarcinoma, a rare cancer with a poor prognosis. Futibatinib, a next-generation, covalently binding FGFR1–4 inhibitor, has been shown to have both antitumor activity in patients with FGFR-altered tumors and strong preclinical activity against acquired resistance mutations associated with ATP-competitive FGFR inhibitors.

METHODS

In this multinational, open-label, single-group, phase 2 study, we enrolled patients with unresectable or metastatic FGFR2 fusion–positive or FGFR2 rearrangement–positive intrahepatic cholangiocarcinoma and disease progression after one or more previous lines of systemic therapy (excluding FGFR inhibitors). The patients received oral futibatinib at a dose of 20 mg once daily in a continuous regimen. The primary end point was objective response (partial or complete response), as assessed by independent central review. Secondary end points included the response duration, progression-free and overall survival, safety, and patient-reported outcomes.

RESULTS

Between April 16, 2018, and November 29, 2019, a total of 103 patients were enrolled and received futibatinib. A total of 43 of 103 patients (42%; 95% confidence interval, 32 to 52) had a response, and the median duration of response was 9.7 months. Responses were consistent across patient subgroups, including patients with heavily pretreated disease, older adults, and patients who had co-occurring TP53 mutations. At a median follow-up of 17.1 months, the median progression-free survival was 9.0 months and overall survival was 21.7 months. Common treatment-related grade 3 adverse events were hyperphosphatemia (in 30% of the patients), an increased aspartate aminotransferase level (in 7%), stomatitis (in 6%), and fatigue (in 6%). Treatment-related adverse events led to permanent discontinuation of futibatinib in 2% of the patients. No treatment-related deaths occurred. Quality of life was maintained throughout treatment.

CONCLUSIONS

In previously treated patients with FGFR2 fusion or rearrangement–positive intrahepatic cholangiocarcinoma, the use of futibatinib, a covalent FGFR inhibitor, led to measurable clinical benefit. (Funded by Taiho Oncology and Taiho Pharmaceutical; FOENIX-CCA2 ClinicalTrials.gov number, NCT02052778. opens in new tab.)

Digital Object Thumbnail QUICK TAKE VIDEO SUMMARYFutibatinib in Intrahepatic Cholangiocarcinoma 02:25

Supported by Taiho Oncology and Taiho Pharmaceutical. Dr. Bridgewater was funded, in part, by the National Institute for Health and Care Research (NIHR) University College London Hospitals NHS Foundation Trust (UCLH)–University College London (UCL) Biomedical Research Centre.

Disclosure forms provided by the authors are available with the full text of this article at NEJM.org.

A data sharing statement provided by the authors is available with the full text of this article at NEJM.org.

We thank the patients and families who made this study possible; the worldwide team of investigators and their staff for their contributions to this study; Jennifer L. Silhavy, M.Sc., of Illumina, for her contribution to the analyses of circulating tumor DNA; and Vasupradha Vethantham, Ph.D., Wendy Sacks, Ph.D., and Jennifer Robertson, Ph.D., of Ashfield MedComms, an Inizio company, for medical writing and editorial assistance with an earlier version of the manuscript.

Author Affiliations

From the Department of Medicine, Stanford University School of Medicine, and the Stanford Cancer Center, Palo Alto (L.G.), and the University of California, San Francisco, San Francisco (R.K.K.) — both in California; the Mass General Cancer Center, Harvard Medical School (L.G.), and Dana–Farber Cancer Institute (T.A.A.) — both in Boston; the University of Texas M.D. Anderson Cancer Center, Houston (F.M.-B.); the Drug Development Department, Gustave Roussy, Villejuif (A.H.), and Centre Léon Bérard, Lyon (P.A.C.) — both in France; the University of Manchester and the Christie NHS Foundation Trust, Manchester (J.W.V.), and University College London Cancer Institute, London (J.A.B.) — both in the United Kingdom; National Cancer Center Hospital, Tokyo (C.M.), Kanagawa Cancer Center, Yokohama (J.F.), Hokkaido University Hospital Cancer Center, Sapporo (Y.K.), and Tohoku University Graduate School of Medicine, Sendai (K.M.) — all in Japan; the Hospital of the University of Pennsylvania (T.B.K.) and Sidney Kimmel Cancer Center at Thomas Jefferson University Hospital (E.P.M.) — both in Philadelphia; Amsterdam University Medical Center, University of Amsterdam, Amsterdam (H.-J.K.); Asan Medical Center, University of Ulsan College of Medicine (H.-M.C.), and Seoul National University Hospital, Cancer Research Institute, Seoul National University College of Medicine (D.-Y.O.) — both in Seoul, South Korea; the National Institute of Cancer Research, National Health Research Institutes, Tainan, Taiwan (L.-T.C.); Vall d’Hebron Hospital Campus and Vall d’Hebron Institute of Oncology, University of Vic–Central University of Catalonia, Baselga Oncologic Institute, Hospital Quiron, Barcelona (J.T.); Mayo Clinic, Rochester, MN (A.M.); Johannes Gutenberg–Mainz University Medical Center, Mainz, Germany (M.M.); Mayo Clinic, Phoenix, AZ (D.A.); Epstein Health, Woodcliff Lake, NJ (R.S.E.); Taiho Oncology, Princeton, NJ (A.-B.H., T.S., V.W., Y.H., M.L., K.A.B.); and Ilumina, San Diego, CA (Y.F.).

Dr. Goyal can be contacted at lgoyal@stanford.edu or at the Stanford Cancer Center, 875 Blake Wilbur Dr., Palo Alto, CA 94304.

The complete list of FOENIX-CCA2 Study investigators is provided in the Supplementary Appendix, available at NEJM.org.

TAS-120, futibatinib, galwegenkanker, fibroblast growth factor receptor 2 - FGFR2, T53 mutaties, fase II studie