In mijn vorige column, getiteld ‘ Fare una bella figura’ gaf ik aan dat er ook zoiets als ‘Fare una brutta figura’ bestaat’: in vele opzichten juist slecht voor de dag komen. Zoals de inquisitie een ‘brutta figura’ sloeg tegenover Galileo Galilei, zo slaat de Vereniging tegen de kwakzalverij (hierna:VtdK) telkenmale een ‘brutta figura’ tegenover de complementaire artsen. Zo beweerde de VtdK over Houtsmuller ruim 10 jaar geleden dat hij omtrent zijn ziektegeschiedenis had gelogen en een kwakzalver was.

In 2^e aanleg kreeg de VtdK hierin bij de rechter ongelijk. Brutta (=lelijk) hierbij was ook dat de VtdK haargelijk trachtte te krijgen door misbruik te maken van medische informatie, die een van Houtsmullers behandelaars zonder diens toestemming aan Renckens zou hebben gegeven ( en zeker dan in dat geval schending van het medische beroepsgeheim). Het hielp allemaal niet : Houtsmuller had niet gelogen en mocht geen kwakzalver worden genoemd. Derhalve verloor zoals aangegeven de VtdK het proces.

 

Blijkens het recente arrest van de Hoge Raad moet het Gerechtshof Den Haag alsnog nader onderzoeken of de VtdK Sickesz terecht een kwakzalver mag noemen omdat de Vtdk op grond van haar uitgeklede definitie van 'kwakzalverij' alleen maar bedoeld zou hebben dat Sickeszeen niet bewezen therapie toepast. Die definitie is echter het toppunt van hypocrisie welke door de Hoge Raad helaas niet is doorzien. In de regel haalt de VtdK er immers van alles bij om iemand die een onbewezen therapie toepast in een veel negatiever daglicht te stellen en publiekelijk te schande te maken (zie bijvoorbeeld mijn column ‘ Nasi Goring’ uit het TvOG van 2009, nummer 2, blz’n 15 en 16).

Zoals het nu echter door de VtdK in de zaak van collega Sickesz bij de Hoge Raad is voorgesteld , is bijvoorbeeld experimentele chemo ook kwakzalverij en is bewezen complementaire geneeskunde dat dus niet (althans dat zou zo voor de VtdK moeten zijn). De VtdK geeft zichzelf nu echt een nekschot : zij pleegt juridicide (juridische zelfmoord), want door de schijnheilige definitie die ze bij de Hoge Raad aanvoerde,- en welke omschrijving volstrekt in strijd is met wat een normaal mens onder kwakzalverij verstaat – is de VtdK in tegenspraak met zoals zij zich normaliter gedraagt - dus feitelijk overbodig geworden. De VtdK is   bovendien ondanks de definitie van kwakzalverij bij de Hoge Raad, zoals te verwachten viel, juridisch inconsistent. Bewezen complementaire therapieen worden immers nog steeds door haar inde ban gedaan(en als kwakzalverij gekwalificeerd), terwijl een bewezen onwerkzaam zijnde reguliere therapie daarentegen niet wordt gediskwalificeerd. Feitelijk is er aldus van beduvelen sprake. Ik zou willen spreken van georkestreerde superkwakzalverij .

 

 

 Ter illustratie : de VtdK raadt het complementaire glucosamine af maar is niet tegen taxol bij de eerste lijnsbehandeling van eierstokkanker graad 3-4 (pas bij de 2^e lijnsbehandeling heeft taxol zin). Het zwijgen over de Vioxx-affaire is in dit verband ook vermeldenswaard (zie mijn column ‘Veni, vidi, Vioxx’ van begin 2005 in de Orthomoleculaire Koerier).

 

Over de necroploitatie van Sylvia Millecam en het verzwijgen/bagatelliseren van 1700 doden per jaar in de reguliere geneeskunde heb ik het dan nog niet eens (zie mijn column ‘ Als een cheetah met loenzende ogen’ uit het TvOG van augustus 2008).

Het is dan ook om die redenen al volstrekt logisch dat de BTW op complementaire geneeskunde nog steeds niet is ingevoerd omdat het onderscheid dat de minister van VWS meent te kunnen maken tussen regulier (wel bewezen) en complementair (niet bewezen) niet deugt. Het kabinet loopt, zoals ik feitelijk al aangaf, namelijk juridisch vast op o.a. het onloochenbare feit dat zowel in de reguliere als in de complementaire geneeskunde veel wel maar ook tamelijk veel niet bewezen is. Het belangrijkste argument is evenwel : op behandelingen die therapeutisch gericht zijn en die evidence based zijn, kan juist ook op basis van hieraan gerelateerde Europese jurisprudentie geen BTW geheven worden, of deze nu regulier zijn of niet. 

By the way : mijn artikelen over diabetes in dit en het vorige nummer van het TvOG (respectievelijk de nummers 3 en 4 van 2009) geven duidelijk een indicatie voor de hoeveelheid wetenschappelijk bewijs die voor de orthomoleculaire geneeskunde in het algemeen reeds voorhanden is!!

 

Ik wil het dan ook nog even hebben over NRC-advertorialist Piet Borst. Hij hield op 6 juni voor oud-studenten van de UvA een voordracht over kwakzalverij. Hierin gooide hij alles uit de complementaire hoek op een hoop : allemaal kwakzalverij. Reguliere nog niet bewezen therapieen kwalificeerde Borst echter niet als zodanig, terwijl dergelijke behandelvormen omdat ze niet bewezen zijn, volgens de definitie van de VtdK wel als kwakzalverij bestempeld zouden moeten worden (maar ja de VtdK is op dit punt zelf uiterst inconsistent). Kortom, met deze rede promootte Borst de facto speculatieve, maar ook zelfs bewezen onwerkzame methoden uit de reguliere hoek, maar bovendien trachtte de spreker, zoals feitelijk al aangegeven, mensen ook van bewezen complementaire methoden af te houden.Alsdan is sprake van het bewust ondermijnen van het vertrouwen in de geneeskunde. De belegen en overbekende litanie van voornamelijk onzin, die Borst aldaar ter berde bracht, wil ik hier niet verder bespreken. Duidelijk is wel dat Piet Borst in de toekomst wel eens (zeur)Piet Superkwak genoemd zou kunnen worden.

Ik wil ook nog een keer memoreren (zie mijn column ‘Tota’s ‘ uit het TvOG van februari 2009) dat de VtdK geen zittende hoogleraren als adviseurs heeft, terwijl de IOCOB, die kritisch is over reguliere en complementaire geneeskunde er ruim 10 heeft. Waarom krijgt de VtdK overigens zoveel welwillende support van de inspectie Gezondheidszorg en de IOCOB niet? Ook de inspectie slaat derhalve een ‘brutta figura’, maar dat geldt nog explicieter op een vergelijkbare manier voor de ambtelijke supervisor  van de inspectie, het ministerie van VWS. In verband met de BTW-plannen van dit kabinet, praatte VWS het eerste half jaar van 2009 uiteindelijk met tegenzin met de beroepsorganisaties van de CAM-artsen, maar niet met de patientenverenigingen of de verzekeraars en weer wel met de huisartsen en ook met ….. de VtdK.

Met name dit laatste is zeer vreemd, want de VtdK is niet alleen een niet-representatieve en ideologisch opererende splintergroep met extreme opvattingen, maar het is noch een beroeps- noch een patientenorganisatie, noch een verzekeraar en zij heeft dus geen rechtstreeksbelang bij deze BTW-kwestie. Feitelijk begaat VWS met de BTW-kwestie aangaande complementaire artsen, gezien de rapporten, die ik gezien heb, vrijwel zeker eveneens een vorm van juridicide : het idee om CAM-artsen apart BTW te laten gaan betalen is zodoende slechts een vorm van politieke zelfmutilatie die voor de minister van VWS verder tot weinig meer dan tot een groot prestigeverlies zal leiden. Om over de verslechterde verhouding met het ministerie van Financien nog maar te zwijgen, welk departement zich nu reeds via het hernieuwde uitstel voor de tweede keer te kijk heeft moeten laten zetten.

Plaats een reactie ...

Naam (verplicht)

Email (wordt niet gepubliceerd maar wel verplicht)

Reageer op "Over inconstistentie en juridicide: Een antwoord van arts-bioloog drs. Engelbert Valstar op acties en uitlatingen van leden de Vereniging tegen Kwakzalverij (VtdK) in het bijzonder prof. Piet Borst en Cees Renckens."