Elke dag heeft een nieuw begin, columns van Nell

Beste mensen,

Nell is woensdag 25 juli 2012 in alle rust ingeslapen vertelde Bert haar man mij. De laatste maanden kon Nell niet zoveel meer dan op bed liggen. Ze heeft echter weinig tot geen pijn gehad. Bert zei me nadrukkelijk dat Nell zoveel jaren meer heeft gewonnen met uitstekende kwaliteit van leven met de keuzes die ze steeds heeft gemaakt afgelopen jaren dat zij iedereen aanraden niet op te geven.
Het was voor mij ook heel verdrietig te horen...


Lees verder ...

E-nummers en mooi weer

E-nummers en mooi weer

Afgelopen december gaven we in ons fammetje cadeautjes aan elkaar en dat is altijd erg gezellig. Ik had mijn schoondochter getrokken en op haar lijstje stonden genoeg dingen om te geven dus dat was geen probleem. Toch wilde ik haar dog iets extra’s geven en vond een boekje met allemaal goede en foute E-nummers. Maar omdat ik altijd een beetje bang ben om me met mijn volwassen kinderen te bemoeien vond ik het toch wel een beetje...

Lees verder ...

Ik heb het zo koud door de chemo

Ik heb het zo koud door de chemo

Het word jammer genoeg elke dag een beetje kouder en aangezien ik nu een chemo krijg waar ik het een paar dagen heel erg koud door krijg, ben ik daar niet zo blij mee. Vorige keer ben ik na de chemo in bed gaan liggen met drie dekbedden over me heen en nog was ik koud. Gelukkig is dat niet de hele tijd zo en kan ik toch nog een beetje functioneren. Wat...

Lees verder ...

Inmiddels heb ik een rolstoel nodig

Op verzoek van Nell hier weer haar column:

Tegenwoordig zit ik wel eens in de rolstoel. Net of de tijd weer terug gezet is toen ik een aantal jaren geleden ook op deze manier vervoerd werd. De tumoren in mijn heup en mijn ribben zijn nogal pijnlijk als ik loop. Ik zal jammer genoeg weer bestraald moeten worden om de pijn te verminderen. Ik hoop zo dat ik daarna weer normaal kan lopen en mijn dagelijkse dingetjes kan doen. In een...

Lees verder ...

Mijn 5e chemo

Inmiddels is er weer het één en ander gebeurd, en jammer genoeg niet in positieve zin.

Voordat we op vakantie gingen zag ik al aan de bloeduitslagen -waarvan ik altijd een kopie vraag- dat de tumormarker nog maar één puntje was gezakt. En ik weet uit ervaring dat dit betekend dat de chemo is uitgewerkt. In de vakantie voelde ik al pijn in mijn been en in mijn ribben, dus dat betekende geen kleine wandelingetjes meer. Gelukkig hou ik ook heel...

Lees verder ...

Ik heb gaatjes in mijn hoofd maar verder gaat het goed

Gaatjes in mijn hoofd

We hebben er weer een ritje naar Duitsland opzitten en ik ben weer behandeld op mijn hoofd, als het goed is zijn deze 2 kleine tumoren nu dood. De afspraak was wel erg vroeg deze keer, om 7.30 konden we al terecht, maar wij zetten ons campertje de avond ervoor dan ergens in een dorp vlakbij. Omdat ik altijd langzaam wakker word stond ik 1 ½  uur eerder op en reden we na een bakkie richting Krefeld....

Lees verder ...

Ik leef nog steeds

Ik leef nog steeds!

 

Alweer een nieuwe zomer. Hoeveel keer heb ik me nu al niet afgevraagd of ik de volgende zomer wel zou halen? Ik ben de tel haast kwijt geraakt. Wat is het toch heerlijk als je lekker in de zon van het leven en de natuur mag genieten. Elke dag weer mag opstaan en beseft dat er weer een nieuwe dag is begonnen. Ik neem aan dat mijn levensboek al tot over de helft volgeschreven is, of...

Lees verder ...

Ik ben wel bang en moe dat het niet goed gaat maar ik blijf zoeken en vechten

Elke dag heeft een nieuw begin.

 

Al een aantal dagen ben ik een beetje down en dat komt door de uitslag van de Pet-scan.

Ook al gaat het de goede kant op met mijn hoofd, mijn botten geven een ander beeld en laten zien dat daar weer kankeractiviteit is. Ik had al een tijdje een vermoeden maar nu het bevestigd is voelt het toch anders, bedreigender. Het lijkt wel of het nooit ophoud en er elke keer weer een nieuw...

Lees verder ...

Elke dag 52. Column van Nell

Elke dag 52.

Afgelopen week zijn we naar Duitsland geweest om een MRI van mijn hoofd te laten maken en te kijken wat de bestraling in December hebben gedaan. Al heel snel mocht ik mee het ziekenhuis in voor de MRI. Dit duurt ongeveer 25 min. en het apparaat maakt enorme herrie.

Gelukkig heb ik in de loop van de tijd geleerd hoe je kunt mediteren en visualiseren dus dat deed ik nu ook weer. Het voordeel van deze technieken is...

Lees verder ...

Blijf geloven in het onmogelijke. Column van Nell

1 April 2011:

Het gaat nog steeds goed met mij . Ik heb nog wel last van een beetje een duizelig gevoel, alsof ik een borrel op heb (niet één van mijn favoriete ervaringen). Vooral als ik een stukje gewandeld heb of  ’s avonds als ik moe word. Voor de rest valt het allemaal wel mee en kan ik een redelijk normaal leven leiden.

Ik ga nog steeds elke drie weken naar het AvL voor chemo en heb dan om de...

Lees verder ...