3 november 2009: Hier de achtergrond van Fatima Galamba haar verhaal. Afgelopen weeke liet ze mij nog weten dat het nog steeds goed gaat met haar. Laatste scan, oktober 2009 gaf wederom een totaal schoon beeld en niets wijst op een terugkeer van de kanker.  Heel mooi dus.

Als Fatima voorjaar 2004 op bezoek gaat bij haar familie in Portugal, zij woont zelf al jaren in Marbella in Spanje, laat ze uit routine een scan maken omdat drie jaar daarvoor operatief een paar cystes uit haar longen zijn verwijderd.  Fatima voelt zich uitstekend, werkt volop en denkt geen moment dat er iets ernstigs aan de hand zou kunnen zijn. Zelfs een telefoontje uit het ziekenhuis of ze langs wil komen verontrust haar niet. De boodschap dat er borstkanker is geconstateerd komt dan ook hard aan. Fatima is in Portugal een bekend persoon, zij is kunstenares en beschildert muren, huizen, kapellen.  Daarnaast is ze zoals ze zelf zegt trots erop een mooie aantrekkelijke vrouw te zijn. Het vooruitzicht een borst te moeten missen schrikt haar in eerste instantie af. Maar Fatima is ook practisch ingesteld en realiseert zich als ze wil overleven zij zal moeten accepteren dat wat de artsen haar voorstellen.

Zij wordt geopereerd aan haar borst waarin de kanker zit. Daarna krijgt ze lokaal/regionaal bestraling gevolgd door chemo. De artsen zijn optimistisch en zeggen haar dat alles goed zal komen. Fatima doet er zelf alles aan om ondanks de behandelingen toch zoveel mogelijk normaal door te leven. Ze koopt een pruik want ze wordt al snel kaal van de chemo en blijft zo goed als het gaat doorwerken tijdens de chemokuren. Mei 2005 zijn de behandelingen klaar en krijgt ze verder nog een hormoonkuur met Arimidex. 

Ruim anderhalf jaar gaat het goed maar voorjaar 2007 voelt ze zich steeds vaker moe en krijgt ook pijn in haar onderrug. Eerst denkt ze nog, ach ik werk te hard, ik heb me wat geforceerd bij een schilderopdracht maar mei 2007 wordt door een scan een recidief geconstateerd met uitzaaiingen in de botten. Ook op de lever zijn verdachte plekken te zien. De oncoloog stelt een verandering voor van hormoonkuur in Femara plus aanvullend Zometa om het botverlies tegen te gaan. Maar de oncoloog zegt er wel bij dat Fatima niet meer kan genezen en de behandelingen worden palliatief, pijnverlichtend, gegeven. Zo gezegd, zo gedaan. Maar voorjaar 2008 wordt de pijn te erg en blijken er al 5 wervels ver aangetast en enkele staan op breken. De oncoloog stelt bestraling voor maar Fatima was ondertussen samen emt haar zussen verder op interent gaan zoeken naar eventueel andere behandelingen. Dat verliep niet echt positief maar of het zo moest wezen leest ze bij het bezoek aan het ziekenhuis in Portugal mei 2008 een artikel in een tijdschrift over dr. Robert Gorter en zjn aanpak met dendritische celtherapie en hyperthermie. Dit spreekt Fatima aan, ze maakt een afspraak en juli 2008 start ze met deze aanpak. Op het moment dat ze begint heeft ze veel pijn door de botuitzaaiingen maar na twee weken hyperthermie, zij krijgt deze lokale electro hyperthermie de eerste twee weken drie keer in de week omdat zij niet steeds terug kan reizen naar Spanje, verdwijnt deze pijn en komt nooit meer terug.

Fatiam krijgt in de loop van 2008 en 2009 zes keer een behandeling met de dendritische cellen in combinatie met de hyperthermie en aanvullend infusen met immuunstimulerende natuurlijke stoffen en een lichte dosis van een bepaalde chemo, Endoxan. Van de chemo merkt zij verder niets. Ze blijft wel femara puls Zometa gebruiken. De totalbody hyperthermie, ook wel koortstherapie genoemd, die 1x per maand wordt gegeven, altijd voorafgaand aan het inbrengen van de dendritische cellen ervaart ze als zwaar. Maar een goede vriendin die n Duitsland woont helpt en ondersteunt haar, evenals soms haar zus die ook een paar keer meekomt.

Fatima gaat zich steeds beter voelen en tussen de bezoeken aan Keulen door werkt ze gewoon door en heeft ze verder geen last meer van haar botten. Ze past ook haar levenswijze aan. Ze neemt sneller en langer haar rust tussen het werken door. Ze at ook heel veel rood vlees vroeger (haar vriend is een Argentijn en houdt wel van rood vlees) maar zij eet nu alleen nog maar soms kip of kalkoen en vis. En eet veel fruit en groenten.

Een scan in februari 2009 is verbluffend goed. Alle kanker lijkt verdwenen en de plekken op de botten lijken herstellende. Haar tumormarkers zijn terug naar normaal. Fatima komt na februari 2009 nog 2 keer naar Keulen en een scan augustus 2009 laat zien dat ze in een totale remissie is gekomen. Er is geen kankeractiviteit meer te zien op de petscan. Haar tumorwaarden zijn en blijven binnen normale waarden.  

Fatima heeft nooit iets aan haar oncologen in Spanje en Portugal verteld over haar behandelingen bij dr. Gorter in Keulen. Zij is bang dat ze dan niet meer verder geholpen zal worden. De oncologen zijn wel stomverbaasd over haar snelle herstel. 1 oncoloog vroeg laatst aan haar: Fatima zeg eens eerlijk wat doe jij allemaal? Want hoe jij herstelt zien we normaal gesproken niet bij vrouwen met uitgezaaide borstkanker. maar Fatima durfde het nog niet openlijk te vertellen. Nu met deze video wil ze wel naar buiten treden.  Dr. Gorter houdt nog wel een slag om de arm want bij borstkanker moet je toch zeker 3 jaar klinisch kankervrij zijn om te kunnen zeggen dat de totale remissie blijvend zal zijn, maar hij is wel optimistisch: Eigenlijk hebben we nog nooit iemand met borstkanker gehad die als zij door de dendritische celtherapie in een totale remissie is gekomen nog een recidief krijgt. In feite doet haar eigen immuunsysteem het allemaal. Dus de kans dat Fatima alsnog een recidief krijgt is klein. Ook Fatima is optimistisch. Ik ben beter zegt ze stralend.  

 


Plaats een reactie ...

Reageer op "Fatima komt in een complete remissie van in botten en lever uitgezaaide borstkanker door dendritische celtherapie en hyperthermie aanvullend op hormoontherapie. Artikel update 3 november 2009"


Gerelateerde artikelen
 

Gerelateerde artikelen

Video: Fatima komt in een >> Fatima komt in een complete >> Borstkanker: ervaringsverhaal >>