Ervaringen van kankerpatienten, met ook andere vormen van kanker, met complementaire aanpak zijn te vinden onder ervaringsverhalen en er zijn ook een aantal video's te bekijken van kankerpatiënten. 

Op de website van het UMCG - Groningen staat uitstekende informatie over de vormen van lymfklierkanker en bijbehorende diangose, symptomen en behandelingen enz.: Zie:  http://hematologiegroningen.nl/patienten/content/3NHL.htm

Een internationale site over lymfklierkanker met informatie in het Engels is deze: 

http://www.lymphoma.org/site/pp.asp?c=bkLTKaOQLmK8E&b=6300151

(non) Hodgkin oftewel lymfklierkanker

In 1832 was het de Engelse arts Thomas Hodgkin, die als eerste medicus de kenmerken ontdekte van een bepaalde vorm van kanker in het lymfstelsel en naar hem is deze kanker genoemd. Vaak heerst er verwarring over de terminologie, die bij lymfklierkanker wordt gebruikt. 

Wat is het verschil tussen de ziekte van Hodgkin en een non-Hodgkinlymfoom?

De ziekte van Hodgkin is èèn enkele vorm van lymfklierkanker, terwijl een non-Hodgkinlymfoom een verzamelwoord van allerlei vormen lymfklierkanker is.
Lymfe is een kleurloze tot geelachtige helder vloeistof, dat in een vatenstelsel net als het bloedvatenstelsel een gesloten systeem vormt. Lymfe loopt vanuit haarvaatjes, die beginnen nabij de haarvaten van het bloedstelsel en komt via lymfbanen en buizen in het aderlijk deel van het bloed terecht. In de lymfe bevinden zich de afvalstoffen uit het lichaam. Voordat de lymfe in het bloed komt, passeert het altijd minstens een lymfklier, die de ziektekiemen zoals bacteriën en virussen uit de lymfe filtert. Lymfklieren vinden we vooral in de hals, de oksels, langs de luchtpijp, bij de longen, de darmen en achter de buikholte, in de bekkenstreek en in de liezen. 

De ziekte van Hodgkin ontstaat altijd in een lymfklier; een non-Hodgkinlymfoom bij 2/3 van de mensen in de lymfklieren en 1/3 in het lymfweefsel.

Behalve afvalstoffen bevinden zich in de lymfe ook bepaalde witte bloedcellen, die lymfocyten genoemd worden. Lymfocyten worden aangemaakt in het beenmerg, de milt en in de lymfklieren en circuleren in de lymfe mee het hele lichaam rond. Ze spelen een belangrijke rol bij de bestrijding van ziekteverwekkers en de productie van afweerstoffen. Daarnaast spelen ze een hoofdrol bij het ontstaan van lymfklierkanker. Lymfocyten die tijdens hun transport door het lichaam bacteriën of virussen tegenkomen, ontwikkelen zich òf tot plasmacellen, die grote hoeveelheden antistoffen kunnen produceren òf tot centrocyten, die een immunologisch geheugen opbouwen en bij een volgens contact met dezelfde bacterie of virus in actie komen.
Een non-Hodgkinlymfoom is een kwaadaardige ontsporing van een lymfocyt in dit ontwikkelingsproces. Dit komt nogal eens in de milt voor en een specifieke vorm daarvan wordt de Ziekte van Waldenström genoemd. Een kwaadaardige ontsporing van plasmacellen heet een multiple myeloom, ook wel de Ziekte van Kahler genoemd, en vindt plaats in het beenmerg.
Om de mate, waarin de kanker zich heeft uitgebreid, aan te geven, wordt het menselijk lichaam ingedeeld in twee helften: onder en boven het middenrif. 

• 
  Bij stadium I is de ziekte beperkt tot een lymfkliergebied of tot een orgaan. 
  Bij stadium II is de ziekte aangetoond in twee lymfkliergebieden of organen aan dezelfde kant van het middenrif. 
  Bij stadium III is de ziekte in beiden helften van het middenrif aangetoond in kliergebieden en soms ook in de milt of een ander orgaan. 
  Bij stadium IV heeft de ziekte zich verspreid naar andere organen, zoals de longen, de lever, het beenmerg of de huid. 
  Daarnaast wordt aan ieder stadium de letter -A- of -B- toegevoegd. 
  -A- = geen algemene ziekteverschijnselen, 
  -B- = ziekteverschijnselen ( zoals koorts, gewichtsverlies, nachtzweten) die aanleiding waren tot het raadplegen van een arts. Sterke vermoeidheid, jeuk over het hele lichaam en pijn bij het drinken van alcohol passen wel bij de ziekte, maar worden niet als -B-verschijnselen beschouwd.

De ziekte van Hodgkin is een vrij zeldzame vorm van kanker met ca. 400 nieuwe gevallen per jaar (ca. 250 mannen/150 vrouwen). Opvallend is dat nogal wat jongeren tussen de 15 en de 29 jaar aan de ziekte lijden. De gemiddelde tienjaarsoverleving ligt boven de 70%; in stadium I of II zelfs ca. 90%
Non-Hodgkinlymfomen komen ca. 5 x zoveel voor, gelijk verdeeld over mannen en vrouwen. Tweederde van de nieuwe patiënten is ouder dan 60 jaar. De geneeskans voor stadium I en II is ca. 90%. Stadium III en IV ca. 20%. Wel leeft meer dan de helft hiervan langer dan 7 tot 10 jaar.

Zie verder in gerelateerde artikelen voor meer informatie en recente onwikkelingen