Denosumab blijkt effectief bij vergevorderde longkanker. Mediane overleving steeg 1,2 maand, maar in feite was het effect veel beter blijkt uit nadere studie analyse

4 september 2016: lees ook dit artikel:

https://kanker-actueel.nl/NL/radium-223-samen-met-abiraterone-of-enzalutamine-geeft-langere-overall-overleving-dan-alleen-radium-223-of-alleen-andere-behandelingen-bij-uitgezaaide-vergevorderde-prostaatkanker.html

28 juli 2011: Bron: Medscape

Denosumab een zogenoemd humaan antilichaam gericht tegen RANK ligand blijkt een uitstekend effect te hebben bij patienten met vergevorderde longkanker. Uit een grote vergelijkende studie tussen Zoledronic Acid en Denosumab kwam al naar voren dat wat betreft botproblemen denosumab min of meer dezelfde effecten te zien gaf dan Zoledronic - Zometa bij botuitzaaiingen, maar omdat dit bij denosumab gepaard gaat met minder bijwerkingen dan bij Zometa werd denosumab toch gezien als een beter middel. Nu blijkt door een presentatie van een longarts op het congres over longkanker in Amsterdam dat denosumab ook bij longkankerpatienten een beduidend beter effect kan hebben op de mediane overlevingstijd. En ook hier met minder bijwerkingen dan die optreden bij andere behandelingen. De winst op de mediane overleving uit een grote vergeljkende studie is bescheiden, 1,2 maand, maar wie volgens een longspecialist van Medscape de tabellen in detail bekijkt dan zijn de effecten beduidend beter dan 1,2 maand levensverlenging. Hoe langer de follow-up hoe groter het verschil in mediane overleving. Hier enkele citaten uit het artikel van Medscape wat u als geheel kunt lezen als u hier klikt en ook enkele tabellen kunt bekijken.

Denosumab vs. Zoledronate trial shows significant survival benefit for Denosumab in lung cancer

Bron: Medscape

Late last year, denosumab was approved by the FDA for patients with skeletal metastases from solid tumors after a randomized phase III trial demonstrated a significant reduction in the rate of development of skeletal-related events compared with the pre-existing standard of zoledronate for bone metastases though there was no difference in overall survival in the trial as a whole, which included patients with multiple myeloma or solid tumors other than breast cancer and prostate cancer (which were each studied in separate trials). I actually wrote the accompanying editorial in which I noted that in light of the significant improvement skeletal-related events but no improvement in survival, the considerably higher cost made denosumab a very compelling option but not necessarily a clearly unchallanged standard of care when the cost vs. benefit of the agent over zoledronate is taken into consideration.

Though I suggested that the results were provocative but not overwhelming from the bird's eye view, I raised the point that if overall survival (OS) were to be improved in a subset of patients, as was indicated for patients with lung cancer but not elaborated in the original publication, the argument favoring denosumab would be more convincing.

Among the many interesting presentations from the World Conference on Lung Cancer in Amsterdam in early July was one by Dr. Giorgio Scagliotti that provides far more detail on the post hoc analysis of patients with lung cancer from this trial. To review, the overall trial enrolled 1776 patients with a range of cancer types, of which 40% had NSCLC and 9% had SCLC: this large subset of 811 patients with lung cancer served as the basis for Dr. Scagliotti's presentation. Looking at the entire group with lung cancer, there was a statistically significant 20% improvement in OS that translated to a 1.2 month prolongation in median OS, as illustrated in the figure below

Notably, I would say that the difference in median survival (in the 1-2 month range for these subsets) appears to underestimate the true benefit, since the curves become more separated out over time.