4 september 2016: lees ook dit artikel:

https://kanker-actueel.nl/NL/radium-223-samen-met-abiraterone-of-enzalutamine-geeft-langere-overall-overleving-dan-alleen-radium-223-of-alleen-andere-behandelingen-bij-uitgezaaide-vergevorderde-prostaatkanker.html

Aan dit artikel is een aantal uren gewerkt. Misschien wilt u ons ondersteunen met een donatie. Elk bedrag is welkom hoe klein ook. Klik hier voor al of niet anonieme donatie.

12 februari 2012: omdat er geen verschil is in overall overleving adviseert een panel van deskundigen - Oncologic Drugs Advisory Committee - aan de FDA denosumab geen officiële goedkeuring te geven voor gebruik bij prostaatkanker. In april zal de FDA beslissen. Lees hieronder de toch wel goede resultaten van denosumab, maar dit is de mening van de commissie die de FDA moet advisreren:

When the study was presented at the EMCC meeting, prostate cancer experts were enthusiastic about the results, pointing out that this was the first drug shown to delay the onset of bone metastasis and that it represented a "paradigm shift."

There was less enthusiasm at the committee meeting yesterday, however. The panel voted 12 to 1 against recommending the indication for approval, saying that the benefit was not outweighed by the potential risks of treatment (which include jaw osteonecrosis, seen in about 5% of trial participants). The committee also noted that there was no effect on overall survival or on the overall course of the disease in general.

Committee chair Wyndham Wilson, MD, chief of the lymphoma therapeutics section at the National Institutes of Health, explained that the magnitude of the benefit that was seen (delaying the onset of bone metastasis by 4 months) was "quite low." In addition, there was discussion about whether this benefit is clinically meaningful, in light of the lack of effect on overall survival.

18 november 2011: Bron The Lancet

Het is al eerder aangetoond maar nu bevestigt een grote placebo gecontroleerde gerandomiseerde fase III studie dat wanneer prostaatkankerpatienten met een groot risico op een recidief postoperatief denosumab injecties krijgen deze patienten een significant langere tijd vrijgewaard blijven van botuitzaaiingen in vergelijking met placebo. Echter uiteindelijk bleek er geen verschil te zijn op de overall overleving. Let op er is dus geen vergelijking gemaakt met andere medicijnen die botuitzaaiingen tegengaan zoals zoledronic acid - zometa, want ook dit middel gaf zelfde effect als denosumab, aangetoond in eerdere gerandomiseerde studies. En vergeet niet het niet toxische prostasol, een kruidenmix, dat ook een uitstekend alternatief kan zijn. Denosumab gaf signifcant meer problemen in de vorm van botafbraak in de kaak. In de placebogroep had niemand die problemen. De mediane overall overlevingstijd lag gelijk, in beide groepen nagenoeg 44 maanden

Resultaten:

1432 patiënten werden willekeurig toegewezen aan 2 behandelgroepen (716 denosumab, 716 placebo). In de denosumabgroep bleek de bot-metastase-vrije overleving significant langer met 4,2 maanden meer dan in vergelijking met placebo (mediaan 29,5 [95% CI 25,4 -33 ° 3] vs 25,2 [22,2 -29 ° 5] maanden, hazard ratio [HR] 0.85, 95% CI 0.73 -0 ° 98, p = 0,028). Denosumab vertraagde ook aanzienlijk de tijd tot de eerste bot metastase zich aandiende (33,2 [95% CI 29,5 -38 ° 0] vs 29,5 [22,4 -33 ° 1] maanden, HR 0.84, 95% BI 0 · 71-0 · 98, p = 0,032). Algehele overleving verschilde echter niet tussen de groepen (denosumab, 43,9 maanden [95% CI 40.1-niet meetbaar] versus 44,8 maanden [40,1-niet meetbaar] in de placebogroep, HR 1.01, 95% BI 0 · 85-1 · 20, p = 0,91). Aangetoonde bijwerkingen en de ernst van de bijwerkingen waren vergelijkbaar in beide groepen, behalve voor osteonecrose van de kaak en hypocalciëmie. 33 (5%) patiënten die denosumab kregen ontwikkelden osteonecrose van de kaak versus geen enkele patient in de placebogroep. Hypocalciëmie deed zich voor bij 12 (2%) van de patiënten in de denosumabgroep en twee (<1%) bij placebo.

Hier het abstract uit The Lancet, waar u het volledige studierapport kunt inzien als u op deze link klikt en zich registereert of betaalt

Denosumab and bone-metastasis-free survival in men with castration-resistant prostate cancer: results of a phase 3, randomised, placebo-controlled trial

Source The Lancet, Early Online Publication, 16 November 2011 doi:10.1016/S0140-6736(11)61226-9

Denosumab and bone-metastasis-free survival in men with castration-resistant prostate cancer: results of a phase 3, randomised, placebo-controlled trial

Prof Matthew R Smith MD a

, Prof Fred Saad MD b, Prof Robert Coleman MD c, Neal Shore MD d, Prof Karim Fizazi MD e, Prof Bertrand Tombal MD f, Prof Kurt Miller MD g, Paul Sieber MD h, Lawrence Karsh MD i, Prof Ronaldo Damião MD j, Prof Teuvo L Tammela MD k, Blair Egerdie MD l, Prof Hendrik Van Poppel MD m, Prof Joseph Chin MD n, Prof Juan Morote MD o, Francisco Gómez-Veiga MD p, Prof Tomasz Borkowski MD q, Zhishen Ye PhD r, Amy Kupic MA r, Roger Dansey MD r, Carsten Goessl MD r

Summary

Background

Bone metastases are a major cause of morbidity and mortality in men with prostate cancer. Preclinical studies suggest that osteoclast inhibition might prevent bone metastases. We assessed denosumab, a fully human anti-RANKL monoclonal antibody, for prevention of bone metastasis or death in non-metastatic castration-resistant prostate cancer.

Methods

In this phase 3, double-blind, randomised, placebo-controlled study, men with non-metastatic castration-resistant prostate cancer at high risk of bone metastasis (prostate-specific antigen ≥8·0 μg/L or PSA doubling time ≤10·0 months, or both) were enrolled at 319 centres from 30 countries. Patients were randomly assigned (1:1) via an interactive voice response system to receive subcutaneous denosumab 120 mg or subcutaneous placebo every 4 weeks. Randomisation was stratified by PSA eligibility criteria and previous or ongoing chemotherapy for prostate cancer. Patients, investigators, and all people involved in study conduct were masked to treatment allocation. The primary endpoint was bone-metastasis-free survival, a composite endpoint determined by time to first occurrence of bone metastasis (symptomatic or asymptomatic) or death from any cause. Efficacy analysis was by intention to treat. The masked treatment phase of the trial has been completed. This trial was registered at ClinicalTrials.gov, number NCT00286091.

Findings

1432 patients were randomly assigned to treatment groups (716 denosumab, 716 placebo). Denosumab significantly increased bone-metastasis-free survival by a median of 4·2 months compared with placebo (median 29·5 [95% CI 25·4—33·3] vs 25·2 [22·2—29·5] months; hazard ratio 0·85, 95% CI 0·73—0·98, p=0·028). Denosumab also significantly delayed time to first bone metastasis (33·2 [95% CI 29·5—38·0] vs 29·5 [22·4—33·1] months; HR 0·84, 95% CI 0·71—0·98, p=0·032). Overall survival did not differ between groups (denosumab, 43·9 [95% CI 40·1—not estimable] months vs placebo, 44·8 [40·1—not estimable] months; HR 1·01, 95% CI 0·85—1·20, p=0·91). Rates of adverse events and serious adverse events were similar in both groups, except for osteonecrosis of the jaw and hypocalcaemia. 33 (5%) patients on denosumab developed osteonecrosis of the jaw versus none on placebo. Hypocalcaemia occurred in 12 (2%) patients on denosumab and two (<1%) on placebo.