Hemmie overlijdt na een lange strijd tegen niet-klein-cellige longkanker met gerichte veelal complementaire aanpak. Helaas is na 5 jaar Hemmie toch overleden. Emma zijn dochter schrijft een laatste groet in Hemmie zijn verhaal.

Van Emma, de dochter van Hemmie kregen we het verdrietige bericht dat Hemmie 19 augustus 2009 is overleden. Ik heb Hemmie persoonlijk gekend en vaak contact met hem gehad. Hij heeft zo lang gevochten om die kanker onder controle te krijgen en vaak ook met succes. Maar nadat een grote dosis DCA bij hem zeer ernstige bijwerkingen veroorzaakte (hartklachten en zenuwpijnen) en hij zich daarna ook moest laten bestralen is het nooit meer goed gekomen. Langzaam maar zeker won de kanker het van Hemmie zelf. Helaas. Emma schrijft hier nog een laatste berichtje over haar vader in zijn verhaal.

Juli 2009

Ik (Hemmie's dochter) kom op 24 juli terug van vakantie. De volgende dag ga ik met goede moed op bezoek bij mijn vader, maar wat ik zie is anders dan ik gehoopt had. Een klein hoopje mens in een groot bed te weinig lucht om echt te praten. We huilen, papa en ik allebei. Ik lig in zijn armen en voel zijn kracht.

Die nacht wordt hij opgenomen in het ziekenhuis, dat was zijn laatste avond thuis. Na een paar dagen in het ziekenhuis te zijn geweest besluit papa om naar het Hospice te gaan. Het is een fijne plek en het zomerse weer maakt ook voor zijn naasten dat de moeilijke tijd niet al te moeilijk wordt gemaakt.
Papa heeft nog 2 weken in het hospice gelegen. De eerste week knapte hij door alle rust eigenlijk wel aardig op en door verschillende medicijnen nam ook zijn eetlust toe het leek beter te gaan. Maar wat kan medicatie verradelijk zijn.
De week erop is het hoopje mens weer zichtbaar. Een hoopje mens met nog een enorm krachtige geest. Een geest die ons niet alleen wil laten een geest die nog alle toppen van de bergen wil beklimmen maar helaas. Het lichaam blijkt sterker te zijn dan de geest.

Hemmie overlijdt op 19 augustus 2009.

Emma Berentsen

hyperthermie, dendritische celtherapie, tarceva