Hoge dosis radioactief jodium - ook wel bekend als inwendige bestraling - als aanvulling gegeven aan patiënten met uitgezaaide carcinoid, waarbij alle andere medicijnen en aanpak niets hielp geeft significant betere resultaten op langere overlevingstijd

Update artikel 29 september 2015:

Zie ook dit artikel:

https://kanker-actueel.nl/NL/peptide-receptor-radionuclide-therapie-prrt-geeft-uitstekende-resultaten-4-tot-6-jaar-langere-overleving-bij-patienten-met-neuro-endocriene-tumoren.html

11 mei 2012:

Radioactieve jodium grafiek

Foto hierboven: Verschil in overall overleving tussen de patiënten waarbij de behandeling aanslaat en waarbij die niet aanslaat.

het volledige studierapport met veel meer grafieken en gegevens van onderstaande studie is gratis in te zien als u op de volgende link klikt: http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/cncr.20592/full

30 september 2004: Bron: Pubmed: Cancer. 2004 Sep 28

Hoge dosis radioactief jodium - ook wel bekend als inwendige bestraling - als aanvulling gegeven aan patiënten met uitgezaaide carcinoid (tegenwoordig neuro-endocriene tumoren geheten) , waarbij alle andere medicijnen en aanpak niets hielp geeft significant betere resultaten op langere overlevingstijd. De studie bij 98 patiënten en gevolgd over 15 jaar is opgezet om te meten wat het effect zou zijn van toevoeging van een bepaalde dosis radioactief gelabeld jodium - 401 +/- 202 millicuries (mCi) (131)I-MIBG.

De patiënten die daarop reageerden met een symptomatische respons overleefden gemiddeld 5,75 jaren tegenover 2,09 jaren in controlegroep. (5.76 years vs. 2.09 years; P < 0.01), een hoog significant resultaat dus. Bij 56 patienten waarvan de 5-HIAA waarden werden gevolgd - gemonitored, zakten de gemiddelde urine 5-HIAA waarden significant na (131)I-MIBG behandeling (126 +/- 122 ng/mL vs. 91 +/- 125 ng/mL; P < 0.01); echter, de patiënten met gereduceerde 5-HIAA waarden bij aanvang hadden geen verbeterde overleving (4.11 years vs. 3.42 years; P = 0.2).
Patiënten die een initiële (131)I-MIBG dosis van meer dan 400 mCi kregen leefden weer wel significant langer dan patiënten die minder dan 400 mCi (4.69 years vs. 1.86 years; P = 0.05) kregen toegediend. Toxische bijwerkingen van deze aanpak zijn - pancytopenia, thrombocytopenia, nausea, and emesis.

Met dank aan Maud die deze bijwerkingen in het Nederlands aan ons uitlegt:
# pancytopenia: is te kort aan alle soorten bloedcellen inclusief witte en rode bloedcellen plus plaatjes
# thrombocytopenia, beenmerg produceert niet genoeg bloedcellen
# nausea is misselijk
# emesis is misselijkheid en overgeven.

Een andere studie, al uit 1996, heeft uitgewezen dat ook gewone jodium de kans op kankergroei kan verminderen. Hier het abstract van de studie bij carcinoid uit Pubmed.
#

Cancer. 2004 Sep 28

Iodine-131 metaiodobenzylguanidine treatment for metastatic carcinoid.

Safford SD, Coleman RE, Gockerman JP, Moore J, Feldman J, Onaitis MW, Tyler DS, Olson JA Jr. Department of Surgery, Duke University Medical Center, Durham, North Carolina.

BACKGROUND: Iodine-131 metaiodobenzylguanidine ((131)I-MIBG) is useful for imaging carcinoid tumors and recently has been applied to the palliative treatment of metastatic carcinoid in small studies. The authors now report their results on the therapeutic utility of high-dose (131)I-MIBG treatment in a large group of patients with metastatic carcinoid tumors.

METHODS: The authors performed a retrospective review of 98 patients with metastatic carcinoid who were treated at their institution with (131)I-MIBG over a 15-year period. Endpoints examined included the World Health Organization criteria for treatment response: symptoms, hormone (5-hydroxyindoleacetic acid [5-HIAA]) production, and clinical tumor response.

RESULTS: Patients received a median dose of 401 +/- 202 millicuries (mCi) (131)I-MIBG. The median survival after treatment was 2.3 years. Patients who experienced a symptomatic response had improved survival (5.76 years vs. 2.09 years; P < 0.01). For the 56 patients who had 5-HIAA levels monitored, the mean urine 5-HIAA levels decreased significantly after (131)I-MIBG treatment (126 +/- 122 ng/mL vs. 91 +/- 125 ng/mL; P < 0.01); however, the patients with reduced 5-HIAA levels did not experience improved survival (4.11 years vs. 3.42 years; P = 0.2). Patients who received an initial (131)I-MIBG dose > 400 mCi lived longer than patients who received < 400 mCi (4.69 years vs. 1.86 years; P = 0.05). Radiographic tumor response did not predict survival. Toxicity included pancytopenia, thrombocytopenia, nausea, and emesis.

CONCLUSIONS: The current data support (131)I-MIBG treatment in select patients with metastatic carcinoid who progress despite optimal medical management. Improved survival was predicted best by symptomatic response to (131)I-MIBG treatment, but not by hormone or radiographic response. Cancer 2004. Copyright 2004 American Cancer Society.

PMID: 15455358 [PubMed - as supplied by publisher]