Dick overleeft al bijna 10 jaar na de diagnose een maligne melanoom met uitzaaiingen, met hulp van gezonde voeding, veel groente en fruit, en extra voedingssupplementen. (noot redactie: Dick zijn voedingspatroon komt sterk overeen met het Houtsmullerdieet/Moermandieet)

Zijn manier van aanpak van dit levensbedreigende 'probleem' is zowel erg simpel, als zeer fundamenteel : aan de ene kant maximaal optimaliseren van de stofwisseling van het hele lichaam, en daarmee ook van het immuunsysteem (T-cellen) en aan de andere kant maximale minimalisering van de leef- en groei-omstandigheden voor de tumorcellen.

Dick had mij summier zijn verhaal opgestuurd via e-mail en me uitgenodigd bij hem thuis om eens een en ander door te praten. Hij vertelde me dat hij een aantal interessante boeken en andere informatie voor me had dat wellicht ook interessant zou zijn voor de site. Zoals ook een deel van zijn medische diagnose uit begin 1993 als bewijs. 

Nou ik kan zeggen dat mijn bezoek aan Dick me heeft geimponeerd. Wat een prachtig verhaal en wat weet hij veel over hoe hij zijn melanomen weloverwogen en nuchter aangepakt. Hij gaf me ook erg belangrijke en nuttige informatie voor mensen met andere vormen van kanker.

Kort schematisch overzicht van het verloop van zijn ziekte tot nu toe :

In maart 1993 luidde de diagnose Maligne Melanoomkanker (Clark Level IV-V, Breslowdiepte 5,7 mm.), na het weghalen door de huisarts van een moedervlek die hinder gaf. Een week later werd het melanoom ruimer weggesneden in een ziekenhuis. 

Reeds vier maanden na deze operatie verschijnt er al een zichtbare tumor in zijn zij, die in september 1993 operatief wordt verwijderd. Een maand na deze operatie zit er al weer een nieuwe tumor in de zij, die begin november 1993 wordt weggehaald. Helaas na iets meer dan drie maanden, op 31 januari 1994 verschijnt alweer een nieuwe tumor. Ook deze tumor wordt operatief verwijderd in februari 1994.
Opvallend is wel dat er nu toch 3 ½ maand zit na de vorige operatie. We gaan weer vooruit.
Wonder boven wonder blijft de volgende tumor precies een jaar weg. Pas op 3 februari 1995 verschijnt er weer een tumor in zijn okselstreek, die ook operatief verwijderd wordt. Gelukkig tot nu toe de laatste medische ingreep.

Het verhaal achter het schematische overzicht:

 


Na de eerste operatie was Dick inmiddels lid geworden van de Moermanvereniging.
Via deze vereniging neemt hij contact op met arts-bioloog Drs. E. Valstar uit Den Haag. 
Pas maanden later kon Dick bij arts-bioloog Drs. E. Valstar voor een eerste consult terecht Daar vullen zij de voedingssupplementen en vitamines aan, die Dick al enige tijd gebruikte.
Valstar was zeer tevreden over wat Dick allemaal al zelf had uitgedokterd om de levensbedreigende ziekte te bestrijden. Dick vertelt me dat de chirurg hem verteld had dat het opvallend was dat de tumoren steeds als een massieve bol zo uit het omringende weefsel gelicht konden worden. De tumor was niet ingegroeid/verstrengeld geraakt met het gezonde weefsel. Volgens Dick kwam dat door gebruik van veel vitamine C.

Volgens Dick versterkt namelijk de megadosis vitamine C de collageen weefsels, de 'wapening', van de celwand van gezonde cellen. Daardoor kan een kankercel met zijn enzymen niet meer de celwand van de gezonde cel oplossen, en doordringen tot die gezonde cel. Deze kankercel is dan in feite alleen nog maar in staat te in zichzelf te groeien, maar kan andere cellen niet omzetten in kankercellen. Het dieet en de andere voedingssupplementen moeten dan de rest doen door de levensomstandigheden van kankercellen zo goed als mogelijk is te minimaliseren. (noot redactie: angiogeneseremmers doen in feite hetzelfde deze sluiten de energietoevoer naar de kankercellen af. Ook methylglyoxal zou dit doen overigens). 

d.d. 23-11-2002: Dick gaf als commentaar op wat ik hierboven schrijf het volgende: 

Door collageenweefsel versterking, o.a. met vit.C,  ontneem je de tumor zijn mogelijkheid om aan voedsel te komen door penetratie, èn om een gezonde cel om te zetten in een kankercel.
 
Angiogeneseremmers knijpen alleen de energietoevoer voor de kankercel enigszins dicht, doch met hun kwaadaardige enzymen kunnen kankercellen toch nog veelal de vaak zwakke gezonde cel penetreren en omzetten in een nieuwe kankercel. De werking en het effect van Angiogeneseremmers , kunnen ,technisch gesproken, derhalve niet met vitamine C vergeleken worden.

Voor de stofwisseling van een kankercel is natrium (zout) een noodzakelijkheid. Gebruik daarom als kankerpatient geen Natrium-ascorbaat, dat is dweilen met de kraan open, maar uitsluitend Calcium-ascorbaat. Een gezonde lichaamscel heeft voor zijn ademhaling kalium nodig. ( O.a in wortelsap). Dus Dick stelt: optimaliseer je eigen lichaamcelstofwisseling, en dus je immuunsysteem, door goede gezonde voeding en extra suppletie van vitamines en mineralen, en minimaliseer de levensomstandigheden van kankercellen
Wonder boven wonder blijft de volgende, en gelukkig tot nu toe laatste, tumor een jaar weg. Pas in februari 1995 verschijnt er weer een tumor in zijn okselstreek. Deze wordt, tezamen met alle lymfeklieren in de oksel, operatief perfect weggehaald met besparing van zenuwen en met behoud van alle functies van armen en spieren. Dick is daar uiteraard zeer blij mee. 

Maar als ter sprake komt dat het toch opvallend is dat de tumor nu al een jaar is weggebleven, en Dick denkt dat dat komt door het dieet, de extra suppletie van vitamines en mineralen en door een gezonde levenstijl, dan gaat de oncoloog niet in op in : "in plaats van die vitamines kun je net goed dropjes nemen. Pikant detail: deze oncoloog moest wegens ernstige lichamelijke klachten dat jaar nog stoppen met zijn werk.

Dick vult nog aan met de volgende opmerking betreffende de relatie bloedgroep en kanker.: 

Zoals bekend mag zijn, zijn er 4 soorten bloed in de menselijke natuur : A, B, AB en O. 
De benaming slaat op het aanwezig zijn, of het ontbreken, van bepaalde eiwitten in het bloed. van . In bloedgroep O, of nul, zitten geen bloedeiwitten.(te vergelijken met gedistilleerd water) Mensen met bloedgroep O kunnen daarom iedereen bloed geven, ze hebben immers geen bloedeiwitten, en worden ook wel universeel donor genoemd. Ze kunnen echter alleen bloedgroep O ontvangen, aangezien de eiwitten uit bloedgroepA, B of AB, in hun bloed, bloedklontering of trombose veroorzaken. Juist vanwege het ontbreken van bloedeiwitten hebben mensen met bloedgroep O een veel betere natuurlijke bescherming tegen kanker, dan mensen met een andere bloedgroep. In bloedgroep O komen geen bloedeiwitten voor.
Iedere kankercel heeft aan zijn oppervlakte echter wel bepaalde eiwitten zitten. Deze worden door mensen met bloedgroep O absoluut niet getolereerd, maar gelijk vernietigt. De vernietiging van kankercellen begint bij bloedgroep O reeds bij de eerste ontdekte kankercel.. 

Van alle kankerpatienten heeft slechts een zeer kleine aandeel bloedgroep O. Stevige oudere rokers zijn, vanwege de natuurlijke bescherming, dan ook veelal mensen met bloedgroep O. 
Omdat veel kankereiwitten lijken op de natuurlijke in het bloed aanwezige eiwitten van bloedgroep A, of AB, kunnen tumoren dan makkelijk uitgroeien, aangezien deze niet direct door het afweersysteem als lichaamsvijandig worden herkend. . Meer dan driekwart van alle kankerpatiënten heeft bloedgroep A, aldus Dick. (Noot redactie : Daarom is een bloedgroependieet nog zo slecht niet. Ik zal eens kijken of ik daar wat meer informatie over kan krijgen, ik ken wel enkele mensen die dit bloedgroependieet gebruiken).

Sedert de laatste operatie, begin 1995, blijft Dick gelukkig gevrijwaard van het optreden van nieuwe melanoomtumoren. Vandaag is het 11 november 2002 als ik tegenover Dick zit, die een uitstekende kwaliteit van leven heeft, zich heerlijk in zijn vel voelt zitten, en die niet verwacht binnenkort weer een nieuwe melanoomtumor te krijgen. Toch neemt hij aan dat hij nog niet geheel kankervrij is.
Melanoomcellen zijn zeer intelligent en vastberaden. Zolang de leefomstandigheden voor deze kankercellen erg ongunstig zijn, houden zij zich koest. Krijgen zij om een of andere reden weer een kans of voeding, dan beginnen alle problemen weer opnieuw.

Als voorbeeld geeft hij zaden van planten, die door de wind meegevoerd, in de woestijn zijn terecht gekomen. Zolang er geen water is, blijven de zaden onaangeroerd in het zand liggen.
Valt er eenmaal regen, dan komen de zaden tot leven en bloeit zelfs een woestijn !
Het is derhalve een absolute noodzaak en van levensbelang, om alle lichaamscellen, en daarmee ook de afweercellen, in optimale conditie te houden, en de leefomstandigheden van tumorcellen zo ongunstig als mogelijk is. Volgens hem zitten de metastasen nog steeds stil. Dick is ervan overtuigd dat zolang er niet in hem gesneden wordt, en hij trouw zo blijf eten als hij eet en die extra vitamines en mineralen blijft gebruiken, dan is hij niet bang dat zijn melanomen weer actief zullen worden. Maar je weet het natuurlijk nooit. Dick is nu al twee jaar niet meer op controle geweest. In het ziekenhuis willen ze niets verder met zijn verhaal doen. Volgens hem is het volgen van een dieet vooral voor die patiënten heilzaam, die niet willoos en werkloos de ziekte ondergaan, maar die er zich intensief mee bezig willen houden om te overleven. Je hebt geluk gehad is het enige dat ze kunnen zeggen. Statistisch zou hij wel erg veel en opvallend geluk hebben gehad want van een melanoom met de diagnose zoals bij Dick en dan ook nog die vijftal recidieven is in de statistieken altijd einde verhaal.
Helaas wordt casuastiek nog altijd niet serieus genomen in de wetenschap.

Wie meer wil lezen over cellulaire geneeskunde en de rol van vitamine C daarin zou ook het boekje van Dr. Rath kunnen bestellen: De vorderingen van de cellulaire geneeskunde.
Daarin wordt helder en in redelijk eenvoudige taal uitgelegd hoe dit proces van toevoegen van o.a. vitamine C en lysine zich afspeelt. Ik vond het leuk om te merken toen ik thuis kwam en het boekje van Dr. Rath eens doorbladerde dat Dick bijna woordelijk weergaf wat Dr. Rath allemaal beschrijft terwijl hij zegt Dr. Rath niet te kennen.

Uit dit boekje een korte test hoe je voor jezelf je vitamine C tolerantiegrens kunt bepalen. 

Ik citeer uit: De vorderingen van de cellulaire geneeskunde, pagina 60 deel 6.4. De vitamine tolerantietest blz. 61: neem allereerst een hooggedoseerde multi vitamine therapie als basis. Vervolgens neemt u aanvullend vitamine C, bij voorkeur in complexvorm met gebufferd vitamine C (magnesium- en calcium-ascorbaten) en in vet oplosbare vitamine C (bv. ascorbilpalmitaat). Neem elke dag een gram meer, net zo lang tot u merkt dat uw ontlasting dunner wordt. Op dat moment vermindert u de dosis met 1 of 2 gram: dit is uw individuele vitamine C behoefte. 

Dr. Cathhart, een Amerikaanse arts heeft in klinische onderzoeken vastgesteld dat patiënten met ernstige ziekten veel hogere doses vitamine C in kunnen nemen voordat diarree ontstaat dan een andere gezonde controlegroep. Voor gezonde mensen is 8-10 gram per dag extra al voldoende. Patiënten met infecties en ander ernstige ziekten echter kunnen probleemloos tussen de 40 en 60 gram vitamine C per dag verdragen. Dit komt door de hogere lichaamsbehoefte aan vitamine C.

 

Dick een gezond uitziende en vitale man van nu 56 jaar vertelt me dat hij in maart 1993 naar zijn huisarts ging omdat hij wat last heeft van zijn moedervlek in zijn zij. Dick wil het weg laten halen in het ziekenhuis voordat er eventueel problemen zouden komen. De huisarts vond het echter geen probleem en sneed zelf het relatief kleine plekje snel even weg.

Vanwege het voorgeschreven protocol is een huisarts verplicht het weggesneden weefsel ter controle op te sturen. Eind maart 1993 krijgt Dick van de huisarts de verpletterende uitslag :
Het onderzoek wijst uit dat Dick een zeer snel groeiend, kwaadaardige melanoom heeft,
(Maligne melanoom), met als bijzonderheden Clark Level IV - V, Breslowdiepte 5,7 mm.
De huisarts vertelt terloops nog wel dat dit feitelijk einde verhaal betekent - levensprognose misschien een paar weken - en binnen vijf minuten staat Dick weer buiten. Over het brengen van een slecht nieuwsgesprek gesproken.
De huisarts: "helaas is een melanoom in dit stadium als onbehandelbaar en ongeneeslijk te beschouwen. Ik zal nog wel een afspraak maken in het ziekenhuis om de huid alsnog iets ruimer weg te snijden, want het rapport zegt ook dat de laesie te krap is verwijderd en dat dient volgens protocol ruimer te gebeuren". Dick is verbijsterd. Hij vertelt me dat de eerste weken na de volkomen overdonderende diagnose zijn geest een aantal keren spontaan buiten zijn lichaam is getreden. Hij zegt: "ik zag me zelf op de bank zitten terwijl ik met mijn geest erboven zweefde". Kennelijk kan de menselijke geest zo'n onverwacht aangekondigd doodsvonnis niet aan, en reageert hierop door uittreden van het lichaam, hetgeen te vergelijken is met bewusteloos raken, als de pijndrempel te hoog wordt.

Ook vond hij het opvallend, dat hij de direct volgende nacht na de verpletterende diagnose al op uitgebreide wijze in zijn dromen met de feitelijke benarde situatie bezig was. Toch blijft Dick bij zinnen en alert en probeert toch greep te houden op de situatie door direct actie te ondernemen. Terwijl eind maart 1993 in een ziekenhuis de eerder door de huisarts verwijderde moedervlek ruimer wordt weggesneden, is Dick al uitgebreid in bibliotheken, internet bestond nog niet, op onderzoek gegaan wat hij zelf nog zou kunnen doen om langer te kunnen overleven door tumorgroei en uitzaaiingen zoveel mogelijk te beperken. Dick legt me hierbij op eenvoudig te begrijpen wijze uit hoe het proces van uitzaaiingen bij melanomen en bij vele andere kankersoorten plaats kan vinden..

Door in tumorweefsel te prikken, maar ook door te snijden voor een biopsie, komt er, volgens hetgeen Dick in medische boeken heeft gelezen, in het bloed een bepaalde 'waarschuwings- of signaalstof' vrij, die andere tumorcellen elders in het lichaam waarschuwt voor gevaar. Medisch gezien is het nemen van een biopsie voor de kankerpatient dan ook wel gevaarlijk. (noot redactie: bij borstkanker is daar ook wetenschappelijk onderzoek naar gedaan en bewijst gedeeltelijk deze theorie. Zie kankersoorten-borstkanker)
En dan spreken we niet alleen over tumorspill, maar volgens Dick worden dan alle minuscule kankercellen, metastasen, door het hele lichaam door deze 'gevaar-signaalstof' geactiveerd om zich te gaan delen, te muteren en te verspreiden in het lichaam. Achteraf blijkt bij Dick namelijk de primaire tumor een moedervlekachtige structuur op zijn rug te zijn, die daar waarschijnlijk al twintig tot dertig jaar rustig zat en nog steeds zit. Pas door het wegsnijden van een relatief klein moedervlekje elders, werd de al eerder uitgezaaide kanker gestimuleerd en opnieuw geactiveerd, aldus Dick.. 

Dick leest veel boeken maar noemt er mij enkele waar hij vooral in de beginperiode van zijn ziekte veel steun aan heeft gehad. Op grond van die informatie heeft hij zijn vitamines en mineralen uitgezocht en zijn eetpatroon dusdanig aangepast dat het erg veel op het Moerman/Houtsmullerdieet lijkt. (Noot redactie: we raden aan om dit toch niet te doen zoals Dick, en als leek altijd een orthomoleculaire arts te raadplegen voor een consult en welke voedingssuppletie voor uw specifieke soort kanker goed is. Adressen van goed gekwalificeerde - orthomoleculaire - artsen staan op pagina nuttige adressen). 

Dick is door de theorie en de onderzoeken van prof. Linus Pauling (1901-1994) overtuigt en enthousiast geraakt van de fantastische eigenschappen die vitamine C bezit. Door Pauling werd aangetoond dat vitamine C de overlevingstijd van kankerpatiënten met een factor 20 kan verlengen. Als wetenschappers een stof zouden kunnen produceren, met de eigenschappen van vitamine C, dan zou de wereld te klein zijn om dat als een gigantische ommekeer in de strijd tegen kanker te beschouwen. Nu mijdt iedere reguliere arts vitamine C, alsof dat het grootste vergif is voor de mensheid. Linus Pauling was een zeer gerespecteerd wetenschapper op het gebied van de chemie. Hij heeft zelfs twee keer een Nobelprijs gekregen, hetgeen echt uniek genoemd mag worden. In 1954 voor zijn onderzoeken in de chemie, en in 1963 voor de vrede, vanwege zijn openlijke aversie tegen proeven met kernbommen en verhoogde radioactiviteit in de lucht. Toen Linus Pauling, op grond van de prachtige resultaten behaald bij zijn wetenschappelijke onderzoeken, de wereld trachtte te overtuigen van de geweldige effecten van vitamine C op het menselijk lichaam, werd hij verguisd en verstoten door de hele wetenschappelijke wereld. Linus Pauling gebruikte zelf, als gezond man, op grond van zijn theoriën, 10 gram vit.C/dag Hij stierf een aantal jaren geleden, met goede levenskwaliteit, op 93 jarige leeftijd. (Noot redactie: Voor wie is geinteresseerd is in de studies van Linaes Pauling kijkt op pagina onderzoek en voeding waar een directe deeplink staat naar al zijn dagboeknotities. Zeer de moeite waard voor een arts of medisch geinteresseerde. Of lees op deze pagina de informatie over intraveneus toedienen van vitamine C, ook als pijnstiller i.p.v. morfine.)

Dick nam dus als eerste vitamine C. Verderop een korte uitleg over hoe en wat vitamine C in een behandeling bij kanker doet. Dick benadrukt dat een kankerpatiënt vaak een zeer lage vitamine C spiegel heeft. Kennelijk verbruikt het lichaam in de strijd tegen kanker veel vitamine C. Vitamine C is een in water oplosbare vitamine, en bindt water aan zich.
Pas als je diarree krijgt kun je zeggen dat er kennelijk geen vitamine C meer door het lichaam wordt opgenomen, en met de ontlasting het lichaam verlaat.

Een paar belangrijke basis handboeken voor Dick waren (meer boeken over kanker enz. op pagina kanker en boeken):

Pleidooi voor biologische kankerbestrijding van Dr. De Veer
Uitgeverij: Bigot en van Rossum-Baarn 1988 ISBN 90 6134 321 6

Voorkom kanker van Dr. Richard A. Passwater. Het opbouwen van afweersystemen door betere voeding. Uitgeverij: Het Spectrum BV ISBN 90-274-1443-2

Van cel tot gezwel deel 1 diagnostiek en deel 2 Therapie van Dr. J.M. Dubois
Uitgeverij Acco, Amersfoort/Leuven (1987) Postbus 395, 3800 AJ Amersfoort
Deel 1 ISBN 90 334 9003 X deel 2 ISBN 90 334 9004 8 

Dick heeft genoemde boeken al jaren in de boekenkast, waarschijnlijk een keer gekocht bij Boekhandel de Slechte, omdat hij en zijn vrouw altijd al veel belangstelling hadden voor medische ontwikkelingen in de wetenschap. Dick vertelt ook dat zijn reguliere oncoloog hem had gezegd dat bij zijn melanoomkanker bestraling of chemo geen enkele zin heeft, en het lichaam alleen maar aantast. Een ander zou diep in de put raken door zo'n mededeling van zijn oncoloog, Dick echter niet. Nu hoefde hij geen mensonterende therapien te volgen, waarvan de werking hoogst twijfelachtig was. Nu kon hij in goede levenskwaliteit zijn strijd tegen kanker voeren.
Melanoomcellen zijn, omdat ze zwarte pigment bevatten, dermate tegen straling beschermt, dat normale lichaamscellen allang het loodje hebben gelegd, terwijl de melanoomcel nog niets van de straling merkt. Ter vergelijking: in streken op aarde waar de zon zeer intensief schijnt, kunnen alleen mensen met een zwarte huid zich handhaven. Deze mensen krijgen in gematigde streken, zoals hier bij ons, weer gezondheidsproblemen omdat hun zwarte huid teveel zonnestraling afschermt. Melanoomcellen hebben de eigenschap dat ze donders goed beseffen dat ze niet gewenst zijn in het lichaam, en weten dat ze daarom permanent in gevaar zijn. Om te overleven en niet gepakt te worden groeien melanoomtumoren heel snel, bij Dick tumorinhoud verdubbeling in iets meer dan een week, muteren ze snel en veel (veranderen van eigenschappen), en zwermen ze snel alle kanten uit, (metastasering), als zand in een snelstromende rivier.
Er zullen daarom altijd kwaadaardige melanoomcellen cellen zijn met bepaalde eigen-schappen, die geheel immuun zijn voor die specifieke chemo. Bovendien bereikt volgens Dick de chemo de hersenen niet, omdat deze chemische stoffen, met relatief grote moleculen, de hersen-bloed-barrière veelal niet kunnen passeren. Uitzaaiingen kunnen in het hoofd daardoor gewoon doorwoekeren. Vandaar dat, ondanks chemo, toch nog vaak hersentumoren optreden.

Plaats een reactie ...

Reageer op "Het verhaal van Dick, een man die 11 jaar een diagnose van een ongeneeslijke melanoom met uitzaaiingen overleefde met hulp van het Houtsmullerdieet, extra voedingsuppletie en een gezonde leefstijl. Dick overleed oktober 2004"


Gerelateerde artikelen
 

Gerelateerde artikelen

Waarom deze pagina? >> Het verhaal van Dick, een >> November 2003: Dick stuurde >> Dick overleed 5 oktober 2004. >> Melanomen: ervaringsverhaal >>