12 oktober 2013: afgelopen week kreeg ik weer een mailtje van Cis. Het gaat nog steeds uitstekend met haar. Zij is dus echt een overlever van kanker. Echt heel mooi. Lees haar verhaal hieronder.
23 april 2011:
Afgelopen week kreeg ik een mailtje van Cis. Zij blijkt dus na 2002 volledig genezen te zijn van haar uitgezaaide darmkanker. Zij vertelde mij dat ze nog steeds gezond leeft en eet en het uitstekend met haar gaat. Zie hieronder voor haar verhaal al weer uit 2002 maar zij is dus een van de mensen die een meestal ongeneeslijke vorm van darmkanker heeft overleefd. Het doet mij heel goed dit te horen.
d.d. 13 maart 2002: Mijn verhaal over darmkanker.
Februari 1993 .
Ik had al een paar jaar buikklachten, die de artsen afdeden als overgangsklachten.
Na onderzoekingen bleek het darmkanker te zijn, die uitgezaaid was in de lymphe klieren.
C.E.A 16.6, verhoogde bloedbezinking. De rest weet ik niet meer.
Er volgde een operatie en na veel aandringen mijnerzijds werd ik behandeld met 5 FU en levamisol, wat hier nog een trial was, maar in Amerika al lang standaard. Het was een kuur van een jaar, wekelijks een injectie.
Na 9 maanden was ik nog een skelet en daarom werd de behandeling gestopt. Of de chemo toch goed werk heeft gedaan weet ik niet, ik kon er in ieder geval niet meer tegen, maar ik wil hiermee niet zeggen dat je nooit chemo moet doen. Inmiddels had ik van een orthomoleculair arts te horen gekregen dat mijn kansen 10% waren om de komende 5 jaar te overleven.
Ik liet het er niet bij zitten, want dat vond ik jammer van de tijd die me nog zou resten.
Ik ondernam: Moermandieet met daarnaast orthomoleculaire voedingsmiddelen, 25 per dag. Ging in therapie bij een psycholoog voor imaginaire therapie. Een paar sessies waren voldoende om met mijn levenskrachten in contact te komen. Na de chemokuur ben ik een poos bij een haptonoom geweest om weer in contact met mijn lijf te komen.
Last but nog least ben ik intensief cello gaan spelen, wat ik altijd al wilde.
Ik heb veel steun van de omgeving ondervonden, die geduldig 100 keer het zelfde verhaal aan moesten horen. De controles zijn minimaal geweest: twee keer een scan op mijn verzoek, en iedere 4 maanden een bloedcontrole. Endoscopiën heb ik tot nu toe geweigerd.
Bij mijn eerste controle noemde de internist mij mevr. Leeflang, wat een geweldige verspreking was!!
De C.E.A is tot nu toe +/_ 7 dat is hoog, maar verandert niet. De andere waarden zijn goed. Ik voel me gezond, hoewel de moeheid na de chemo nooit echt is verdwenen. Ik mag nu een keer per half jaar voor een controle komen.
Inmiddels ben ik 35 pond aangekomen. Mijn leeftijd is 63 jaar. Twee kinderen en een kleinkindje, waar ik van geniet, samen met mijn man.
Het wonderlijke is dat ik tot nu toe nog niemand ontmoette die hetzelfde meemaakte als ik, ondanks pogingen via allerlei kanalen.
Nu ik de site van Kees gelezen heb, denk ik dat dat wel zal veranderen.!
Cis. L 13-3-2002
Volledige naam en adres zijn ons bekend. Reacties kunt u sturen aan ons via mail en sturen we door naar Cis. Min of meer vergelijkbare verhalen van mensen met darmkanker kunt u lezen op pagina uw verhaal,, onder darmkanker in alfabetische lijst.
Plaats een reactie ...
1 Reactie op "Cis is nu meer dan 10 jaar genezen van darmkanker door met name een gezonde leefstijl en het Moermandieet. Lees hier haar verhaal uit 2002 en de update ervan."
Gerelateerde artikelen
Wij stonden hier niet achter en voelden dat dit gewoon niet moest. Hij is meteen na het horen dat hij kanker had met bittere amandelen begonnen. Ook zijn wij naar een orthomoleculair arts gegaan. Hij schreef nog heel wat andere dingen voor, w.o. curcuma met zwarte peper, hoge dosis vit. D en nog veel meer. We zijn zelf op de site van dr.Moore terecht gekomen, over het lymfatisch systeem en over kanker. Dit is in het engels maar zeer boeiend. Hebben ook meerdere boeken gelezen, w.o. kanker is geen ziekte, maar een overlevingsmechanisme, en van Edward Griffin.
De operatie kon niet doorgaan omdat het al in de lymfeklieren was uitgezaaid. De artsen stelden chemo kuren voor, waarna de blaas er alsnog uit zou moeten.
Wij wisten beiden dat chemokuren geen optie waren voor ons, wij besloten ons eigen plan te trekken.
Dit tot verbazing van de internist.
Wij hebben er samen voor gekozen ons leven om te gooien, haast geen vlees meer te eten, een tijd het candida dieet te volgen, iedere dag een halve ananas te eten, alfa liponzuur,mariadistel, gerstegras, broccoli, shitaki, krulpeterselie en nog veel meer voeding die op de "anti-kanker lijst" staat te eten.
We zijn ons weer gaan verdiepen in het geloof met God, zijn gaan kijken hoe we eigenlijk omgaan met zorgen, samen gaan wandelen...
We wilden zelfs niet nog een scan, waar wij van vonden dat het veel en veel te veel straling gaf die je nu net niet nodig had.
Wel kozen we voor af en toe een echo, waarop duidelijk de uizaaiing te zien was en waarvan ze maten genomen hadden, net als het meten van een baby op een echografie.
Het werd kleiner en was nog een keer later niet meer te zien.
We zijn nog een paar keer op controle geweest, maar het ging zo goed en ze wisten ook niet meer wat ze met ons aan moesten, we wilden toch niet wat zij konden bieden.
Het bloed was onderzocht nadat we verteld hadden van de bittere amandelen, de internist schrok hiervan en dacht dat het niet goed zou zitten met zijn lever. Alles bleek prima in orde.
Het is nu ruim anderhalf jaar geleden dat hij voor het laatst bij de arts op controle is geweest. Het gaat uitstekend, we hebben de draad van het leven weer opgepakt. De afspraak met de uroloog is dat wanneer de verschijnselen die hij toen had, terug komen, we hem wel weer weten te vinden. De statistieken zou mijn man al even dood zijn. Nu heeft hij nog zijn blaas, is nooit ziek geweest van chemotherapie, heeft een andere levensstijl, een nieuwe hobby...
Wij vinden het een wonder. Het is niet alleen zijn verhaal, maar ons verhaal.
Ik ben blij dat het goed met u gaat.