De klachten en de diagnose in 1997

De klachten en de diagnose in 1997

Wim had eind 1997 nog geen echte klachten. Zijn oudste dochter was net geboren. Hij voelde wel al enkele weken een verdikking in een van zijn teelballen. Hij ging met een vriend naar de sauna, hem vertelde hij zijn “probleem” en het was deze vriend die hem eigelijk aanmoedigde om het ter sprake te brengen. Omdat hij toch met zijn oudste kind bij de huisarts kwam de volgende dag vertelde hij zijn ongerustheid aan de huisarts. Deze liet hem de volgende dag alleen terugkomen op het spreekuur en stuurde Wim door naar een uroloog. Achteraf vertelde de huisarts dat hij erg ongerust was geweest, maar zei tegen Wim: “nou ik denk niet dat het echt iets is maar voor alle zekerheid stuur ik je toch even door.” Wim vertelde niets aan zijn vrouw, hij wilde haar niet nodeloos ongerust maken. Er werd een echo gemaakt en Wim kreeg direct de uitslag. De uroloog zei: “ik heb slecht nieuws en goed nieuws. Het slechte nieuws is dat u een teelbaltumor heeft. Het goede nieuws is dat teelbalkanker voor 95% heel goed is te genezen.”

Wim had eigenlijk niet aan kanker gedacht hoewel in zijn familie wel enkele gevallen van kanker waren voorgekomen. Binnen zijn vaders familie zijn binnen een tijdsbestek van ca. 7 jaar rondom de tijd dat ook Wim met kanker werd geconfronteerd 9 mensen overleden o.a.aan verschillende vormen van kanker. Bovendien is Wim bio-chemisch analist en hij wist dat hij door zijn werkzaamheden vaak in aanraking was geweest met giftige chemische middelen. Hij werd via zijn werk regelmatig extra gecontroleerd op gezondheidsklachten. Nadat Wim de boodschap van de uroloog had gekregen, moest hij het verhaal thuis vertellen aan zijn vrouw, die nog maar net uit het kraambed was.

Wim werd enkele dagen na de uitslag direct geopereerd en als vervolg behandeling preventief bestraald. Op 31 januari volgde een scan en deze liet zien dat de operatie geslaagd was en er geen uitzaaiïngen waren gevonden. Postoperatieve chemo werd dan ook niet nodig geacht. 21 Maart 2001 is de laatste bestraling. De uroloog vertelde dat de kans op een recidief klein was dus Wim ging met een gerust hart weer gewoon aan het werk. Wim vertelt ook dat hij nooit echt gedacht heeft aan aanvullende middelen of gezondere voeding om een recidief te voorkomen omdat het toch goed met hem ging.

vertelde, nieuws, uroloog, huisarts, uitslag, familie, gedacht, klachten, ongerust, liet