De kunst van visualiseren

(bron: “Ode” 2002, nummer 48; auteur Tijn Touber)

In de aanvang van het onderhavige artikel maakt Tijn Touber ons nieuwsgierig door een reeks van “toevalligheden” te schetsen, die er ondubbelzinnig toe leiden dat een door hem krachtig gevisualiseerde wens (i.c. een specifieke woonsituatie) vrij kort daarna en tegen een betaalbare prijs wordt geëffectueerd. Hij citeert daarna de schrijfster Shakti Gawain en geeft ons daarmede een bruikbare definitie van het fenomeen:

“Creatief visualiseren is de techniek om met behulp van je verbeelding datgene wat je wilt werkelijk tot stánd te brengen. Er is helemaal niets nieuws, vreemds, of ongewoons aan creatief visualiseren. Je maakt er al elke dag gebruik van. Het is je natuurlijke verbeeldingskracht, die je voortdurend gebruikt.

Als ik vanaf nu Tijn en de door hem in dit artikel genoemde schrijvers citeer, dan beperk ik mij daarbij tot een voor ons tweeledig doel, te weten:

·        de projectie van het gedachtengoed op ons doel van zelfgenezing;

·        de overeenkomst in de techniek om dit doel te bereiken, zoals beschreven in zowel dit artikel van Tijn, als in de hierna aan de orde komende boeken van Neale Walsch en het Nieuwe Testament.

Het kost mij werkelijk moeite me een lezer voor te stellen, die niet minstens vanuit één van deze invalshoeken bereid zou zijn mijn pleidooi voor het in gang zetten van zijn zelfgenezing te overwegen!

Het gehele universum bestaat uit energie. Ook materie bestaat uit steeds kleinere deeltjes, totdat je uiteindelijk alleen maar energie, of beter trilling, overhoudt. Dat van die trilling is ons overigens allemaal bekend: het gehoor van de hond, doch ook zijn gezicht is afgestemd op ándere trillingen dan de voor ons gebruikelijke. De hond hoort daarom (ook) andere geluiden dan wij, en hij ziet (ook) dingen, die wij niet kunnen zien.

Wat betreft die energie schets ik hier een ervaring van genoemde Neale Walsche: (Ter verduidelijking: Neale onderging een z.g. “uittreding”; niet onmiddellijk afwijzen!)

“Ik hervond mijzelf in een derde realiteit, direct omgeven door honderden miljoenen minieme … energiedeeltjes is de enige manier waarop ik deze kan omschrijven.

Ze waren overal; voor me, links van me, achter me, rechts van me. Ze schenen me een soort kleine cellen of bolletjes toe, elk met een eigen kleur. De kleuren waren frappant, verbazingwekkend, adembenemend mooi. Het blauwste blauw, het groenste groen, het roodste rood en de schitterendste combinaties en tinten die ik ooit gezien had. Ze dansten daar en vormden een glinsterende mantel van schoonheid die alles bedekte, die Alles was. Ik wist toen, dat ik de Essentie van Alle Leven voor me zag; het was het leven in zijn sub-submoleculaire vorm.

Terwijl ik toekeek hoe deze cellen met hun schitterende kleuren en tinten voor mij dansten en glinsterden, merkte ik op dat ze veranderden!

Ze leken aan en uit te knipperen, in zichzelf te worden opgeslokt en dan weer als een fuut op te duiken, in een andere vorm en met een andere kleur.

En terwijl ze van kleur en vorm veranderden, veranderden alle cellen eromheen óók van kleur en vorm, zodat ze voortdurend aan elkaar waren aangepast en elkaar complementeerden. Een pulserend, vibrerend mozaïek van zuivere energie. Ik wilde deze onuitsprekelijk mooie deeltjes aanraken, één met ze worden, met ze samensmelten, maar met elke beweging die ik maakte, week het mozaïek een eindje terug. Na een aanvankelijke droefheid over deze “afwijzing” realiseerde ik mij ineens, dat ik niet dichter bij die energie kón komen, omdat ikzélf de energie was.

Als ik bewoog, bewoog het ook; ik wás er al mee versmolten.

Alle dingen zijn één ding; er ís slechts één ding en er is géén ding dat niet een onderdeel is van dat ene Ding.

Wij mensen zijn energetische wezens in een wereld die uit energie bestaat. Wij beïnvloeden de wereld en de wereld beïnvloedt ons voortdurend. Geïsoleerde materiële deeltjes (ook mensen) zijn een abstractie, want hun eigenschappen zijn alléén waarneembaar via hun interactie met andere systemen. (Niels Bohr)

  Binnen het kader van onze genezing is het daarbij minstens zo belangrijk - zoals we in het verdere betoog vele malen zullen herhalen - dat energie van een bepaalde hoedanigheid of frequentie de neiging heeft soortgelijke energie áán te trekken.

Gedachten en gevoelens zijn als het ware magnetisch.

Tijn doet daarna in zijn artikel een betoog, dat volledig parallel loopt met de door inspiratie tot stand gekomen visie van Neale Walsch en de hier nog te bespreken gedeelten uit het Nieuwe Testament.

“Iedere creatie (lees: genezing) begint in de geest. Ook wanneer een idee niet direct vorm krijgt, is de gedáchte alleen vaak reeds genoeg om het proces in beweging te zetten. Vooral als achter die gedachte een groot verlángen zit! Hoe gróter het verlangen, hoe gróter de kans dat de gedáchte wordt gerealiseerd.

Onthoud deze uitspraak, want voor je genézingsproces liggen binnen deze context je kaarten dan immers uitermate gunstig?! Als je dus succes nastreeft, neem dan je doelstelling (genezing) serieus, zet die om in een duidelijk bééld en herháál dat beeld vervolgens dagelijks, zodat het onderbewustzijn daarin gaat gelóven. Zodra het onderbewustzijn dat beeld accepteert, straalt de persoon (jij dus) die visie als vanzelf uit, waardoor het beeld vroeg of laat in de stof (jouw lichaam) tot uitdrukking komt. We zullen straks zien, dat het in het Nieuwe Testament ons toegezegde genezings-mechanisme (ja, dat staat in het Nieuwe Testament) daarná nog een extra stap vraagt.

Reeds hier zij opgemerkt, dat dit proces -met name voor ons- ook gevaren in zich bergt. Het onderbewustzijn maakt namelijk geen onderscheid tussen constructieve en destructieve emoties; het werkt “slechts” met het via onze gedachten aangeleverde materiaal. Als we derhalve niet in onze genezing geloven, voortdurend klagen en leven in zelfbeklag, dan wordt dát ook onze eindbestemming! Het is dan ook niet zonder reden, dat ik in mijn contacten met lotgenoten voortdurend beklemtoon en herhaal: denk positief! Overigens schetst Tijn zeer terecht een twééde gevaar; een aspect, dat Neale Walsch bij herhaling in zijn trilogie “Een ongewoon gesprek met God” benadrukt:

het onderbewustzijn functioneert “slechts” met positieve instructies.

Visualiseer dus géén ziek orgaan en denk b.v. niet “Ik wil beter worden.” Zowel  beter” als “worden zijn termen, die beslist vermeden moeten worden! “Beter” impliceert immers dat je ziek  bent; “worden” doet zulks eveneens.

Tijn verwoordt dit beter dan ik het hier doe met het volgende:

·        Visualiseren dat je een niet-roker bent, betekent dat je bij voortduring aan roken denkt. Het geheim van creëren (jezelf genezen) is, dat je uitstraalt wat je wilt en niét wat je niet wilt.

·        Visualiseer vanuit de onvoltooid tegenwoordige tijd. Als je genezen wilt, zie jezelf dan reeds als genezen, want anders bevestig je je ziekte.

·        Sta open voor toevalligheden en wonderen. Als je blijft vasthouden aan je diepe verlangen naar genezing en er dagelijks energie aan geeft, zal die genezing zich manifesteren door een combinatie van bewuste inzet en een aantal merkwaardige “toevalligheden”.

Ik spreek hier uit eigen ervaring, doch ik zal je niet met persoonlijke details lastig vallen.

  “Tijd” zoals wij die kennen, bestaat helemaal niet; tijd is niet iets dat verstrijkt. Het is iets waar wij ons doorhéén begeven. (vergelijk de boeken hierover van de paragnost Gijsbert v.d. Zeeuw) Er is geen tijd behalve deze tijd. Er is geen ander moment dan dit moment. Het “nu” is alles wat er is.

Het eeuwige Nu-Moment bevat alle mogelijkheden en elk denkbaar resultaat.

Je kiest “één” resultaat door een zeer verfijnd proces, waarmee je alle ándere resultaten elimineert, die reeds allemaal bestaan. Een “wonder” (“toeval”) voltrekken is slechts het al bestáánde resultaat uitkiezen, dat het best past bij de huidige ervaring van het Eeuwige Nu-Moment. Het wordt door jou geselecteerd, uitgekozen en vervolgens verkondig je helder en vastberaden jouw keuze. We komen dat op een andere manier, doch met hetzelfde resultaat tegen wanneer we straks het Nieuwe testament hierop aan een kritische beschouwing onderwerpen. Bij het voltrekken van dat “wonder” (“toeval”) moet je echter bereid zijn de visuele werkelijkheid (het bewijs van je ogen) te negeren, je oren te sluiten en je verstand uit te schakelen.

Doe je dat niét, dan zul je het wonder wégdenken.

Voltrékken van wonderen is het óndenkbare doén!

Je moet begrijpen, dat de “realiteit” niet is wat zij lijkt te zijn; degene, die het meest overtuigend is, is degene die de meeste kans heeft het resultaat te behalen dat hij wil! Neem een ander perspectief in en je zult over alles anders denken. Op die manier kun je leren je gedachten onder controle te krijgen (genezingsproces), en voor het scheppen van je eigen ervaring (de genezing) is die gedachtencontrole de hoofdzaak.

Ik herhaal het bovenstaande nog eens, maar nu met de woorden van Tijn:

“Het gaat vooral om de intentie, het geloof dat je uitstraalt. Je gaat er van uit, dat alles er al IS  en dat je het alleen nog maar naar je TOE behoeft te halen  door de wens sterk uit te stralen.”

Ik zou het nog iets sterker willen formuleren: door de vervulling (in plaats van de wens) sterk uit te stralen. Ik ga overigens niet mee met Napoleon Hill wanneer hij zegt:

Door creatieve fantasie heeft de eindige geest van de mens rechtstreeks contact met de Oneindige Intelligentie.”

Het rechtstreekse contact met de Schepper bestrijd ik uiteraard niet (zie verder bij het Nieuwe Testament), bezwaar maak ik evenwel tegen de “eindige” geest. Niets aan onze geest is eindig; noch is er sprake geweest van een begin, noch zal er sprake zijn van een einde. We maken deel uit van een Goddelijk Geheel, zijn tijdelijk (en meerdere malen) geïncarneerd en we zijn “een God in het diepst van onze gedachten”. Iedere profaniteit is mij daarbij vreemd; ik ben vrijwel dagelijks vol respect voor de schepping en haar Schepper!

Ik sluit dit eerste deel af met het advies het hierboven aangegeven nummer van Ode te bestellen, het artikel van Tijn Touber aandachtig te lezen en de oefening, beschreven op bladzijde 39, in praktijk te brengen.

Je zult over het resultaat versteld staan.




Plaats een reactie ...

Reageer op "3) De kunst van visualiseren"


Gerelateerde artikelen
 
Idecabtagene vicleucel (Abecma) jaarrekening 2021 ingevet Beate Halassy SONCOS normen FDA approval psychosociale gesteldheid mantelcellymfoom geplande operatie trials bilaterale ALK genen kwartier RNA en DNA mutaties monoklonaal middel

Gerelateerde artikelen

1) Waarom deze pagina? >> 2) Inleiding van Henk waarom >> 3) De kunst van visualiseren >> 4) Ontmoetingen met >> 4) Toenemend geloof >> 5) Niet dat >> Uw Ve Henk Zelfgenezing >>