Van Ed (volledige naam en adres bij ons bekend) kregen we het volgende verhaal. Ed begint met te vertellen dat hij denkt dat zijn verhaal niets met kanker heeft te maken. maar de ziekte van Crohn gaat vaak vooraf aan darmkanker en vooral dikke darmkanker (zie kankersoorten dikke darmkanker) Verder zijn de aanbevelingen die Ed doet en de verwijzing naar zijn aanpak voor volledige verantwoordelijkheid van Ed zelf. Wij kennen die methode niet en er kan dan ook geen enkel recht ontleend worden aan eventuele genezing of verbetering van uw ziekte aan de hand van de informatie in dit verhaal. Verder is onze disclaimer hierop onverkort van toepassing. Wat niet wegneemt dat we Ed heel hartelijk bedanken voor zijn inbreng en  moed om zijn ervaringen publiekelijk te maken. En voor wie verder is geïnteresseerd in een aanpak van de ziekte van Crohn, kijk eens zoals gezegd op onze pagina kankersoorten onder dikke darmkanker en voeding/suppletie. Daarin de nieuwste informatie over gerichte voeding en een trial die mede door ons wordt opgezet naar een natuurlijke behandeling bij dikke darmkanker. Maar ook effectief gebleken bij de ziekte van Crohn.

Door Ed 

Ik heb een zeer opmerkelijk verhaal. In eerste instantie lijkt het niks met kanker te maken te hebben. Lees dan toch even door.

Oudjaarsdag 1997 word ik opeens gigantisch misselijk na het drinken van champagne. ‘s Nachts moet ik overgeven en constant gas opboeren. De dagen erna verdwijnen de symptomen langzaam aan. Een paar weken later gebeurt hetzelfde. Midden in de nacht word ik wakker en ren snel naar het toilet: weer overgeven. Deze cyclus herhaalt zich een paar keer totdat mijn moeder (bezorgd, nadat ik enkele kilo’s afgevallen ben) me naar de huisarts stuurt.

De huisarts denkt dat het een maagzweertje is en schrijft prepulsid voor. Prepulsid zorgt voor een versnelde doorvoer van het voedsel door het maag- en darmkanaal. De symptomen worden iets lichter, maar ik blijf afvallen. Een ander symptoom dient zich aan: constante vermoeidheid. Als ik vier uurtjes op de universiteit was geweest, kwam ik thuis om de rest van de dag op de bank te blijven liggen. Na een paar maanden word ik doorverwezen naar een internist.

Na veel onderzoeken blijkt dat ik een ontsteking in mijn dikke en dunne darm heb. Ik dacht: “Gelukkig, we weten eindelijk wat het is en met wat antibiotica ben ik er zo weer vanaf.” Een tijdje later werd me verteld dat het een chronische ontsteking was: De ziekte van Crohn. Ik kon het me nog niet echt voorstellen, wat dat nou inhield.

Twee en een half jaar later, in oktober 2000, hebben inmiddels drie prednison behandelingen me enigszins in conditie gehouden. In september was de laatste prednisonkuur afgebouwd. In oktober voel ik me echter weer zwakker worden. De bloedonderzoeken wijzen uit dat de ontsteking weer terug is. Sociaal functioneerde ik erg slecht, mijn studie vorderde helemaal niet meer. Op dat moment zag ik het niet meer zitten.

Ik ben toen op zoek gegaan naar alternatieven. Na veel speurwerk op internet, kwam ik een pagina tegen van David Gregg Ph.D. David had na zijn studie (scheikunde, Ph.D.) zijn hele leven in een scheikundig laboratorium gewerkt. Daar was hij vooral bezig met het onderzoeken van de relatie voedsel-gezondheid/gedrag. Inmiddels is hij gepensioneerd. In 1995 leerde hij een vriendin kennen die al jarenlang de ziekte van Crohn had. Wat hij toen gedaan heeft, is zeer revolutionair.

Hij heeft de oorzaak van de chronische ziekte en het beschadigings mechanisme in de darmen van elkaar gescheiden. Hij is op chemisch niveau gaan kijken hoe de ernstige beschadigingen in de darmen veroorzaakt worden. Hij komt tot de conclusie dat de ziekte van Crohn niet een auto-immuun ziekte is, maar dat een chemisch proces de darmen vernietigt. In het kort komt het hier op neer: IJzerionen reageren in de slijmlaag van de darmen met waterstofperoxide. Bij deze reactie (Fenton reactie) komen er vrije hydroxyl radicalen vrij. Deze radicalen vernietigen de darmwand op moleculair niveau. Om de instabiliteit van een radicaal op te heffen, wordt een ander molecuul instabiel gemaakt. Door de grote hoeveelheid radicalen verandert de darmwand in een ravage van defecte cellen.

Nu moest er alleen nog een middel gevonden worden waarmee het beschadigings mechanisme gestopt kon worden. Door zijn ervaring, wist David dat DMSO (dimethylsulfoxide) hier perfect zou werken. DMSO reageert met waterstofperoxide en zet het om in H2O (onschuldig water). Bovendien zorgt het ervoor dat de transferrin receptoren in de darmwand geactiveerd worden. Op deze manier kunnen de ijzerionen uit de darmen verwijderd worden. De Fenton reactie kan nu niet meer voorkomen, omdat beide stoffen aan de linkerkant van de chemische reactie niet meer aanwezig zijn.

Inmiddels zijn er twintig tot vijftig mensen symptoomvrij na toepassing van DMSO. Het is erg jammer dat niet meer mensen het willen proberen. De theorie bestaat namelijk al sinds 1995.

Wat is nu de relatie met kanker ? Ten eerste blijkt dat de Fenton reactie ook voorkomt bij mensen met darmkanker. DMSO zou hier zeker ook van pas kunnen komen. Dit is echter nog nooit geprobeerd.

De reden dat ik dit artikel geschreven heb, is dat David Gregg inmiddels ook een alternatieve kanker behandeling ontworpen heeft. Deze alternatieve behandeling voor kanker, is net als bij de behandeling voor de ziekte van Crohn ontstaan door de ziekte op een scheikundig niveau te bestuderen.  

---

• Waarom deze pagina

---

• Ed (Ziekte van Crohn) Zijn eerste brief aan ons

---

• De aanpak van David Greg met dieet enz.

---

• Een update van Ed op 25 mei 2001

---

• Actuele situatie van 4 november 2001

---

• Crohn: Ervaringsverhaal ziekte van Crohn: Ed