De klachten

In mei 1992, hij is net 67 geworden, krijgt Koos voor het eerst klachten. Snel moe, braakneigingen en onverklaarbare pijntjes, met name in de buik. Eind juni gaat Koos naar de huisarts die hem verwijst naar het ziekenhuis. Er wordt gedacht aan een liesbreuk. Er volgt bloedonderzoek, foto’s, scans, eigenlijk alles wat bij een routineus medisch onderzoek hoort als de artsen niet weten waar de klachten vandaan komen. Uitslag krijgen Koos en Adrie, zijn vrouw, nog niet en Koos doet toch nog maar voor de zoveelste keer de Vierdaagse van Nijmegen. Tenslotte deed hij dat al meer dan vijfendertig jaren en wandelen was zijn lust en zijn leven. Deze Vierdaagse kostte hem echter heel veel moeite en Koos vertelt me nu dat hij gewoon niet weet hoe hij de Vierdaagse heeft uitgelopen. Zoveel moeite kostte dat toen.

De diagnose

2 augustus 1992 wordt duidelijk waarom en komt de klap. Koos heeft een vergevorderde maagkanker met uitzaaiïngen in de lever. En de klap is nog harder als de artsen hem vertellen dat een behandeling zinloos is. Genezen zit er niet meer in. Wel wordt nog voorgesteld om een taxolbehandeling te doen (experimentele chemo), maar Koos realiseert zich dat deze behandeling slechts ten doel heeft de wetenschap wat verder te brengen, want hoop op herstel, ook bij taxol is er niet. De behandeling met taxol is slechts palliatief (pijnverzachtend) en als wetenschappelijk experiment/onderzoek bedoeld.


Plaats een reactie ...

Reageer op "2. De klachten, mei 1992 en diagnose aug. 1992"


Gerelateerde artikelen
 

Gerelateerde artikelen

1) Inleiding over waarom >> 2. De klachten, mei 1992 en >> 3. De taxolbehandeling >> 4. Naar een orthomoleculaire >> 5. Het eerste herstel >> 6. Welke suppletie en kosten >> 7. Een recidief eind 1999 >> 8. Opnieuw herstel tot heden. >> Maagkanker: ervaringsverhaal >>