Geneeskunde De nieuwe CAR-T-celtherapie biedt hoop voor kankerpatiënten die geen baat hebben bij andere behandelingen, maar Nederlandse milieuwetgeving dwarsboomt verdere ontwikkeling, zeggen onderzoekers.

Norman Bremer twijfelt er geen seconde aan: zonder de nieuwe CAR-T-celtherapie had zijn dochter Louisa, nu drie jaar oud, niet meer geleefd. Toen zij acht maanden oud was, werd duidelijk dat ze acute lymfoblastische leukemie (ALL) had. Een tijdlang leek het goed te gaan met chemotherapie, maar na een jaar troffen de artsen opnieuw kankercellen aan. Niet alleen in haar bloed, maar ook in haar beenmerg en hersenvocht. „Dan zijn er geen draaiboeken meer”, zegt Bremer. „Door ongelooflijk veel geluk konden we meedoen aan een studie met CAR-T-celtherapie in de VS. Nu is Louisa schoon. Komend voorjaar begint ze op de basisschool.”

Klinische studies naar CAR-T-celtherapie en andere vormen van gentherapie vinden ook in Nederland plaats. Maar de ontwikkelingen gaan tergend traag: instituten en bedrijven die deze behandelingen ontwikkelen, lopen aan tegen een muur van Nederlandse milieuwetgeving. Dat stellen vijf wetenschappers deze week in twee artikelen in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (NTvG, 12 december online). Onder hen zijn grote namen als Hans Clevers (Universiteit Utrecht en Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie) en René Medema (Antoni van Leeuwenhoek/Nederlands Kanker Instituut en Universiteit Utrecht).

De auteurs formuleren het krachtig: „De Nederlandse milieuwetgeving belemmert onderzoek naar en de behandeling van kankerpatiënten.”>>>>>>>lees verder