Zie vooral ook het verhaal van Antoon die net zijn derde chemokuur achter de rug heeft , 24 jaar na de eerste diagnose:   https://kanker-actueel.nl/ervaringsverhaal-ziekte-van-waldenstrom-antoon-verhaak.html

22 december 2021: Bron: 2022 Jan 1;40(1):40-51.

Behandeling met de proteasoomremmer ixazomib plus subcutaan rituximab en dexamethason  geeft goede resultaten met beheersbare bijwerkingen bij patiënten met recidief of ziekteprogressie van ziekte van Waldenström (macroglobulinemie)Dat blijkt uit een studie onder leiding van Marie José Kersten, MD, PhD, van de Universiteit van Amsterdam in Nederland.

De internationale fase I/II HOVON124-studie werd uitgevoerd in 18 ziekenhuizen: 14 in Nederland, drie in België en één in Griekenland. Tijdens fase I werden zes patiënten met recidiverend of refractair WM geïncludeerd, gevolgd door 54 patiënten in het fase II-gedeelte van het onderzoek. Fase II omvatte in totaal acht 28-daagse behandelingscycli met ixazomib in het aanbevolen dosisniveau (4 mg oraal op dag 1, 8 en 15) en dexamethason (20 mg oraal op dag 1, 8, 15 en 22).
De fase II-analyse omvatte 59 patiënten met progressieve of recidiverende WM en meetbare ziekte na eerdere systemische behandeling. Om het risico op stijging van de immunoglobine M waarde (IgM) te verminderen, werd rituximab toegevoegd aan het behandelingsschema vanaf cyclus drie, waarbij de eerste dosis intraveneus werd gegeven met 375 mg/m2 en de daaropvolgende doses subcutaan werden toegediend in een dosis van 1400 mg.

Patiënten met progressieve ziekte na cyclus vier verlieten de studie. Na acht cycli zetten patiënten met ten minste een geringe respons (MR) de rituximab-onderhoudsbehandeling voort met 400 mg subcutaan elke drie maanden gedurende twee jaar.
De onderzoekers onderzochten het totale responspercentage (ORR) na de start, gebaseerd op het IgM-niveau. Aanvullende eindpunten waren onder meer percentages van volledige respons, zeer goede gedeeltelijke respons (VGPR), gedeeltelijke respons (PR) en MR, tijd tot eerste en beste respons, duur van respons (DOR), PFS en algehele overleving (OS).

Bij de start was de mediane leeftijd van de deelnemende patiënten 69 jaar (spreiding = 46-91). De patiënten hadden gemiddeld twee eerdere behandelingen ondergaan (bereik = 1-7). Ongeveer 70% van de patiënten had een gemiddelde of hoge score van het International Prognostic Scoring System voor WM.

Aan het einde van acht behandelingscycli was de ORR 71%, waarvan 14% met VGPR, 37% met PR en 20% met MR. Er was een verbetering in de sterkte van de respons tot maand 12, met een beste ORR van 85% (15% VGPR, 46% PR en 24% MR). De mediane DOR was 36 maanden.

De gemiddelde hematocrietwaarde nam significant toe van 33% bij aanvang tot 38% na acht behandelingscycli (p<0,001). Niveaus van IgM namen significant af na twee cycli van ixazomib, van een mediaan van 3.700 tot 2.700 mg/dL (p<0.0001) en verder tot 1.200 mg/dL na acht cycli (p<0.001).

De mediane tijd tot eerste respons was vier maanden. De mediane PFS en OS werden tijdens het onderzoek niet bereikt; de PFS was echter 56% en de OS was 88% na een mediane follow-upperiode van 24 maanden.
Zes patiënten stierven tijdens het onderzoek als gevolg van ziekteprogressie (n=2), progressieve multifocale leuko-encefalopathie (n=1), graft-versus-hostziekte na allogene hematopoëtische celtransplantatie na ziekteprogressie (n=1) en cardiale comorbiditeiten (n=2).

In termen van toxiciteit omvatten de meeste voorvallen graad 2 of 3 cytopenieën, graad 1 of 2 neurotoxiciteit en graad 2 of 3 infecties. Er waren geen infusiegerelateerde reacties of IgM stijging met subcutaan rituximab. Patiënten rapporteerden significante verbeteringen in kwaliteit van leven na inductie.

Deze bevindingen worden beperkt door de kleine steekproefomvang van het onderzoek en het ontbreken van een controlegroep. "Grotere gerandomiseerde onderzoeken moeten de werkzaamheid van IRD vergelijken met andere regimes voor recidiverende of refractaire WM", schreef Dr. Kersten.


Het studierapport is in te zien of te downloaden. Klik op de titel van het abstract:
2022 Jan 1;40(1):40-51.
 doi: 10.1200/JCO.21.00105. Epub 2021 Aug 13.

Combining Ixazomib With Subcutaneous Rituximab and Dexamethasone in Relapsed or Refractory Waldenström's Macroglobulinemia: Final Analysis of the Phase I/II HOVON124/ECWM-R2 Study

Affiliations 

Abstract

Purpose: Proteasome inhibitors are effective in Waldenström's macroglobulinemia (WM) but require parenteral administration and are associated with polyneuropathy. We investigated efficacy and toxicity of the less neurotoxic oral proteasome inhibitor ixazomib combined with rituximab, in patients with relapsed WM.

Methods: We conducted a multicenter phase I/II trial with ixazomib, rituximab, and dexamethasone (IRD). Induction consisted of eight cycles IRD wherein rituximab was started in cycle 3, followed by rituximab maintenance. Phase I showed feasibility of 4 mg ixazomib. Primary end point for phase II was overall response rate (ORR [≥ minimal response]) after induction.

Results: A total of 59 patients were enrolled (median age, 69 years; range, 46-91 years). Median number of prior treatments was 2 (range, 1-7); 70% had an intermediate or high WM-IPSS (International Prognostic Scoring System for WM) score. After eight cycles, ORR was 71% (42 out of 59) (14% very good partial response , 37% PR, and 20% minor response). Depth of response improved until month 12 (best ORR 85% [50 out of 59]: 15% very good PR, 46% PR, and 24% minor response). Median duration of response was 36 months. The average hematocrit level increased significantly (0.33-0.38 L/L) after induction (P < .001). After two cycles of ixazomib and dexamethasone, immunoglobulin M levels decreased significantly (median 3,700-2,700 mg/dL, P < .0001). Median time to first response was 4 months. Median progression-free survival and overall survival were not reached. After median follow-up of 24 months (range, 7.4-54.3 months), progression-free survival and overall survival were 56% and 88%, respectively. Toxicity included mostly grade 2 or 3 cytopenias, grade 1 or 2 neurotoxicity, and grade 2 or 3 infections. No infusion-related reactions or immunoglobulin M flare occurred with use of subcutaneous rituximab. Quality of life improved significantly after induction. In total, 48 patients (81%) completed at least six cycles of IRD.

Conclusion: Combination of IRD shows promising efficacy with manageable toxicity in patients with relapsed or refractory WM.

Conflict of interest statement

Marie José KerstenHonoraria: Novartis, Kite, a Gilead Company, RocheConsulting or Advisory Role: Novartis, Kite, a Gilead Company, Miltenyi Biotec, TakedaResearch Funding: Kite, a Gilead CompanyTravel, Accommodations, Expenses: Novartis, Kite, a Gilead Company, Roche, Celgene Monique C. MinnemaConsulting or Advisory Role: Janssen-Cilag, Alnylam, Gilead SciencesSpeakers' Bureau: Celgene/Bristol Myers SquibbTravel, Accommodations, Expenses: Celgene Josephine M. I. VosConsulting or Advisory Role: Sanofi PasteurTravel, Accommodations, Expenses: Celgene Efstathios KastritisHonoraria: Amgen, Genesis Pharma, Janssen Oncology, Takeda, Prothena, PfizerConsulting or Advisory Role: Amgen, Janssen Oncology, Takeda, Genesis Pharma, Prothena, PfizerResearch Funding: Janssen Oncology, AmgenTravel, Accommodations, Expenses: Janssen Oncology, Genesis Pharma, Takeda, Pfizer Maria GavriatopoulouHonoraria: Amgen, Janssen, Celgene, TakedaConsulting or Advisory Role: Amgen, Karyopharm TherapeuticsResearch Funding: NovartisTravel, Accommodations, Expenses: Takeda, Genesis Pharma, Janssen Martine ChamuleauResearch Funding: BMS, Gilead Sciences, Genmab Dries DeerenConsulting or Advisory Role: Celgene, Alexion Pharmaceuticals, Amgen, Janssen-Cilag, Roche, Takeda, SanofiTravel, Accommodations, Expenses: Gilead Sciences Jeanette K. DoorduijnConsulting or Advisory Role: LillyTravel, Accommodations, Expenses: Celgene Lara H. BöhmerTravel, Accommodations, Expenses: Servier Meletios A. DimopoulosHonoraria: Amgen, Takeda, Janssen-Cilag, Bristol Myers Squibb, BeigeneConsulting or Advisory Role: Amgen, Janssen-Cilag, Takeda, Bristol Myers Squibb, BeigeneNo other potential conflicts of interest were reported.

Similar articles

References

    1. Swerdlow SH, Campo E, Pileri SA, et al. : The 2016 revision of the World Health Organization classification of lymphoid neoplasms. Blood 127:2375-2390, 2016 - PMC PubMed
    1. Dimopoulos MA, García-Sanz R, Gavriatopoulou M, et al. : Primary therapy of Waldenstrom macroglobulinemia (WM) with weekly bortezomib, low-dose dexamethasone, and rituximab (BDR): Long-term results of a phase 2 study of the European Myeloma Network (EMN). Blood 122:3276-3282, 2013 - PubMed
    1. Gavriatopoulou M, García-Sanz R, Kastritis E, et al. : BDR in newly diagnosed patients with WM: Final analysis of a phase 2 study after a minimum follow-up of 6 years. Blood 129:456-459, 2017 - PubMed
    1. Meid K, Dubeau T, Severns P, et al. : Long-term follow-up of a prospective clinical trial of carfilzomib, rituximab and dexamethasone (CaRD) in Waldenstrom's macroglobulinemia. Blood 130:2772, 2017
    1. Treon SP, Ioakimidis L, Soumerai JD, et al. : Primary therapy of Waldenström macroglobulinemia with bortezomib, dexamethasone, and rituximab: WMCTG clinical trial 05-180. J Clin Oncol 27:3830-3835, 2009 - PMC PubMed




Gerelateerde artikelen
 

Gerelateerde artikelen

Ibrutinib plus Venetoclax >> Ixazomib, een proteasoomremmer >> Ibrutinib plus rituximab geeft >> Risico op COVID-19 is hoger >> Belangrijke abstracten van >> acalabrutinib als mono behandeling >> Aangepaste voeding en suppletie >> Allogene stamceltransplantatie >> Curcumine - kurkuma - geeft >> Everolimus geeft goed effect >>