Dr. Burdick over Dr. Burzynski en zijn antineoplaston therapie: een analyse van een trial met 17 patiënten met hersentumoren met significant positieve resultaten op levensverlenging en zelfs op genezing

19 oktober 2016: Dr. Burzynski is op nagenoeg alle punten vrijgesproken en mag weer als arts werken en zijn antineoplastons gebruiken. Hier het artikel met de uitspraak van het Texaanse Gerechtshof waar ik me niet aan waag om dit te vertalen want is te technisch voor mij. Maar belangrijkste is dat Dr. Burzynski weer mag werken als arts.

https://kanker-actueel.nl/NL/dr-burzynski-heeft-veel-succes-met-zijn-aanpak-van-kanker-een-overzicht-van-belangrijke-publicaties-over-de-methode-van-dr-burzynski.html

ROBERT E. BURDICK, M.D.

The Polyclinic
1145 Broadway
Seattle, Washington 98122

Ballard Medical Plaza
1801 NW Market #405
Seattle, Washington 98107
Medical Oncology, Hematology, Internal Medicine

Dr. Stanislaw Burzynski vroeg me of ik als onafhankelijk onderzoeker de resultaten wilde analyseren van een trial (FDA approved CAN-I) met antineoplaston therapie bij 17 patiënten vanaf februari 1997. Uit de vraag van Dr. Burzinsky begrijp ik dat mij met name gevraagd wordt een kritische analyse te maken van de waarde van genoemde resultaten in vergelijking met de statistische resultaten van een standaard behandeling bij hersentumoren zoals die in de meeste gevallen wordt toegepast. Voor radiologische interpretaties van effect of falen heb ik gebruik gemaakt van MRI scans en daarvan de bevindingen van een onafhankelijk neuroradioloog werkzaam aan de Georgetown Universiteit.

Als eigen referentie, ik werk in een private kliniek voor medische oncologie in Seattle, Washington en dat al de laatste 27 jaar. Daarnaast ben ik werkzaam aan de faculteit van de Universiteit van de Washington Medical School en neem deel aan kankeronderzoek in Seattle in de staat Washington. Zoals u misschien weet vraagt de klinische oncologische praktijk een nauwe samenwerking tussen oncologische chirurgen, medische oncologen (zoals ondergetekende), die veel te maken hebben met chemotherapie bij kanker en radiologische oncologen die radiotherapie bij kanker verzorgen en begeleiden. Ik ben dus volledig op de hoogte van de frustraties die neurochirurgen, radiologen en wij medisch oncologen voelen bij het zien van de weinig of geen effectieve behandelingen bij kwaadaardige hersentumoren.

Op dit punt wil ik dan ook wat historische informatie geven over primaire hersentumoren. Er bestaan 25 histologisch verschillende primaire kwaadaardige hersentumoren. Sommige hersentumoren komen alleen voor bij kinderen, andere weer alleen bij volwassen en sommige ook bij alle mensen in alle leeftijden. Bij kinderen komt de 'low-grade astrocytoma' het meeste voor. Met een overlevingstijd van 1 tot 4 jaar, onafhankelijk van behandeling of niet. De volgende vaak voorkomende tumor in de kindergeneeskunde is de medulloblastoma, een kanker van de hersenstam met een zelfde overlevingstijd van 1 tot 4 jaar. Medulloblastomas zijn redelijk gevoelig voor radiotherapie and soms worden in deze groep genezingen gezien. Glioblastomas behelst voor 50% de hersentumoren bij volwassenen, met een overlevingstijd van 6 maanden tot een jaar, met of zonder behandeling. Zoals u kunt verwachten krijgen deze patiënten vanaf het moment van de diagnose tot aan hun sterven veel te maken met neurologische problemen, uitval van hersenfuncties e.d., en deze patiënten vereisen een enorm grote zorg.

Het is erg zeldzaam dat een patiënt met een kwaadaardige hersentumor compleet in remissie komt (dat de kanker verdwijnt) of zelfs geneest met de standaard behandelingen van operatie, radiotherapie en chemotherapie. Op het moment dat de tumor zo groot is dat die klinisch kan worden vastgesteld is die meestal al zo ver doorgegroeid in kritische structuren dat een operatie de patiënt achter zal laten in vegetatieve toestand of dusdanig gehandicapt dat het niet ethisch zou zijn toch de operatie uit te voeren. Ruwweg kunnen we zeggen dat 1 op iedere 1000 patiënten in aanmerking komt voor een genezende operatieve verwijdering van de tumor. Radiotherapie vermindert de groei van de tumoren bij volwassenen met een winst van ongeveer een maand langer leven en resulteert in een genezing van 1 op de 500-1000 patiënten. Deze ene genezing vind dan bijna altijd plaats bij de kindergroep. 30 jaar klinische trials hebben niet geresulteerd in de ontwikkeling van een medicijn of combinatie van medicijnen, die meer effect zouden hebben dan een incidenteel voorbijgaand effect op primaire hersentumoren. De kans om iemand met een hersentumor te genezen met chemo is nog slechter dan met operatie of radiotherapie en ligt in de orde van grote van 1 op de 5000 patiënten. Chemotherapie kan het leven van patiënten met een hersentumor wat verlengen, maar is niet langer dan enkele weken. Chemotherapie bij hersentumoren is zo ontmoedigend dan in veel gevallen de optie chemo niet eens wordt aangeboden. Genoemde cijfers en statistieken klinken standaard uit alle medische boeken over kwaadaardige hersentumoren, inclusief het meest geraadpleegde medische boek in de oncologische wereld: De Vita's Principles and Practice of Oncology.

Ik heb de patiënten dossiers nauwkeurig bestudeerd om er zeker van te zijn dat de effecten die worden gerapporteerd niet zijn gekomen door eerdere operaties, radiotherapie of chemotherapie, zelfs als die effecten zouden kunnen zijn veroorzaakt door lange termijn effecten van genoemde behandelingen.
Ik heb de Georgetown radiologische interpretaties van de patiënten MRI's (Ik ben afhankelijk van deze radiologische interpretaties, aangezien ik zelf geen radioloog ben en geen expertise bezit in het lezen en interpreteren van foto's en MRI's, terwijl deze methoden de hoofdmethoden zijn om de progressie of stadium van hersentumoren te evalueren en om te kijken of er sprake is van een effect.) vergeleken met de radiologische interpretaties van de MRI's gemaakt door radiologen door het hele land (U.S.A.) die zijn gemaakt bij patiënten in het zelfde stadium en loop van hun ziekte.

Ik zal bij mijn conclusies spreken van partiële respons, complete respons, stabiel stadium en progressief stadium. Partiële respons spreken we van als de tumor 50% in volume is afgenomen en als dit minimaal vier weken aanhoudt. Een complete respons moet een volledige verdwijning van de tumor laten zien en minimaal een maand zo blijven. Stabiel stadium betekent dat de tumor minimaal drie maanden geen groei mag laten zien. Ik wil tevens aangeven dat ik in de lijn van mijn onderzoek elke patiënt heb weggelaten die binnen twee maanden voor de start met antineoplaston therapie een vorm van operatie, chemo of radiotherapie heeft gehad. Om zo alle twijfel over lange termijn effecten van genoemde behandelingen te vermijden en te vermengen met de effecten van de antineoplaston therapie.

Het volgende is een samenvatting van 17 casussen die ik heb bekeken en onderzocht. Van de 17 patiënten waren er 7 in een complete remissie, 1 patiënt had een tweede volledige remissie nadat hij een eerder behandeling was gestopt en merkte dat de tumor weer begon te groeien. Daarna is genoemde patiënt opnieuw begonnen met de antineoplaston therapie. Er waren 9 partiële remissies, 2 gevallen van een stabiel stadium en geen diskwalificaties, dus alle patiënten voldeden aan de vooraf vastgestelde criteria. De gemiddelde duur van een therapie met antineoplastons om een complete remissie te verkrijgen was 10 maanden met een metingsduur van 2 tot 20 maanden. De gemiddelde tijd nodig voor een partiële respons was 8 maanden op een schaal van 1 tot 14 maanden. De gemiddelde duur van een complete remissie is 16+ maanden, met alle zes patiënten nog levend en in complete remissie op het tijdstip van beëindiging van dit onderzoek (1 januari 1997) De gemeten tijdsschaal bij complete remissies duurt van 3+ tot 40+ maanden, die van partieële respons gemiddeld 18 maanden op een tijdsschaal van 5+ tot 78+ maanden.

Dr. Robert Burdock beschrijft daarna op zijn site individueel de patiënten, waarvan hij de medische dossiers heeft bestudeerd.

Burzynski, hersentumoren