Prolaris, een commerciële genentest voor prostaatkanker, blijkt betrouwbare prognostische informatie te geven op kansen op recidief en verder ziekteverloop van prostaatkanker

Mocht u kanker-actueel de moeite waard vinden en ons willen ondersteunen om kanker-actueel online te houden dan kunt u ons machtigen voor een periodieke donatie via donaties: https://kanker-actueel.nl/NL/donaties.html of doneer al of niet anoniem op - rekeningnummer NL79 RABO 0372931138 t.n.v. Stichting Gezondheid Actueel in Amersfoort. Onze IBANcode is NL79 RABO 0372 9311 38
Elk bedrag is welkom. En we zijn een ANBI instelling dus uw donatie of gift is in principe aftrekbaar voor de belasting.

En als donateur kunt u ook korting krijgen bij verschillende bedrijven, waaronder bij Medpro voor o.a. prostasol een veelgebruikt natuurlijk middel bij prostaatkanker als alternatief voor hormoontherapie

https://kanker-actueel.nl/NL/voordelen-van-ops-lidmaatschap-op-een-rijtje-gezet-inclusief-hoe-het-kookboek-en-de-recepten-op-basis-van-uitgangspunten-van-houtsmullerdieet-te-downloaden-enof-in-te-zien.html

10 april 2019: Zie ook deze reviewstudie over diagnosetesten en technieken:

https://kanker-actueel.nl/effectieve-diagnosetechnieken-voor-prostaatkanker-getoetst-in-reviewstudie-een-prima-hulp-voor-urologen-en-oncologen-hoe-prostaatkankerpatienten-te-behandelen-en-adviseren.html

1 november 2016: lees ook dit artikel:

https://kanker-actueel.nl/NL/genenmutaties-3-groepen-zijn-bepalend-voor-kansen-op-overall-overleving-met-of-zonder-bestraling-bij-prostaatkanker.html

10 januari 2016: lees ook dit artikel:

https://kanker-actueel.nl/NL/bloedtest-op-aantal-grootte-en-vorm-van-circulerende-tumorcellen-voorspelt-welke-behandeling-beste-is-bij-vergevorderde-prostaatkanker-abiraterone-en-enzalutamide-of-chemo.html

6 juni 2013: Bron: ASCO 2013 en J Clin Oncol 31, 2013 (suppl; abstr 5005)

Prolaris, een commerciële genentest voor prostaatkanker, blijkt betrouwbare prognostische informatie te geven op kansen op recidief en verder ziekteverloop van prostaatkanker. Gegevens verkregen door prolaris lijken als aanvulling nog betrouwbaarder dan PSA plus Gleason score alleen. De uitkomsten van de genentest worden echter nog niet vertaald door urologen en oncologen in een aangepaste behandeling omdat ze niet weten hoe hun aanpak daarop af te stemmen. Dit blijkt uit een reviewstudie van 5 retrospectieve studies en gepresenteerd op ASCO 2013

De Prolaris test, al vanaf 2010 beschikbaar, heeft onlangs concurrentie gekregen van verschillende nieuwere prostaatkanker tests, waaronder Oncotype DX,
"Met de vraag naar geïndividualiseerde behandelingen, is er een enorme markt voor dit soort testen," zegt Scott Tomlins, MD, PhD, assistent-professor in de pathologie en urologie aan de Universiteit van Michigan, die een discussie leidde over deze studie presentatie op ASCO 2013.

"Er zijn veel mogelijke toepassingen voor deze test waaraan artsen moeten wennen," zegt Jack Cuzick, PhD, van het Queen Mary College University of London, bij de presentatie de gegevens.

Het belangrijkste doel is dat een genentest gebruikt kan worden bij het bepalen van welke patiënten in aanmerking kunnen komen voor een wait and see beleid. En daarnaast kan een genentest helpen bij het vaststellen of hormoontherapie of chemo zinvol is na een radicale prostatectomie (operatie), aldus onderzoeksleider Dr Cuzick.

Echter, Dr Tomlins merkt op dat de tot nu toe standaard pathologische parameters (PSA en Gleason score) nog steeds kunnen worden gebruikt voor een prognose met dezelfde voorspelling als de genentest. Nieuwe persoonlijk gerichte behandelingen. zouden moeten worden onderzocht en ontworpen om meer profijt te halen uit de genentesten.

Studie resultaten:

De Prolaris test, die de activiteit van de celcyclus genen (CCP) bij bioptie monsters van prostaatkankerweefsel meet, werd geëvalueerd op het vermogen om ofwel de kans op sterven te voorspellen aan prostaatkanker of een recidief aangetoond door een biochemische meting (PSA). In deze studie werden 5 eerdere studies opgenomen.

De evaluatie werd gedaan op het moment van de diagnose van de ziekte in 2 studiegroepen met conservatieve behandelingen uitgevoerd in Engeland (Lancet Oncol 2011;. 12:245-255 en Br J Cancer 2012;. 106:1095-1099), na radicale prostatectomie in 2 studies uitgevoerd in de Verenigde Staten (Lancet Oncol 2011;. 12:245-255 en J Clin Oncol 2013;. 31:1428-1434), en wanneer er geen externe bestraling werd toegepast (Freedland et al. 2013, nog niet gepubliceerd).

In de studies werd in formaline gefixeerd prostaatweefsel van mannen met prostaat adenocarcinoom geanalyseerd. Een ctp score werd berekend door het meten van de gemiddelde RNA expressie van 31 CCP genen. Een hazard ratio werd vervolgens berekend voor elke verandering in een eenheid van de CCP score voor het risico voor zowel een biochemisch recidief (stijgende PSA) of kans op overlijden aan prostaatkanker. De multivariate analyse variabelen varieerden in de verschillende studies, maar totaal bleek dat in vergelijking met de Gleason-score en prostaat-specifiek antigeen (PSA) niveau's - de voorspellende waarde van de CCP score voor een van beide uitkomsten dominant en significant accurater waren voor de genentest. (hazard ratio, 2.6; P <1.010).

De PSA marker behield grotendeels zijn voorspellende waarde, maar de voorspellende waarde van de toegevoegde Gleason-score was duidelijk minder dan de voorspellende waarde van de CCP score. "Zodra de CCP score werd toegevoegd aan de PSA waarde bleek er weinig aanvulling van de Gleason-score op de PSA waarde, hoewel wel enig verschil was te zien.", aldus dr. Cruzick

"Over het algemeen was de CCP score dus een significante voorspeller van de uitkomst in alle onderzoeken," aldus Dr Cuzick. "De CCP score was de dominante voorspeller in alle behalve 1 van de studies in de multivariate analyse. Een typische verandering in een bepaalde eenheid in de score werd geassocieerd met een opmerkelijk vergelijkbare 2 - tot 3-voudige toename in zowel dood door prostaatkanker en/of biochemisch recidief, waaruit blijkt dat de genentest een sterke voorspellende waarde heeft en lijkt te werken onder een aantal verschillende omstandigheden.'

Dr Cuzick vertelt ook hoe de CCP score nog een prognose op ziekteverloop en behandelingsopties kan verbeteren wanneer deze worden toegevoegd aan de resultaten op basis van de prostaat Risk Assessment score (CAPRA). Voor patiënten met een intermediair risico (een CAPRA score van 3 tot 5) en een 10-jarig sterfterisico van 12%, de toevoeging van de CCP score leidde tot een splitsing van het verhoogde risico op overlijden of recidief van sommige patiënten tot 25% en het verlagen van risico op overlijden of optreden van recidief van anderen met 5%.

Conclusie:

"De Prolaris genentest voorspelt aan de hand van CCP scores prostaatkanker uitkomsten in meerdere studiegroepen en binnen diverse klinische settings. Het biedt onafhankelijke informatie over klassieke klinische pathologische variabelen en kan helpen agressieve vormen van kanker te onderscheiden van minder agressieve indolente vormen van kanker."

"Hoe de genentesten precies te gebruiken is nog steeds iets dat wordt ontwikkeld," erkent dr. Cuzick, "maar in het bijzonder voor mensen met een laaggradige vorm van kanker (Gleason-score ≤ 6) met een laag risico van kanker, kan de prolaris test een duidelijke indicatie geven van welke patiënten echt een laag risico hebben en wellicht kunnen volstaan met een wait and see beleid en welke patiënten toch een agressievere behandeling nodig hebben."

Voor alle helderheid, op bepaalde genentesten is vaak wel een patent te verkrijgen. Zo hebben onderzoekers van het AvL (waaronder prof. dr. Bernards) jaren geleden patent op de mammaprint gekregen nadat deze
uitstekende resultaten liet zien en is dit patent ondergebracht in een commercieel bedrijf.

Hier de belangen die de bovenstaand geciteerde artsen hebben met de producent van de prolaris genentest. Wat niet wil zeggen dat dit geen onafhankelijke berichtgeving is maar wel goed om te weten dat de producent en onderzoekers nauwe banden hebben.

Dr Cuzick meldt dat hij honoraria en de financiering van het onderzoek van Myriad Genetics heeft ontvangen. De meeste van de medeauteurs van de studie rapporteren arbeids-of andere financiële relaties met Myriad Genetics. Dr Tomlins meldt het ontvangen van honoraria van Ventana / Roche. de Universiteit van Michigan heeft een patent op de detectie van ETS genfusies bij prostaatkanker, en het diagnostisch gebruiksgebied is in licentie gegeven aan Genprobe / Hologic en een sublicentie is uitgegeven aan Ventana Medical Systems / Roche.

Op de website van ASCO 2013 is het abstract van bovengenoemde studie gepubliceerd. Het volledige studieverslag is nog niet openbaar gemaakt zover ik kan zien. Hier het abstract:

The Prolaris test predicts prostate cancer outcome in multiple patient cohorts and diverse clinical settings. In all cases, it provides information beyond clinicopathologic variables to help differentiate aggressive from indolent disease

Prolaris: A novel genetic test for prostate cancer prognosis.

Meeting:

2013 ASCO Annual Meeting

Session Type and Session Title:

Oral Abstract Session, Genitourinary (Prostate) Cancer

Abstract Number:

5005

Citation:

J Clin Oncol 31, 2013 (suppl; abstr 5005)

Author(s):

Michael K. Brawer, Jack M. Cuzick, Matthew R. Cooperberg, Gregory P. Swanson, Stephen J. Freedland, Julia E. Reid, Gabrielle Fisher, Jerry S. Lanchbury, Alexander Gutin, Steven Stone, Peter Carroll, Transatlantic Prostate Group; Myriad Genetics and Laboratories, Inc., Salt Lake City, UT; Centre for Cancer Prevention, Wolfson Institute of Preventive Medicine, London, United Kingdom; University of California, San Francisco, San Francisco, CA; University of Texas Health Science Center at San Antonio, San Antonio, TX; Duke University Medical Center and Durham VA Medical Center, Durham, NC

Abstracts that were granted an exception in accordance with ASCO's Conflict of Interest Policy are designated with a caret symbol (^).

Abstract:

Background: The natural history of prostate cancer is highly variable and difficult to predict. Improved tools are needed to match treatment more appropriately to a patient’s risk of progression. Therefore, we developed an expression signature composed of genes involved in cell cycle progression (Prolaris) and tested its utility in prostate cancer.

Methods: We developed an expression signature composed of 31 cell cycle progression and 15 housekeeper genes. An expression score (Prolaris score) was derived as the mean of all cell cycle progression genes. The signature was tested at disease diagnosis in two conservatively managed cohorts from the UK (N=337 and 349), after radical prostatectomy in two cohorts from the U.S. (N=366 Scott & White Hospital, TX and 413 USCF, CA), and after external beam radiation therapy (N=141) in a cohort from Durham VA Medical Center. All studies were retrospective.

Results: The cell cycle progression signature was a highly significant predictor of outcome in all five studies. In conservatively managed patients, the Prolaris score was the dominant variable for predicting death from prostate cancer in univariate analysis (p = 6.1 x 10^-22 after diagnosis by TURP, and p = 8.6 x 10^-10 after diagnosis by needle biopsy). In both studies, the Prolaris score remained highly significant in multivariate analysis making it a stronger predictor of disease-specific mortality than other prognostic variables. After prostatectomy, Prolaris predicted biochemical recurrence (BCR) in univariate analysis (S&W p = 5.6 x 10^-9; UCSF p= 2.23 x 10^-6) and provided additional prognostic information in multivariate analysis (S&W p = 3.3 x10^-6; UCSF 9.5 x10^-5). After radiation therapy, Prolaris predicted BCR (Phoenix) in univariate (p=0.0017) and multivariate analysis (p=0.034). In all five studies the HR per unit change in the Prolaris score was remarkably similar, ranging from 1.89 to 2.92, indicating that the effect size for the Prolaris score is robust to clinical setting and patient composition.

Conclusions: The Prolaris test predicts prostate cancer outcome in multiple patient cohorts and diverse clinical settings. In all cases, it provides information beyond clinicopathologic variables to help differentiate aggressive from indolent disease.