Sylvia Millecam: "Mijn ouders hoorden niet bij een partij of stroming, maar hadden wel een motto: Kijk niet onnodig tegen mensen op en kijk vooral niet op mensen neer. Kunnen ze moeilijk praten, hebben ze geen geld, rare kledingkeuzes, dat maakt niet uit. Je moet naar het hart kijken. Het grote gevoel van gelijkwaardigheid van alle mensen ligt voor mij aan de basis van mijn leven" ( http://www.sp.nl/nieuws/tribune/9705/intrview.stmInterview SP Tribune 5/97)

In 1994 maakte Alje Kamphuis, als regisseur bij het KRO-Tv-programma Ook dat Nog!, kennis met Nederlands comédienne en -presentatrice Sylvia Millecam, die op 20 augustus 2001 overleed in het UMC Sint Radboud ziekenhuis in Nijmegen aan de gevolgen van borstkanker na een behandelingstraject door reguliere- en alternatieve behandelaars waaronder het helderhorende-, voelende-, ziende- en wetende-medium Jomanda. In het NOS-journaal diezelfde dag zei Ook dat nog-collega Alfred van den Heuvel het te betwijfelen dat Sylvia Millecam is gestorven aan kanker. Sylvia Millecam werd begraven op de begraafplaats Westgaarde in Amsterdam. Op de rouwkaart stond o.a.: "Zij wilde zichzelf zijn. En was dat ook". Op 1 september 2001 creeerde actualiteitenrubriek NOVA een uitzending: "Vergeefse tocht Sylvia Millecam langs alternatieve genezers". Het leidde tot maatschappelijke onrust en sfeer van rellerigheid jegens Jomanda en alternatieve geneeswijzen. Naar aanleiding van NOVA wilden op 6 september 2001 een aantal medisch gespecialiseerde advocaten onder aanvoering van P.A.M.M. Dingemans uit Ulvenhout dat het Openbaar Ministerie actie zou ondernemen tegen Jomanda. Strafrechtelijke vervolging. De publiekelijke discussie wat verder opwarmen. Advocaat W.G. Verkruisen: "Iedereen dacht aanvankelijk dat Jomanda een onschuldig soort kermisattractie was. Maar de nar is zichzelf gaandeweg te serieus gaan nemen en is op de troon geklommen. Het recht moet haar nu weer van die troon afhalen. Zij en haar adviezen zijn gevaarlijk geworden" (Telegraaf, 6-9-2001).

 

Vervolgens zei Minister (van 1994-2002) van Volksgezondheid Els Borst-Eilers (D'66) in een debat in de Tweede Kamer (12-09-2001) dat de Inspectie voor de Volksgezondheid (IGZ) actiever diende in te spelen op "signalen uit de samenleving" over praktijken van eventuele kwakzalvers. In overleg met de minister kwam "een nieuwe aanpak" van de IGZ tot stand (Telegraaf, 13-09-2001). De IGZ startte een oriënterend onderzoek en wilde nagaan hoe Jomanda precies haar cliënten behandelt. Hield Jomanda patienten moedwillig weg bij reguliere-artsen ? Het onderzoek was gebaseerd op "verontrustende berichten in de media" aldus Inspecteur-generaal prof.dr. J. Herre Kingma, terwijl de minister na afloop van het debat in de Tweede Kamer had gezegd "harde afspraken over Jomanda" te hebben gemaakt met Kingma. Het oriënterend onderzoek (Augustus - December 2001) werd echter afgeblazen door hetzelfde Ministerie van VWS, die Jomanda mededeelde: "We hebben de zaak stil gelegd, en het hoe, wat en waarom, dat kunnen wij u niet vertellen" (Bron: column H. de H. van Rooijen). Jomanda werd 'vrijgesproken'.

 

Maar omdat de 'alarmerende en verontrustende media-berichtgevingen' aanhielden ----volgens Herre Kingma terwijl die media-berichtgevingen o.a. afkomstig was van hemzelf toen hij in NOVA (19-12-2001) verkondigde: "Jomanda is gevaarlijk"---- besloot Herre Kingma willens en wetens, omdat de IGZ formeel geen bevoegdheid heeft voor een officieel onderzoek naar praktijken van alternatieve genezers, te samen met o.a. inspecteur Menso Westerouen van Meeteren een uitgebreid officieel tweede vervolg-onderzoek te starten in 2002 naar de rol van de diverse reguliere- en alternatieve-hulpverleners in de ziektegeschiedenis van Sylvia Millecam met als uitgangspunt "het totaal van de geleverde zorg" en met als afgeleid doel: "in hoeverre de burger in Nederland voldoende veilig gebruik kan maken van niet-reguliere gezondheidszorg". De IGZ had de geloofsovertuiging dat er een verband zou bestaan tussen Jomanda's werk en gezondheidsschade bij haar patiënten (met de nadruk op het meervoud) en de IGZ zou meer schade willen voorkomen (NRC Handelsblad, 'Jomanda deed niets strafbaars', 20-12-2001). De alternatieven zouden de reguliere-diagnose kanker hebben tegengesproken en zouden haar keuze, voor (uiteindelijk) enkel alternatieve geneeswijzen, hebben beinvloed. Sylvia Millecam zou zich hebben laten ompraten m.n. door Jomanda om geen (levensreddende) reguliere therapie te volgen. Herre Kingma: "Wij hebben nu eenmaal te maken met een samenleving waarin zieken of zij die dat denken te zijn, niet altijd even rationeel denken" (Dagblad Trouw, 14-10-2002, 'Nederland paradijs voor kwakzalvers').

 

Bij Herre Kingma zelf werd uitgezaaide darmkanker geconstateerd. Na een ziekteperiode van ruim zes maanden hervatte Kingma al z'n verantwoordelijkheden als Inspecteur-Generaal rond Oktober 2003. Het IGZ-onderzoek resulteerde op 17-02-2004, rond de verschijning van de omstreden film 'The Passion of the Christ', in het rapport 'De zorgverlening aan Sylvia Millecam - een voorbeeldcasus', opgesteld: "met grote nauwkeurigheid niet voor de betrokkenen maar voor de overheid en dus voor alle Nederlanders" *. De IGZ: "De Inspectie moet zich natuurlijk houden aan de Algemene Beginselen van Behoorlijk Bestuur. Eén van de meest belangrijke beginselen is het beginsel dat een overheidsorgaan zorgvuldig moet optreden tegenover de burger". Het rapport, met daarin o.a. de ziektegeschiedenis van Sylvia Millecam, werd op 17-02-2004 persoonlijk door cardioloog Kingma, die al jarenlang lid is van de Vereniging tegen de Kwakzalverij (VTDK), gepresenteerd aan Nederland en toegelicht in het NOS-journaal en in NOVA, zonder dat de nabestaanden hiervan op de hoogte waren gesteld. Het IGZ-rapport over BN'er Sylvia Millecam was tevens online op internet gepubliceerd terwijl de partner van Sylvia Millecam, Nol Willemsen, geen idee had dat het IGZ-rapport klaar was. De openbaring van het IGZ-rapport leidde aanzettend tot nog meer maatschappelijke onrust en een nog grotere sfeer van rellerigheid jegens Jomanda en alternatieve geneeswijzen.

Eerder voor publicatie van het IGZ-rapport, in November 2002, was een niet-BN'er, baby Charlotte Floor van 7 maanden oud, overleden in het Wilhelmina Kinderziekenhuis (UMC). Uit een extern onderzoek-rapport bleek dat er in het ziekenhuis sprake was van management-wanorde en een medisch fout bij een operatie waardoor het patientje was overleden, terwijl het ziekenhuis een verklaring van een natuurlijke dood had afgegeven. Het rapport werd in eerste instantie aan de IGZ en niét aan de ouders gegeven. Kingma zei over deze zaak: "Bovendien hadden de ouders van de baby deze conclusies uit het onderzoek direct moeten krijgen" (NOVA, 25-11-2002). Eerder voor publicatie van het IGZ-rapport over BN'er Sylvia Millecam, in 2003, iu het radio-programma 'Met het oog op morgen' (11-07-2003, NOS), over de vraag waarom artsen niet via de media mogen speculeren over oorzaak en gevolg van zieke Bekende Nederlanders, noemde Kingma de psychiaters en psychologen, die zich hadden uitgelaten via de media over de zaak-Volkert van der G.: de verdachte van de moord op Pim Fortuyn, "onprofessioneel" en hun gedrag "laakbaar" en de IGZ beloofde toen dat indien psychologen zich in de toekomst zouden uitlaten over het ziektebeeld van iemand, zonder diegene te hebben gezien, ze zouden kunnen rekenen op tuchtrechterlijke maatregelen.

De publicatie van het Millecam-rapport op internet zou tegen de zin en keuze zijn geweest van inspecteur Menso Westerouen van Meeteren. Was er iets of iemand in z'n omgeving die hem ompraat / beinvloed had ? Volgens het IGZ-rapport hadden, in grote oordelende lijnen, alle reguliere-behandelaars zich bij de behandeling van Sylvia Millecam keurig gedragen: "professioneel juist gehandeld", met hier en daar een op- of aanmerking, en alle alternatieve genezers kregen het kritisch zwaar te verduren. Het IGZ-rapport: "Het laat zich aanzien dat de keuze van Sylvia Millecam voor 'niet-regulier' in hoge mate beïnvloed werd door verkeerde adviezen en ongefundeerde uitspraken van alternatieve behandelaars. Pregnant is in dat kader het optreden van het genezend medium Jomanda". In Oktober 2004 deed Herre Kingma ---bekend in de media als 'vriend van de farmaceutische industrie' (Organon)--- aangifte bij het Openbaar Ministerie (OM) met als doel Jomanda strafrechtelijk te laten vervolgen, als voorbeeld-casus, o.a. wegens het vermoeden van een geweldsdelict. Inspecteur Kingma zei te hopen dat het OM tot vervolging zou overgaan, omdat Jomanda geen moeite zou hebben gedaan om Sylvia Millecam terug te brengen naar het reguliere circuit.

 

Jomanda: "Sylvia wilde iets in beweging zetten hier in Nederland en dat is haar gelukt, maar niet op de manier zoals ze dat zelf had gewild" (Dagblad de Limburger, 21-02-2004, 'Heksenjacht is niet terecht'). In het Algemeen Dagblad (31-08-2001) vroeg psychiater Rigo van Meer zich af hoe een intelligente sprankelende vrouw, als Sylvia Millecam, zich door een stelletje kwakzalvers heeft laten foppen. Of anders en misschien realistischer gesteld: hoe een intelligent sprankelend Nederland zich door een stelletje kwakzalvers heeft laten foppen ? Een alternatieve-kruistocht onder bezielende en inspirerende leiding van enkele hogepriesters en schriftgeleerden met een reguliere-geloofsovertuiging ? Met als gevolg de huidige lopende strafzaak-Millecam.

Begin 2006, een week voordat drie alternatieve artsen die Sylvia Millecam hebben behandeld zich moesten verantwoorden voor het medisch tuchtcollege, verscheen de biografie 'Sylvia Millecam op gevoel' * (prijs: e 17,50) over Sylvia's (liefdes)leven, haar carrière, haar geloof (in alternatieve geneeswijzen), haar angsten en hoe zij is omgegaan met haar ziekte. Auteur Alje Kamphuis: "Ik schrijf liever iets waardoor mensen kunnen meevoelen en zelf hun mening kunnen vormen. Ik wilde een oprecht portret maken". Voor het boek heeft Kamphuis diverse betrokkenen geinterviewd en hij meent dat voor het boek het IGZ-rapport een belangrijke informatiebron is geweest. Het boek doet op het eerste gezicht vermoeden dat het een naar eigen gewenst inzicht en geloof herschreven IGZ-rapport is: een bijna kopie, in andere woordvolgorden, aangevuld, versterkt daar waar nodig met citaten van betrokkenen om het IGZ-rapport als het ware wat op te frissen. Het nog eens in verhalende vorm dunnetjes overdoen, en dat verkopen als biografie wat, echter door de ogen van betrokkenen, wel goed tot z'n recht komt in het eerste deel van het boek. Kamphuis heeft gepoogd Sylvia's medische situatie "versimpeld weer te geven" waardoor eventueel "bepaalde nuances" niet meer geheel tot z'n recht komen, schrijft hij. Het boek schijnt als processtuk een cruciale rol te spelen in de lopende Millecam-strafzaak. Dit tot bevreemding van Kamphuis. Ook in de tuchtzaak (2006/2007) tegen de alternatieve artsen werd tijdens de zitting geciteerd uit het boek.

 

Op 1 april 2009kopte de Volkskrant "Hoofdrol voor journalist in proces-Millecam". Op diezelfde dag is Kamphuis in relatie tot de Millecam-zaak bij de rechtbank over z'n boek ondervraagd. Tijdens z'n verhoor maakte hij aantekeningen. De verbaasde Officier van justitie Hetty Hoekstra vroeg zich daarom af of men het allemaal zou gaan teruglezen in een nieuwe editite van het boek. Op 25 april 2009Op gevoel: Sylvia Millecams eigenzinnige strijd tegen kanker" (prijs: e 12,50), waarin het op het eerste gezicht lijkt in de beschrijving van het ziekteproces alsof de rol van Jomanda minder nadrukkend belicht wordt dan in het boek uit 2006. Probeert KRO-journalist Alje Kamphuis z'n media-rol en geweten in de zaak-Millecam wit te wassen in onschuld ? verscheen inderdaad een 'geactualiseerde' editie van z'n boek, o.a. aangevuld met de 'Jomanda-tapes': 2 interviews, één letterlijke weergave van een interview met Jomanda op 13 september 2005, afgenomen voor de oude editie van het boek en waarin het naar eigen 'nuance' is verwerkt, én een letterlijke transciptie van een nieuw interview met Jomanda op 5 april 2009, met als totaal resultaat het nieuwe boek "

 

Sylvia Millecam besprak alles met haar moeder die voor het 'zorgvuldige' IGZ-onderzoek niet is verhoord. Aangezien moeder Millecam inmiddels is opgenomen in een verzorgingstehuis blijkt ze niet meer in staat te zijn om verhoord te worden in de lopende strafzaak. Ze vond het onterecht dat het OM Jomanda strafrechtelijk zou vervolgen, omdat Sylvia Millecam ook naar reguliere artsen ging om zich te laten onderzoeken. "Als er iemand voor het gerecht moet verschijnen is het niet Jomanda, maar het hoofd van de Inspectie voor de gezondheidszorg. Díe moet aangeklaagd worden", zei ze in Dagblad Trouw (Interview 'Inspectie moet voor gerecht, niet Jomanda', Eveline Brandt, 21-02-2004). Ook uit een peiling van onderzoeker Maurice de Hond bleek dat: "Slechts 27 procent van de Nederlandse bevolking vindt dat Jomanda mede schuldig is aan de dood van Silvia Millecam" (Telegraaf, 19-02-2004). Leny Millecam had veel moeite (slapeloze nachten) met het respectloze IGZ-rapport, de Nationale commotie over haar enige, overleden kind en met de media-hetze die ontstond en voortduurt.

In tegenstelling tot Kamphuis's 2006-boek, kreeg het verschijnen van het nieuwe boek bijna geen media-aandacht. Zo'n 3 kranten-artikelen erover in o.a. De Telegraaf "Jomanda: Millecan stierf door siliconen", een artikel "Onthullend boek over Sylvia Millecams eigenzinnige strijd tegen kanker" en een artikel "Jomanda in het nauw door nieuwe tapes". Nederland zweeg. Zou men iets geleerd hebben van de half jaar durende zwijg-periode van Jomanda ? Alhoewel, de Telegraaf: "Jomanda stelt herhaaldelijk te hebben gezegd dat Millecam ook reguliere artsen moest bezoeken, en niet slechts eindeloos ronddolen in het alternatieve circuit. Maar justitie gelooft daar geen snars van". Goedgelovig ? Zoals jaren eerder, net na het overlijden van Sylvia Millecam, Tweede-Kamerlid en epidemioloog Agnes Kant van de Socialistische Partij, op wiens naam het lidmaatschap van VTDK staat, 'ongebreideld of kritiekloos geloof' legde in zichzelf en in de media toen zij onwaarheid over Jomanda verkondigde in de Tweede Kamer en vervolgens uitdrukkelijk pleitte voor een onderzoek door het OM naar Jomanda (28-09-2001: algemeen overleg en 20-03-2002: wetsvoorstel wijziging wet-BIG). Volksvertegenwoordiger Agnes Kant geloofde in lijn met háár Beginselen van Behoorlijk Bestuur dat Jomanda moedwillig mensen zou afhouden van reguliere zorg:"Ik geef een concreet voorbeeld. Jomanda geeft openlijk toe dat zij mensen aanbeveelt niet naar de reguliere gezondheidszorg te gaan. Zij raadt dat openlijk af", preekte ze verontwaardigd als een volwaardige actrice. (zie http://100777.com/node/215 ). In lijn met de besmettelijke geloofsovertuiging en woorden van SP-leider Jan Marijnissen ---die volgens de voorzitter van de Jonge Fortuynisten, Alexander van Hattem, eens trots vertelde dat hij begin jaren '70 op alle uitvalswegen van Oss "Nixon Moordenaar!" met een hakenkruis erbij gekalkt had--- tijdens de eerder gehouden Algemene Politieke Beschouwingen (20-09-2000): "Wie anno 2000 zoiets in Nederland durft te schrijven is of niet van deze wereld en dus familie van Jomanda of moet eens in de spiegel kijken en controleren of zijn neus misschien de afgelopen maanden iets is gegroeid.....En ik zeg het Mark Kranenburg van NRC Handelsblad na: het stuk heeft een hoog Jomandagehalte. Veel woorden, weinig inhoud". De verhouding tussen Agnes Kant en haar 'goeroe' Marijnissen ? Vanaf 1 september 2003 werd op Tv een driedelige documentaire uitgezonden over de 'achterkamertjes op het Binnenhof'. Documentairemaker René Roelofs had ruim een jaar ongehinderd gefilmd in en rond de Tweede Kamer. De film bevat beelden van o.a. Jan Marijnissen ---die katholiek is opgevoed maar atheïst beweert te zijn--- die zijn fractiegenote Agnes Kant afbrandt, waarbij Kant in tranen uitbarst. In het 2001-debat in de Tweede Kamer over o.a. Jomanda reageerde het familielid van overtuigd VTDK-lid, prof. Piet Borst, Minister van Volksgezondheid Els Borst-Eilers (D'66) met o.a. de woorden : "De overheid kan niet verder gaan dan voorlichting. De inspectie kan echter wel actiever reageren op signalen. Met de inspecteur-generaal is gesproken over het gedrag van Jomanda. De inspecteur-generaal zegt dat achteraf gezien de signalen dat Jomanda mensen actief van de reguliere zorg afhoudt, moeten worden opgepakt". Ook een mede-gelovige, SP-beleidsmedewerker Ineke Palm, stelde per brief: "Jomanda zegt in het openbaar dat zij mensen adviseert geen gebruik te maken van de reguliere zorg". Op 11 december 2005 was Agnes Kant te gast in het humoristische Tv-programma 'Dit was het Nieuws', waarin ze minister Verdonk beschuldigde van het voorliegen van de Tweede Kamer. Agnes Kant: "Een asielzoeker die liegt, moet opstappen, dus een minister die......".

In de realiteit pleit Jomanda, die haar eerste praktijk (healings) rond 1978 begon, openlijk al vele jaren voor 'samenwerking met regulier'. Conform de stelselmatige-tot-dovemans-oren-gerichte-wens van de meerderheid van het volk. Marktonderzoeksinstituut NIPO (N. Oskam, 16-11-1998): 73% van Nederland vindt dat beiden (regulier én alternatief) effect hebben bij het bestrijden van ziekten. 77% vindt dat de overheid integratie van / samenwerking tussen alternatieve en reguliere geneeskunde zou moeten stimuleren en dat ziekenhuizen alternatieve therapieën moeten aanbieden. In 2003: "Zes op de tien Nederlanders vinden het 'een goede zaak' dat alternatieve en reguliere (gewone) geneeswijzen integreren. Volgens een onderzoek dat het tijdschrift GezondheidNieuws heeft laten uitvoeren, zijn vooral vrouwen enthousiast. Slechts 11% van de Nederlanders omschrijft de ontwikkeling als 'flauwekul'" (Nieuwsbank, 22-08-2003). Zou Jomanda mensen van regulier afhouden terwijl ze tegelijkertijd juist wil samenwerken met diezelfde regulier ? Het IGZ-rapport beweert voor het IGZ-onderzoek literatuurstudie te hebben gedaan en banden van Tv-programma's te hebben opgevraagd waar Jomanda in is verschenen en deze te hebben bestudeerd. Om die reden zou in alle juridische redelijkheid en billijkheid kunnen worden verwacht dat de IGZ, alsook een Agnes Kant, had kunnen en/of behoren te weten ---zeker gezien de positie die men bekleedt in de maatschappij omdat onachtzame, onzorgvuldige IGZ'ers / politici onder verantwoordelijkheid van de minister van VWS en het Parlement 'levensgevaarlijk' zouden kunnen zijn voor de volksgezondheid--- over Jomanda en regulier o.a.:

## - 1992, Uit het Tv-programma 'Hier en Nu' (NCRV, 28-12-1992): "[Jomanda tijdens healing]-"Gaat u dan ook altijd naar de dokter toe, als u bepaalde dingen heeft gevoeld, praat u der met hem over, hij heeft ook recht op de waarheid,wat er precies is gebeurd".

## - 1995, Psychologe Caroline Dielwart heeft wetenschappelijk onderzoek gedaan onder de Jomanda-bezoekers, omdat ze heel veel negatieve kritiek hoorde op Jomanda, maar ze van sceptische mening is dat mensen kritiek eerst 'zorgvuldig' moeten kunnen onderbouwen. Volgens Dielwart houdt Jomanda mensen niet af van bezoek aan regulier: "Integendeel, de mensen die haar bezoeken zijn meestal uitgedokterd" (Dagblad Trouw, 24-05-1995, 'Jomanda: genezend medium of kwakzalver')

## - 1995, In het radioprogramma 'Het voordeel van de twijfel' (05-06-1995, HOS): Fragmenten uit een 'Healing Service Bijeenkomst' van Jomanda, geluid van de telefonische Jomanda-informatielijn (een stem geeft informatie over de healings), fragment uit een healing in Tiel (Jomanda spreekt de bezoekers toe), stemfragment van Jomanda tijdens de healing, stemfragment van Jomanda op een healing voorafgaand aan een handoplegging.

## - 1995, Jomanda: "iedere journalist mag vrij zijn of haar gang gaan, men mag onderzoeken, ik heb altijd 1 wens: een kleedhokje bij het begin, dus wel veel werk, iedereen mag zich uitkleden van mij, een arts erbij, onderzoeken en na een healing weer, want het is gewoon waar" (Het Levenslied, NCRV, 29-08-1995).

## - 1999, Jomanda: "ik was afgelopen januari in Honduras, en daar mocht ik in een ziekenhuis vrij mijn gang gaan, en de artsen wisten niet waar het vandaan kwam, die persoon in dat ziekbed die werd ineens zo blij, de pijn trok weg, alles was gewoon spiritueel geopereerd verdwenen en dan wordt er iets eigenlijk wakker geschud" (Barend & Witteman, 13-05-1999). Ook in Engeland behandelen alternatieve genezers patienten in ziekenhuizen.

## - 1999, Uit onderzoek van het CBS (no.7, Augustus 1999, 'contact met alternatieve genezer') blijkt dat, "ongezonde mensen vaker naar een gewone dokter gaan, maar tevens vaker een alternatieve genezer bezoeken".

## - 2000, Uit Jomanda's boek 'Lady of the Light', 2000, blz. 89), Jomanda: "Als je honderd procent zou kunnen samenwerken met de gevestigde medische wetenschap, zou een patient een hoop leed bespaard kunnen blijven. En dat zou de gezondheidszorg enorm veel kosten besparen".

## - 2002, Jomanda: "Er MOET een brug worden geslagen tussen het alternatieve en reguliere gezondheidscircuit. Ik kijk daar speciaal naar omdat ik er al 26 jaar mee bezig ben" (De Gelderlander, 13-04-2002).

Sylvia Millecam bezocht al ongeveer vanaf 1994 de healingbijeenkomsten van Jomanda waarover ze sprak in het Tv-programma 'Via Ria' (01-12-1994, AVRO), terwijl sommige media suggereren dat Sylvia Millecam in haar zoektocht 'bij Jomanda terecht' zou zijn gekomen nádat bij haar borstkanker zou zijn geconstateerd. De Volkskrant: "Jomanda, die haar carrière in de 'heldervoelendheid' in 1979 begon met genezende visitekaartjes, kreeg in 2000 voor het eerst contact met Millecam" ('Nederland is doodziek', 18-02-2004, Jet Bruinsma, John Schoorl). Eventueel duizenden Jomanda-bezoekers zouden verklaringen kunnen afleggen dat Jomanda op elke healing zegt, én altijd heeft gezegd: "Altijd artsen raadplegen". Zoals ook de partner van Sylvia Millecam, Nol Willemsen, moet weten aangezien de twee geliefden een keer (1999 - 2001) aanwezig waren op een Jomanda-avond-healing in Bergen op Zoom.

 

Of zoals tevens Jomanda áltijd zegt, indien men bijvoorbeeld tijdens de healing door een Jomanda-behandeling een pijnlijk plekje zou ervaren in het lichaam, of er verschijnt opeens tijdens de healing een zwart plekje op het lichaam van een persoon op een tijdens de healing neergelegde foto die 'behandeld' wordt wat er voorafgaande de healing nog niet op zat: "Naar de arts gaan die verstand heeft van dat plekje van het lichaam" want zegt Jomanda er dan altijd bij "dat kan heel veel geld schelen in de gezondheidszorg". Omdat, indien via het pijnlijke of het zwarte plekje direct duidelijk is (voor de arts) waar een oorzaak van een bepaalde klacht zich bevindt, dit de arts kostbare tijd en gebruik van onderzoeksinstrumenten zou besparen, aangezien het nog altijd maar de vraag is of de patient indien deze zonder Jomanda-healing naar regulier zou zijn gegaan: óf regulier in staat zou zijn om deze oorzaak, het plekje op te sporen; én dit te doen binnen een voor de patient gunstige periode. Toch zette Alje Kamphuis enige journalistieke-vraagtekens bij het artsen-verhaal van Jomanda, aangezien hij tijdens het 2009-interview tweemaal, eenmaal in het begin en eenmaal tegen het einde van het interview, de vragende-opmerking maakt tegen Jomanda, nadat hij eerder die middag een healing-bijeenkomst van Jomanda had gezocht, dat Jomanda die middag "wel tien keer" zou hebben gezegd tegen haar bezoekers"altijd naar artsen" te gaan.

In het AVRO Tv-programme 'Nederland volgens Pijpers' (26-02-2000) sprak interviewer Harmke Pijpers met Jomanda o.a. over het sprookje in de roddelpers (het tijdschrift Party: waar Jomanda in het verleden columns voor schreef) waarin Jomanda beschuldigd werd de dood van een kind op haar geweten te hebben omdat Jomanda gezegd zou hebben dat de medicijnen gestopt moesten worden. De Hoodredacteur (Ton de Wit ?): "Wij hebben destijds het goed gechecked, en het kwam ook uit een zeer betrouwbare bron, alleen kwam later bij rechtszitting de moeder van het kindje kwam mee, en die vertelde een ander verhaal, jaaa, dan ben je kansloos natuurlijk......maar Jomanda had een goeie naam, ennnne..jaaa, veel belangstelling voor Jomanda, dus dat was gewoon op dat moment de persoon die wij in het blad moesten hebben. Eerlijkheid duurt het langst, daar geloof ik niet zo in". Harmke Pijpers: "Een beetje liegen dat gaat sneller ?". De Hoofdredacteur: "Ik denk dat in heel veel gevallen zo is".

Tegen actualiteitenrubriek NOVA zijn in het verleden een aantal klachten ingediend bij de Raad voor de Journalistiek wegens o.a.: verzwijgen identiteit, afwijken van vooraf gemaakte afspraken, schending van het principe van wederhoor, schending van privacy, grievende -, onjuiste -, tendentieuze -, discriminerende-berichtgeving en/of misbruik van positie. Meer dan de helft van de klachten werden door de Raad voor de Journalistiek (deels) gegrond verklaard. Herre Kingma's rechtvaardiging voor het IGZ-onderzoek, waarin de moeder van Sylvia Millecam niet is gehoord, waren het Algemeen Belang en 'alarmerende media-berichtgevingen'. De stem van NOVA van de gebroeders Grimm: hoofdredacteur Gerard Dielessen (huidige NOS-directeur) en eindredacteur Piet van Asseldonk die in 2001 als bijbaan advieswerkzaamheden verrichtte voor de Inspectie Onderwijs van het Ministerie van Onderwijs. In de heksenjacht-veroorzakende NOVA-uitzending ("Vergeefse tocht Sylvia Millecam langs alternatieve genezers") van 1 september 2001 ----waarin borstkankerspecialist Emiel Rutgers zei: "Jomanda's handelswijze is pure misleiding, crimineel en misdadig"---- knipte NOVA in uitspraken van Jomanda die in de uitzending vertelde wat ze in haar behandeling tegen Sylvia Millecam zou hebben gezegd: "Volgens mij is dit geen kanker". En verder zegt Jomanda in NOVA: "Nou, ik blijf toch het woord kanker bestrijden. Absoluut. Ik heb toch nu ook al bepaalde dingen mogen weten uit de andere wereld dat het iets anders wás..."..o.a...KNIP…."omdat medium Jomanda op oorzaken uitkomt".

Het knip-werk, het bewuste sprookje 'tussen de oren' van enkele individuen van NOVA zette de psychen van miljoenen mensen jarenlang (onnodig) aan het werk en het leidde tot maatschappelijke onrust, een sfeer van rellerigheid jegens Jomanda, verspilling van belastinggeld en politieke aandacht.

## - Copy-cat, het NOS-journaal: "Vlak na Millecams overlijden verklaarde Jomanda in NOVA dat....". De Telegraaf (Rene Steenhorst) kopte: "Jomanda vertelde Sylvia Millecam dat ze geen kanker had" (3-9-2001) en "Jomanda de gevangenis in ?" (6-9-2001).

## - Een reactie van Eduard Geleijn op de NOVA-uitzending op het (oude) NOVA-forum: "Het is daarom misdadig te noemen dat een Yomanda uitspraken doet als waren de specialisten totaal fout, het was volgens haar geen kanker" (03-09-01, 16:43) en van Ing. A.M.W. Schellen: "Breng ons het hoofd van de heks van Tiel en de duivel van Haarzuilens. Laat de onthoofdingen op TV uitzenden. Alternatieve straf: Wie lichtvaardig bewezen kanker ontkent moet zelf kanker krijgen en daarna maar zien hoe hij zij het geneest" (06-09-01, 14:59).

## - NRC Handelsblad: "Jomanda heeft in een uitzending van het actualiteitenprogramma NOVA gezegd dat zij de actrice vertelde dat zij helemaal geen kanker had. De inspectie heeft zich over deze uitspraak gebogen en is toen tot de conclusie gekomen dat een vooronderzoek zeker verstandig is'' (17-09-2001, 'Inspectie doet onderzoek naar Jomanda').

## - Jomanda over NOVA: "Een interview over mijn contact met Sylvia, die toen nog leefde, werd door het tv-programma NOVA totaal verknipt. Ik had alles uitgelegd, genuanceerd. Dat Sylvia juist heel veel steun aan ons gesprek ontleende. Heb ook gezegd dat ik Sylvia niets heb voorgeschreven en dat ik haar heb geadviseerd met een reguliere arts contact op te nemen. Dat doe ik altijd en al jaren ! Daar was weinig meer van over" (Telegraaf, 'Jomanda is hels', Rene Steenhorst, 24-12-2001).

## - En Jomanda over NOVA: "Sensatie zoeken over de rug van bekende Nederlanders? Heren journalisten, ga werkelijk op heksenjacht hier in Nederland. U zult nooit werkloos zijn, want om de echte waarheid te achterhalen is tijd nodig. Doe je best zou ik zeggen" (Dagblad de Limburger, 21-02-2004, 'Heksenjacht is niet terecht').

 

Uit het Kamphuis 2009-boek blijkt dat inmiddels NOVA 'per ongeluk' de orginele banden, het ruwe materiaal, de gehele context, van de (verknipte)uitzending van 1 september 2001 al lang geleden gewist heeft. NOVA zou geen kopie meer hebben. Zodat de totale context van hetgeen Jomanda voor de draaiende camera's heeft gezegd verborgen zal blijven voor Nederland en enkel rondzweeft in de gedachten en het eeuwige Goddelijke geweten van de cameraman en de redactie van NOVA: Wim van de Pol, Lex Runderkamp en de reportage-auteurs Hetty Nietsch, Aletta Oosten en Sylvia Pilger. Na de uitspraken van Jomanda voor de camera tegenover Hetty Nietsch heeft de redactie van NOVA gebeld met de Anti-kwak Stichting Skepsis met de aanzettende vraag: "Kon Jomanda op basis van haar uitspraken juridisch aangepakt worden ?", aldus Rob Nanninga, die (toen) meende dat dit, ondanks morele weerstand, onwaarschijnlijk zou zijn wegens een liberale wetgeving: "strafbaar zijn ze vermoedelijk niet". Skepsis, het clubje, wie volgens een uitspraak (2008) van het Gerechtshof in Amsterdam: "de kwalijke gevolgen wil voorkomen van een ongebreideld of kritiekloos geloof in de juistheid van pseudo-wetenschappelijke of paranormale beweringen" en "het geloof" in de juistheid van dit soort beweringen beoogt "tegen te gaan". Zijn het niet juist o.a. Skepsis en het Gerechtshof die een 'ongebreideld of kritiekloos geloof' leggen in de beweringen uit de NOVA-uitzending ?

Voormalige klassiek ballet danseres Joke Damman (Jomanda) leed in haar jeugd aan een ernstige onverklaarbare huidziekte. Op een gegeven moment waren haar handen en haar linkeroorlelletje de enig overgebleven stukjes gave huid. Als ze ging zitten plakte haar bovenlichaam tegen haar onderlichaam. Uiteindelijk werd Jomanda genezen door, via het mediumschap van, de bekende Nederlandse paranormaal genezer Gerard Croiset, die zich met z'n helderziendheid ook begaf op het terrein van 'de geneeskunst', zoals Carel Enkelaar (de eerste baas van het NTS/NOS Journaal, en huisvriend van Croiset) ondervond toen zijn vrouw ziek was geweest en ze door 3 of 4 specialisten (met Thorbecke's 'universitaire studie geneeskunde') genezen was verklaard. Croiset ging echter tegen 'het geloof' en de 'beweringen' van de specialisten in met als belang om 'kwalijke gevolgen van een ongebreideld of kritiekloos geloof in de juistheid van de beweringen' van de specialisten, welke 'overspannen verwachtingen' of 'valse hoop' konden wekken, te voorkomen. Croiset zei tegen Carel Enkelaar: "Dat is nu heel vervelend dat ik dat zeggen moet - maar je vrouw, Linnie is niet genezen, ik zie een zwarte 3-hoekige schaduw op de top van haar linkerlong, en als zij een kou pakt en doorgaat is zij in levensgevaar". Een aantal dagen later had Linnie Enkelaar een kou gepakt en ze werd opgenomen in het ziekenhuis. De behandelend specialist liet Carel Enkelaar de foto's zien met een zwarte 3-hoekige schaduw en zei "Hier moet uw vrouw vanmiddag geopereerd worden" (Tv-programma 'Tineke en de Paranormale wereld', RTL4, 6 juni 1995).

 

Op 10 april 2008 maakte NOVA een uitzending over een uitspraak van het Gerechtshof in de zaak-Millecam. Wederom waren de oude-beelden te zien uit de (verknipte)uitzending van 1 september 2001 "waarin Jomanda met zoveel woorden zegt 'het was geen kanker'", aldus presentatrice Clairy Polak, wat ze in de studio voorlegde aan Menso Westerouen van Meeteren: "Ik ken de casus goed, ik heb hem destijds onderzocht als inspecteur, heb ik, 2 jaar aan gewerkt, enorm veel feitenkennis". Blijkbaar had NOVA anno 2008, nog wél de beschikking over een kopie van de verknipte reportage, maar blijkbaar niet de beschikking over een (bewust of onbewust) goed functionerend geheugen omdat deze uitzending ruimschoots de tijd had gegeven voor een eventuele rectificatie op basis van NOVA's wetenschap van de inmiddels onstane Nationale-discussie over de zaak Millecam/Jomanda, en van wat er precies in z'n totale context door Jomanda was gezegd tegen verslaggeefster Hetty Nietsch. De Stichting Vrienden van Jomanda heeft in 2001 geprobeerd om het ruwe materiaal van de uitzending van 1 september 2001 te verkrijgen van NOVA ter bewijsvoering. NOVA weigerde medewerking. Ook NOVA-hoofdredacteur (per 1 september 2003) Carel Kuyl ging niet in op een verzoek tot inzage en/of tot toesturing van een kopie van een band met het hele Jomanda-interview, niet alleen hetgeen verknipt was uitgezonden op 1 september 2001, welk verzoek (6 november 2003) gesteld was in een aan de Raad voor de Journalistiek en aan Carel Kuyl verstuurde klachten-brief ((met kopieen verstuurd naar o.a. SP Tweede Kamerlid Agnes Kant en het Commissariaat van de media: Hoofd Juridische Zaken mr. Th. I de Kieviet, kenmerk:BC-006359-fvdgn)) wegens het door die uitzending ontketenen van een mediahetze tegen Jomanda, waardoor gevolgsmatig een negatief beeld over Jomanda ontstaan is, waardoor gevolgsmatig de politiek Jomanda en haar behandelingen nooit serieus zullen nemen, waardoor gevolgsmatig er nooit serieus wetenschappelijk onderzoek naar Jomanda gedaan zal worden, waardoor gevolgsmatig er nooit een vergoedingensysteem (ziekenfondsverzekering of belanstingdienst) zou kunnen komen voor Jomanda's behandelingen of waardoor huisartsen nooit een voorschrift voor Jomanda zullen afgeven. De hoofdredacteur van NOVA heeft niet op de klacht gereageerd. Inmiddels, zoals vermeld in Kamphuis' 2009-boek, heeft de NOVA-uitzending van 1 september 2001 een aanzienlijk rechtszaak-belang gekregen: Jomanda's woord -Vs- het woord van NOVA: Wie wordt gelooft ? Evidence-based ? Chef verslaggeving van het NRC Handelsblad, Maarten Huygen, over de misleidende NOVA-uitzending: "De uitzending van NOVA was een goede les voor bijgelovige televisiemakers: trap er niet meer in" ('Tv-heiligen', 05-09-2001).

Sylvia Millecam had (lekkende?) siliconen-borstimplantaten.

Op 22 september 1999 ging ze met een knobbeltje in haar rechterborst naar haar huisarts Joost Kist, die haar dezelfde dag doorverwijst naar het OLVG-ziekenhuis voor een borst-foto waarop een knobbeltje wordt geconstateerd van 1-1,5 cm. maar "onduidelijk blijft wat het knobbeltje precies is", aldus professor in de psychologie Rene Diekstra in het Rotterdams Dagblad (26-02-2004, 'Sylvia's choice: een reguliere medische misser'). Volgens het IGZ-rapport was "de afwijking nog niet indrukwekkend". NOVA berichtte op 1 september 2001 óók dat huisarts Joost Kist meende dat er sprake was van een "onschuldig bind-weefselknobbeltje" met het advies "het voorlopig aan te zien". Een reguliere-medische-misser ?

 

Of in lijn met bevindingen van Dr. Charles Vinnik die in 1979 een explantatie uitvoerde bij een vrouw met een gescheurde borstimplantaat (siliconen in een siliconen omhusel: envelop) in haar rechterborst ? Vinnik's operatie rapport: "De gel vloeide langs patient's borst, op de operatie tafel en op de vloer. Deze procedure is uitgevoerd wegens medische noodzakelijkheid omdat een gescheurde borst implantaat serieuse medische problemen kan veroorzaken", Free silicone gel, particularly when it is non-cohesive as (sic - has ) been known to migrate through the local area, and produces severe granulomatous response". In 1981 ontstond in de patient's rechterborst: "een toename van bindweefselontsteking, wat zorgde voor enige bezorgdheid over kwaadaardigheid" en het pathologisch rapport: "Een gedeelte vertoonde een acute weefsel-stervende (necrotizing) cel ontstekingsreactie". Op 23-09-1982 schreef Vinnik aan het bedrijf Dow Corning over een patient met ernstige reacties van siliconen-gel uit een gescheurde Silastic-implantaat: "Review of the sections by the same pathologist, who has reviewed all of the silicone injection material with me over the past twelve years, shows this reaction to be as marked a reaction as we ever saw with the silicone injections. I believe this proves the point that 'pure silicone' can cause severe foreign body reactions in susceptible individuals" (Bronnen: Dow Corning documents nr. 315, 341, 364).

 

Opmerkelijk is dat het huisarts Joost Kist-fragment uit NOVA na de NOVA-uitzending niet meer in de media is verschenen, terwijl het Jomanda-fragment vele malen is en wordt herhaald. Volgens de Nederlandse Vereniging voor Verzekeringsgeneeskunde mag een goede en betrokken huisarts, indien hij of zij vindt dat een patient onbezonnen handelt, de Officier van Justitie vragen om een handelingsonbekwaam-verklaring waardoor de patient gedwongen zou kunnen worden om tegen zijn of haar wil een behandeling te ondergaan. Indien de vrees bestond dat het allemaal mis zou gaan met Sylvia Millecam had de huisarts Joost Kist ten alle tijde kunnen ingrijpen om Sylvia Millecam (terug) te krijgen in het reguliere-circuit ? Echter, aangezien Sylvia Millecam en haar partner, Nol Willemsen, niets hadden geregeld voor de begrafenis omdat ze er tot op het laatste moment van overtuigd waren dat ze de volgende week weer beter zou zijn en ze dus vonden dat Sylvia Millecam niet onbezonnen handelde, had zo'n verzoek dienen te komen van andere (reguliere)betrokkenen die zich het lot van Sylvia Millecam aantrokken ? Wordt de reguliere-huisarts in bescherming genomen ? VTDK-secretaris en psycholoog (NKI/AvL), Frits van Dam, over de zaak-Millecam: "Dit is een nachtmerrie. Die alternatieve genezers hadden met hun vingers van mevrouw Millecam af moeten blijven ! Het was voor iedereen volstrekt duidelijk dat zij een vorm van kanker had die te behandelen is"...."Niet de patiënt, maar de arts is verantwoordelijk" ('Behoefte aan magie is niet uit te roeien, Tubantia, 19-02-2004).

 

Maar NOVA had, in dit specifieke Joost Kist-geval, foutief bericht, vond de IGZ, want huisarts Joost Kist zou "in tegenstelling tot hetgeen in de media (NOVA) vermeld is" direct op 22 september 1999 "door middel van palpatie het bestaan van een tumor van 1 à 1½ cm" hebben bevestigd, aldus het IGZ-rapport. Een diagnose die anders pas 8 maanden later gesteld zou worden: reguliere-patients-delay. Volkskrant-journaliste Ellen de Visser stelde in 2007, referende naar inspecteur Menso Westerouen van Meeteren: "De inspecteur sprak ze allemaal. Van de huisarts die als eerste een knobbeltje van anderhalve centimeter vaststelde, tot de zouttherapeut die er heilig in geloofde dat hij de tumor kleiner kon maken" ('Een ontluisterend gevecht', 15-09-2007). Kamphuis in z'n 2009-boek stelt dat huisarts Joost Kist na onderzoek een tumor van 1-1,5 cm. zou hebben geconstateerd. Ook sommige media suggereren dat bij Sylvia Millecam al in 1999 borstkanker zou zijn geconstateerd. Eveneens in September 1999 bezoekt Sylvia Millecam de alternatieve-arts, J.A.M. Koonen in de Huisartsenpraktijk in Millingen a/d Rijn. Een oud-medewerker van het gezondheidscentrum stelt in het IGZ-rapport dat Koonen geruststellend gesteld had dat er niets aan de hand was.

Acht maanden later, op 11 mei 2000in het Kennemer Gasthuis in Haarlem, het vroegere Sint Elisabeth's Gasthuis waar Sylvia Millecam haar borstimplantaten kreeg, wijst lichamelijk onderzoek door plastisch chirurg heer J.B.B. van Tetering op een tumor van 3-4 cm. De punctie bevestigt het vermoeden van borstkanker.

## - Het IGZ-rapport (2004) over het in Haarlem aangeboden behandelingsplan: "als behandeling wordt een gecombineerde operatie tijdens één sessie voorgesteld; een mamma-amputatie" ((verwijdering gehele borst(weefsel) met de kwaadaardige afwijking, wegnemen ook de (lymfe)klieren uit oksel)) "door de algemeen chirurg gevolgd door een borstreconstructie door de plastisch chirurg". Reconstructie, conform het landelijk geldende protocol: met (nieuwe) siliconen borstimplantaten ?

## - Na het verschijnen van Kamphuis's 2006-boek: "'Het mooiste was', zegt plastisch chirurg Joost van Tetering in het boek, 'dat er al een prothese in haar borst zat. Behalve het verwijderen van de borstklier en het onderzoek van de okselklieren hoefde er verder niets te gebeuren. Als er geen uitzaaiingen zouden worden geconstateerd, was het eigenlijk daarmee zo goed als afgerond'" (Dagblad Trouw, 'Sylvia Millecams doolhof', Bert van Panhuis, 2 februari 2006).

 

De partner van Sylvia Millecam, Nol Willemsen, verklaard in 2008 in het Tv-programma 'De Wandeling' (31-10-2008, KRO) dat hij in het Kennemer Gasthuis in Haarlem (en dus niet bij de huisarts in September 1999) voor de eerste keer geconfronteerd werd met borstkanker bij Sylvia Millecam: "De allereerste keer dat ik hoorde van borstkanker was in het ziekenhuis in Haarlem. Al moet ik er bij zeggen dat Sylvia het eigenlijk al wist, een jaar eerder, bij de huisarts, die had gezegd 'hou het in de gaten', uit angst heeft ze het me niet gezegd. Sylvia werd hysterisch in de auto terug naar huis want een jaar eerder was het 'hou het in de gaten' en nu pats boem !". Een jaar eerder ? In 1999 ? Hou het in de gaten ? Conform NOVA op 1 september 2001 die berichtte dat huisarts Joost Kist in 1999 meende dat er sprake was van een "onschuldig bind-weefselknobbeltje" met het advies "het voorlopig aan te zien". Een reguliere-medische-misser: wat het IGZ-rapport uitdrukkelijk tegenspreekt ?

 

Sylvia Millecam twijfelde aan de diagnose en wilde een second opinion. Sylvia Millecam bezocht Jomanda in mei 2000: tussen de first- and de second-opinion. Uit onderzoek in 2001 van de Daniël den Hoed Kliniek onder kankerpatienten bleek dat bij enkel reguliere-consultaties: 7% van de second opinion's resulteert in een nieuwe prognose en behandeling, in 25% van de gevallen de behandeling wordt gewijzigd, en bij ruim 50% de tweede mening precies gelijk is aan de eerste (Mellink WAM, et al., De Tweede mening polikliniek Chirurgische Oncologie in de Daniël den Hoed Kliniek, Ned Tijdschr Geneeskd 1999; 143: 2471-2474). Ina M. uit Vlissingen bezocht in 1987 een arts vanwege een knobbeltje in haar borst. Er werden foto's van gemaakt. De arts verzekerde Ina M. dat het goedaardig was: first opinion. Valse hoop ? Een paar jaar later (patients-delay) volgde echter een operatie aan een kwaadaardige tumor en een behandeling met chemotherapie op grond van precies dezelfde röntgenfoto's ('Dossier weerwerk', 03-03-1993; RVU).

Medium Jomanda zag, tussen de first- en secondopinion, bij Sylvia Millecam geen kanker, zoals het medium ook geen longontsteking (gevolgen) ziet. Medium Jomanda ziet de siliconenborsten van Sylvia Millecam als oorzaak van haar klachten: "Die moeten eruit", zei Jomanda. Op 8 juni 2000 is Sylvia Millecam in het AZVU-ziekenhuis in Amsterdam voor de second opinion, alwaar de derde reguliere arts die ze bezoekt, de diagnose borstkanker stelt: local advanced breast cancer, stadium T3 met een tumor van minimaal 5 cm. Gynaecoloog en VTDK-voorzitter C.N.M Renckens: "Het verhaal is u bekend - Sylvia Millecam ontdekte bij zichzelf een knobbeltje in de borst en op het moment dat zij daarvoor voor het eerst een regulier arts raadpleegde bleek er sprake van een al vergevorderd proces ('locally advanced breastcancer')" ('De zelfgekozen dood van Sylvia Millecam', AtdK, dec 2001, jrg. 112, nr. 6) en verder zei Renckens: "Liegen kunnen ze wel, die alternatieven !".

 

Op 16 juni 2000nternist-oncologe bij Sylvia Millecam een tumor van 7-8 cm zonder uitzaaiingen. Het behandelplan begint met chemotherapie. "De behandeling zou een kans van 50-60% op langdurige overleving bieden", aldus het IGZ-rapport. Er wordt een vervolgafspraak gemaakt voor 19 juni maar Sylvia Millecam belt deze later af. Ze gaf aan geen chemotherapie te willen en te kiezen voor een alternatieve behandeling in Zwitserland. De partner van Sylvia Millecam, Nol Willemsen, gaf in het gesprek met de AZVU-arts aan Sylvia Millecam te steunen in haar keuzes. Achteraf, in Tv-programma Netwerk (8 mei 2009, TROS) opperde Nol Willemsen dat het destijds misschien beter zou zijn geweest als ze een andere keuze hadden gemaakt, enkel de reguliere weg volgen. Want dan zou het misschien anders zijn afgelopen ? ziet een AZVU i

In NOVA zei borstkankerspecialist dr. E.TJ.Th. Rutgers (AvL/NKI): "Jomanda's handelswijze is pure misleiding, crimineel en misdadig". Er was eens..... Een Jomanda-bezoekster, Madeleine H. uit Haarlem, die tijdens een healing een 'duimdruk' ---een soort spirituele energie injectie als behandeling--- kreeg van Jomanda op een klein plekje op haar borst, terwijl tijdens het geven ervan Jomanda helemaal niets zei. Niets over oorzaken. Niets over klachten en niets over zogenaamde 'diagnoses'. Alles in stilte. Nietsvermoedend vertrok de vrouw na de healing naar huis. Na twee weken bleef het kleine plekje pijnlijk en ze besloot vervolgens naar de arts te gaan, die (tot haar schrik) borstkanker constateerde. Echter in een zeer vroegtijdig stadium, waardoor ze (tot haar opluchting) een adequate reguliere behandeling kon ondergaan en erger kon worden voorkomen, tot grote blijdschap van de vrouw. En ze leefde nog lang en gelukkig ?

 

Borstkankerspecialist dr. E.TJ.Th. Rutgers (AvL/NKI), sprak in het AVRO-actualiteitenprogramma 'Televisier' op 07-06-1994 over de moeilijke (reguliere) constatering van borstkanker in een vroeg stadium. In het EO-Tv-programma 'Het elfde Uur' op 05-09-1994 sprak Rutgers, naar aanleiding van een internationaal congres over borstkanker in Amsterdam, over het belang van vroegtijdige onderkenning van borstkanker en over de vooraanstaande positie van Nederland bij borstkankeronderzoek. En in actualiteitenprogramma 'NOVA' (NOS) op 06-10-1994 verklaarde Rutgers z'n gedachtegang, namelijk dat kanker niet te voorkomen zou zijn en dat hoogstens de kans dat men kanker krijgt te verkleinen zou zijn. Louis Couperus's pessimistische-, fatalistische-, noodlot-denken ? Kanker als iets onmenselijks, als iets Goddelijks, wat zomaar spontaan uit de lucht zou kunnen vallen en nietsvermoedende mensen als noodlot, een zwaard van Damocles, zou kunnen treffen ?

# Why Government / Big Pharma Can't Find the Real 'Cure' for Cancer

 "Raymond Rife was the inventor of the Universal Microscope which he presented to the world in 1933. The scientist who discovered that the unique electronic 'signature' of each specific disease can be modified to eliminate nearly every affliction known to man. This electronic treatment is rapid, painless, and proven to be entirely free of side effects. He invented a powerful microscope that enabled him to see the virus form of a cancer microbe that he then succeeded in destroying with a specific electro magnetic frequency. Initially he had the support of the AMA, University departments and the prestigious Franklin Institute and Smithsonian Institution and many individual doctors reported good results. Cancer apparently could be reliably cured. But this caused a sudden change of mind of the AMA. Why nog get FDA-approval for this therapy ? Because average cost of bringing a new product up to FDA approval is about $359 million dollars per medical use. That's only about 3 days of earnings for the prescription drug industry, but beyond reach of others. So unless you can shell out 359 million dollars for FDA approval for each medical use, the rules are rigged to maintain a monopoly on health care for the drug industry. Agents of the pharmaceutical cartel destroyed his papers. The Rife instruments everywhere were destroyed; Rife had to flee while an associate who had carried on after the ban spent three years in jail" (Bron: Royal Rife Research Society).