Het gaat goed met Wim tot januari 2003. Wim voelt een knobbeltje in zijn rug en durft dit in eerste instantie niet aan vrouw te vertellen, om haar niet nodeloos ongerust te maken, maar omdat hij er meer en meer last van krijgt vraagt hij haar eens naar zijn rug te kijken. En jawel zijn vrouw ziet een grote knobbel onder zijn huid zitten. Het voelt als een vetbult maar voor alle zekerheid gaat Wim wel direct naar een arts. In eerste instantie zegt de arts ook dat het een vetbult lijkt maar als in de volgende weken de vetbult niet weggaat wordt er besltoen tot een MRI-scan. En deze toont een tumor in een spier in het gebeid rond het bestraalde gebeid van 4,5 bij 2,5 cm. Heel wrang, Wim krijgt de telefonische uitslag op de dag dat hij trouwt voor de kerk nog gekleed in zijn trouwpak buiten de kerk. Pas ’s nachts durft hij het zijn vrouw te vertellen.
Het voorstel tot behandelen is nu wel systemische chemo te doen. De tumor is inoperabel en bestralen kan niet meer. Wim moet wel akkoord gaan. Er is geen alternatief voor zijn gevoel. Hij neemt zich voor om elke kuurweek , van huis naar het ziekenhuis te lopen en lopend ook weer naar huis te gaan, zo’n 4 km van zijn huis. En zo doet Wim dat ook. Hij heeft niet al teveel last van bijwerkingen van de chemo, krijgt ook dexamethason om ontstekingen de kop in te drukken en als preventie voor het kaal worden liet hij zijn hoofdhaar millimeteren. Wim drinkt tijdens de week dat hij de chemokuren krijgt toegediend liters en liters water en hij eet peperkoek om eventuele diarree tegen te gaan. En het werkt. In de rustweken tussen de chemo’s door gaat Wim gewoon naar zijn werk. Bepaalde bloedwaarden worden wel minder en minder en hij is wel moe maar Wim wil perse blijven werken en geen patiënt zijn. Halverwege blijkt de tumor met 50% geslonken en dat geeft moed. In december 2003 , dus bijna een jaar verder, blijkt via een nulmeting dat de tumor op zicht en op scan verdwenen is.
Gerelateerde artikelen
- Waarom deze pagina.
- De klachten en de diagnose in 1997
- Het eerste recidief
- Het tweede recidief
- Huidige situatie 28 februari 2006
- Wim blijkt na groot halfjaarlijks onderzoek nog steeds klinisch kankervrij
- Wim (zaadbalkanker) is na operatieve verwijderijng van recidief (in 2008) weer volledig aan het werk en is al weer enkele jaren klinisch kankervrij. Met dank aan de Agaricus Blazei Murill, een paddenstoel met medische kwaliteiten
- Teelbalkanker: Wim
Plaats een reactie ...
Reageer op "Het tweede recidief"