Meneer W. herstelt in bijna 3 jaar alsnog van een ongeneeslijk stadium van maagkanker door TACE behandelingen bij dr. Vogl in Frankfurt. eind december 2009 treedt recidief op maar ook deze wordt succesvol behandeld door dr. Vogl

Meneer W. herstelde in eerste instantie van een ongeneeslijke vorm van maagkanker door TACE behandelingen bij dr. Vogl. en verlengde zijn leven met uitstekende kwaliteit van leven. Echter op 18 mei 2013 is Wilt Komrij op 48 jarige leeftijd overleden. Een verdrietige boodschap en we wensen Martha van deze plaats alsnog veel sterkte.

Wilt en Martha hun verhaal is toch de moeite waard te lezen denk ik. Zij gaven de moed niet op en zochten verder.

Update 21 december 2009:

Met dank aan de familie W. plaatsen wij hier hun verhaal over het herstel van meneer W. vanuit een ongeneeslijk stadium van maagkanker door TACE behandelingen bij dr. Vogl in Frankfurt. . Een scan van februari 2009 liet geen kanker meer zien. Na 2 jaar dus klinisch kankervrij. Maar in de zomer van 2009 trad toch weer een recidief op. Opnieuw volgden behandelingen bij dr. Vogl en wederom is meneer W. nu december 2009 schoon althans dat geeft een scan aan van afgelopen week.. Een prachtig verhaal van mensen die de moed niet opgeven en verder zochten en zoeken.

Hier het verhaal dat de familie ons toestuurde. Wij hebben mailadres voor eventuele reacties:

d.d. 21 december 2009: Omdat afgelopen zomer er toch weer een recidief optrad en W. zijn lymfklieren niet schoon waren was hij wederom gestart met een behandeling bij dr. Vogl. En met succes want dit schrijft zijn vrouw ons vandaag:

Afgelopen vrijdag zijn wij voor de vijfde keer naar Vogl geweest voor weer een TACE-behandeling. Ervan uitgaande dat er ook in januari nog een zou volgen om de kankercellen in de lymfeklieren weer weg te krijgen gingen wij zonder al teveel verwachtingen die kant op. De maag was alweer schoon, dus we gingen zeker weer de goede kant op. Tot onze verbazing kregen wij echter te horen dat er niets meer zichtbaar is op de scans.

Dus meneer W. is voor de tweede maal klinisch kankervrij, na vijf TACE-behandelingen in combinatie met Xeloda.

Nu gaan we met een lichte dosering Xeloda proberen om het onder controle te houden en hopen dat het langer wegblijft dan een half jaar.

update 26 mei 2009:

Beste redactie,

Graag sturen wij u ons verhaal voor op de site, dit om medepatienten een hart onder de riem te steken in de hoop dat ze de moed niet te gauw opgeven.

Inmiddels is het precies twee jaar geleden dat mijn man(42 jaar) te horen kreeg dat hij maagkanker had. In eerste instantie leek het operabel en zouden we daarna weer door kunnen met onze levens.Wij als gezin gingen hier dan ook helemaal vanuit.

Echter tijdens de operatie op 23 maart 2007 werden er toch uitzaaiingen gevonden in lymfeklieren, op het buikvlies en aan de buitenkant van de alvleesklier. De boodschap was duidelijk, we kunnen niets meer voor u doen. Alleen chemokuren geven in de hoop het leven te rekken.

Na een voorspoedig herstel van de mislukte operatie kon er vrij snel gestart worden met chemokuren. Eind 2007 werd er nog een mogelijkheid onderzocht. Omdat mijn man zonder noemenswaardige bijwerkingen de negen zware chemokuren doorstond en dus nog in een goede conditie verkeerde wou men de optie van een HIPEC-operatie bespreken. Echter deze optie werd al gauw van tafel geveegd omdat deze nog niet eerder bij maagkanker was uitgevoerd en de chirurg dit dan ook niet aan durfde.

De boodschap was toen, stoppen met chemokuren en maar afwachten wat er zou gaan gebeuren. Op dat moment leek de toestand stabiel.

Maar dat afwachten vonden wij niet zo`n goed idee en wij zijn verder gaan zoeken. Dit was maar goed ook want na een maand van niets doen gingen de bio-markers al weer flink omhoog.

Na een aantal adviezen te hebben uitgeplozen zijn we bij Dr. Vogl in Frankfurt terechtgekomen. Na enig mailcontact nodigde hij ons uit om scans te laten maken en eens te bekijken of hij iets voor ons betekenen kon. Hij noemde de situatie complex, maar wou de uitdaging wel aangaan. We werden er wel op gewezen dat ook hij mijn man niet beter zou kunnen maken, maar, hopelijk, wel extra tijd zou kunnen geven door de TACE behandeling. Inmiddels zijn we zeven behandelingen verder, het is dan november 2008. Op dat moment kregen wij te horen dat er bijna geen kankercellen meer zichtbaar waren op de scans. Nog een behandeling volgde en in december wezen een scan en een maagonderzoek(uitgevoerd in Nederland) uit dat de tumor verdwenen lijkt en uitzaaiingen ingekapseld zijn.

Nu, drie maanden later, zijn wederom op de scans geen kankercellen te vinden. Ook de bio-markers zijn gelijk aan die van de waardes in december. Al met al dus een hoopgevende ontwikkeling met weer een uitzicht op een toekomst. Wat en hoe het verder zal gaan dat weet niemand, maar tussen "niets meer kunnen doen" en "momenteel kankervrij" zit een heel groot verschil.

levertumoren, LITT, dr. Vogl, maagkanker