De taxolbehandeling

In eerste instantie weten Koos en Adrie niet wat te doen. Maar als binnen een maand de klachten zo ernstig worden dat Koos bijna niet meer kan eten en veel pijn heeft besluiten ze toch nog eens te gaan praten over die taxolbehandeling. En er wordt in de Daniël den Hoed een experimentele groep van 8 terminale patiënten gevormd die allemaal een taxolbehandeling ondergaan. Waaronder dus Koos.

De behandeling valt erg tegen. De bijwerkingen zijn dermate groot dat Koos en Adrie zich afvragen of het middel niet erger is dan de kwaal. Haaruitval is nog het minste waar Koos zich druk om maakt, hij zal verder blijvend kaal door het leven gaan, maar de kleine bloedingen binnenin en het ophopende vocht in zijn benen baren hem meer zorgen. Enkele jaren later (1998) blijken de bloedvaten dusdanig aangetast dat Koos zijn onderbeen verliest veroorzaakt door de zwakke en verstopte aangetaste bloedvaten. En ook in de loop der jaren krijgt Koos regelmatig kleine interne bloedinkjes en heeft hij veel last van vochtophoping, met name in zijn benen.

 


Plaats een reactie ...

Reageer op "3. De taxolbehandeling"


Gerelateerde artikelen
 

Gerelateerde artikelen

1) Inleiding over waarom >> 2. De klachten, mei 1992 en >> 3. De taxolbehandeling >> 4. Naar een orthomoleculaire >> 5. Het eerste herstel >> 6. Welke suppletie en kosten >> 7. Een recidief eind 1999 >> 8. Opnieuw herstel tot heden. >> Maagkanker: ervaringsverhaal >>