3) Het eerste recidief (terugkomen van de kanker)

Eind 1995 wordt Shifra klinisch kankervrij verklaard. Dat betekent dat er geen leukemie kan worden aangetoond. Het kan wel zo zijn dat er nog kankercellen aanwezig zijn, maar dit zijn er dan zo weinig dat die met de huidige apparatuur niet zijn te traceren. In het voorjaar van 1997 (mei) komt bij Shifra de leukemie terug. Een recidief met 89% blasten, dit zijn verkeerde “cellen.” Na een maand is ze wederom in remissie (de hoeveelheid verkeerde “cellen” wordt minder), maar in oktober 1997, na een remissie van slechts 4 maanden, krijgt ze haar tweede recidief.

Meestal wordt bij een eerste recidief gekeken naar de mogelijkheid van een beenmergtransplantatie. Maar omdat Shifra's ouders en broertjes en zusje geen beenmerg hadden dat daarvoor in aanmerking kwam (als donor) stelde de arts in Groningen (Het Academisch Ziekenhuis) voor om opnieuw met een chemokuur te starten. Volgens de arts was de kans op herstel met chemo net zo groot als bij een beenmergtranplantatie.

Inmiddels hadden Cor en Marina wel uit laten zoeken of er in de Wereld Donorbank wel donoren waren voor Shifra. ( o.a. door een begeleidende brief geschreven aan de kliniek in Groningen n.a.v. HLA-typering door het laboratorium voor transplantatie-immunologie, d.d. 10 juni 1997 en een zoeken in Bone Marrow Donors world wide (mei 1997), leverde 15 potentiële donoren op.

Toch volgden Marina en Cor het advies van de arts op en er werd opnieuw gestart met chemo.

Protocol SNLWK ALL-recidief 90 bestaande uit 3 blokken waar toegediend werd de volgende chemo´s:

Dexamethason , 6-Mercaptopurine (6-MP) , Vinchristine (VCR) , HD-Methotrexaat (HD-MTX) , 6-Thioguanine (6-TG) , Vindesine (VDS) , HD ARA-C , Etoposide (VP-16) , L-ase (L-Asp)