Als u onze informatie op prijs stelt wordt dan donateur of ondersteun ons met een eenmalig bedrag op 
rekeningnummer RABO 37.29.31.138 t.n.v. Stichting Gezondheid Actueel in Terneuzen.
Onze IBANcode is NL79 RABO 0372 9311 38
BIC/SWIFTCODE RABONL2U

17 augustus 2022: Bron:  2019 Jul 16;33(7):629384

Afgelopen jaren heb ik contact gehad of heb dat nog steeds met kankerpatiënten waarbij het me opvalt dat de diagnose van de primaire tumor niet altijd 100 procent klopt met de gegevens verkregen uit een biopt en bloedonderzoek. Vooral bij longkanker en darmkanker en alvleesklierkanker lijkt het dat er ook sprake is van neuro endocriene tumorcellen. Nu is dat bij die vormen van kanker wel bekend en wordt daar in zijn algemeenheid wel opgelet bij de diagnose. Maar ook komt het voor dat bij de diagnose van een kankerpatiënt ook al sprake kan zijn van meerdere primaire tumoren in verschillende organen.
Of dat vele jaren later een kankerpatiënt die genezen is van een vorm van kanker een hele andere vorm van kanker ontwikkelt. Soms of misschien wel vaak wordt dat dan gezien als een recidief of uitzaaiing van de eerst vastgestelde primaire tumor, maar blijkt niet altijd terecht. 

Er zijn verschillende definities van een tweede primaire tumor bij een zelfde kankerpatiënt.

De belangrijkste definitie is afkomstig van het Surveillance, Epidemiology, and End Results (SEER) Program. Afhankelijk van de definitie varieert het voorkomen van meerdere primaire kankers tussen 2,4% en 17%.

Hoe worden meerdere primaire vormen van kanker gedefinieerd? Overgenomen van American Cancer Society. Kankerfeiten en cijfers 2009. 

• Een kanker van een andere plaats en histologisch (microscopische samenstelling van cellen en/of weefsel) type dan de oorspronkelijke kanker wordt als een afzonderlijke primaire kanker beschouwd.
• Kankers van verschillende histologische typen op dezelfde locatie / in hetzeflde orgaan worden als afzonderlijke primaire kankers beschouwd, ongeacht of ze op hetzelfde of op verschillende tijdstippen worden gediagnosticeerd.
• Een nieuwe kanker op dezelfde plaats of met dezelfde histologie als een eerdere kanker wordt beschouwd als dezelfde primaire kanker indien binnen 2 maanden gediagnosticeerd of een afzonderlijke primaire kanker indien gediagnosticeerd na 2 maanden, tenzij het medisch dossier specifiek vermeldt dat het recidiverend of uitgezaaide ziekte is.
• Als een orgaan gekoppeld is, wordt elk lid van het paar over het algemeen als een aparte locatie beschouwd.
• Belangrijke uitzonderingen op deze algemene regels zijn de meeste histologische vormen van kanker in de prostaat en de urineblaas, waarvoor meerdere tumoren worden gerapporteerd als één primaire tumor met de datum van de eerste invasieve laesie.
• Er wordt een andere set regels gebruikt om meerdere primaire cellen van het lymfatische en hematopoëtische (aanmaak van bloedcellen) systeem te bepalen.

Er is veel gepubliceerd over tweede of meerdere primaire tumoren en ik heb er enkele studies uit gekozen waarvan de eerste een overzichtstudie is die uitstekende informatie geeft over meerdere primaire tumoren bij zowel diagnose als later, vaak veroorzaakt door behandelingen en ook leefstijl. 

Zij schrijven in het abstract:

  • Onderliggende oorzaken voor meerdere primaire kankers kunnen gastheer- en levensstijlgerelateerde factoren, omgevings- en genetische factoren en behandelingsgerelateerde factoren zijn.
  • Er zijn in de tijd significante veranderingen gevonden in de prevalentie van kankerrisicofactoren (dwz roken, alcoholgebruik, zwaarlijvigheid), evenals vooruitgang in diagnostische gevoeligheid en verbeterde screeningprogramma's die de incidentie van tweede of meer vormen van kanker kunnen beïnvloeden.
Conclusie: 

Over het algemeen neemt de incidentie van meerdere primaire kankers toe als gevolg van de toegenomen detectie van kanker in een vroeg stadium en de vooruitgang in de behandeling van kanker. Verschillende mechanismen zoals familiegeschiedenis, genetische defecten, hormonale factoren, alcohol, tabak en omgevingsinvloeden zijn betrokken bij de ontwikkeling van meerdere primaire kankers.
Diagnose en behandeling van meerdere vormen van kanker blijft een uitdaging vanwege de variabele definities van meerdere primaire tumoren, het ontbreken van specifieke screeningrichtlijnen en het ontbreken van gevestigde behandelrichtlijnen.
De behandeling van deze patiënten dient geïndividualiseerd te worden door middel van een multidisciplinaire benadering.
Verder onderzoek is nodig om problemen op het gebied van preventie, screening, diagnose, behandeling en overleving op dit gebied beter te begrijpen en te definiëren.

In deze review wordt de literatuur over meerdere primaire kankers geanalyseerd met een focus op klinische situaties waarin een behandelend arts rekening moet houden met de mogelijkheid van meerdere primaire kankers.

Multiple Primary Tumors Over a Lifetime

, 
Oncology, ONCOLOGY Vol 33 No 7, Volume 33, Issue 7

The risk of multiple primary cancers is increasing due to increasing numbers of survivors, long-term side effects of chemotherapy and/or radiation therapy, increased diagnostic sensitivity, and persisting effects of genetic and behavioral risk factors.

Abstract: The frequency of patients living after a cancer diagnosis continues to increase due to the rising incidence of cancer as well as the improved survival of cancer patients thanks to advances in cancer research and treatment. The risk of multiple primary cancers is also increasing due to increasing numbers of cancer survivors, long-term side effects of chemotherapy and/or radiation therapy, increased diagnostic sensitivity, and persisting effects of genetic and behavioral risk factors. Multiple primary cancers are defined as more than one synchronous or metachronous cancer in the same individual. Although several different definitions of multiple primaries have been proposed, the main definitions come from the Surveillance, Epidemiology, and End Results (SEER) Program and the International Association of Cancer Registries and International Agency for Research on Cancer (IACR/IARC). Depending on the definition, overall reported frequency of multiple primary cancers varies between 2.4% and 17%. Underlying causes for multiple primary cancers may include host and lifestyle-related factors, environmental and genetic factors and treatment related factors. Significant temporal changes have been found in the prevalence of cancer risk factors (ie, smoking, alcohol consumption, obesity) as well as advances in diagnostic sensitivity and improved screening programs that may affect the incidence of second or more cancers. In this review, the literature on multiple primary cancers is analyzed with a focus on clinical situations where a treating physician should take into consideration the possibility of multiple primaries.

Ook deze studie geeft informatie over meerdere vormen van kanker bij gynaelogische vormen van kanker. Klik op de titel voor het volledige studierapport:

ORIGINAL RESEARCH article

Front. Oncol., 23 March 2022
Sec. Gynecological Oncology
https://doi.org/10.3389/fonc.2022.842441

Incidence and Survival of Multiple Primary Cancers in US Women With a Gynecologic Cancer

Logan Corey1,2*, Julie Ruterbusch1,3, Ron Shore3, Martins Ayoola-Adeola1, Michael Baracy4, Alex Vezina5 and Ira Winer1,3
  • 1Department of Oncology, Wayne State University School of Medicine, Detroit, MI, United States
  • 2Department of OB/GYN, Detroit Medical Center Graduate Medical Education, Detroit, MI, United States
  • 3Department of Gynecologic Oncology, Karmanos Cancer Institute, Detroit, MI, United States
  • 4Department of OB/GYN, Ascension St. John Hospital, Detroit, MI, United States
  • 5Department of OB/GYN, Ochsner Clinic Foundation, New Orleans, LA, United States

Objectives: To evaluate risk of a second cancer and associated survival times in United States women with diagnosis of cancer.

Methods: The Surveillance Epidemiology and End Results (SEER) database was queried for 2 cohorts of women aged 18 - 89 with either an index gynecologic or non-gynecologic cancer diagnosed between 1992 – 2017. Index cases were followed to determine if a second primary cancer was subsequently diagnosed; defined according to SEER multiple primary and histology coding rules. Standard Incident Ratios (SIR) and latency intervals between index diagnosis and second primary diagnosis were evaluated. Among those who developed a second primary cancer, median survival times from diagnosis of second primary cancer were also calculated.

Results: Between 1992 – 2017, 227,313 US women were diagnosed with an index gynecological cancer and 1,483,016 were diagnosed with an index non-gynecologic cancer. Among patients with index gynecologic cancer, 7.78% developed a non-gynecologic subsequent primary cancer. The risk of developing any non-gynecologic cancer following an index gynecologic cancer was higher than the risk in the general population (SIR 1.05, 95% CI 1.04 - 1.07). Organs especially at risk were Thyroid (SIR 1.45), Colon and Rectum (SIR 1.23), and Urinary System (SIR 1.33). Among women diagnosed with an index non-gynecologic cancer, 0.99% were diagnosed with a subsequent gynecologic cancer. The risk of developing a gynecologic cancer following a non-gynecologic cancer was also elevated compared to the average risk of the general population (SIR 1.05, 1.03 - 1.07), with uterine cancer having the highest SIR of 1.13.

Conclusion: The risk of a developing a second primary cancer and the corresponding survival time is based on the order and site of the index and subsequent cancer. Surveillance guidelines should be examined further to optimize survivorship programs.

Highlights

Question:

What are the rates of non-gynecologic cancers in survivors of gynecologic cancer, and vice versa?

Findings:

Female cancer survivors are at an increased risk of certain site-specific second primary cancers, and the risk and associated median survival vary based on the order and sites of diagnosis of the index and subsequent primary cancers.

Meaning:

Survivorship is a team effort and all providers who take part should be aware of the specific second primary cancers that cancers are at risk of developing, and the associated survival.


Een andere studie is deze waarin meerdere primaire tumoren gerelateerd aan darmkanker wordt beschreven en is onderzocht. Klik op de titel voor het volledige studierapport:

Second primary malignancies in colorectal cancer patients

Scientific Reports volume 11, Article number: 2759 (2021) Cite this article

Abstract

The prevalence of second primary malignancies (SPMs) in the western world is continually increasing with the risk of a new primary cancer in patients with previously diagnosed carcinoma at about 20%. The aim of this retrospective analysis is to identify SPMs in colorectal cancer patients in a single-institution cohort, describe the most frequent SPMs in colorectal cancer patients, and discover the time period to occurrence of second primary tumors. We identified 1174 patients diagnosed with colorectal cancer in the period 2003–2013, with follow-up till 31.12.2018, and median follow-up of 10.1 years, (median age 63 years, 724 men). A second primary neoplasm was diagnosed in 234 patients (19.9%). Older age patients, those with early-stage disease and those with no relapse have a higher risk of secondary cancer development. The median time from cancer diagnosis to development of CRC was 8.9 years for breast cancer and 3.4 years for prostate cancer. For the most common cancer diagnosis after primary CRC, the median time to development was 0–5.2 years, depending on the type of malignancy. Patients with a diagnosis of breast, prostate, or kidney cancer, or melanoma should be regularly screened for CRC. CRC patients should also be screened for additional CRC as well as cancers of the breast, prostate, kidney, and bladder. The screening of cancer patients for the most frequent malignancies along with systematic patient education in this field should be the standard of surveillance for colorectal cancer patients.

Tot slot een artikel uit de Washinton Post:

Unraveling why some people get not one, not two, but many cancers

Noelle Johnson, 42, was diagnosed with her first cancer — a soft tissue sarcoma under her right arm — in 1999 when she was 21. In 2013, her physicians found six different cancers in her breasts. In the years that followed, surgeons discovered and removed numerous masses they deemed “premalignant” from her ovary, her uterus, her leg, arm and chest wall, aiming to get them out before they turned cancerous.

Each tumor was distinct, that is, none resulted from the spread of any of the others. For Johnson, having multiple primary tumors diagnosed at an unusually young age was both scary and baffling. “It was crazy,” recalls Johnson, who lives in Windsor, Col., where she operates a day-care center in her home. “My world started to spin. It was a huge red flag.”

Many people assume that when cancer shows up following an earlier tumor, it is a metastasis from the first. But this is not always the case. Multiple primary cancers can arise by themselves, and researchers in recent years have begun to unravel some of the reasons. >>>>>>>lees verder

Referentielijst behorend bij Multiple Primary Tumors Over a Lifetime  

References:

1. Siegel RL, Miller KD, Jemal A. Cancer statistics, 2019. CA Cancer J Clin. 2019;69:7-34.

2. Miller KD, Nogueira L, Mariotto AB, et al. Cancer treatment and survivorship statistics, 2019. CA Cancer J Clin. 2019 June 11. [Epub ahead of print]

3. Weaver KE, Forsythe LP, Reeve BB, et al. Mental and physical health-related quality of life among U.S. cancer survivors: population estimates from the 2010 National Health Interview Survey. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev. 2012;21:2108-17.

4. Owen LJ. Multiple malignant neoplasms. JAMA. 1921;76:1329-33.

5. Wood ME, Vogel V, Ng A, et al. Second malignant neoplasms: assessment and strategies for risk reduction. J Clin Oncol. 2012;30:3734-45.

6. Vogt A, Schmid S, Heinimann K, et al. Multiple primary tumours: challenges and approaches, a review. ESMO Open. 2017;2:e000172.

7. Coyte A, Morrison DS, McLoone P. Second primary cancer risk--the impact of applying different definitions of multiple primaries: results from a retrospective population-based cancer registry study. BMC Cancer. 2014;14:272.

8. Amer MH. Multiple neoplasms, single primaries, and patient survival. Cancer Manag Res. 2014;6:119-34.

9. Ferretti S. Airtum cancer registration handbook. Florence, Italy; 2009.

10. American Cancer Society. Cancer facts & figures 2009. Available at: https://www.cancer.org/content/dam/cancer-org/research/cancer-facts-and-statistics/annual-cancer-facts-and-figures/2009/cancer-facts-and-figures-2009.pdf. Accessed June 25, 2019.

11. Schottenfeld D, Beebe-Dimmer J. Multiple primary cancers. In: Schottenfeld D, Fraumeni JF Jr, editors. Cancer epidemiology and prevention. 3rd ed. New York: Oxford University Press; 2006:1269-80.

12. Fraumeni JF, Curtis RE, Edwards BK, Tucker MA. Introduction. In: Curtis RE, Freedman DM, Ron E, et al, editors. New malignancies among cancer survivors: SEER Cancer Registries, 1973-2000. NIH Publ. 05-5302. Bethesda, MD: National Cancer Institute; 2006. Available at: https://seer.cancer.gov/archive/publications/mpmono/. Accessed June 26, 2019.

13. Garber JE, Offit K. Hereditary cancer predisposition syndromes. J Clin Oncol. 2005;23:276-92.

14. Begg CB, Zhang ZF, Sun M, Herr HW, Schantz SP. Methodology for evaluating the incidence of second primary cancers with application to smoking-related cancers from the Surveillance, Epidemiology, and End Results (SEER) program. Am J Epidemiol. 1995;142:653-65.

15. Caporaso NE, Dodd KW, Tucker MA. New malignancies following cancer of the respiratory tract. In: Curtis RE, Freedman DM, Ron E, et al, editors. New malignancies among cancer survivors: SEER Cancer Registries, 1973-2000. NIH Publ. 05-5302. Bethesda, MD: National Cancer Institute; 2006. Available at: https://seer.cancer.gov/archive/publications/mpmono/. Accessed June 25, 2019.

16. Oppeltz RF, Jatoi I. Tobacco and the escalating global cancer burden. J Oncol. 2011;2011:408104.

17. Marshall JR, Freudenheim J. Alcohol. In: Schottenfeld D, Fraumeni JF Jr, editors. Cancer epidemiology and prevention. 3rd ed. New York: Oxford University Press; 2006:1087-100.

18. Schottenfeld D. Alcohol as a co-factor in the etiology of cancer. Cancer. 1979;43:1962-6.

19. Calle EE, Rodriguez C, Walker-Thurmond K, Thun MJ. Overweight, obesity, and mortality from cancer in a prospectively studied cohort of U.S. adults. N Engl J Med. 2003;348:1625-38.

20. Renehan AG, Tyson M, Egger M, Heller RF, Zwahlen M. Body-mass index and incidence of cancer: a systematic review and meta-analysis of prospective observational studies. Lancet. 2008;371:569-78.

21. Gillison ML, D’Souza G, Westra W, et al. Distinct risk factor profiles for human papillomavirus type 16-positive and human papillomavirus type 16-negative head and neck cancers. J Natl Cancer Inst. 2008;100:407-20.

22. Leone G, Pagano L, Ben-Yehuda D, Voso MT. Therapy-related leukemia and myelodysplasia: susceptibility and incidence. Haematologica. 2007;92:1389-98.

23. Azarova AM, Lyu YL, Lin CP, et al. Roles of DNA topoisomerase II isozymes in chemotherapy and secondary malignancies. Proc Natl Acad Sci USA. 2007;104:11014-9.

24. Travis LB, Holowaty EJ, Bergfeldt K, et al. Risk of leukemia after platinum-based chemotherapy for ovarian cancer. N Engl J Med. 1999;340:351-7.

25. Inskip PD, Ries LA, Cohen RJ, Curtis RE. New malignancies following childhood cancer. In: Curtis RE, Freedman DM, Ron E, et al, editors. New malignancies among cancer survivors: SEER Cancer Registries, 1973-2000. NIH Publ. 05-5302. Bethesda, MD: National Cancer Institute; 2006. Available at: https://seer.cancer.gov/archive/publications/mpmono/. Accessed June 25, 2019.

26. Altekruse SF, Kosary CL, Krapcho M, et al, editors. SEER Cancer Statistics Review, 1975-2007. Bethesda, MD: National Cancer Institute; 2010. Available at: http://seer.cancer.gov/csr/1975_2007. Accessed June 25, 2019.

27. Ishimori T, Patel PV, Wahl RL. Detection of unexpected additional primary malignancies with PET/CT. J Nucl Med. 2005;46:752-7.

28. Miyazaki T, Sohda M, Higuchi T, et al. Effectiveness of FDG-PET in screening of synchronous cancer of other organs in patients with esophageal cancer. Anticancer Res. 2014;34:283-7.

29. Smith RA, Cokkinides V, Brooks D, et al. Cancer screening in the United States, 2011: a review of current American Cancer Society guidelines and issues in cancer screening. CA Cancer J Clin. 2011;61:8-30.

30. Hewitt M, Greenfield S, Stovall E, editors. From cancer patient to cancer survivor: lost in transition. Washington, DC: The National Academies Press; 2006.

31. Demark-Wahnefried W, Pinto BM, Gritz ER. Promoting health and physical function among cancer survivors: potential for prevention and questions that remain. J Clin Oncol. 2006;24:5125-31.

download issueDownload Issue: ONCOLOGY Vol 33 No 7

Related Content:

tweede primaire tumor, Biomoleculair DNA en tumorexpressie onderzoek, het Surveillance, Epidemiology, and End Results (SEER) Program en de International Association of Cancer Registries, International Agency for Research on Cancer (IACR/IARC)


Plaats een reactie ...

Reageer op "Tweede primaire vorm van kanker bij een kankerpatient wordt steeds vaker bekend bij de diagnose (2 tot 17 procent) door betere diagnose technieken en verfijnder biomoleculair onderzoek"


Gerelateerde artikelen
 

Gerelateerde artikelen

6 nieuwe doorbraken in de >> 90 procent van mensen met >> Antibiotica binnen een maand >> Anti-PD medicijnen zoals nivolumab, >> Bacterien in uitzaaiingen >> Behandelen van kanker verschuift >> Biomarkers zoals PD-L1, CD163+ >> Bloedtest, uitgevoerd op in >> CHRISPR-CAS9 infuus blijkt >> De biologische processen waarom >>