9 april 2012: als u hier klikt kunt u meer artikelen vinden over effecten van psycho-sociale hulp aan kankerpatiënten.

Januari 2002

De media en het KWF hebben uitgebreid verslag gedaan van de resultaten van een wetenschappelijke studie die bewezen zou hebben dat vechtlust en geestelijke weerbaarheid niets zou toevoegen aan de kansen op genezen of langer leven voor kankerpatiënten. Wat de media en het KWF niet vermelden en verzwijgen is dat een ander wetenschappelijk onderzoek wel laat zien dat de stress die ontstaat bij de diagnosestelling borstkanker wel degelijk effect heeft op het ziekteverloop bij o.a. borstkankerpatiënten. Een kort citaat uit onderstaande berichtgeving: Mensen die actief omgaan met de ziekte hebben een betere immuunfunctie en lagere cortisolspiegels. Dat in tegenstelling tot mensen die passief met de ziekte omgaan. Ook zijn er sterke aanwijzingen dat het mogelijk is het gedrag van de patiënt in dit opzicht te beïnvloeden. Er zijn zelfs sterke aanwijzingen dat psychotherapie een gunstig effect heeft op het verminderen van recurrence (noot redactie: terugkomen van de kanker) en op het verbeteren van de survival duur (noot redactie: overlevingsduur) .
Hieronder de twee verschillende onderzoeken en persberichten. Omdat ook ik persoonlijk geloof dat een goeie stresshantering en weerbaarheid en opkomen voor jezelf wel degelijk kan bijdragen in het gevecht met kanker - zouden al deze verhalen dan zomaar verhalen zijn? - plaats ik voor de verandering dit bericht als eerste. Maar uiteraard is het aan de lezer wat die er voor waarde aan hecht.


Goed omgaan met kanker bevordert gunstig verloop

Bron: Health Behaviour News Service, 1 december 2002


(d.d. 2-12-2002) Onderzoek onder borstkankerpatiënten heeft uitgewezen dat de stress die het stellen van de diagnose veroorzaakt de ziekte verergert. Mogelijk kan een positievere houding van de patiënt dan ook gunstig werken.

Onderzoekers van Arizona State University en de University of Vermont testten deze hypothese door de gegevens van oude onderzoeken opnieuw te analyseren. Ze verzamelden aanwijzingen en bewijzen dat stress, geestelijke toestand en het vermogen om om te gaan met stressvolle situaties invloed hebben op bijvoorbeeld de ontstekingsreacties en hormoonspiegels.

In de Annals of Behavioral Medicine van december concluderen ze dat het beter “omgaan” met de lichamelijke en psychische belasting van een ernstige ziekte het verloop gunstig beïnvloedt. 30 tot 40% van de vrouwen heeft symptomen van angst of depressie, op het moment dat ze de diagnose 'borstkanker' horen. Onder actieve 'coping' ('omgaan met') wordt verstaan het direct en rationeel nemen van maatregelen door de patiënt om het probleem aan te pakken. Onder passieve coping wordt verstaan vermijdgedrag, ontlopen en wishful thinking. Mensen die actief omgaan met de ziekte hebben een betere immuunfunctie en lagere cortisolspiegels. Dat in tegenstelling tot mensen die passief met de ziekte omgaan. Ook zijn er sterke aanwijzingen dat het mogelijk is het gedrag van de patiënt in dit opzicht te beïnvloeden. Er zijn zelfs sterke aanwijzingen dat psychotherapie een gunstig effect heeft op het verminderen van recurrence en op het verbeteren van de survival duur. (JV)

Het originele persbericht van de site Health Behaviour News Service: Voor wie een digitale kopie wil van het volledige studierapport kan ik u dat gratis toesturen. Toegestuurd gekregen van een redacteur van de website www.kankerpatient.nl die mij wilde doen geloven dat ook deze studie geen bewijs zou zijn voor het positieve effect van weerbaarheid, nadat ik hun erop had gewezen dat zij m.i. eenzijdig en manipulatief berichten op hun site zetten. Zij leest een beetje met een gekleurde bril m.i. en is in mijn ogen vooroordelend in selectie enz. van de berichten op hun website. Na het lezen van de volledige studie blijft dit onderstaande wat mij betreft keihard overeind en wordt bevestigd door het studierapport.

ABILITY TO COPE WITH STRESS MAY PLAY A ROLE IN CANCER PROGRESSION

By Joel B. Finkelstein
Health Behavior News Service

A review of the mind-body connection in breast cancer patients reveals that the stress of the diagnosis may make the disease worse, but also suggests that good coping style may aid treatment and outcome.

"Interventions focused on improving women's ability to cope with breast cancer diagnosis, treatment and recovery may have beneficial effects on emotional adjustment and potentially on physiological processes," say Linda J. Luecken, Ph.D., of Arizona State University and Bruce E. Compas, Ph.D., currently of Vanderbilt University and formerly with the University of Vermont.

The authors draw from several studies and lines of evidence to show that stress, mental state and coping style all work together to affect biological factors such as immune function and hormone levels, both of which play roles in cancer progression. Their article appears in the December issue of the Annals of Behavioral Medicine.

While stress, distress, depression, anxiety and post-traumatic stress disorder have all been linked to reduced immune function and altered hormone balance, healthy coping has been shown to both improve these factors and could potentially affect cancer outcomes, they say.

Symptoms of anxiety and depression affect 30 percent to 40 percent of women at first diagnosis of breast cancer. PTSD is estimated to affect 3 percent to 10 percent of these women. Virtually all breast cancer patients experience some level of stress and distress, often due to intrusive thoughts that can follow them for months to years after their diagnosis.

The researchers define coping as "conscious, volitional efforts to regulate one's cognitive, behavioral, emotional and physiological responses to stress and stressful aspects of the environment."

They describe active coping as taking a direct and rational approach to dealing with a problem, while passive coping involves indirect approaches such as avoidance, withdrawal and wishful thinking.

Studies have shown that people who adopt active coping strategies have better immune function and lower cortisol levels, and just the opposite for people who use passive coping strategies.

"There is clear evidence that interventions can have positive effects on emotional adjustment, functional adjustment and treatment of disease-related symptoms (e.g. pain, nausea, coughing)," the authors say.

A more limited body of research suggests that such interventions have a measurable effect on immune function and cortisol levels. Likewise, there is some preliminary evidence that psychotherapeutic approaches can reduce recurrence and improve survival times. Survival benefits of psychological treatment have not been clearly demonstrated, however, suggesting the need for further research, Luecken and Compas remark.

Both active coping and effective psychological treatment can also aid cancer treatment by ensuring that women more closely follow their cancer treatment regimens, they say.

# # #

Health Behavior News Service: (202) 387-2829 or www.hbns.org.
Interviews: Contact Linda Luecken, LLinda.Luecken@asu.edu.
Annals of Behavioral Medicine: Contact Robert Kaplan, Ph.D., (619) 534-6058.

Center for the Advancement of Health
Contact: Ira R. Allen
Director of Public Affairs
202.387.2829
press@cfah.org

Vechtlust van kankerpatiënten beïnvloedt overleving niet

(18-11) Canadese en Schotse onderzoekers melden in de British Medical Journal dat de vooronderstelling dat de psychische gesteldheid van de patiënt de overleving van kanker zou beïnvloeden te weinig consistent is.

Het wordt algemeen verondersteld dat de overleving van kanker mede beïnvloed wordt door de wijze waarop er door de patiënt mee om wordt gegaan. Echter, of actieve vechtdrang daadwerkelijk de overleving gunstiger beïnvloedt dan bijvoorbeeld ontkenningsgedrag blijft controversieel. In hoeverre dit psychologische gedrag effect heeft op de overleving dan wel de kans op een recidief, werd door Canadese onderzoekers nagegaan. Er werden 26 gepubliceerde en niet-gepubliceerde prospectieve studies die verband legden tussen de manier van omgaan met en de overleving, en 11 onderzoeken met betrekking tot een recidief, systematisch onderzocht. Uitkomstmaat was overleving of een recidief bij een patiënt met kanker.

Bij de respectievelijk 10 en 12 studies die de vechtlust en gevoel van hopeloosheid (helplessness/hopelessness) in verband brachten met overleving of een recidief, werd geen significante relatie aangetoond. Ook het bewijs dat andere “coping” mechanismen van belang zouden zijn was zwak. Positieve resultaten uit eerdere studies zijn te wijten aan de zwakke methodologie, in het bijzonder door te weinig aanpassingen voor potentieel andere variabelen aan te brengen. Een positieve conclusie werd dan ook vaker bij klein onderzoek vastgesteld, wat de eventuele publicatie bias indiceert.

De onderzoekers stellen dat er te weinig consistent bewijs is dat de psychologie van de patiënt de overleving of de kans op een recidief zou beïnvloeden. Het ontwikkelen van psychologische interventie heeft dan ook geen enkele zin, aldus de auteurs. (HM)

Het originele Engelstalige bericht:

Influence of psychological coping on survival and recurrence in people with cancer: systematic review
Mark Petticrew, associate director, a Ruth Bell, lecturer, b Duncan Hunter, assistant professor. c

a MRC Social and Public Health Sciences Unit, Glasgow G12 8RZ, b Department of Epidemiology and Public Health, Medical School, University of Newcastle, Newcastle upon Tyne NE2 4HH, c Community Health and Epidemiology, Abramsky Hall, Queens University Kingston, Ontario, Canada K7L 3N6

Correspondence to: M Petticrew mark@msoc.mrc.gla.ac.uk

Objective: To summarise the evidence on the effect of psychological coping styles (including fighting spirit, helplessness/hopelessness, denial, and avoidance) on survival and recurrence in patients with cancer.
Design: Systematic review of published and unpublished prospective observational studies.
Main outcome measures: Survival from or recurrence of cancer.
Results: 26 studies investigated the association between psychological coping styles and survival from cancer, and 11 studies investigated recurrence. Most of the studies that investigated fighting spirit (10 studies) or helplessness/hopelessness (12 studies) found no significant associations with survival or recurrence. The evidence that other coping styles play an important part was also weak. Positive findings tended to be confined to small or methodologically flawed studies; lack of adjustment for potential confounding variables was common. Positive conclusions seemed to be more commonly reported by smaller studies, indicating potential publication bias.
Conclusion: There is little consistent evidence that psychological coping styles play an important part in survival from or recurrence of cancer. People with cancer should not feel pressured into adopting particular coping styles to improve survival or reduce the risk of recurrence.

What is already known on this topic
Survival from cancer is commonly thought to be influenced by a person's psychological coping style

Some studies have shown that a coping style involving fighting spirit rather than helplessness/hopelessness is associated with survival and recurrence, though the evidence is inconsistent

What this study adds
This systematic review suggests that there is no consistent association between psychological coping and outcome of cancer

Publication bias and methodological flaws in some of the primary studies may explain some of the previous positive findings

There is no good evidence to support the development of psychological interventions to promote particular types of coping in an attempt to prolong survival

Op de pagina van dit artikel van de site van the British Medical Journal staan een aantal aardige online- reacties op dit bovenstaande bericht. Ook ik heb vandaag een reactie geschreven maar weet niet of die gepubliceerd wordt.

Hieronder het artikel zoals die op de site van het KWF staat/stond:

30/11/2002
Positieve houding heeft geen invloed op verloop kanker
Mensen met kanker die hun ziekte met een positieve houding en vechtlust tegemoet treden, leven daardoor niet per se langer. Ook heeft dit gedrag geen invloed op de ontwikkeling van de ziekte. Die opvatting is gebaseerd op een mythe. Wel bevordert positiviteit duidelijk de kwaliteit van leven.
Dat schrijven Britse en Schotse onderzoekers in de British Medical Journal na een inventarisatie van 26 studies naar de invloed van psychologisch gedrag op het verloop van de ziekte.

Het idee was dat stressgevoelens stoffen in het lichaam vrijmaken die nadelig uitpakken voor het immuunsysteem. Vermindering van stress zou juist het tegenovergestelde bereiken. Maar de onderzoekers vonden zeer weinig bewijs dat de gemoedstoestand enige invloed heeft op herstel of de levensduur. Die constatering is volgens hen van belang, omdat er nu een zware druk ligt op de schouders van de patiënt.

Zij richten zich vaak naar de heersende opvatting dat zij hun ziekte toch vooral positief moeten benaderen.

Relevante links bij dit artikel:
Samenvatting van het (Engelstalige) onderzoek uit het British Medical
Journal van 9 nov jl, met enkele reacties
http://bmj.com/cgi/content/abstract/325/7372/1066


Plaats een reactie ...

Reageer op "Psycho-sociale aspecten: Effect van strijdlust en goed omgaan met stress bevordert verloop van kankerproces aldus studie uitgevoerd bij borstkankerpatiënten"


Gerelateerde artikelen
 

Gerelateerde artikelen

Spierontspanningsoefeningen >> Psycho-sociale aspecten: bijhouden >> Psycho-sociale aspecten: Effect >> Psycho-sociale aspecten: Vrouwen >> Psycho-sociale hulp: Effecten >>