Iedje overleefde 14 jaar uitgezaaide erfelijke borstkanker met uitstekende kwaliteit van leven met niet toxische aanpak waar mogelijk en reguliere ingrepen waar nodig. Lees hier uitgeschreven teksten uit video van haar ervaringsverhaal

25 april 2013:

Iedje is vanmorgen ingeslapen. Ik zou heel veel kunnen vertellen want de laatste maanden hebben we heel intensief contact met elkaar gehad, maar ik wil alleen maar zeggen:

je bent een ongelooflijk goed voorbeeld geweest voor iedereen hoe je ook met die vreselijke ziekte kanker kan leven met steeds de keuze voor het beste uit die twee werelden van regulier en niet-toxisch, zonder dat het de levenskwaliteit teveel heeft aangetast.

dag lieve lieve vriendin, rust zacht

23 december 2010: Update van Iedje haar ervaringsverhaal op video is vandaag in het Nederlands online gezet. Hier de letterlijk uitgeschreven teksten van deze video update. zie onder gerelateerde artikelen de link naar de video:

Iedje Abbenhuis
Overleefde 14 jaar uitgezaaide borstkanker
met vooral een niet toxische aanpak.

Iedje zegt:
Nou dit is de schuur waarover ik je verteld heb. Die zijn we al jaren aan het verbouwen hier met mijn ouders en familie en vrienden. We kunnen misschien kijken naar het achterste deel? Tenminste dat vind ik zelf erg leuk. Vind ik het mooiste deel van het huis. Je gooit alles open en je zit gewoon midden in de weilanden te kijken. Het is zo fantastisch dat je gewoon de zon naar beneden ziet gaan, echt aan de horizon.

Ik zal even opendoen.

Als ik het over het woordje geluk heb is dat wel het mooiste geluk dat ik heb. Dat het niet gaat om een continue euforie gevoel maar een gevoel van zelfbeïnvloeding, dat geeft zelfvertrouwen dat je de klappen weet op te vangen, dat je de rijkdom van de ruimte hebt om dat te doen. De ruimte met vrienden maar ook met wonen.

Commentaartekst 1:

In 1999 kreeg Iedje voor de eerste keer de diagnose borstkanker. Deze bleek al uitgezaaid in met name 8 lymfklieren. Iedje liet operatief haar borst verwijderen maar weigerde om zich te laten bestralen of om chemo te nemen.en koos voor een niet toxische vervolgbehandeling. Wel bleef Iedje onder controle in het ziekenhuis.

Iedje zegt:

Veldsla vind ik een van de lekkerste sla die er zijn.

Het is nu bijna 10 jaar geleden dat er bij mij borstkanker is geconstateerd en toen waren er al behoorlijk veel uitzaaiingen, in ieder geval in de oksels.
Voor mij kwam het niet helemaal uit het niets maar heb het wel zelf ontdekt, tenminste ik ontdekte iets. Toen heb ik het laten ankijken en toen kwam ik ineens in het circus van van onderzoeken enz. Ik heb trouwens wel mijn borst eraf laten halen dat was zeg maar mijn reguliere deel, maar in de medicatie heb ik gedacht ik ga niet-toxisch aan de gang. Het was gewoon bekend en dat las ik ook dat de meerderheid van de mensen met kanker niet stierven aan kanker maar aan de bijverschijnselen van chemo. Dus ik dacht ik heb nog zo’n goeie kans, ik wil het proberen op een voor mij natuurlijke manier

Commentaartekst 2:

De niet-toxische aanpak slaat dus goed aan bij Iedje en zij blijft ruim vier jaar klinisch kankervrij zonder reguliere behandelingen. Maar in 2003 worden tijdens een half jaarlijkse controle onverwacht botuitzaaiingen geconstateerd.

Iedje zegt:
In 2003 bleek ik ook wat gaatjes in mijn botten te krijgen en daar schrok ik toen er g van. Had ik niet verwacht dat er nog wat ontwikkelingen zouden zijn, zeker niet in mijn botten en ook een beetje een soort falen: oh had ik toch misschien beter voor alleen regulier gekozen. Maar dat was snel voorbij want jammer genoeg ook in mijn omgeving waren er mensen die daar alleen voor kozen en het ook niet helemaal goed ging en soms ook iemand overleed. Dus ik dacht dit is gewoon jou keuze. Als je hieraan overlijdt dan kan dat net zo goed als je alleen regulier doet dus dat gaf me toch een gevoel van, dit doet mij ontzettend goed dus ik blijf op deze weg.
Ja en toen was het hoe ga ik dat dan doen? En toen ben ik via via op de hoogte gekomen van dr. Douwes in Munchen en die werkte met hyperthermie. Dat is dan een verhoitting van je lichaam waardoor ook het eigen immuunsysteem een enorme boost krijgt om zeg maar de kanker aan te pakken. Daar heb ik ook lokale hyperthermie gekregen voor het litteken omdat daar ook wat tumorontwikkelingen waren maar met name totale lichaams hyperthermie. En daar werd ik ook echt onder narcose gebracht. In een ziekenhuis met totale hyperthermie. Jammer genoeg toch een lichte chemo, had ik niet verwacht, maar een veel lichtere dosering dan ik in Nederland zou krijgen en ik ben dar fysiek enorm goed doorheen gekomen.

Commentaartekst 3:
In 2005 worden er nieuwe botuitzaaiingen geconstateerd. Haar oncoloog adviseert nu te starten met een hormoonbehandeling en haar eierstokken weg te laten halen, maar Iedje heeft daarover toch haar twijfels omdat bij de eerste diagnose was vastgesteld dat zij een vorm van borstkanker heeft die nauwelijks of niet oestrogeen gevoelig is.

Iedje zegt:
Hormoontherapie werkt op hormoon gevoelige tumoren en ik wist vanaf het allereerste begin dat ik heel licht hormonaal gevoelige tumoren had. Dus die hormoontherapie zou bij mij eigenlijk maar deels aanslaan. Dus als ik dat weet dan probeer ik het toch weer op niet toxische wijze.

Commentaartekst 4:
Ook nu blijkt haar keuze voor een gezonde levenswijze met een vegetarisch voedingspatroon aan te slaan. Want tot de zomer van 2007 gaat het goed met haar. Maar juist het zich goed voelen verleidt Iedje om weer veel zaken tegelijk aan te gaan pakken zoals de verbouwing van de schuur. Daarmee moet ze gedwongen stoppen omdat er opnieuw botuitzaaiingen worden geconstateerd.

Iedje zegt:
Ik moet ook zeggen dat de rust die ik in mijn genezings- en helingsperiode me zelf toesta, ja echt toesta en ook lopen en ja veel meer ook vrienden uitnodigen, tijd voor zaken nemen. Daar geniet ik zo ontzettend van. Maar als ik weer ga werken is het zo moeilijk om dat vast te houden en dan word ik weer zo’n stresskonijn en ik weet stress is gewoon slecht voor je immuunssyteem. Dus dat kan ik gewoon moeilijk beheersen maar daar zit ook een leerproces om dat met elkaar te intregeren.
Ik vertel dat eigenlijk omdat omdat ik vanaf 2003 wel heel veel voor mijn kiezen had. Verhuizen, huis verkopen eigenljik hals over kop, niuew huis op moeten knappen. Een driejarige postacademische studie, verhuisd naar de grens bij belgie en werken in amsterdam, het was eigenljk gewoon teveel en dat heeft toch wel tot 2006 geduurd. En ik denk dat die stress toch zeker ook heeft meegespeeld in de heling.Je kan doen en laten wat je wilt maar het is ook een deel waarmee je jezelf onderuit akn halen. Ik zeg neit dat dat het is maar ik denk dat het zeker heeft meegespeeld.in dat proces. In 2006 krijg ik nog te horen je botten zien er beter uit dan in 2005 en in 2007 in de loop van de zomer kreeg ik last met lopen dus die rug werd minder maar kreeg het nu in de heupen bij het lopen.
Ik ben hier achter een atelier aan het bouwen met vrienden en mijn vader en op een gegeven moment kon ik bijna niet meer bewegen. Ik kon heel moeilijk lopen en ook bewegen ging steeds moeiliker en in oktober werd ik wat grieperig wat neit ophield. En toen heb ik me na laten controleren en toen bleek ineens overal in mijn botten, voor iedereen heel verrassend, de gaatjes in mijn botten te zijn toegenomen.
1 bot was zo ernstig dat die al aan het inzakken was richting ruggemerg dus dat er een dwarsleasie zou kunnen zijn elk moment, nou dat was in november 2007. En toen had ik geen keuze, toen was het gelijk bestralen want ze kunnen dat sponsachtige materiaal beetje verharden en zakt het niet door, tenminste laten we hopen dat we die kans krijgen. Dus dat heb ik toen gedaan.
Maar ja ik moest nu wel iets doen want de kanker was weer aan het toenemen bleek uit diverse onderzoeken. Je kan die botten wel weer gaan versterken, bot groeit op zich wel aan maar ik moest dus wel die kanker terugdraaien.

Verpleegster zegt:
So bitte schòn
.
Commentaartekst 4:
Omdat de bestraling slechts tijdelijk hielp, binnen een paar maanden komen de klachten en de pijn weer terug, kiest Iedje voor een behandeling met hyperthermie en dendritische celtherapie in het Medisch Centrum Keulen. Als aanvulling krijgt zij infusen met extra vitamines en immuunstimulerende middelen en drie dagen lang voor de vaccinatie een hele lage dosis Endoxan in tabletvorm, om de zo genaamde T-reg lymfocyten, die storend kunnen werken op het immuunsysteem, uit te schakelen.

Iedje zegt:
Hoe meer ik daarover las en ook onderbouwd door onderzoeken had ik zoiets als ik echt weer iets krijg dan ga ik zeker bj hem een advies vragen. Dus op dat moment dacht ik echt, ik ga het gewoon doen. Het heeft wel even geduurd voordat ik het ging doen, ik wilde er nog meer over weten. Ik heb in januari een afspraak gemaakt en ik kon er eigenljik vrij snel komen. Binnen twee weken. Toen ik daar was hoorde ik het verhaal wat ik al kende maar ook nu specifiek gerichtn op mijn verhaal. En toen zei hij nou ik denk dat we daar nu mee aan de slag kunnen en ik ben dezelfde dag al begonnen.

Commentaartekst 5:

De combinatiebehandeling met hyperthermie en dendritische celtherapie met daarnaast dus een hele lage dosis Endoxan, slaat snel en goed aan. Iedje is al snel pijnvrij.

Iedje zegt:

De pijn ging al heel snel weg enb dat moet ik ook zeggen dat was ook zo toen ik de bestraling had in november, de gewone bestraling, alleen die pijn is wel even helemala weggeweest maar kwam heel snel weer terug. Maar heir blijft de pijn weg en ik voel me veel soepelere in het rompgebeid dat een beetje strak was. En ja als de pijn weg is loop je ook weer beter en dat was daarvoor ook moeilijk. Ik heb zelfs even met een stok gelopen en dat is puur vanwege de pijn. Niet dat ik erop kon leunen maar gewoon de beweging deed heel erg pijn. En dat is helemaal weg was eigenlijk al heel snel weg.
Niet alle tumortjes zijn al weg , we moeten gewoon kijken of we die weg kunnen krijgen maar ja de pijn is al weg dus ik voel me gewoon goed en heb er een heel goed gevoel bij.

Commentaartekst 6:

Naast infusen met immuunstimulerende middelen gebruikt Iedje ook op aan raden van doctor Gorter Zometa een botversterkend middel.

Iedje zegt:
Voor mijn botten heb ik een bisfosfonaat. In Nederland was me APD voorgeschreven en ik had zelf al op internet gekeken en schrok van de vele bijwerkingen. Trouwens dat heeft Zometa ook. Maar in overleg met dokter Gorter hebben we gekozen voor Zometa en ja er zijn diverse mogelijkheden maar de onderzoeken gaan steeds verder door. En toen wist dokter Gorter van een onderzoek wat net was afgesloten en een wetenschappelijk onderzoek waaruit bleek dat de werking heel goed was en de bijwerkingen minder waren, maar die blijven ook hierbij bestaan maar toch iets minder dus heb ik uiteindelijk hiervoor gekozen, heb dat ook met het ziekenhuis overlegd en ik geloof niet dat ze er per definitie negatief in staan.

Commentaartekst 7:

Op dit moment, zomer 2008, gaat het goed met Iedje. Ze staat dan ook nog steeds achter haar keuze voor een complementaire aanpak inclusief hyperthermie en dendritische celtherapie.

Iedje zegt:
Ja ik sta nog helemaal achter mijn keuze. Vanaf het allereerste moment. Vanaf 1998 de keuze die ik heb gemaakt. Want ik heb dus nooit gezegd dat ik geen regulier wil. Ik ben voor mijn behandelingen onder controle in het ziekenhuis, regulier. Alleen ik maak bij elke ontwikkeling voor mezelf een keuze en mijn keuze zal altijd zijn complementair en mijn eerste ingang is wel complementair in plaats van regulier. Bij mij is het alternatief – complementair, dus reguliere behandelingen erbij die passen bij hyperthermie en dendritische cellen. En als ik daar dan de goede argumenten van hoor dan kan ik daar in meegaan omdat het natuurlijk ook minder belastend is en het stimuleert je lichaam om ook zelf aan het werk te gaan en dat is natuurlijk mijn levensvisie. Niet alleen met de kanker maar zo sta ik in het leven. Dus ik zou niet anders willen en kunnen eigenlijk niet...ja het heeft met willen te maken. Ik zou niet anders willen.

Commentaartekst 8:
Iedje haar keuzes voor een niet toxische aanpak waar mogelijk en aanvullend indien nodig een reguliere ingreep, blijken goed uit te pakken. De kanker toont weinig tot geen progressie. En ondanks een wat mindere periode in 2009 behoudt Iedje een leven met een goede kwaliteit van leven en staat ze nog steeds achter haar keuze voor hyperthermie en dendritische celtherapie.

Iedje zegt:
Vanaf het eerste moment dat ik die behandelingen heb gehad ben ik gigantisch opgeknapt. De pijnen in mijn botten waren weg. Ik kon lopen en ik voelde me goed. Na het eerste half jaar voelde ik me ook sterker, al blijft het gissen waarom want dat ene stukje bot is ontzettend kwetsbaar nog. Maar ik voelde me gewoon sterker. En langzaamaan merk je dat je weer meer dingen doet. Toen ik eindigde na die 6 maanden en3 maanden terug, heb ik een beetje een moeilijke periode gehad. Eerst de euforie, dit is de vrijheid. En ik had in september mijn eerste volgende afspraak en toen heb ik in augustus een erge terugval gehad. Heel veel pijn in mijn botten overal. Ik kon fysiek bijna niet uit mijn bed komen en ook mentaal heel vast zitten.. Mijn darmen, ik was ontzettend misselijk. Elke periode van de dag en dan ging dat weer voorbij. Nou na die lokale behandeling was alle misselijkheid verdwenen. Mijn botten waren weer goed en na die “ganz körper”.weer helemaal fit. Maar als je kijkt naar het geleidelijke dan is er een stijgende lijn van zowel mentaal als emotioneel als fysiek. Ja iik voel me weer sterker worden. Ik denk dat dat eigenlijk de grondtoon is die erdoorheen loopt.

Iedje zegt bij koelkast: Sla uit eigen tuin

Commentaartekst 9:
Iedje blijft ook trouw aan haar gezonde manier van leven. Want hoewel de tumoren niet verder groeien is de kanker nog niet weg. Voor Iedje is kwaliteit van leven het allerbelangrijkste.

Iedje zegt:
Mijn doel is op zich niet kankervrij, is niet eendoelig, wel is het doel een kwalitatief goed leven. En als ik daarmee kankervrij kan worden, geweldig, als ik de kanker kan stabiliseren, ook geweldig. Ik zal niet zo snel aan de chemo beginnen om kankervrij te geraken. Omdat ik er überhaupt niet in geloof. Laat ik het zo zeggen, als je eenmaal kanker vrij bent maar dan komt het net zo goed terug. Dus dat weet ik wel voor kanker, of je nu chemo doet of hyperthermie of wat dan ook, je moet het met regelmaat doen want je kan nooit al je kankers kwijt, want elk gezond mens heeft kankers. En blijkbaar is jou lichaam niet in staat om zelf die kankers aan te vallen. En het chemo verhaal in lekentaal: je probeert natuurlijk zoveel mogelijk kankers te vernietigen zodat je eigen lichaam, in ieder geval als je complementair werkt, is je immuunssyteem sterk genoeg om dat aan te vallen? Maar als de kanker gestabiliseerd zou kunnen worden als nu dan wordt ik er 70 of 80 mee. Met een ontzettend goed leven waar je nooit ziek bent en dat soort dingen. Maar misschien dat ik nog wat extra hyperthermie kan gebruikenmaar ik ben wat dat betreft: ik kijk het nog een jaar aan hoe zich dat ontwikkeld, maar misschien heft regelmaat, dat je het steeds terug moet laten komen om nog meer kankers te vernietigen om uiteindelijk de tumoren aangepakt te kunnen worden. Als dat niet zo i, is dat iets om weer te bespreken emt dr. Gorter of een van de andere artsen om te kijken wat we nog meer kunnen doen. En sinds kort ben ik ook bij een Chinese gezondheidspraktijk die met acupunctuur en kruiden werkt. Met name voor mijn energie, want daarmee had ik de meeste moeite. Ik heb niet meer dat fysieke en dat ik zo misselijk kon zijn, geen pijn maar ontzettend vermoeid kon zijn. En twee dagen later heel veel energie had en ik kon dan dagen later weer helemaal op zijn en dat is nu gestabiliseerd door de acupunctuur. En je hebt dan verschillende hoeken dat je dingen die minder goed lopen kunt laten checken en dat je van daaruit even die ondersteuning of stimulans kunt krijgen.

Robert Gorter zegt:
Met Iedje Abbbenhuis is het eigenlijk zo gegaan dat toen zij bij ons kwam zij in een slechte conditie was, veel pijn en met een stok moest lopen vanwege haar botmetastasen. Die pijnen zijn sinds wij haar behandeld hebben helemaal weggegaan. Toen hebben we haar minder vaak gezien en de indruk is dat iedere keer als we haar minder vaak zagen er op een gegeven moment klachten kwamen. En de laatste keer dat er een scan werd gemaakt in november 2009 was er toch weer wat progressie te zien in haar skelet, in haar botmetastases. Toen hebben we gezegd, het kan niet zo zijn dat als we jou een half jaar of langer niet zien dan moet je wat vaker of met kortere tussenposen komen.

Commentaartekst 10:
In september 2010 laten scans zien dat er sprake is van een stabiele situatie in vergelijking met november 2009. Iedje realiseert zich wel dat ze kwetsbaar blijft door haar zwakke botten en probeert ook daar wat aan te doen.

Iedje zegt:

De scan van afgelopen september 2010, toen heb ik 2 scans gehad, een MRI en sinds 2007 voor het eerst een CT-scan van mijn hoofd. De situatie is eigenlijk even ernstig als in 2009 zo’n beetje. Het is op zich wel ernstig omdat in het hele skelet gaatjes zitten met op 2 plekken achter in mijn ruggenwervel en in mijn nek, maar er zijn geen ontwikkelingen, er is al 8 maanden stabiliteit te zien. Dus ernstig maar geen verdere progressie of minimaal. En op dit moment wat ik doe is, nadat ik in 2010 nog een aantal lokale hyperthermie behandelingen in het MCC in Keulen heb gehad, heb ik nu supplementen en voeding en dat blijf ik doen. En sinds 3 weken, naar aanleiding toch wel van de laatste CT-scan werd ik me ineens toch bewust dat de situatie tohc behoorlijk ernstig was, nou dat het daarvoor ook, maar het komt ineens binnen als er hoeft maar iets te gebeuren en je hebt een neurologische uitval en dan ga ik nu toch kiezen voor hormoonblokkers of aromotase remmers en die doe ik nu sinds 3 weken. Dus mik ben erg benieuwd hoe over 4 maanden de scans eruitzien en over 8 maanden. Want het proces heeft toch tijd nodig om te laten zien of het wel of niet werkt. En als de eerste 4 maanden gewoon stabiliteit laat zien dan ga ik daar nog 4 maanden mee door. En mocht de eerste 4 maanden er toch een verslechtering te zien zijn dan kies ik ervoor weer hyperthermie erbij te doen.

Commentaartekst 11:
Iedje houdt nu al 12 jaar haar borstkanker onder controle met goede kwaliteit van leven. Zij is dan ook tevreden met de keuzes die ze heeft gemaakt. Zij heeft dan nog wel kanker maar in het dagelijks leven voelt zij zich geen kankerpatiënte.

Iedje zegt:
Ik herken me vaak niet in verhalen van mensen met kanker. Omdat op het moment dat ik kanker heb gekregen en dat wist ben ik eerst helemaal niet toxisch aan de gang gegaan. Dat betekent dat mijn immuunsysteem zich versterkte. En daar ben ik gewoon geïnspireerd geraakt door Moerman, die in de jaren ’50 evidence based heeft aangetoond dat mensen in hele late fases konden genezen zelfs of kwaliteit van een goed leven konden hebben. Ik had er ook totaal geen problemen mee, nu had ik natuurlijk wel een ander doel op dat moment, maar ik ging lopen, ik had een veel sterker sociaal leven, voeding en alles ging beter. Was gestopt met roken, helemaal niets gedronken, nu was ik geen zuiperd maar gewoon helemaal niets. Koffie dronk ik ook niet. Ik heb ook nog een candida dieet daartussendoor gehad. Dus mijn levensstijl was zo veranderd en ik voelde me zo ontzettend goed zoals ik me tijdenlang niet heb gevoeld. We zijn nu veel verder, er zijn supplementen waarvan we de kennis niet hadden die hebben we nu tot onze beschikking, dus ik denk dat ik nog in een betere positie zit om bij te sturen op niet toxische wijze. En wanneer het echt niet kan en je zit in een precaire situatie dan moeten we soms wel eens hele agressieve middelen gebruiken om zo’n proces zeg maar stop te zetten. Maar als het kan liever niet en dat is ook iets waar ik me echt prettig bij voel en ook door onderzoek ondersteund.

Commentaartekst 12:
Meer informatie over dendritische celtherapie en hyperthermie kunt u lezen op de websites van kanker-actueel.nl en het Medisch Centrum Keulen.

www.kanker-actueel.nl

www.medical-center-cologne.com

Tel: 0049221788030