Kanker Actueel maakt gebruik van cookies om ons websiteverkeer te analyseren om u een optimale bezoekerservaring te bieden. Bovendien plaatsen adverteerders tracking cookies om u gepersonaliseerde advertenties te tonen. Door op [OK] te klikken gaat u hiermee akkoord.
In mei 2001 bij een driemaandelijkse controle blijken er twee uitzaaiingen te zitten van resp. 1,5 x 1 cm en 1 x 2 cm. plus een plek waarvan onduidelijk was of dat een uitzaaiing was in Marjan haar buik en is de CA 125 weer opgelopen tot 82. Deze tumormarker duidt op hernieuwde tumoractiviteit, wat bevestigd werd door de scan. Marjan vertelt me dat ze in die tijd toch ook zelf weinig rust in acht heeft genomen door het vele werk in de winkel en zich ook wel zorgen maakte door die constante dreiging van een recidief. Professor Pinedo wil opnieuw met chemo beginnen, maar als Marjan vraagt of haar dat dan definitief zal genezen zegt Pinedo dat zij nooit meer zal genezen en dat deze aanpak met chemo slechts tot uitstel zal leiden van hopelijk enkele jaren. Er wordt ook nog gepraat over een behandeling met angiogeneseremmers zoals endostatin en angiostatine
(zie kankersoorten-eierstokkanker voor informatie
daarover), maar prof. Pinedo stelt heel nadrukkelijk dat die wel de tumorgroei kunnen remmen, maar niet wegnemen en niet genezend zijn.
Marjan en ook ondersteund door man en kinderen besluit geen chemo te doen, maar te vertrouwen dat de leefwijze , het dieet enz. haar net zo lang in leven zal houden dan de chemo zal doen. Tenslotte is het recidief ook langer weggebleven dan wat gemiddeld wordt gezien bij andere vergelijkbare patiënten. Marjan merkt op dat de assistente van professor Pinedo haar goed en oprecht ondersteunde in het maken van haar eigen keuze. Professor Pinedo vond het erg vreemd dat ze geen chemo wilde en drong erg aan, was zelfs een beetje geïrriteerd toen hij hoorde dat ze naar een orthomoleculaire arts was gegaan. Maar Marjan vertelt me
en had dat ook aan Pinedo verteld, dat ze toen ze chemo kreeg zich voelde als een oorlogsslachtoffer en daar gewoon geen zin meer in had. Kwaliteit van leven was ook belangrijk, zo niet het belangrijkste. En definitieve genezing kon toch niet
meer volgens Pinedo.
Wel gaat Marjan naar een andere orthomolecualire arts, arts/bioloog drs. E. Valstar voor een nadere consult over de orthomoleculaire suppletie. Niet dat ze niet tevreden is over dokter Moolenburg, een erg aardige en kundige arts, maar deze raadde haar soja af terwijl ze had gelezen dat met name soja/genisteine bij eierstokkanker een positief effect kon geven. En Valstar bevestigde dat. Hij schreef haar naast de andere suppletie een bepaalde dosis genisteïne voor en nog een paar aanvullende middelen, zoals germanium, D-limoneen en melatonine. Wie Marjan haar exacte lijstje wil hebben moet mij maar een mailtje
sturen en ik stuur het door aan Marjan of aan dokter Valstar.
Marjan neemt ook Iscador injecties naast alle suppletie en het dieet en de pancreasenzymen. En 1x per week gaat ze nog naar dokter Moolenburg en krijgt ze via een kapje extra zuurstof
toegediend. Het enige negatieve dat Marjan merkt aan lichamelijke veranderingen zijn wat opgezette lymfeklieren in de liesstreek, maar deze zijn al die tijd al wat groter, maar wel stabiel.
Worden nooit groter of kleiner en onderzoek wees uit dat dit geen zorg geeft. Prof. Pinedo denkt dat dat komt door de Iscadorinjecties. Verder alleen maar positieve effecten door de natuurlijke aanpak.
Marjan merkt op dat ze als ze dit zo leest dit toch wel erg veel vindt allemaal, maar het kost haar weinig tot geen moeite dit allemaal te doen, ook omdat ze zich er zicht- en voelbaar beter door voelt.
Plaats een reactie ...
Reageer op "Het recidief, d.d. mei 2001 en het waarom van de keuze voor een natuurlijke aanpak"