Voor patiënten met een melanoom zijn vormen van immuuntherapie standaard eerste- en tweedelijns behandelingen. Maar sommige vormen van immuuntherapie geven ook behoorlijk veel bijwerkingen. Uit een studie met 387 patiënten bleek dat 43 procent chronische immuungerelateerde bijwerkingen kreeg. Bijwerkingen waarvan patiënten maar moeilijk of helemaal niet meer herstellen.
Uit een retrospectieve studie bij 387 patiënten met een operabel melanoom stadium III/IV blijken dus chronische immuungerelateerde bijwerkingen (irAE's) behoorlijk vaak voor te komen tijdens en na een behandeling van immuuntherapie met een anti-PD medicijn (checkpointblokker) bij deze patiënten.
De meest voorkomende acute immuungerelateerde bijwerkingen waren dermatitis / jeuk van de huid, schildklierontstekingen (thyroïditis ) / (hypothyreoïdie) te langzaam werkende schildklier, gewrichtsklachten ( artralgie), darmontstekingen (colitis) / diarree en hepatitis.
Chronische irAE's werden gemeld bij 43,2% van de patiënten; de meest voorkomende chronische irAE's waren te langzaam werkende schildklier (hypothyreoïdie), gewrichtsklachten ( artralgie), dermatitis, bijnierinsufficiëntie en droge mond ( xerostomie). De meeste chronische irAE's waren mild maar bleven klachten geven tot aan het einde van de follow-up van het onderzoek. En volgens de onderzoekers blijven sommige bijwerkingen chronisch.
Het studierapport is in JAMA tegen betaling in te zien.
Hier het abstract van de studie:
Key Points
Question What is the incidence, time course, and spectrum of chronic immune-related adverse events (irAEs) arising from adjuvant treatment with anti–programmed cell death 1 (anti–PD-1) for advanced melanoma?
Findings In this multicenter cohort study of 387 patients with stage III to IV melanomas, 43% of patients treated with anti–PD-1 developed a chronic irAE, with only 14% resolving at last follow-up. Chronic irAEs most commonly affected nonvisceral organs (endocrine, joints, salivary glands, eye, and peripheral nerves).
Meaning Chronic irAEs associated with anti–PD-1 therapy are more common than previously recognized and frequently persist even with prolonged follow-up.
Importance Agents targeting programmed cell death 1 (PD-1)/PD ligand 1 (PD-L1) improve long-term survival across many advanced cancers and are now used as adjuvant therapy for resected stage III and IV melanomas. The incidence and spectrum of chronic immune-related adverse events (irAEs) have not been well defined.
Objective To determine the incidence, time course, spectrum, and associations of chronic irAEs arising from adjuvant anti–PD-1 therapy.
Design, Setting, and Participants This retrospective multicenter cohort study was conducted between 2015 and 2020 across 8 academic medical centers in the United States and Australia. Patients with stage III to IV melanomas treated with anti–PD-1 in the adjuvant setting were included.
Main Outcomes and Measures Incidence, types, and time course of chronic irAEs (defined as irAEs persisting at least 12 weeks after therapy cessation).
Results Among 387 patients, the median (range) age was 63 (17-88) years, and 235 (60.7%) were male. Of these patients, 267 (69.0%) had any acute irAE, defined as those arising during treatment with anti–PD-1, including 52 (19.5%) with grades 3 through 5 events; 1 patient each had fatal myocarditis and neurotoxicity. Chronic irAEs, defined as those that persisted beyond 12 weeks of anti–PD-1 discontinuation, developed in 167 (43.2%) patients, of which most (n = 161; 96.4%) were mild (grade 1 or 2) and most persisted until last available follow-up (n = 143; 85.6%). Endocrinopathies (73 of 88; 83.0%), arthritis (22 of 45; 48.9%), xerostomia (9 of 17; 52.9%), neurotoxicities (11 of 15; 73.3%), and ocular events (5 of 8; 62.5%) were particularly likely to become chronic. In contrast, irAEs affecting visceral organs (liver, colon, lungs, kidneys) had much lower rates of becoming chronic irAEs; for example, colitis became chronic in 6 of 44 (13.6%) cases, of which 4 of 6 (66.7%) resolved with prolonged follow-up. Age, gender, time of onset, and need for steroids were not associated with the likelihood of chronicity of irAEs.
Conclusion and Relevance In this multicenter cohort study, chronic irAEs associated with anti–PD-1 therapy appear to be more common than previously recognized and frequently persisted even with prolonged follow-up, although most were low grade. The risks of chronic irAEs should be integrated into treatment decision-making.
Gerelateerde artikelen
- Immuuntherapie met pembrolizumab of ipilimumab voor patienten met melanomen stadium IV en III inoperabel geeft overall overleving van 45 procent op 10 jaars meting, aldus de resultaten uit de Keynote 006 studie
- Immuuntherapie vooraf aan operatie geeft sterk verbeterde resultaten op overall overleving en minder recidieven bij patienten met een melanoom
- Uitgezaaide oogmelanoom bevat soms immuuncelkenmerken die patienten gevoelig kan maken voor TIL therapie (adoptieve tumor-infiltrerende lymfocyten - TIL)
- mRNA-4157 (V940) in combinatie met pembrolizumab geeft veel langere recidiefvrije overleving en minder uitzaaiingen op afstand bij patiënten met hoogrisico stadium III/IV melanoom na operatie in vergelijking met alleen pembrolizumab
- Mediterraan dieet stimuleert effectiviteit van immuuntherapie met anti-PD medicijnen - checkpointremmers voor patiënten met een melanoom in een gevorderd stadium copy 1
- Tumor-infiltrerende lymfocyten therapie (TIL) verbetert progressievrije overleving en mediane overall overleving bij patiënten met gevorderd melanoom (Stadium IIIc - IV) in vergelijking met standaard immunotherapie met ipilimumab.
- Vrouw met een progressief stadium IIIB-melanoom behandeld met oncolytisch ECHO-7-virus = RIGVIR virus komt in totale remissie en is nu al 10 jaar klinisch kankervrij na 1e diagnose
- Pembrolizumab gegeven na operatie voor melanoompatienten met stadium IIB en IIC verminderde het risico op overlijden en recidief met 35 procent in vergelijking met een placebo
- Relatlimab plus nivolumab geeft in vergelijking met alleen nivolumab langere ziektevrije tijd bij eerstelijns gevorderde melanoom
- Nivolumab plus ipilimumab geeft betere mediane overall overleving (72 maanden vs 37 maanden) dan alleen nivolumab of alleen ipilimumab bij patienten met inoperabele melanomen.
- Pembrolizumab geeft betere ziektevrije tijd en minder bijwerkingen in vergelijking met hoge dosis interferon (HDI) of ipilimumab bij patiënten met een geopereerd melanoom met een hoog risico op een recidief
- Chronische immuungerelateerde bijwerkingen komen veelvuldig voor bij patiënten met stadium III-IV melanoom die worden behandeld met immuuntherapie met anti-PD medicijnen
- Fecale microbiota transplantatie - FMT overwint resistentie tegen anti-PD-1-therapie bij melanoompatiënten en zorgt alsnog voor aanslaan van immuuntherapie met anti-PD medicijnen
- Immuuntherapie met nivolumab plus ipilimumab geeft veel betere overall ziektevrije overleving (plus 28 en 38 procent) in vergelijking met alleen nivolumab of placebo bij patiënten met operabele stadium IV melanoom zonder bewijs van ziekte na operatie
- Melanoompatiënten (stadium IV) die na een gerichte behandeling toch ziekteprogressie tonen, hebben baat bij daarna immuuntherapie met anti-PD-1 medicijnen en gelijke overall overleving als bij eerstelijns met anti-PD-1 medicijnen.
- Er is een sterk positief verband met het aantal immuun-gerelateerde bijwerkingen (irAE's) en recidiefvrije overleving bij melanoompatiënten met een hoog risico in stadium III die werden behandeld met pembrolizumab.
- Immuuntherapie met T-VEC = talimogene laherparepvec voor huidkanker waaronder melanomen wordt ook in Nederland toegepast in studieverband. Bv. In UMCG Groningen
- Melanoom tumoren met V600K BRAF mutatie reageren minder goed op gerichte behandelingen dan met V600E mutaties, maar V600K BRAF geeft betere resultaten op immuuntherapie met anti-PD medicijnen copy 1
- Biomarkers zoals PD-L1, CD163+ en NRAS mutaties en gegevens zoals uitzaaiingen later ontstaan bepalen kans van effectiviteit van immuuntherapie met anti PD medicijnen bij melanomen copy 1
- Immuuntherapie met pembrolizumab voorkomt veel beter recidief (met 43 procent) van operabele melanoom stadium III in vergelijking met placebo ook zonder PD-1 mutatie
- Bepaalde darmbacteriën kunnen de effectiviteit van immunotherapie met anti-PD medicijnen verhogen bij de behandeling van melanomen copy 1
- Pembrolizumab superieur in ziektevrije tijd, overall overleving en met significant minder bijwerkingen dan Ipilimumab bij inoperabele gevorderde melanomen.
- Immuuntherapie met een gepersonaliseerd vaccin geeft uitstekende resultaten bij operabele melanoompatienten, meer dan de helft bereikte een duurzame complete remissie copy 1
- Immuuntherapie met gemoduleerd herpes virus succesvol bij melanoompatienten in Anthonie van Leeuwenhoek ziekenhuis.
- Biomarkers - DNA mutaties en receptorenexpressie - zijn bepalend voor succes van immuuntherapie bij melanomen al lijkt algemene dendritische celtherapie als immuuntherapie ook zinvol
- Nivolumab als enige behandeling geeft 34 procent 5 jaars overleving bij zwaar voorbehandelde melanoompatienten
- Immuuntherapie met het RIGVIR virus bij operabele melanomen met stadia IA t/m IIC geeft 35 procent meer overlevingen op 3 tot 5 jaar in vergelijking met standaard behandeling copy 1
- Immuuntherapie met TIL - tumor infiltrating lymfocyten zorgt bij een kwart van de deelnemers voor jarenlange ziektevrije tijd bij patienten met uitgezaaide melanomen copy 1
- Dendritische celtherapie gecombineerd met hyperthermie verdubbelt overleving (van 6 tot 13 maanden) van patienten met vergevorderde melanomen.
- Vaccinatie samen met interleukon-2 (IL-2) verlengt significant ziektevrije tijd van melanoompatienten in vergelijkiing met alleen interleukon 2.
- Immunotherapie - na chemo lijkt succesvol bij melanomen graad IV.
- Immuuntherapie Onderzoekers aan de universiteit van Virginia melden positieve resultaten uit een kleinschalige (26 deelnemers) gerandomiseerde phase II studie naar de effecten van een vaccin met multi-peptides
- Nederlandse ziekenhuizen die ipilimumab (Yervoy) of vemurafenib (Zelboraf) mogen voorschrijven voor uitgezaaide melanoom
- Immuuntherapie met Interferon Alpha 2B bij patienten met melanomen geeft ten opzichte van een wait and see beleid op een meetpunt van 3,8 jaar een significant verschil in mediane ziektevrije overlevingstijd van 18%. Aldus gerandomiseerde fase III studie
- Immuuntherapie: autovaccinatie (van eigen kankercellen wordt een vaccin gemaakt) bij melanoompatienten zorgt bij 50 procent van deelnemende patienten voor langjarige remissies. Vooral melanoompatienten met MELOE-1 lijken gevoelig voor deze aanpak
- Immuuntherapie: patient met vergevorderde melanoomkanker geneest doordat gekloonde cellen van eigen afweercellen als vaccin zijn teruggebracht in zjin lichaam.
- Monoclonaal middel werkt uitstekend als vaccinatie en immuunstimulerend middel bij muizen met melanoomkanker.
- Immuuntherapie en melanomen: Antibody therapie kan het positieve effect van een vaccin vergroten blijkt uit kleinschalige studie met 9 uitbehandelde eierstokkankerpatiënten en melanoompatiënten.
- Immuuntherapie bij melanomen: een overzicht van recente ontwikkelingen en belangrijke studies
Plaats een reactie ...
Reageer op "Chronische immuungerelateerde bijwerkingen komen veelvuldig voor bij patiënten met stadium III-IV melanoom die worden behandeld met immuuntherapie met anti-PD medicijnen"