10 april 2012: ik weet niet hoe het met dr. van Boheemen gaat. Ik hoop goed. Maar zijn onderstaande verhaal zouden alle oncologie verpleegkundigen en vooral oncologen moeten lezen.

17 juni 2007: Bron Medisch Contact - artsennet

Hier citaten uit een interview dat anethesioloog van Boheemen gaf aan Medisch Contact. Van Boheemen is zelf inmiddels een patient met een ongeneeslijke vorm van kanker met uitzaaiingen in de lever. Wie het volledige interview wil lezen kan dat opvragen bij Medisch contact of bij ons en we sturen het u digitaal toe.
,br> Honderden zo niet duizenden malen was hij al in een operatiekamer geweest. Als anesthesioloog zat Bart van Boheemen vaak naast patiënten en legde uit wat hun te wachten stond. Nu lag hij zelf op die tafel, met een lever vol uitzaaiingen waarvan het door kanker aangetaste deel zou worden verwijderd. En opeens realiseerde hij zich: hij was een potentieel ‘open-dicht’-geval. Zo’n patiënt bij wie na het openen van de buik blijkt dat verder opereren zinloos is. Een ziek lichaam dat onverrichter zake weer wordt dichtgemaakt en daarmee zorgt voor een aanzienlijke inkorting van de geplande operatietijd.
Een ‘meevaller’ heet dat in de planning.
‘Ik herinnerde me dat ik zo’n situatie meemaakte bij een man met blaaskanker,’ vertelt Van Boheemen anderhalf jaar na zijn operatie. ‘Een meevaller, terwijl zich een enorm menselijk drama op die tafel voltrekt.’

Redactie: van Bohemen heeft sinds mei 2004 dezelfde vorm van kanker als Kees, webmaster van deze site. Een tumor onder de tong met uitzaaiingen naar de lymfklieren en later longen en lever.

In de afgelopen drie jaar was Van Boheemen acht keer opgenomen, onderging hij diverse operaties en tal van bestralingen en chemokuren. Meerdere malen werd hij geveld door infecties en andere complicaties. Op dit moment wordt hij nog behandeld met chemotherapie om de groei van de uitzaaiingen te remmen......................

Maar de lijdensweg die hij als patiënt heeft afgelegd, is niet het onderwerp waarover hij deze maandag in zijn woonkamer in Monnickendam wil praten. Belangrijker vindt hij de inzichten die zijn ervaringen als ernstig zieke patiënt met de gezondheidszorg hem hebben gebracht over het functioneren van zijn collega-medici en het verzorgend en verplegend personeel.........Hij wil de professionals die uit routine en onwetendheid de behoeften van de patiënt en zijn familie uit het oog verliezen, een spiegel voorhouden...........

‘Het gedrag en de attitude van medici zijn het gevolg van de verzakelijking van de zorgsector,’ is zijn stellige overtuiging. ‘Alles draait om kosten, productietijd en quota. Het nieuwe zorgstelsel, de introductie van marktwerking, de DBC-systematiek, het heeft alleen maar geleid tot een extreme toename van managementfuncties die veel tijd en geld kosten. Tegenwoordig hebben de boekhouders het in de ziekenhuizen voor het zeggen.’
Dat is onverenigbaar met de zorg aan zieke mensen, stelt Van Boheemen. ‘Een arts is er om patiënten te genezen; zijn werk is mensenwerk...............

Van Boheemen wil artsen de ogen openen. Bijvoorbeeld over de manier waarop het onderzoek in ziekenhuizen is georganiseerd...............

Technisch gezien is het geen probleem om patiënten vlak na een scan de uitslag te geven, stelt Van Boheemen.
‘Alles gebeurt digitaal en tijdens zo’n scan is dus direct te zien wat er aan de hand is. Maar veel ziekenhuizen werken nog steeds alsof er foto’s worden gemaakt. En ondertussen zitten doodzieke mensen twee lange weken in angst omdat hun leven van die uitslag kan afhangen.......
: ‘Ik hoor van andere kankerpatiënten dat ze na een scan soms pas na twee weken over de uitslag kunnen komen praten. Dat is onacceptabel. Ik heb met mijn behandelend artsen in het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis telkens kunnen afspreken dat ik vlak na een CT-scan een gesprek over de uitslag kreeg. Ik hoop dat dat voor alle patiënten in dat ziekenhuis geldt, maar dat weet ik niet zeker.’.......

De verzakelijking van de ziekenhuiszorg dwingt patiënten ertoe zelf het heft in handen te nemen, heeft Van Boheemen ervaren. ‘Men noemt een patiënt tegenwoordig “cliënt”, maar dat is een misplaatste term. Consumenten hebben een keus, patiënten niet. Met patiënten kun je niet onderhandelen. Het zijn mensen in nood die om hulp vragen. Dat patiënten tegenwoordig zo mondig zouden zijn, geloof ik dan ook niet. Als het al zo is, dan worden ze daar door het systeem toe gedwongen........

Enige tijd na dit interview kreeg Van Boheemen van zijn ziektekostenverzekeraar Confior (Menzis) een vragenformulier toegezonden. Daar stond onder meer de vraag in hoe lang zijn behandeling in het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis nog zou gaan duren. ‘Ik heb geantwoord dat ik dat nog niet wist,’ laat hij weten. ‘Maar dat als er door mijn familie over enige tijd een brief met een zwart randje wordt verstuurd, men er vanuit kan gaan dat mijn behandeling is gestopt.’

Linda van Tilburg,
journalist


Plaats een reactie ...

Reageer op "De arts die patiënt werd. Anesthesioloog van Boheemen vertelt over zijn ervaringen als ongeneeslijke kankerpatient en waarschuwt collega's en verpleegkundigen voor verzakelijking van de gezondheidszorg."


Gerelateerde artikelen
 

Gerelateerde artikelen

Inleiding en waarom deze pagina >> De arts die patiënt werd. >> Darmkanker: ervaringsverhaal >>