Zie ook in gerelateerde artikelen

2 mei 2019: Bron: Clinical cancer research

Omdat er veel behandelingsopties zijn voor patiënten met hormoonresistente prostaatkanker wordt naarstig gezocht naar voorspellende biomarkers die de respons op nieuwe therapieën voorspellen.

In een prospectieve studie, vonden onderzoekers dat TP53-afwijkingen beter de progressievrije ziekte voorspelden dan de androgeenreceptor (AR) of varianten daarvan in circulerende tumorcellen (CTC) en circulerend tumor-DNA (ctDNA) na daaropvolgende behandelingen met abiraterone en/of enzalutamide. Een deel van de reden voor de verminderde significantie van ARV7, een in de handel verkrijgbare test, kan misschien te wijten zijn aan de gebruikte test of de studiepopulatie. Maar afwijkingen in het TP53 gen lijkt op basis van de studieresutlaten een belangrijkere voorspeller dan de AR-V7 receptoren status voor voorspelling van de effectiviteit van abiraterone en / of enzalutamide bij patiënten met uitgezaaide gevorderde prostaatkanker. Dit blijkt uit een studie naar in bloed circulerende DNA onder 168 patienten in 10 Europese ziekenhuizen waaronder ook deelname van ziekenhuizen in Nederland.

TP53 afwijkingen hebben een onafhankelijke prognostische waarde [HR 1,88; 95% betrouwbaarheidsinterval (BI), 1.18-3.00; P = 0,008], en deed het beter als prognosetest dan de androgeen receptorexpressie (ARV-expressie en detectie van genomische AR-veranderingen) bij gebruik van abiraterone en enzalutamide. Met behulp van Cox-coëfficiëntenanalyse van klinische parameters en TP53-status identificeerden de onderzoekers drie voorspellende groepen met verschillende progressievrije uitkomsten (PFS) (mediaan, 14,7 versus 7,51 versus 2,62 maanden; P <0,0001), die herhaald en bevestigd werden in een onafhankelijk groep van gevorderde uitgezaaide prostaatkankerpatiënten (mCRPC groep) (n = 202) beginnend eerstelijns ARSi (mediaan, 14,3 versus 6,39 versus 2,23 maanden; P <0,0001).

Hier het abstract van de studie:

TP53 Outperforms Other Androgen Receptor Biomarkers to Predict Abiraterone or Enzalutamide Outcome in Metastatic Castration-Resistant Prostate Cancer 

10.1158/1078-0432.CCR-18-1943 

TP53 Outperforms Other Androgen Receptor Biomarkers to Predict Abiraterone or Enzalutamide Outcome in Metastatic Castration-Resistant Prostate Cancer

Bram De Laere, Steffi Oeyen, Markus Mayrhofer, Tom Whitington, Pieter-Jan van Dam, Peter Van Oyen, Christophe Ghysel, Jozef Ampe, Piet Ost, Wim Demey, Lucien Hoekx, Dirk Schrijvers, Barbara Brouwers, Willem Lybaert, Els G. Everaert, Daan De Maeseneer, Michiel Strijbos, Alain Bols, Karen Fransis, Nick Beije, Inge E. de Kruijff, Valerie van Dam, Anja Brouwer, Dirk Goossens, Lien Heyrman, Gert G. Van den Eynden, Annemie Rutten, Jurgen Del Favero, Mattias Rantalainen, Prabhakar Rajan, Stefan Sleijfer, Anders Ullén, Jeffrey Yachnin, Henrik Grönberg, Steven J. Van Laere, Johan Lindberg and Luc Y. Dirix

Abstract

Purpose: To infer the prognostic value of simultaneous androgen receptor (AR) and TP53 profiling in liquid biopsies from patients with metastatic castration-resistant prostate cancer (mCRPC) starting a new line of AR signaling inhibitors (ARSi).

Experimental Design: Between March 2014 and April 2017, we recruited patients with mCRPC (n = 168) prior to ARSi in a cohort study encompassing 10 European centers. Blood samples were collected for comprehensive profiling of CellSearch-enriched circulating tumor cells (CTC) and circulating tumor DNA (ctDNA). Targeted CTC RNA sequencing (RNA-seq) allowed the detection of eight AR splice variants (ARV). Low-pass whole-genome and targeted gene-body sequencing of AR and TP53 was applied to identify amplifications, loss of heterozygosity, mutations, and structural rearrangements in ctDNA. Clinical or radiologic progression-free survival (PFS) was estimated by Kaplan–Meier analysis, and independent associations were determined using multivariable Cox regression models.

Results: Overall, no single AR perturbation remained associated with adverse prognosis after multivariable analysis. Instead, tumor burden estimates (CTC counts, ctDNA fraction, and visceral metastases) were significantly associated with PFS. TP53 inactivation harbored independent prognostic value [HR 1.88; 95% confidence interval (CI), 1.18–3.00; P = 0.008], and outperformed ARV expression and detection of genomic AR alterations. Using Cox coefficient analysis of clinical parameters and TP53 status, we identified three prognostic groups with differing PFS estimates (median, 14.7 vs. 7.51 vs. 2.62 months; P < 0.0001), which was validated in an independent mCRPC cohort (n = 202) starting first-line ARSi (median, 14.3 vs. 6.39 vs. 2.23 months; P < 0.0001).

Conclusions: In an all-comer cohort, tumor burden estimates and TP53 outperform any AR perturbation to infer prognosis.

See related commentary by Rebello et al., p. 1699


Plaats een reactie ...

Reageer op "TP53 afwijkingen zijn veel sterkere prognosefactor voor abiraterone en enzalutamide dan Androgyne receptoren expressie (AR-Vf) voor gevorderde uitgezaaide prostaatkanker"


Gerelateerde artikelen
 

Gerelateerde artikelen

TP53 afwijkingen zijn veel >> Biomarker AR-V7 voorspelt >> AR-V7 receptor voorspelt welke >>