April 2003: Het verhaal van dhr. B. met het Moermandieet en vitamines en kruiden en methylglyoxal voor zijn uitgezaaide darmkanker

16 maart 2003 geschreven door webmaster van deze site:

Tumorgroei stopt door aanpak van Moerman/Houtsmullerdieet, extra vitamines en methylglyoxal bij 75 jarige man met uitgezaaide adenocarcinoom (darmkanker).

Januari 2002 meldt B. zich bij de huisarts met klachten over buikpijn en zich gewoon niet lekker voelen. Hij krijgt antibiotica voor wat de huisarts denkt dat een ontsteking is. Maar drie weken later verergert de pijn alleen maar en wordt B. doorverwezen naar een internist in een regionaal ziekenhuis. De huisarts denkt dat er een maagzweer zit. Er wordt in februari 2002 een echo gemaakt en puncties.
De uitslag wordt door de arts als volgt gebracht: "meneer B. u heeft kanker en u zult nooit meer beter worden. Wij raden u elke behandeling af omdat uw situatie toch hopeloos is en u kunt beter van de laatste maanden nog maar wat maken. Chemo heeft geen enkele zin in uw situatie. U kunt natuurlijk altijd een second opinion laten doen als u toch nog denkt ergens anders wel een behandeling te kunnen krijgen.".
In het diagnoserapport staan later dit soort zinnen:
'in het mesenterium meerdere vergrote echo-arme pathologisch ogende lymfomen met een breedteas van zeker 1 cm.' PA punctiecytologie van de mesenteriale lymfomen: beeld past bij metastase van coloncarcinoom.'
Advies: 'vanwege zijn algehele toestand en het beperkte responspercentage komt hij niet in aanmerking voor systematische behandeling met chemotherapie.'

B. vertelt dit allemaal nu - 12 maart 2003 - met de nodige humor en relativering, maar deze uitslag en de manier waarop die werd meegedeeld was een enorme klap voor meneer B. en zijn vrouw.
1 advies volgt B. op. Hij belt de Daniel den Hoed voor een second opinion. Maar daar volgt een grote teleurstelling. De arts begint met de vraag: 'Wat komt u doen? Nou ja ik heb mijn papieren opgestuurd en ik neem aan dat u me verder zal onderzoeken en dan uw mening geven als second opinion. Meneer ik hoef u verder niet te onderzoeken. Wij geven hetzelfde advies als in uw ander ziekenhuis. U bent ongeneeslijk ziek. Chemo zal niet meer helpen, er zit zelfs al uitgezaaide kanker in de lymfeklieren en u zult nooit meer beter worden.
En binnen tien minuten staat B. weer buiten.
De huisarts zou later zeggen: B. ze sturen je gewoon het bos in. Je bent gewoon te oud om hier nog geld en energie in te willen stoppen.

B. legt zich er niet bij neer. B. belt de Moermanvereniging en wordt lid en krijgt nu elke maand Uitzicht, een blad van de Moermanvereniging. Via de Moermanvereniging komt hij terecht bij een orthomoleculaire arts, begint aan het Moerman/Houtsmullerdieet, krijgt extra vitamines, heel veel vitamines inmiddels en gaat op zijn eigen manier hiermee aan de slag. B. vertelt me dat hij vanaf dat moment nooit meer suiker heeft genomen en zich echt heel goed aan het Moermandieet houdt. Zijn vrouw eet gewoon met hem mee en ze merken al snel dat ze er beiden profijt van hebben. Ook zijn kinderen steunen hem en zijn vrouw aan alle kanten.
Toch wijzen de bloeduitslagen op een verhoging van zijn CEA en het lijkt dat de kanker niet echt te stoppen is.

Mei/juni 2002 leest B. een artikel in een oudere Uitzicht over mijn verhaal en mijn strijd en via via komt hij achter mijn telefoonnummer. Ik kan me nog goed herinneren dat B. mij belde vorig jaar zomer. Wat hij toen vertelde klonk lang niet zo dramatisch dan wat ik nu allemaal hoor en lees in zijn medische rapportage (B. heeft van alles kopiën en houdt alle medische verslaggeving bij). Ik kan me nog herinneren dat ik het vreemd vond dat hij niet meer geopereerd kon worden met zulke kleine tumoren enz. Maar nu is me duidelijk dat juist die vele tumoren van het adenocarcinoom en ook de plaats van de uitzaaiingen en onduidelijkheid over de primaire tumor tot de conclusie leidde dat B. ongeneeslijk was. In dat telefoongesprek vraagt B. naar methylglyoxal. Waar hij wel over had gehoord en gelezen op de site, maar zou dat iets zijn. Ik heb hem toen ook gezegd dat ik dat echt niet wist. Methylglyoxal was en is een puur experimentele behandeling en er is weinig of niets bekend over de bijwerkingen enz. B. besluit in overleg met zijn begeleidende arts op basis van een bewustzijnsverklaring er toch mee aan de slag te gaan. En via mij wordt hij daarin ook gevolgd door een oncoloog in een academisch ziekenhuis, die sinds 1 januari 2003 nu met twee arts-assistenten inmiddels in vitro en bij dieren onderzoek doen naar het effect en de werking van methylglyoxal.

Begin juli 2002 start B. met deze aanpak als aanvulling op zijn Moerman/Houtsmullerdieet, extra suppletie en dus nu extra de methylglyoxal.

Tot aan november 2002 lijkt deze aanpak niet het gewenste resultaat te geven. Hoewel B. zich fysiek best wel goed voelt, zijn kwaliteit van leven is en blijft steeds beter door zijn gezonde manier van eten en leven, tonen de bloedwaarden een gestaag oplopende CEA. Van 9 in mei tot in november 16. Echter een scan had wel in oktober uitgewezen dat de tumoruitzaaiingen stabiel waren gebleven en misschien zelfs wel iets kleiner waren geworden. Eind oktober verhoogt B. de hoeveelheid methylglyxoal van 4 x 10 ml. tot 4 x 15 ml. per dag. Alles in overleg met zijn orthomoleculaire arts en de oncoloog. In december geeft de CA weer 16 aan. Stabiel dus, januari 2003 voor de eerste keer een punt beter nl. 15. Eind februari toont het onderzoek aan dat de tumoruitzaaiingen niet meer goed te zien/voelen zijn en dat de CEA nu 13 is.
De begeleidende oncoloog bevestigt dat hij verbaasd is, maar ook verheugd dat het zo goed gaat met B.

En vandaag 12 maart 2003 vertelt B. dus zijn verhaal aan mij. Hij ziet er goed gezond uit, straalt een enorme levenslust uit. Ruim een jaar geleden stond hij er wel anders voor. Het mooie van B. zijn verhaal is dat hij geen enkele chemo of bestraling of wat dan ook gehad heeft en zijn hele proces is dus gestuurd door zijn manier van leven, zijn eten en de methylglyoxal. En B. heeft heeft geen enkele negatieve bijwerking gemerkt van de methylglyoxal. Kritische aantekening: B. moet wel alles zelf betalen. Hij betaalt inmiddels ca. € 750,-- - € 900,-- per maand. Een klein gedeelte krijgt hij vergoed, maar op jaarbasis is dat bijna niets. Wanneer zouden de ziektekostenverzekeraars nu eens inzien dat deze aanpak van B. in principe hun geld bespaart. B. zijn kwaliteit van leven is veel en veel beter. Chemo of grote operaties zijn niet uitgevoerd, een besparing per jaar van tientallen duizenden euro's en deze man moet het gewoon allemaal zelf uitzoeken en betalen. Hij kan dat nu nog wel maar persoonlijk vind ik dit zo oneerlijk allemaal. Maar goed het is het bekende verhaal en hopelijk doet de Vereniging Medisch Verzekerden kankerpatiënten hier wat mee in hun rechtszaken.

Het verhaal van B. wordt hopelijk nog vele jaren vervolgd en wie weet geneest B. toch van zijn adenocarcinoom met uitzaaiingen. Het zou een heel bijzonder verhaal zijn.

We houden u op de hoogte hoe het verder met B. gaat. Reacties/vragen voorlopig naar ons mailen a.u.b. dan stuur ik deze door naar dhr. B

Houtsmullerdieet, darmkanker, methylglyoxal