Als u de informatie op kanker-actueel waardeert wilt u misschien donateur worden van onze Stichting Gezondheid Actueel. Wij zijn ook een ANBI organisatie. Als donateur kunt u korting krijgen op voedingssupplementen bij verschillende bedrijven.

2 januari 2018: Bron: The Lancet

Vier jaar geleden was ik met een kankerpatiënt met uitgezaaide darmkanker bij dr. Jan Schellens. De patient had al een week zeer ernstige diarree. Dr. Schellens halveerde de dosis en de patiënt herstelde redelijk snel. Dr. Schellens vertelde ons dat de diarree wellicht te wijten was aan een DNA mutatie. Nu blijkt uit groot onderzoek dat een bepaalde DNA mutatie (DYPD mutaties) inderdaad gevaarlijk is voor gebruik van xeloda - capecitabine.

Sommige kankerpatienten die Xeloda - capecitabine gebruiken kunnen daarmee zeer ernstige problemen krijgen tot aan overlijden toe als zij deze bepaalde DNA mutatie hebben. Namelijk 8 procent van de kankerpatienten die meededen aan deze studie hadden een DNA afwijking  (DPYD mutaties) en hadden minimaal halvering nodig van de dosis. Dit blijkt uit een groot Nederlands onderzoek bij 1175 kankerpatienten.

De onderzoekers zeggen nu dat voortaan iedereen die Xeloda - capecitabine krijgt voorgeschreven eerst een DNA test krijgt die bepalend is welke dosis kan worden gegeven. 

De studie is gepubliceerd in The Lancet: DPYD genotype-guided dose individualisation of fluoropyrimidine therapy in patients with cancer: a prospective safety analysis. En is tegen betaling in te zien

Hier de resultaten uit het abstract en zie daaronder artikel uit de Volkskrant over deze studie.

Resultaten:

Tussen 30 april 2015 en 21 december 2017 hebben we 1181 patiënten opgenomen in deze studie. 78 patiënten werden als niet-evalueerbaar beschouwd, omdat ze achteraf niet voldeden aan de inclusie criteria, geen behandeling op basis van 5-FU (fluoropyrimidine startten) of homozygote of samengestelde heterozygote DPYD-allele dragers waren.

Van de 1103 evalueerbare patiënten waren 85 (8%) heterozygote DPYD-variant alleldragers en 1018 (92%) waren DPYD-wildtype-patiënten. Over het algemeen was de aan 5-FU gerelateerde ernstige toxiciteit hoger bij patiëntren die dragers waren van DPYD-varianten (33 [39%] van de 85 patiënten) dan bij wildtype-patiënten (231 [23%] van 1018 patiënten, p = 0 · 0013).

Zie verdere resultaten onderaan dit artikel in het abstract

De Volkskrant maakte er een groot artikel van:

Dna-test kan ernstige, soms fatale bijwerkingen van chemokuur voorkomen

Nederlandse kankerpatiënten die een veel voorgeschreven chemomedicijn nodig hebben, moeten voortaan eerst een dna-test krijgen. Op die manier kunnen jaarlijks tientallen levensbedreigende bijwerkingen, ic-opnames en zelfs sterfgevallen worden voorkomen.

Ellen de Visser

Dat blijkt uit een grootschalig onderzoek van ruim dertig Nederlandse artsen en wetenschappers uit zeventien ziekenhuizen dat is gepubliceerd in The Lancet Oncology. De Europese medicijnautoriteit EMA heeft na een brief van het Nederlandse onderzoeksteam aangekondigd de bijsluiter van het chemomiddel aan te passen om zo artsen in heel Europa te wijzen op de noodzaak van dna-onderzoek. Wereldwijd overlijden ieder jaar naar schatting honderden kankerpatiënten aan het chemomiddel dat hun leven had kunnen redden of rekken.

De Nederlandse artsen volgden jarenlang ruim elfhonderd kankerpatiënten die het chemomiddel 5-FU (capecitabine) nodig hadden. Dat medicijn is wereldwijd een van de meest gebruikte middelen tegen onder meer darmkanker, borstkanker en maagkanker. Het middel is onmisbaar, maar het gebruik ervan bezorgt oncologen hoofdbrekens, vertelt onderzoeksleider Jan Schellens, oncoloog en klinisch farmacoloog, omdat het bij een deel van de patiënten ernstige, soms fatale bijwerkingen veroorzaakt. Van alle patiënten heeft 8 procent een variatie in hun dna waardoor het medicijn minder goed of nauwelijks wordt afgebroken, zodat de toegediende standaarddosis fataal kan worden.

Nederlandse wetenschappers zochten in het dna van patiënten naar vier dna-variaties en toonden aan dat het aantal ernstige bijwerkingen bij hen meer dan halveert als zij een lagere dosis van het chemomiddel krijgen. Dat heeft geen gevolgen voor de bestrijding van de tumorcellen.>>>>>>>lees verder

Hier het abstract van de studie zoals gepubliceerd in The Lancet:

DPYD genotype-guided dose individualisation of fluoropyrimidine therapy in patients with cancer: a prospective safety analysis

Published:October 19, 2018DOI:https://doi.org/10.1016/S1470-2045(18)30686-7

Summary

Background

Fluoropyrimidine treatment can result in severe toxicity in up to 30% of patients and is often the result of reduced activity of the key metabolic enzyme dihydropyrimidine dehydrogenase (DPD), mostly caused by genetic variants in the gene encoding DPD ( DPYD). We assessed the effect of prospective screening for the four most relevant DPYD variants ( DPYD*2A [rs3918290, c.1905+1G>A, IVS14+1G>A], c.2846A>T [rs67376798, D949V], c.1679T>G [rs55886062, DPYD*13, I560S], and c.1236G>A [rs56038477, E412E, in haplotype B3]) on patient safety and subsequent DPYD genotype-guided dose individualisation in daily clinical care.

Methods

In this prospective, multicentre, safety analysis in 17 hospitals in the Netherlands, the study population consisted of adult patients (≥18 years) with cancer who were intended to start on a fluoropyrimidine-based anticancer therapy (capecitabine or fluorouracil as single agent or in combination with other chemotherapeutic agents or radiotherapy). Patients with all tumour types for which fluoropyrimidine-based therapy was considered in their best interest were eligible. We did prospective genotyping for DPYD*2A, c.2846A>T, c.1679T>G, and c.1236G>A. Heterozygous DPYD variant allele carriers received an initial dose reduction of 25% (c.2846A>T and c.1236G>A) or 50% ( DPYD*2A and c.1679T>G), and DPYD wild-type patients were treated according to the current standard of care. The primary endpoint of the study was the frequency of severe (National Cancer Institute Common Terminology Criteria for Adverse Events version 4.03 grade ≥3) overall fluoropyrimidine-related toxicity across the entire treatment duration. We compared toxicity incidence between DPYD variant allele carriers and DPYD wild-type patients on an intention-to-treat basis, and relative risks (RRs) for severe toxicity were compared between the current study and a historical cohort of DPYD variant allele carriers treated with full dose fluoropyrimidine-based therapy (derived from a previously published meta-analysis). This trial is registered with ClinicalTrials.gov, number NCT02324452, and is complete.

Findings

Between April 30, 2015, and Dec 21, 2017, we enrolled 1181 patients. 78 patients were considered non-evaluable, because they were retrospectively identified as not meeting inclusion criteria, did not start fluoropyrimidine-based treatment, or were homozygous or compound heterozygous DPYD variant allele carriers. Of 1103 evaluable patients, 85 (8%) were heterozygous DPYD variant allele carriers, and 1018 (92%) were DPYD wild-type patients. Overall, fluoropyrimidine-related severe toxicity was higher in DPYD variant carriers (33 [39%] of 85 patients) than in wild-type patients (231 [23%] of 1018 patients; p=0·0013). The RR for severe fluoropyrimidine-related toxicity was 1·31 (95% CI 0·63–2·73) for genotype-guided dosing compared with 2·87 (2·14–3·86) in the historical cohort for DPYD*2A carriers, no toxicity compared with 4·30 (2·10–8·80) in c.1679T>G carriers, 2·00 (1·19–3·34) compared with 3·11 (2·25–4·28) for c.2846A>T carriers, and 1·69 (1·18–2·42) compared with 1·72 (1·22–2·42) for c.1236G>A carriers.

Interpretation

Prospective DPYD genotyping was feasible in routine clinical practice, and DPYD genotype-based dose reductions improved patient safety of fluoropyrimidine treatment. For DPYD*2A and c.1679T>G carriers, a 50% initial dose reduction was adequate. For c.1236G>A and c.2846A>T carriers, a larger dose reduction of 50% (instead of 25%) requires investigation. Since fluoropyrimidines are among the most commonly used anticancer agents, these findings suggest that implementation of DPYD genotype-guided individualised dosing should be a new standard of care.

Funding

Dutch Cancer Society.

capecitabine, xeloda, DNA mutatie onderzoek, bijwerkingen, halvering dosering, overlijdensrisico ten gevolge van chemo


Plaats een reactie ...

2 Reacties op "DNA mutatie (DPYD genmutatie) kan zeer ernstige gevolgen hebben voor patienten die Xeloda - capecitabine gebruiken blijkt uit groot Nederlands onderzoek."

  • Ellie Nicolai :
    03/01/2019
    Volgens mij gebeurt dit al .....
    Ben vorig jaar onder behandeling geweest in MCL te Leeuwarden .... oncologen zijn er volgens mij al bekend mee !!
    Comment
    • Sarah :
      13/05/2019
      Mijn moeder ligt momenteel reeds 2 weken op intensieve zorgen na een heftige toxische reactie op dit middel. Artsen zeiden nochtans dat ze amper iets zou merken van de chemo, dit terwijl de chemo eerder preventief was en niet noodzakelijk. Nu kunnen ze mij niet zeggen of zij erdoor zal komen. Ik vind het verschrikkelijk dat wij niet op de hoogte waren van dit risico terwijl het blijkbaar makkelijk te voorkomen was.
      Comment

Gerelateerde artikelen
 

Gerelateerde artikelen

Visolie vermindert de bijwerkingen >> DNA mutatie (DPYD genmutatie) >> Roken zou effectiviteit van >> Neutropenie - te lage witte >> Chemokuren en effect op kanker: >> Chemokuren als behandeling >> Chemokuren en hoe misselijkheid >> Onderzoekers ontdekken waarom >> Taxotere, wat is het? hoe >>