d.d. 21 november 2003:
Van Dick kreeg ik onderstaande mail als update van zijn verhaal. Prachtig om te lezen hoe goed het met hem gaat.

Ik kan niet anders zeggen, dan dat ik afgelopen jaar in goede gezondheid, met een uitstekende kwaliteit van leven, heb mogen beleven. Terwijl elders in mijn omgeving talrijke mensen wel een of meerdere dagen ziek of grieperig zijn geweest, heb ik daarvan geen enkele last gehad. Daarbij moet wel gezegd worden dat ik me nog steeds streng aan een anti-melanoomkanker-dieet hou, en daarnaast dagelijks megadoses vitaminen en voedingssupplementen tot mij neem.

Ik ga er vanuit, dat ik door de diagnose melanoomkanker in 1993 aangetoond heb, nu eenmaal aanleg te bezitten voor ontsporingen van lichaamscellen, en dat ik er daarom altijd goed voor moet zorgen, dat het alle lichaamscellen aan niets ontbreekt voor hun celstofwisseling. Daarmee is ook het welzijn van de afweercellen optimaal. Zij dienen immers de strijd tegen de kankercellen aan te gaan. Zolang alle voor een lichaamscel noodzakelijke voedingsstoffen in voldoende mate aanwezig zijn, heeft deze lichaamscel in principe geen enkele behoefte over te schakelen op een andere, levensbedreigende , lager stofwisselings-niveau, om te kunnen overleven.

Daarnaast probeer ik zoveel mogelijk te vermijden die stoffen, die noodzakelijk zijn voor de stofwisseling van een kankercel, zoals o.m. zout (Natrium). Tot nu toe blijkt deze filosofie bij mij gelukkig te werken. Ik heb nog steeds veel moeite met mensen die tegen mij zeggen dat als je melanoomkanker heb, dat je dan ongeneeslijk 'ziek' bent. Ik voel mij in het geheel niet ziek, integendeel, maar ik zit helaas wel een levensbedreigend celstofwisselingsprobleem, dat goed en heel intensief onder contrôle gehouden moet worden. Ik raak ook steeds meer overtuigd van de geweldige effecten die toepassing van megadoses vitamine C in de bestrijding van kanker teweeg kan brengen. Ikzelf gebruik al bijna 11 jaar lang, dagelijks 20 gram vitamine C in de vorm van calcium-ascorbaat. !

Niersteenvorming door gebruik van vit. C wordt in de literatuur nauwelijks beschreven. 
Alleen bij mensen die absoluut geen oxaalzuur verdragen , zoals bijv. rabarber, kàn de theoretische mogelijkheid bestaan, van het vormen van nierstenen bij gebruik van megadoses vit. C. Het is derhalve niet reëel te beweren dat iedereen nierstenen kan vormen bij hogere dosis vit.C. (Over mogelijk allerlei zwaar belastende bijwerkingen bij normaal gebruik van ‘reguliere’ medicijnen, maakt geen enkele ‘reguliere’ medicus zich druk). In de literatuur spreekt men dat vitamine C de 'collagene'-weefsels van de celwanden versterkt, waardoor de enzymen van de kankercel deze celwanden niet meer kunnen oplossen. In 'lekentaal' kan men deze 'collagene weefsels' eenvoudig vergelijken met “krimpfolie” uit de verpakkingsindustrie.

Naarmate deze 'krimpfolie' dikker om het product gewikkeld is , in dit geval de celwand, des te beter is deze celwand beschermd tegen uitwendige invloeden, als vloeistoffen (giftige enzymen van kankercellen) en mechanische beschadigingen. (zoals bij operaties.) Ook de tumor zelf wordt door deze 'krimpfolie' ingepakt, waardoor zijn bewegingsvrijheid, en hiermee zijn groeimogelijkheden, aanzienlijk wordt beperkt, zo niet onmogelijk wordt gemaakt.

Mij is nog steeds een raadsel, waarom ‘reguliere’ medici vitamine C feitelijk nog steeds links laten liggen in de strijd tegen kanker. Ik zou ook ieder kankerpatiënt aan willen raden een soort 'medisch dagboek' bij te houden. Ikzelf maak hierin aantekeningen telkens wanneer ik iets voel, iets niet vertrouw, en op regelmatige tijden mijn gewicht, en zaken en omstandigheden, therapieën, of emoties, die van belang kunnen zijn in de beoordeling van de aantekeningen van die dag. Wanneer ik bijvoorbeeld vandaag een pijnscheut in mijn rechter schouder voel, wordt dat nauwkeurig omschreven opgetekend. Dan blijkt uit de aantekeningen bijvoorbeeld, dat ik dezelfde pijnscheut drie jaar eerder, en vorig jaar, ook op die plek al een keer gekregen had, zonder verdere latere gevolgen. Met die wetenschap voel ik me dan weer een stuk rustiger, dan wanneer ik hetzelfde constateer zonder dit gegeven. Hierdoor heb ik veel minder stress, hetgeen de afweer ten goede komt.

Middels zo'n medisch dagboek is ook het globale verloop van de hele ontwikkeling van de persoonlijke strijd tegen de kanker beter te overzien. Daarnaast kan men goed evalueren, welke effecten bepaalde toepassingen en therapieën hebben gehad. Mij geeft het medisch dagboek in ieder heel wat emotionele rust, hetgeen een positieve bijdrage aan het gevoel van welbehagen geeft. Misschien dat een ander dit ook zo zal ervaren.

"Hoewel ik de afgelopen jaren met een uitstekende kwaliteit van leven heb mogen beleven, ben ik mij er dagelijks toch zeer bewust van, dat aanleg hebben voor melanoomkanker, een permanent levensbedreigend 'probleem' is, waardoor het leven geheel onverwacht toch een heel andere wending kan aannemen dan die wij wensen.
Hoewel ik dit alles zeer nuchter en helder naar voren tracht te brengen, leef ik elke dag toch met een emotioneel zware last op mijn schouders. 

Reden voor mij derhalve om absoluut niet te verslappen, met dieet, vitamines en de voedingssupplementen".

Voor wie wil reageren of vragen heeft aan Dick kan die stellen via ons en wij sturen ze door naar Dick.