2 februari 2005:
Henk, anderhalf jaar geleden begonnen met dendritische celtherapie voor zijn prostaatkanker in combinatie met prostasol en gerichte voeding enz. blijkt volgens scans en verder uitgebreid bloedonderzoek nu een jaar kankervrij te zijn met een normale PSA. Een fantastisch resultaat voor een man die vanaf de allereerste diagnose operaties en andere belastende reguliere behandelingen weigerde of mee stopte en nu dus vrij is van zijn hardnekkige prostaatkanker. Lees hele verhaal van Henk van afgelopen jaren door hier te klikken.

Het volgende is het vervolg op het verhaal dat hierboven allemaal in chronologische volgorde is opgetekend door Henk in zijn jarenlange gevecht met zijn hardnekkige prostaatkanker, die nu dus al meer dan een jaar weg is gebleven.

Hetgeen nu volgt past eigenlijk niet echt bij mijn karakter, doch is een 'ingeslopen trek', geleidelijk ontstaan en gevoed door de ervaringen tijdens het proces van mijn vader, broertje en zusje en daarna nog sterk toegenomen na de diagnose bij mijzelf, nu circa 8 jaar geleden, te weten: Wantrouwen ten aanzien van mijn fysieke constitutie; een voor mij in het verleden onbekend fenomeen; actieve sport heeft voor mij immer ruime aandacht gehad en ik was nimmer ziek!

Welnu, na de overgang naar een intermitterende behandeling in Keulen sloeg de onzekerheid toe; zou ik het autonoom wel redden nu? Bij het verstrijken van de weken nam mijn onzekerheid toe, zich al snel uitend in (vermeende) klachten in de regio van het onderlichaam, gevolgd door met veel fantasie en verve gecreëerde scenario's. Mijn onzekerheid culmineerde in een verzoek aan Robert Gorter om in aanmerking te komen voor een nieuwe therapie (NCD-virus).
Gelukkig stelde Robert daarbij als voorwaarde om eerst een scan te laten maken. Besloten werd, deze niet in Keulen te laten uitvoeren, doch door een volkomen neutrale instantie; in casu ziekenhuis Rijnstate in Arnhem.
De desbetreffende radioloog aldaar, de heer Kesselring, wist niets af van mijn medische historie, de aard van de behandeling in Keulen en de hoogte van mijn psa tijdens die behandeling. Kortom een volledig objectieve en neutrale interpretatie van de te maken scan kon op deze wijze worden verwacht.

Onderhavige scan werd gemaakt op 5 januari 2005 en het daarop geënte rapport werd opgesteld op 7 januari. Alvorens dit rapport hier letterlijk te citeren, geef ik eerst wat toelichting.

Nodulair = knobbelig
Hyperplasie = toename van cellen; i.c. in het centrum van de prostaat (vandaar de vermelde "forse" prostaat in het onderstaande verslag)
Perifere zone = aan de buitenzijde (tegenovergestelde van centraal)
Diffuus = verspreid, zonder bepaalde grens
Vesicula seminalis = zaadblaasje; produceert een vloeistof, welke dient als energiebron voor de actieve voortbeweging der spermatozoën (mede verantwoordelijk voor de gelukkige aanwezigheid van mijn lieve kinderen)
Tumorale infiltratie = afzetting van kankerweefsel
Ossale structuren = botstructuur
Pathologisch = op ziekte betrekking hebbend
Neurovasculair = m.b.t. het zenuw- en bloedvatenstelsel

Hier volgt het gememoreerde rapport van de heer Kesselring:

"MR Prostaat
Forse prostaat waarbij centraal in de prostaat uitgebreide nodulaire hyperplasie wordt gezien. De perifere zone toont een diffuus wat verlaagd signaal. (Status na bestraling?) (Opmerking mijnerzijds: ik ben nooit bestraald!)
En verder geen duidelijk gelokaliseerd laagsignaalgebied zoals dat gezien kan worden bij een carcinoom.
Goede afgrenzing van de prostaat ten opzichte van de vesicula seminalis en blaas met name geen tumorale infiltratie in de omgeving.
Opvallend diffuus verlaagd signaal van de vesicula seminalis.
Geen vergrote klieren langs de bekkenvaten.
De afgebeelde ossale structuren van het bekken tonen verder geen botmeta's.
Gadolineum serie laat verder geen pathologische aankleuringen in het prostaatgebied zien.

Conclusie
1. Forse prostaat met name centraal uitgebreide nodulaire hyperplasie van de prostaat met verder een diffuus verlaagd signaal van de perifere zone zonder duidelijke tekenen van een gelokaliseerd laagsignaal gebied zoals het gezien kan worden bij een carcinoom. Geen aanwijzingen voor lokale infiltratie van het prostaatkapsel of omgeving; met name ook niet in een neurovasculaire bundel, blaas of vesicula seminalis.
2. Geen vergrote klieren langs de bekkenvaten en geen ossale meta's op de afgebeelde structuren van het bekken."

Om nog maar eens de grote betrokkenheid van Robert Gorter bij zijn patiënten te illustreren en te benadrukken: Na het vernemen van de uitslag belde hij mij 's avonds om 11:00 uur enthousiast op om mij te feliciteren met de uitslag van de inmiddels ook in Keulen gearriveerde en bestudeerde CD van de scan.

Aangezien ik mij (terecht) schuldig gevoelde door mijn gebrek aan vertrouwen in de specialistische kennis van Robert, heb ik een 'certificaat' voor hem ontworpen en ingelijst, waarvan ik u de inhoud niet wil onthouden:

CERTIFICAAT
afgegeven door het Nederlandse GENOOTSCHAP DER SCEPTICI

uitgereikt op 14-01-2005 aan
PD. Dr. Med. Robert W. Gorter

voor bewezen diensten aan
Henk Trentelman

op het vlak van behandeling prostaatcarcinoom en het daarmede verkregen opzienbarende resultaat, getuige de objectieve weergave via herhaalde scans van het desbetreffende orgaan gedurende de afgelopen 18 maanden.

Links en rechts (uit de litatuur en hieronder) hebben we in het onderhavige verband enkele treffende uitspraken ter ondersteuning geciteerd:

…………………….......

Denkwijze,
voorafgaande aan de behandeling met hyperthermie en dendritische cellen:

"Zoals het natuurlijk is, veel dingen te geloven zonder bewijs, zo is het niet minder natuurlijk aan enkele andere te twijfelen ondanks hun bewijzen"

…………………………………….

De in Keulen geleerde les, na de behandeling met hyperthermie en dendritische cellen:

"Wanneer men met zekerheden begint, zal men met twijfel eindigen,
maar als men zich in het begin met twijfel tevreden stelt,
zal men met zekerheden eindigen"

"Wanneer ik in de spiegel kijk, dan zie ik dat iedere lijn in mijn gelaat pessimisme kan betekenen; maar ondanks mijn gezicht dat mijn ervaring is- blijf ik een optimist"

Waarom dat 'certificaat'?
Omdat ik mij terdege realiseer, dat Robert in een uiterst ondankbare positie verkeert! Patiënten, die Robert uit eigener beweging voor een consult benaderen, zijn in principe vrijwel allen uitbehandelde patiënten. (met die fraaie aanduiding: 'zij, die palliatieve zorg behoeven')

Alhoewel het voor mij zeer verleidelijk is om daarbij kanttekeningen te plaatsen, meen ik mij daarvan binnen deze context te moeten onthouden. Slechts zeer geleidelijk breekt het besef hieromtrent in bredere kring door.

Nog immer klinkt bij mij de echo na van de opmerking van een gerenommeerd kankerspecialist, die mij circa 7 jaar geleden dapper en stoutmoedig toevoegde, dat ik nog maximaal 6 maanden te leven zou hebben, als ik mij niet zou onderwerpen aan chemo en bestraling.
Mijn lieve echtgenote was daarvan destijds getuige!

Ik vat nu voor u samen.
Dank zij de combinatie van:
• hyperthermie
• dendritische cellen
• prostasol
hoop ik nog lange tijd mijn lotgenoten support te mogen geven in hun 'omgang met kanker'

------------------------------------------------------------------------------------

Naschrift

Stijgende psa-waarden
Uit regelmatig terugkerende vragen blijkt, dat aan de psa-waarde (en met name de veranderingen daarin) een sterk emotionele waarde wordt toegekend. Het is daarom belangrijk daaraan binnen de context van hyperthermie en dendritische cellen wat aandacht te schenken.
,br> Tijdens het symposium in Scherpenzeel heb ik in mijn bijdrage aldaar onder meer een accent gelegd op de relatie tussen enerzijds stress en anderzijds het ontstaan van kanker. Het is dan ook van het grootste belang om stress zoveel mogelijk te vermijden.

Verder geldt uiteraard, dat een behándeling van kanker zich aftekent in de bloedwaarden en het is derhalve geenszins vreemd, dat na hyperthermie en injecties met dendritische cellen de psa schommelingen zal gaan vertonen; een stijging na elke behandeling, gevolgd door geleidelijke daling, waarna bij een volgende behandeling wederom een stijging; kortom een “jojo”effect.

Bovendien reageert de hoogte van de psa op het toucheren door de uroloog, op recent geslachtsverkeer en zelfs op het zitten een zadel tijdens een fietstocht. De huisarts zal daarom niet zelden zeggen, dat aan (geringe) fluctuaties in de hoogte van de psa geen overdreven aandacht dient te worden geschonken.

U hebt kunnen lezen dat mijn aanvankelijke psa, vóórdat ik mij aan deze behandeling onderwierp, de waarde 0.4 had en tijdens de behandeling steeg naar de waarden 28.0 34.0 69.6 en vervolgens naar 73.5. Aangezien dit ook bij mij tot onrust aanleiding geeft, heb ik op een gegeven moment met Robert Gorter afgesproken om lotgenoten te adviseren vooralsnog geen psa-waarden meer op te vragen.

Omdat we wél het effect van de behandeling willen vaststellen, hanteren we daarvoor een andere techniek, te weten: “het periodiek vaststellen van het aantal kankercellen per eenheid”, waarbij dan uiteraard een verlaging van dat aantal het oogmerk is.

Zakt nu deze waarde, dan kan ondubbelzinnig worden vastgesteld dat een eventueel stijgende psa het gevolg is van een effectieve behándeling en daarmede van een geheel ándere aard is dan een autonoom stijgende psa

……………………………………………………………………….

Volledigheidshalve zij nog vermeld, dat ik de volgende aanvullende supplementen gebruik:
• Lycopene in capsulevorm (een tomatenextract), omdat ik er niet toe kom regelmatig verse tomatensap te drinken;
• Groene thee in capsulevorm, omdat thee als zodanig mij niet kan bekoren;
• Calciumtabletten;
• Lymphdiaral, om de functie van de lymfklieren te ondersteunen en, zoals reeds eerder gememoreerd:
• Quercetine om het hitte-effect op het kankerweefsel te intensiveren
• Curcumin
• MGN-3, specifiek ontwikkeld ten behoeve van het immuunsysteem!
• Beter dan visolie in capsulevorm is Etalpha, want het gehalte vitamine D in de capsules visolie is onduidelijk, terwijl de bedoeling is dat je een overdosing in relatie tot de gebruikelijke norm inneemt; bovendien is Etalpha op recept te verkrijgen (en komt dus voor vergoeding in aanmerking). In Etalpha zit Alfacalcidol, een stof afgeleid van vitamine D, die in de lever wordt omgezet tot ´actief” vitamine D.

- - - - - - - -

Tot slot nog enkele opmerkingen over de mens Robert Gorter. In mijn perceptie niet onbelangrijk bij een behandelend geneesheer.

Zelden in mijn leven (66 jaar) heb ik iemand ontmoet, die zo hoogstaand, integer, humaan en zichzelf wegcijferend is als Robert. Sterk spiritueel ingesteld, zeer bekend met het gedachtengoed van Rudolf Steiner, uiterst belezen, beschikkend over een grote dosis humor en zich bedienend van een in vele opzichten matige levensstijl.

Trekt anderhalf uur uit (circa € 40) voor een eerste consult (in Keulen) en wekt daarbij de indruk de gehele dag voor de patiënt te hebben uitgetrokken. Voorzover mij bekend vormt in dat opzicht slechts dr. Hornstra (van de Moerman-vereniging), blijkens uitlatingen van patiënten, zijn evenknie.


Plaats een reactie ...

Reageer op "2 februari 2005: Henk nu 1 jaar volledig kankervrij na dendritische celtherapie. Lees hier uitvoerig vervolg van zijn prachtige verhaal."


Gerelateerde artikelen
 

Gerelateerde artikelen

Uw Ve Henk Sept >> Henk vertelt over het Keulse >> 25 oktober 2003 blijkt een >> 28 januari 2004 Henk zijn >> 11 juni 2004: dendritische >> 2 februari 2005: Henk nu 1 >> 23 september 2005: Henk krijgt >> December 2006: Henk heeft >> Uw Ve Henk Ohra >> Uw Ve Henk Zelfgenezing >>