Eind juni was de bestraling afgelopen. 35x heb ik bestraling gehad volgens schema zoals hierboven beschreven. Na de bestraling werd nog geen nieuwe scan gemaakt omdat volgens de artsen de bestraling nog zeker vier tot zes weken kan doorwerken en zij pas na de zomervakantie een scan wilden maken.
Tijdens mijn ziekte heb ik met hulp van vrienden en vooral Claire mijn eigen bedrijf, een mediaproductiebedrijf, proberen voort te zetten. Eind 1995 had ik de opdracht verworden om voor de Humanistische omroep een programma te maken van George Boateng, een voetballer bij Feijenoord toendertijd, die als kind van 10 alleen vanuit Ghana naar Nederland was gekomen, omdat zijn vader, inmiddels gescheiden, hier woonde. Voor dit programma had ik afspraken met George dat we aan het eind van het voetbalseizoen 1995/1996, zo rond juni/juli naar Ghana zouden gaan om daar met hem terug te gaan naar zijn moeder en zusje en zouden we een oude kostschool daar bezoeken. Inmiddels had de chemo en bestraling mijn lichamelijke conditie behoorlijk aangetast, maar desondanks en ondanks de sondeslangen die toen nog in mijn neus zaten besloot ik na overleg met Claire om toch naar Ghana te gaan. De artsen in het AZU verklaarden me voor gestoord, kan ik goed begrijpen overigens, maar ik heb een handtekening gezet dat ik dat voor eigen risico zou doen en ben daar toch heen gegaan. (Zie ook beelden in de documentaire "Zo nodig Dwars")
Kortweg gezegd durf ik te zeggen dat ondanks de fysieke aanslag die zo'n reis op je doet, dit me wel enorm veel energie en moed heeft gegeven. Na de reis heb ik ruim een week zo'n beetje voor apegapen gelegen, maar kort daarna zijn we met het gezin op vakantie gegaan naar Vlieland en de rust daar bracht me snel weer op krachten. En belangrijk was ook dat de bijwerkingen van het bestralen snel minder werden en ik kon na Ghana weer al redelijk eten. Ik denk ook dat de supplementen mij sneller op de been hebben gebracht dan als ik zonder die supplementen had moeten herstellen. Maar dat is puur een gevoel van mij en kan ik natuurlijk nooit aantonen. Mijn arts stond wel verbaasd toen ik eind augustus bij haar terugkwam hoe goed het met me ging.
Tijdens mijn ziekte heb ik met hulp van vrienden en vooral Claire mijn eigen bedrijf, een mediaproductiebedrijf, proberen voort te zetten. Eind 1995 had ik de opdracht verworden om voor de Humanistische omroep een programma te maken van George Boateng, een voetballer bij Feijenoord toendertijd, die als kind van 10 alleen vanuit Ghana naar Nederland was gekomen, omdat zijn vader, inmiddels gescheiden, hier woonde. Voor dit programma had ik afspraken met George dat we aan het eind van het voetbalseizoen 1995/1996, zo rond juni/juli naar Ghana zouden gaan om daar met hem terug te gaan naar zijn moeder en zusje en zouden we een oude kostschool daar bezoeken. Inmiddels had de chemo en bestraling mijn lichamelijke conditie behoorlijk aangetast, maar desondanks en ondanks de sondeslangen die toen nog in mijn neus zaten besloot ik na overleg met Claire om toch naar Ghana te gaan. De artsen in het AZU verklaarden me voor gestoord, kan ik goed begrijpen overigens, maar ik heb een handtekening gezet dat ik dat voor eigen risico zou doen en ben daar toch heen gegaan. (Zie ook beelden in de documentaire "Zo nodig Dwars")
Kortweg gezegd durf ik te zeggen dat ondanks de fysieke aanslag die zo'n reis op je doet, dit me wel enorm veel energie en moed heeft gegeven. Na de reis heb ik ruim een week zo'n beetje voor apegapen gelegen, maar kort daarna zijn we met het gezin op vakantie gegaan naar Vlieland en de rust daar bracht me snel weer op krachten. En belangrijk was ook dat de bijwerkingen van het bestralen snel minder werden en ik kon na Ghana weer al redelijk eten. Ik denk ook dat de supplementen mij sneller op de been hebben gebracht dan als ik zonder die supplementen had moeten herstellen. Maar dat is puur een gevoel van mij en kan ik natuurlijk nooit aantonen. Mijn arts stond wel verbaasd toen ik eind augustus bij haar terugkwam hoe goed het met me ging.
Gerelateerde artikelen
- Verslagje van zomervakantie mei 2024 in Dominicaanse Republiek.
- Woensdag 18 april 2023 een kleine tia / beroerte gehad met rechterarm verdoofd en drie dagen opgenomen in het ziekenhuis.
- Hoornvlies beschadigt en ontstoken maar gelukkig niet door de MRSA bacterie
- Waterstoftherapie: Ik hoop dat een moleculaire waterstoftherapie (H2) met mobiel waterstofapparaat mij gaat helpen in met name verbeteren van energie en neurologische uitval
- Vakantie december 2022 in Dominicaanse Republiek
- Zonnesteek en onderhuidse infectie in mijn neus bedierven groot deel van mijn vakantie juni 2022
- Vakantie januari 2022 in Dominicaanse Republiek en bezoek aan familie Rosario
- Vakantie zomer 2021
- Vandaag 25 jaar geleden gaf de oncoloog mij nog maximaal drie maanden te leven.
- Ervaringsverhaal van Kees Braam genezen van tongkanker en keelkanker: voor de diagnose:
- Heb ik een vergrote prostaat of is het het blaaspijnsyndroom?
- SPKS publiceert in Doorgang september 2017 dit interview: Kees Braam, een bevlogen overlever.
- Ik ben nu 21 jaar genezen na de diagnose tongkanker en keelkanker en vanaf 30 juli 2017 ook opa. Liza is moeder geworden van Ruben
- Citaat uit rapport
- De diagnose
- De eerste chemokuren
- Mijn dagelijkse supplementen
- Het eerste resultaat
- Bestraling
- Ghana
- Tumor verdwenen
- Citaat patiëntenservice AZU
- Het herstel en de dreun
- Situatie mei 2001
- Situatie oktober 2001
- 6 oktober 2003: definitief genezen verklaard. 1 november 2004 zelfde prettige bevestiging.
- Er zijn 5 kiezen getrokken in voorheen bestraald gebied met hulp van hyperbare zuurstof therapie.
- Mond- en keelkanker: ervaringsverhaal Kees Braam. Al 27 jaar overlever van ongeneeslijke mond- en keelkanker.
Plaats een reactie ...
Reageer op "Ghana"