Op 25 mei 2018 zijn Liza en Ramon getrouwd. Hier stonden foto's van het bruidspaar en Ruben en een trotse vader met dochter. Maar uit privacy overwegingen (google ) heb ik alle foto's weggehaald.
31 juli 2017: Gisteravond ben ik opa geworden. Liza en Ramon (haar man) hebben een zoon, Ruben. De bevalling was heel zwaar maar om 23.12 werd Ruben geboren en zowel Liza als Ruben maken het goed. Ik ben heel blij voor Liza en Ramon dat alles goed is gegaan en ook een trotse opa dus. Mooi hoe het leven verder gaat.
14 mei 2013: Als het zo doorgaat word ik misschien toch nog wel bejaard en haal ik mijn AOW. Het blijft goed gaan met me.
4 juli 2011: weer zijn we een jaar verder en het blijft goed gaan met me.
28 juni 2010. Het is mooi weer en Nederland voetbalt vanmiddag, Voor voetballiefhebbers, waaronder ik me zelf reken, heeft deze maandag misschien iets extra's. Maar voor veel mensen is het een doodgewone maandag als alle andere maandagen. Maar voor ons, Claire, Liza en mezelf, is het om nog een andere reden een hele bijzondere dag. Vandaag wordt namelijk onze dochter 21 jaar. En 21 jaar geleden was de bevalling van Liza al heel moeilijk en het leven daarna heeft nu niet bepaald alleen maar geluk en voorspoed gebracht voor ons. Toch ben ik heel dankbaar en blij vandaag. Want ondanks alle problemen en ziekte en de scheiding enz. telt eigenljk alleen het heden. Claire en ik hebben ondanks de scheiding in 2006 nog steeds een prima contact met elkaar Bezoeken elkaar regelmatig en we zijn alledrie gezond. En als ik dan Zo Nodig Dwars bekijk dan ben ik heel dankbaar dat ik Liza haar 21e verjaardag mee mag maken. Dat ik samen met haar afgelopen zaterdag een heel persoonlijk kadootje kon kopen en samen een drankje konden drinken op een zonovergoten terras Ook dankzij Claire en Liza's ondersteuning van toen , nu al weer 14 jaar geleden.
Ja 28 juni 2010 is een hele bijzondere dag.
29 maart 2010:
Woensdag 17 maart ben ik geopereerd aan de galblaas en gisteren al weer hele middag in Amsterdam rondgelopen met buitenlandse gasten. Ongelooflijk eigenlijk dat iemand zo snel van een operatie kan genezen. En pikant toch wel 14 jaar geleden (Pasen 1996) zou ik begraven worden volgens de oncologen die me begeleiden voor mijn tond- en keelkanker in die tijd. Ik heb daar afgelopen weken wel een paar keer aan terug gedacht. Ook omdat het ziekenhuisverblijf en alle bijbehorende rituelen (het etenslijstje invullen, dire keer per dag temperaturen, antibiotica, narcose enz.) me daarmee confronteerden. Maar ik bleef er wel heel rustig onder allemaal en ik heb nu bijzonder prettig met de begeleidende arts kunnen overleggen. Ook omdat zij open en helder was over opties, risico's en procedure enz..
Even kort over de operatie van mijn galblaas. Afgelopen maanden heb ik twee keer een heftige galsteen aanval gehad die vooral erg pijnlijk waren maar ook ervoor zorgden dat mijjn galblaas ontstoken raakte. Na de tweede aanval in het weekend van 13 en 14 maart hebben zowel mijn huisarts als de arts in het Diakonessenhuis in Zeist me uitstekend opgevangen en snel en kundig gereageerd. Er is een echo gemaakt, bloed geprikt en een voorstel gedaan om direct te opereren. Ik heb wel uitgebreid met arts en anasthesist overlegd over narcose want mijn strottenklepje sluit niet meer goed en was daar wel beetje bang voor. Maar dit gesprek stelde me gerust. Ik zou eventueel als er problemen zouden zijn via een ruggeprik worden verdoofd maar dit was niet nodig en alles is goed gegaan. 1 minpuntje: er lag geen verslag van dit gesprek in het Diakonessenhuis Utrecht waar ik ben geopereerd en 5 minuten voor de operatie moest ik dit nog eens herhalen allemaal. Maar verder alle lof voor de artsen en verplegend personeel
Dinsdagavond ben ik al opgenomen, kreeg antibiotica per infuus en de volgende dag ben ik geopereerd. De arts had gezegd dat ze zou beginnen met een kijkoperatie maar het waarschijnlijk gewoon een normale operatie zou worden omdat de galblaas ontstoken was. Om 17.00 uur kwam iik uit de uitslaapkamer en bleek toch dat het allemaal met een kijkoperatie kon worden gedaan. Ik had drie sneetjes in mijn buik. 1 in de navel en twee midden en rechtsonder mijn ribbenkast. 's Nachts niet veel geslapen maar wel gerust en met pijnstillers was het goed te verdragen allemaal. en de volgende dag werd om 10.30 uur de drain eruit gehaald, infuus afgekoppeld en om 12.30 stond ik buiten op de taxistandplaats met mijn tas om naar huis te gaan.
Ik heb nog drie dagen pijnstillers genomen maar vanaf zondag niet meer. Ik ben zo snel als mogelijk flessen melkzuur gefermenteerde groentensappen gaan drinken en mijn vriendin maakte licht verteerbaar eten klaar met de nadruk op salades en 's ochtends en 's middags eet ik veel pap (Brinta) met sojamelk en muesli omdat ik niet goed kan kauwen en slikken door de commando operatie van 13 jaar geleden. En elke dag voelde ik me afgelopen week beter en sterker worden. Ik zit nog niet op mijn oude energieniveau maar zoals gezegd gisteren al weer de hele midag door Amsterdam gelopen met gasten. En dat kost ook energie en was ook wel moe gisteravond maar niet extreem moe. Kortom ook deze operatie heb ik goed doorstaan en het potje met ca. 30 galstenen bewaar ik maar als relikwie. Onkruid vergaat niet zulen we maar zeggen.
Plaats een reactie ...
9 Reacties op "Ik ben nu 21 jaar genezen na de diagnose tongkanker en keelkanker en vanaf 30 juli 2017 ook opa. Liza is moeder geworden van Ruben"
Gerelateerde artikelen
- Verslagje van zomervakantie mei 2024 in Dominicaanse Republiek.
- Woensdag 18 april 2023 een kleine tia / beroerte gehad met rechterarm verdoofd en drie dagen opgenomen in het ziekenhuis.
- Hoornvlies beschadigt en ontstoken maar gelukkig niet door de MRSA bacterie
- Waterstoftherapie: Ik hoop dat een moleculaire waterstoftherapie (H2) met mobiel waterstofapparaat mij gaat helpen in met name verbeteren van energie en neurologische uitval
- Vakantie december 2022 in Dominicaanse Republiek
- Zonnesteek en onderhuidse infectie in mijn neus bedierven groot deel van mijn vakantie juni 2022
- Vakantie januari 2022 in Dominicaanse Republiek en bezoek aan familie Rosario
- Vakantie zomer 2021
- Vandaag 25 jaar geleden gaf de oncoloog mij nog maximaal drie maanden te leven.
- Ervaringsverhaal van Kees Braam genezen van tongkanker en keelkanker: voor de diagnose:
- Heb ik een vergrote prostaat of is het het blaaspijnsyndroom?
- SPKS publiceert in Doorgang september 2017 dit interview: Kees Braam, een bevlogen overlever.
- Ik ben nu 21 jaar genezen na de diagnose tongkanker en keelkanker en vanaf 30 juli 2017 ook opa. Liza is moeder geworden van Ruben
- Citaat uit rapport
- De diagnose
- De eerste chemokuren
- Mijn dagelijkse supplementen
- Het eerste resultaat
- Bestraling
- Ghana
- Tumor verdwenen
- Citaat patiëntenservice AZU
- Het herstel en de dreun
- Situatie mei 2001
- Situatie oktober 2001
- 6 oktober 2003: definitief genezen verklaard. 1 november 2004 zelfde prettige bevestiging.
- Er zijn 5 kiezen getrokken in voorheen bestraald gebied met hulp van hyperbare zuurstof therapie.
- Mond- en keelkanker: ervaringsverhaal Kees Braam. Al 27 jaar overlever van ongeneeslijke mond- en keelkanker.
Hartelijke groeten
Tanny Schouwenaar-Blaauwkamer
DAnk voor de waardevolle info!
Was op lnternet aan het rond kijken en kwam bij Shifra terecht en bij jou.
Goed om even wat over je te lezen.
Nog bedankt voor alles wat je voor ons hebt betekend. al weer 12 jaar dat Shifra heen ging.
Mazzeltje is in december overleden,heb nog een dochter van haar Avithal.
Groet en heel veel sterkte Cor
groeten, kees