Raadpleeg ook de lijst van niet-toxische ondersteuning bij prostaatkanker van arts-bioloog drs. Engelbert Valstar.

En als donateur kunt u ook korting krijgen bij verschillende bedrijven, waaronder bij Medpro voor o.a. prostasol  een veel gebruikt natuurlijk middel bij prostaatkanker als alternatief voor hormoontherapie.

9 februari 2021: Eindanalyse van de fase III studie TITAN (NCT02489318) resultaten bevestigen dat Apalutamide (Erleada) plus hormoontherapie (ADT) het risico op een tweede recidief (ziekteprogressie) of overlijden ongeacht eerder gegeven hormoontherapie (ADT) of chemotherapie (docetaxel) als de eerste daaropvolgende levensverlengende therapie bij patiënten met uitgezaaide hormoongevoelige prostaatkanker. sterk verbeterd in vergelijking met een placebo. Overall overleving (OS) verbeterde met 35% minder risico op overlijden, dat toenam tot 48% minder risico op overlijden na correctie voor patiënten die overstapten van de placebogroep naar Apalutamide.

Deze studie wordt komende week gepresenteerd op ASCO 2021, abstract onderaan artikel: 

Final analysis results from TITAN: A phase III study of apalutamide (APA) versus placebo (PBO) in patients (pts) with metastatic castration-sensitive prostate cancer (mCSPC) receiving androgen deprivation therapy (ADT).

4 maart 2020: Bron: Journal of Clinical Oncology

Apalutamide (Erleada) plus hormoontherapie (ADT) verminderde het risico op tweede recidief (ziekteprogressie) of overlijden ongeacht eerder gegeven hormoontherapie (ADT) of chemotherapie (docetaxel) als de eerste daaropvolgende levensverlengende therapie bij patiënten met uitgezaaide hormoongevoelige prostaatkanker. 

Het risico op overlijden verminderde met 33% met de toevoeging van apalutamide aan hormoontherapie (ADT).

Bij een mediane follow-up van 22,7 maanden was het overall overleving percentage (OS) van 2 jaar 82,4% in de apalutamide groep vergeleken met 73,5% bij patiënten die alleen hormoontherapie (ADT) kregen (HR, 0,67; 95% BI, 0,51-0,89; P = 0,005) . De mediane overall overleving (OS) was in beide groepen nog niet bereikt, maar dat is vaker het geval bij prostaatkanker want het duurt vaak lang voor mensen aan prostaatkanker overlijden. Toevoeging van apalutamide verminderde ook het risico op radiografische progressie (via scans vastgesteld) of kans op overlijden met 52%.

Dit blijkt uit de resultaten van de TITAN studie en is gepubliceerd in het New England Journal of Medicine.

Aan de dubbelblinde placebo gerandomiseerde TITAN-studie deden totaal 1052 patiënten met uitgezaaide prostaatkanker mee. er werd geen rekening gehouden met een eerdere behandeling met docetaxel of de omvang van de ziekte. Patiënten werden gerandomiseerd ingedeeld naar oraal apalutamide met 240 mg eenmaal daags plus hormoontherapie (ADT) of een placebo gecombineerd met hormoontherapie (ADT). De behandleing werd veranderd wanneer zich ziekteprogressie voordeed, of een onaanvaardbare toxiciteit of het einde van de behandeling.

Voor deze analyse werd een tweede recidief (PFS2) gedefinieerd als de tijd vanaf randomisatie tot het eerste optreden van door de onderzoeker vastgestelde ziekteprogressie terwijl de patiënt daarna de eerste daaropvolgende therapie kreeg voor prostaatkanker of de dood als gevolg van welke oorzaak dan ook. De analyse werd opgeschoond (gecensureerd) voor alle andere eerste opeenvolgende systemische therapieën.

Uiteindelijk kregen totaal 277 patiënten een daaropvolgende systemische therapie voor prostaatkanker, 87 patiënten in de apalutamide plus ADT-groep en 190 in de placebo plus ADT-groep. 
Nieuwe hormonale therapie werd gegeven als eerste daaropvolgende therapie aan 24 patiënten in de apalutamide groep en aan 62 patiënten in de controlegroep. Chemotherapie was de eerste daaropvolgende therapie bij 30 patiënten in de apalutamide groep en 69 patiënten in de controlegroep.

Boenstaande is afgeleid van deze twee referentie studies:

References
  1. Agarwal N, Chowdhury S, Bjartell A, et al. Time to second progression (PFS2) in patients (pts) from TITAN with metastatic castration-sensitive prostate cancer (mCSPC) by first subsequent therapy (hormonal vs. taxane). J Clin Oncol. 2020;38(suppl 6; abstr 82). doi: 10.1200/JCO.2020.38.suppl_6.82.
  2. Chi KN, Agarwal N, Bjartell A, et al. Apalutamide for metastatic, castration-sensitive prostate cancer. N Engl J Med. 2019;381(1):13-24. doi: 10.1056/NEJMoa1903307.

Hier het abstract van de studie:

82

Background: TITAN, a phase 3, randomized, double-blind study of apalutamide (APA) vs placebo (PBO) added to androgen deprivation therapy (ADT), demonstrated significant improvement in radiographic progression-free survival and overall survival in a broad pt population with mCSPC who received APA (Chi KN et al. NEJM 2019). This post hoc analysis evaluates whether type of 1st life-prolonging subsequent therapy (hormonal vs taxane) has an effect on PFS2 benefit shown with APA + ADT. 

Methods: PFS2 (the time from randomization to disease progression on 1st subsequent therapy for prostate cancer or death, whichever occurs first) was evaluated for pts from TITAN based on 1st subsequent life-prolonging therapy (hormonal vs taxane) after study treatment. Analysis censored all other 1st subsequent systemic therapies after start of treatment. 

Results: 277 pts (APA, 87; PBO, 190) received subsequent systemic therapy for prostate cancer; 86 pts (APA, 24; PBO, 62) received hormonal therapy (abiraterone acetate + prednisone or enzalutamide) and 99 (APA, 30; PBO, 69) received taxane (docetaxel or cabazitaxel) as 1st subsequent therapy. Baseline demographic and disease characteristics were generally similar between groups. The taxane group had a higher proportion of pts with high volume and pts with > 10 bone metastases, and a lower proportion with prior docetaxel exposure when compared with the hormonal group. Median treatment duration with APA and PBO was 11.9 and 11.1 mos in the hormonal group and 11.0 and 11.3 mos in the taxane group. Regardless of subsequent therapy, PFS2 was significantly longer for APA vs PBO (HR 0.66 [95% CI 0.50-0.87], p = 0.0026). Pts in both groups who received APA had a significant reduction in risk of 2nd progression compared with PBO (hormonal: HR 0.68 [0.48-0.97], p = 0.0326; taxane: HR 0.67 [0.48-0.94], p = 0.0189; medians not reached). Safety analyses were not conducted; all pts had discontinued therapy, most due to disease progression. 

Conclusions: The addition of APA to ADT for treatment of mCSPC results in risk reduction of 2nd progression regardless of choice of hormonal or taxane as the 1st life-prolonging subsequent therapy. Clinical trial information: NCT02489318.

© 2020 American Society of Clinical Oncology

Research Sponsor:

Janssen Research & Development.

With close to 4 yrs of follow-up, the final analysis of TITAN demonstrated that in a broad population of pts with mCSPC, APA plus ADT provides an improvement in OS with a 35% reduction in risk of death, which increased to 48% reduction after adjusting for pts who crossed over from PBO to APA. In addition, there was consistent benefit with APA in other end points, including delaying castration resistance, and HRQoL continued to be maintained with an acceptable safety profile.

Final analysis results from TITAN: A phase III study of apalutamide (APA) versus placebo (PBO) in patients (pts) with metastatic castration-sensitive prostate cancer (mCSPC) receiving androgen deprivation therapy (ADT).

Authors:

Kim N. Chi, Simon Chowdhury, Anders Bjartell, Byung Ha Chung, Andrea Juliana Pereira de Santana Gomes, Robert Given, Álvaro Juárez Soto, Axel Stuart Merseburger, Mustafa Ozguroglu, Hirotsugu Uemura, Dingwei Ye, Spyros Triantos, Suneel Mundle, Sharon Anne McCarthy, Julie S. Larsen, Weili Sun, Katherine Bevans, Ke Zhang, Nibedita Bandyopadhyay, Neeraj Agarwal, For the TITAN Investigators;...

Research Funding:

Janssen Research & Development

Background:TITAN evaluated APA or PBO added to ADT in pts with mCSPC. Pts with high- and low-volume disease, prior docetaxel, prior treatment for localized disease, and prior ADT (≤ 6 mos) were eligible. At the first interim analysis, with 22.7 mos median follow-up, APA significantly improved dual primary end points of overall survival (OS) (hazard ratio 0.67) and radiographic progression-free survival (rPFS) (HR 0.48) compared with PBO (Chi et al. NEJM. 2019). At that time, OS analysis was first planned interim while rPFS was final. TITAN was unblinded, allowing pts without progression who were still receiving PBO to cross over to APA. Herein, we report the final analysis of efficacy and safety results from TITAN.Methods:1052 mCSPC pts were randomized 1:1 to receive APA (240 mg QD) or PBO plus ADT. Time-to-event end points were analyzed by Kaplan-Meier method and Cox proportional hazards model. A preplanned sensitivity analysis for OS, accounting for crossover using inverse probability censoring weighted (IPCW) log-rank test, was conducted. No formal statistical retesting was performed; nominal p values were reported without multiplicity adjustment. Change from baseline in Functional Assessment of Cancer Therapy-Prostate (FACT-P) total score was assessed using a mixed-effect repeated-measures model.Results:With 44 mos median follow-up, 405 OS events had occurred. After unblinding, 208 PBO pts (39.5%) crossed over to APA. Median treatment duration was 39.3 mos for the APA group, 20.2 mos for the entire PBO group, and 15.4 mos for the PBO→APA crossover group. OS was superior in the APA group compared with the PBO group despite crossover (Table). 48-mo survival rates were 65% (APA) vs 52% (PBO). Other end points also favored APA vs PBO (Table). Health-related quality of life (HRQoL), per total FACT-P, was maintained in the APA group through the study and was not different from the PBO group. Safety was consistent with previous reports.Conclusions:With close to 4 yrs of follow-up, the final analysis of TITAN demonstrated that in a broad population of pts with mCSPC, APA plus ADT provides an improvement in OS with a 35% reduction in risk of death, which increased to 48% reduction after adjusting for pts who crossed over from PBO to APA. In addition, there was consistent benefit with APA in other end points, including delaying castration resistance, and HRQoL continued to be maintained with an acceptable safety profile. Clinical trial information: NCT02489318

End point, median mosAPA + ADT
(n = 525)
PBO + ADT
(n = 527)
HRp Value
OS NE 52.2 0.65 < 0.0001
OS (crossover adjusted by IPCW) NE 39.8 0.52 < 0.0001
PFS2 NE NE 0.66 < 0.0001
Time to castration resistancea NE 11.4 0.34 < 0.0001

NE, not estimable.

aTime from randomization to radiographic disease progression, prostate-specific antigen progression, or skeletal-related event, whichever occurred first.

This material on this page is ©2021 American Society of Clinical Oncology, all rights reserved. Licensing available upon request. For more information, please contact licensing@asco.org.


Plaats een reactie ...

Reageer op "Apalutamide plus hormoontherapie vermindert het risico op tweede recidief of overlijden (min 33 procent) ongeacht hormoontherapie of chemotherapie bij patiënten met uitgezaaide hormoonresistente prostaatkanker"


Gerelateerde artikelen
 

Gerelateerde artikelen

Apalutamide geeft hele goede >> Apalutamide en abiraterone >> Biomoleculaire karakteristieken >> apalutamide zorgt voor 2 jaar >> Reguliere oncologie: overzicht >>