10 september 2019: Lees ook dit artikel:
15 maart 2016: Lees ook dit artikel:
25 februari 2013: Bron The Lancet
Bendamustine plus rituximab (Rituxin) geeft langere ziektevrije tijd, langere overall overleving met minder bijwerkingen voor patiënten met nieuw gediagnosticeerde lymfklierkanker - non-Hodgkin en mantelcellymfomen, in vergelijking met de zogeheten R-CHOP-kuur (cyclofosfamide, doxorubicine, vincristine en prednison plus rituximab), die op dit moment geldt als eerste lijnsbehandeling voor vormen van lymfklierkanker. De onderzoekers pleiten voor een aanpassing van de eerste lijnsaanpak naar bendamustine plus rituximab i.p.v. de R-Chop kuren.
Interessant is natuurlijk ook een andere net gepubliceerde studie waar voor chronische lymfatische leukemie ibrutinib is toegevoegd. Of die toevoeging ook bij non-Hodgkin of mantellymfomen een meerwaarde kan betekenen weet ik niet. Maar vraag dat uw arts mocht u dat willen weten en of dat al in studieverband gebeurt.
De combinatie van bendamustine plus Rituximab blijkt volgens de onderzoekers significant effectiever en minder toxisch dan de conventionele R-CHOP-kuur (cyclofosfamide, doxorubicine, vincristine en prednison plus rituximab), Bij een mediane follow-up van 45 maanden, mediane progressie vrije overleving was significant langer bij de bendamustine plus rituximab combinatie dan met de R-CHOP behandeling. Er trad een verdubbeling op van de ziektevrije tijd, (69,5 versus 31,2 maanden; hazard ratio , 0,58). Bendamustine plus rituximab bleek ook beter te worden verdragen dan de R-CHOP behandeling, met minder alopecia - haaruitval en minder hematologische toxiciteit - bepaalde bloedwaarden. De gegevens uit de fase III studie met bendamustine en ritumimab zijn gepubliceerd in The Lancet.
CHOP-R is momenteel de eerste lijns standaard behandeling voor patiënten met gevorderde non-Hodgkin en voor oudere patiënten met mantelcellymfoom. Bendamustine werd 50 jaar geleden ontwikkeld in het voormalige Oost-Duitsland, en is goedgekeurd meer dan 20 jaar geleden in Duitsland om dit te gebruiken.
Goedkeuring voor de behandeling van vormen van lymfklierkanker werd in de Verenigde Staten pas in 2008 en in de Europese Unie in 2010 officieel goedgekeurd.
Resultaten:
De Duitse onderzoekers voerden een gerandomiseerd onderzoek uit bij patiënten uit 81 centra in Duitsland tussen 1 september 2003 en 31 augustus 2008. Patiënten met niet eerder behandeld stadium III of IV mantelcellymfoom of indolent non-Hodgkin lymfoom werden gerandomiseerd ingedeeld in een groep die bendamustine plus rituximab (n = 274) kreeg toegediend en een groep (n = 275) die de R-CHOP kreeg toegediend. 261 patiënten uit de combinatiegroep konden worden opgenomen in de studie analyse en 253 uit de R-CHOP groep.
Alle patiënten uit beide groepen kregen rituximab in een dosis van 375 mg / m² op dag 1 van elke cyclus, volgens een standaard procedure. De combinatiebehandeling bestond uit intraveneuze bendamustine 90 mg / m², toegediend op dagen 1 en 2 van een cyclus van 4 tot 6 weken, tot maximaal 6 cycli. De CHOP behandeling bestond uit 3 wekelijkse cycli van cyclofosfamide 750 mg / m², doxorubicine 50 mg / m², en vincristine 1,4 mg / m² (tot een maximum dosis van 2 mg) op dag 1, en prednison 100 mg / dag gedurende 5 dagen , voor maximaal 6 cycli.
Er waren 103 (39%) voorvallen van een recidief in de combinatiegroep en 143 recidieven (57%) in de R-CHOP groep. Progressie vrije overleving was ook significant langer bij de combinatie behandeling dan bij de R-CHOP behandeling.
Hoewel er in de totale respons geen verschil was tussen de combinatie groep en de R-CHOP groep (93% vs 91%), bleek de snelheid van een complete respons significant sneller te verlopen bij de combinatie (40% versus 30%, p = 0,021). De verbetering van de progressievrije overleving met de combinatie behandeling was onafhankelijk van leeftijd, concentratie van lactaat dehydrogenase en FLIPI score.
Mantelcel histologie (HR, 1,84, P <.0001) en lactaat dehydrogenase concentratie van meer dan 240 U / L (P = 0,010) waren onafhankelijke negatieve voorspellers van een slechte uitkomst volgens een multivariate analyse achteraf. Over het geheel genomen waren er minder toxische effecten bij de combinatie dan bij de R-CHOP (19% vs 29%), met inbegrip van alopecia - haaruitval bij patiënten die ten minste 3 cycli waren behandeld, (0% vs 100%, P <.0001), hematologische toxiciteit (30 % vs 68%, P <.0001), infecties (37% vs 50%, P = 0.0025), perifere neuropathie (7% vs 29%, P <.0001), en stomatitis (6% vs 19%, P <.0001). Echter, erythemateuze huidreacties (acne achtige puistjes) kwamen vaker voor bij de patiënten uit de combinatie groep (16% versus 9%, p = 0,024).
Het volledige studierapport: Bendamustine plus rituximab versus CHOP plus rituximab as first-line treatment for patients with indolent and mantle-cell lymphomas: an open-label, multicentre, randomised, phase 3 non-inferiority trial is tegen betaling in te zien op de website van The Lancet. Hier het abstract van de studie:
In patients with previously untreated indolent lymphoma, bendamustine plus rituximab can be considered as a preferred first-line treatment approach to R-CHOP because of increased progression-free survival and fewer toxic effects
Bendamustine plus rituximab versus CHOP plus rituximab as first-line treatment for patients with indolent and mantle-cell lymphomas: an open-label, multicentre, randomised, phase 3 non-inferiority trial.
Source
Medizinische Klinik IV, Hospital of the Justus-Liebig-University, Giessen, Germany. Electronic address: mathias.rummel@innere.med.uni-giessen.de.
Abstract
BACKGROUND:
Rituximab plus chemotherapy, most often CHOP (cyclophosphamide, doxorubicin, vincristine, and prednisone), is the first-line standard of care for patients with advanced indolent lymphoma, and for elderly patients with mantle-cell lymphoma. Bendamustine plus rituximab is effective for relapsed or refractory disease. We compared bendamustine plus rituximab with CHOP plus rituximab (R-CHOP) as first-line treatment for patients with indolent and mantle-cell lymphomas.
METHODS:
We did a prospective, multicentre, randomised, open-label, non-inferiority trial at 81 centres in Germany between Sept 1, 2003, and Aug 31, 2008. Patients aged 18 years or older with a WHO performance status of 2 or less were eligible if they had newly diagnosed stage III or IV indolent or mantle-cell lymphoma. Patients were stratified by histological lymphoma subtype, then randomly assigned according to a prespecified randomisation list to receive either intravenous bendamustine (90 mg/m(2) on days 1 and 2 of a 4-week cycle) or CHOP (cycles every 3 weeks of cyclophosphamide 750 mg/m(2), doxorubicin 50 mg/m(2), and vincristine 1·4 mg/m(2) on day 1, and prednisone 100 mg/day for 5 days) for a maximum of six cycles. Patients in both groups received rituximab 375 mg/m(2) on day 1 of each cycle. Patients and treating physicians were not masked to treatment allocation. The primary endpoint was progression-free survival, with a non-inferiority margin of 10%. Analysis was per protocol. This study is registered with ClinicalTrials.gov, number NCT00991211, and the Federal Institute for Drugs and Medical Devices of Germany, BfArM 4021335.
FINDINGS:
274 patients were assigned to bendamustine plus rituximab (261 assessed) and 275 to R-CHOP (253 assessed). At median follow-up of 45 months (IQR 25-57), median progression-free survival was significantly longer in the bendamustine plus rituximab group than in the R-CHOP group (69·5 months [26·1 to not yet reached] vs 31·2 months [15·2-65·7]; hazard ratio 0·58, 95% CI 0·44-0·74; p<0·0001). Bendamustine plus rituximab was better tolerated than R-CHOP, with lower rates of alopecia (0 patients vs 245 (100%) of 245 patients who recieved ≥3 cycles; p<0·0001), haematological toxicity (77 [30%] vs 173 [68%]; p<0·0001), infections (96 [37%] vs 127 [50%]); p=0·0025), peripheral neuropathy (18 [7%] vs 73 [29%]; p<0·0001), and stomatitis (16 [6%] vs 47 [19%]; p<0·0001). Erythematous skin reactions were more common in patients in the bendamustine plus rituximab group than in those in the R-CHOP group (42 [16%] vs 23 [9%]; p=0·024).
INTERPRETATION:
In patients with previously untreated indolent lymphoma, bendamustine plus rituximab can be considered as a preferred first-line treatment approach to R-CHOP because of increased progression-free survival and fewer toxic effects.
FUNDING:
Roche Pharma AG, Ribosepharm/Mundipharma GmbH.
Copyright © 2013 Elsevier Ltd. All rights reserved.
- PMID:
- 23433739
- [PubMed - as supplied by publisher]
Gerelateerde artikelen
- Combinatie van zes geneesmiddelen (BrECADD) resulteert in betere overleving met minder bijwerkingen bij patiënten met gevorderde lymfklierkanker van het type Hodgkinlymfoom in vergelijking met BEACOPP regiem
- Fludarabine-melfalan (Flu-Mel140) voorafgaand aan allogene stamceltransplantatie voor patienten met non-Hodgkin geeft hoger sterfterisico vergeleken met fludarabine-intraveneuze busulfan
- Bendamustine plus Rituximab gevolgd door behandelingen met 90-Yttrium plus 4x Ibritumomab Tiuxetan voor onbehandelde Folliculaire Lymfomen geeft betere overall overleving en langere duurzame ziektevrije tijd
- Behandeling met 1 medicijn is effectiever (CR: 41 vs 19 procent) dan combinatie van medicijnen bij agressieve vorm van lymfklierkanker (Peripheral T-cell Lymphoma).
- Lenalidomide naast rituximab verbetert mediane progressievrije overleving met 25 maanden (39 vs 14 maanden) bij patienten met recidief van indolente lymfomen - lymfklierkanker, in vergelijking met alleen rituximab copy 1
- DNA mutaties: In bloed circulerende tumor DNA metingen geven vooraf en al na 1 behandeling een uitstekende prognose op de uiteindelijke effectiviteit van een behandeling van zogeheten diffuus grootcellig lymfoom - B-Cell Lymfklierkanker
- Ibrutinib aanvullend op Bendamustine en Rituximab verbetert progressievrije ziekte en overall overleving met tientallen procenten bij Chronische Lymfatische Leukemia en recidief van lymfklierkanker met kleine tumoren
- Bendamustine plus rituximab (Rituxin) geeft verdubbeling van ziektevrije tijd, betere overleving met minder bijwerkingen voor patiënten met nieuw gediagnosticeerde lymfklierkanker - non-Hodgkin en mantelcellymfomen, in vergelijking met de R-CHOP kuren
- Chemo en bestraling: 2x bestralen na 2x chemo bij lymfklierkanker - Hodgkin lymfoom geeft zelfde resultaat op ziektevrije tijd en recidiefkansen als 4x bestralen, maar veel minder kans op ernstige bijwerkingen en latere complicaties.
- Chemo: Een combinatiebehandeling van Fludarabine, cyclophosphamide, en rituximab geeft significant betere resultaten op tijd tot progressie van de ziekte en op overleving bij non-Hodgkin en CLL - Chronische Lymfatische Leukemie.
- chemo combinatie doxorubicin, cyclophosphamide, vindesine, bleomycin, en prednisone (ACVBP) geeft significant betere resultaten, langere overlevingstijd, dan de chemocombinatie cyclophosphamide, doxorubicin, vincristine
- Chemo en effect bij mantelcel lympfomen: Met een aanpak van eerst een eenmalige toediening van Rituximab plus cyclophosphamide, vincristine, doxorubicin en dexamethason (hyper CVAD) gevolgd door Rituximab plus hoge dosis methotrexate-cytarabine worden hog
- Chemo en effect bij lymfklierkanker: Rituximab - Mabthera toegevoegd aan CHOP behandeling bij lymfeklierkanker - B-cel lympfomen geeft superieure resultaten blijkt uit gerandomiseerde fase III studie.
- Chemo en effect bij lymfklierkanker: Patiënten met ziekte van Hodgkin gebaat bij nieuwe chemomix - BEACOPP met verhoogde dosis - en niet gebaat bij aanvullende radiotherapie/bestraling na chemo aldus twee gerandomiseerde langjarige studies. copy 1
- Chemo en bestraling voor lymfklierkanker - Non-Hodgkin en ziekte van Hodgkin - geeft groot risico op latere nieuwe vormen van kanker. Bij jonge vrouwen 136 keer grotere kans op borstkanker bv. aldus studieverslagen in de Lancet.
- Mabthera - Rituximab - Rituxan blijkt beste aanpak voor lymfklierkanker: enkele studies bij elkaar gezet
- Chemo en effecten bij lymfklierkanker: een overzicht van ontwikkelingen binnen reguliere oncologie van afgelopen tien jaar
Plaats een reactie ...
1 Reactie op "Bendamustine plus rituximab (Rituxin) geeft verdubbeling van ziektevrije tijd, betere overleving met minder bijwerkingen voor patiënten met nieuw gediagnosticeerde lymfklierkanker - non-Hodgkin en mantelcellymfomen, in vergelijking met de R-CHOP kuren"