DNA mutaties komen 3x zo vaak voor bij jonge mensen (gemiddeld 40 jaar) dan bij ouderen (gemiddeld 70 jaar) met darmkanker.

Aan dit artikel is enkele uren gewerkt, opzoeken, vertalen, gerelateerde informatie erbij zoeken enz. Als u ons wilt helpen kanker-actueel online te houden en uit te bouwen dan kan dat met een machtiging of directe donatie via: h ttp://kanker-actueel.nl/NL/donaties.html of al of niet anoniem op - rekeningnummer NL79 RABO 0372931138 t.n.v. Stichting Gezondheid Actueel in Terneuzen. Elk bedrag is welkom. En we zijn een ANBI instelling.

10 juni 2017: Bron: ASCO 2017

Jonge patiënten met darmkanker blijken meer dan drie keer zoveel mutaties in hun tumoren te hebben als oudere patiënten, wat kan leiden tot effectievere behandelingsbeslissingen. In een nieuwe studie vonden wetenschappeers dat tumormutatiebelasting, evenals genmutaties die een belangrijke rol spelen in de reparatie van het DNA, voornamelijk te zien waren bij de jongere patiënten met vormen van darmkanker. Onder jongere patiënten in deze studie werden verstaan de patiënten die gemiddeld 40 jaar oud waren

De onderzoekers keken naar aanwezige distale tumoren (distale tumoren zitten aan het eind van de dunne darm, zie afbeelding hieronder) van 229 patiënten met darmkanker met een mediane leeftijd van 40 jaar (range 22-45 jaar), en vergeleken ze met distale tumoren van 503 patiënten met een mediane leeftijd van 71 (Range 65 - 89 jaar). De meeste darmkankertumoren openbaren zich pas na de leeftijd van 60 jaar. Al is er een trend waarneembaar dat steeds meer jonge mensen darmkanker krijgen. Daarom namen de onderzoekers het initiatief tot deze studie. De onderzoekers, Weinberg et al presenteerden hun bevindingen op ASCO 2017.

(Tekst gaat verder onder foto)

Bron van foto hierboven: Imaging of malignancies of the biliary tract- an update

Belangrijkste punten:

Genen die vaker gemuteerd zijn bij jongere patiënten, waren met name: HER2, NF1, en de DNA mismatch reparatiegenen MSH6, MSH2 en POLE.
Hoge tumormutatiebelasting werd gezien bij 8,2% van de jonge patiënten tegen 2,6% van de oudere patiënten - een statistisch significant verschil van drie keer zoveel.
DNA mismatch reparatie mutaties kunnen de hogere tumor mutatielading verklaren bij jongere patiënten.
Belangrijk lijkt het dat hoe meer mutaties er zijn in een tumor hoe beter immuuntherapie werkt want afweercellen gaan altijd op zoek naar vreemd weefsel.

Hoewel de onderzoekers een breed scala aan gemuteerde geen celmateriaalnen hebben gevonden, waarvan veel ervan een belangrijke rol spelen in verschillende vormen van kanker, was er geen statistisch significant verschil tussen jongere en oudere patiënten in de mutatiecijfers bij veel kankerverwekkende genen.

ECHTER: Enkele genen waren vaker gemuteerd bij jongere patiënten: HER2, NF1, en de DNA mismatch reparatiegenen MSH6, MSH2 en POLE. De onderzoekers suggereerden dat de DNA-mismatch reparatie mutaties de hogere tumor mutatielading kunnen verklaren bij jongere patiënten. Statistisch significant werd een hogere tumormutatiebelasting gezien bij 8,2% van de jonge patiënten versus 2,6% van de oudere patiënten.

"Een van de leidende theorieën waarom darmkanker steeds vaker voorkomt bij jongere patiënten, hebben betrekking op levensstijlfactoren, waaronder dieet en lichaamsbeweging," "Er is ook steeds meer bewijs dat bacteriën en lokale ontstekingen van de dikke darm kankergroei kunnen stimuleren. We kunnen hieraan nu de tumormutatie toevoegen aan de lijst van factoren die bijdragen aan vorming van kwaadaardige tumoren en beginnen te verkennen of er een verband bestaat tussen tumormutatie belasting en deze levensstijl factoren." zegt hoofdonderzoeker Benjamin Weinberg, MD, Chief Hematology / Oncology Fellow bij Georgetown Lombardi.

Het abstract van de studie: Impact of patient age on molecular alterations in left-sided colorectal tumors. zoals gepresenteerd op AsCO 2017 staat hieronder:

Impact of Patient Age on Molecular Alterations in Colorectal Tumors. Tumor mutation load, as well as gene mutations that play an important role in DNA repair, were more predominant in the younger patients.

Source ASCO 2017:

Impact of patient age on molecular alterations in left-sided colorectal tumors.

Sub-category:
Biomarkers/Epidemiology/Outcomes

Category:
Gastrointestinal (Colorectal) Cancer

Meeting:
2017 ASCO Annual Meeting

Abstract No:
3592

Poster Board Number:
Poster Session (Board #215)

Citation:
J Clin Oncol 35, 2017 (suppl; abstr 3592)

Author(s): Benjamin Adam Weinberg, Kelsey Poorman, David Arguello, John Marshall, Mohamed E. Salem; Georgetown Lombardi Comprehensive Cancer Center, Washington, DC; Caris Life Sciences, Phoenix, AZ; Georgetown University Medical Center, Washington, DC

Abstract Disclosures

Abstract:

Background: The incidence of colorectal cancer (CRC) in younger patients (pts) is rising. This increase is most pronounced in tumors arising from the distal colon and rectum. Since tumor sidedness has emerged as an important prognostic and predictive biomarker in CRC, we aim to explore the impact of age on the tumor biology of left-sided colon cancer (LCC). Herein, we compare profiles of LCC from younger (≤ 45 years) and older pts (≥ 65 years). Methods: LCCs (splenic flexure to rectum; n = 1,602) were examined by NextGen sequencing, protein expression, gene amplification, and microsatellite instability fragment analyses. Tumor mutational load (TML) was calculated using only somatic nonsynonymous missense mutations. Chi-square tests were used for comparisons. Results: LCCs from younger (median age 40, range 22-45 years, n = 229) and older (median age 71, range 65-89, n = 503) pts were studied. The most frequently mutated genes included APC, TP53, KRAS, PIK3CA, ARID1A, FBXW7, SMAD4, ATM, BRAF, and NRAS. Comparing younger v. older pts, there were no significant differences in the rates of APC (75.3% v. 82.9%, P = 0.139), TP53 (79.5% v. 73.1%, P = 0.261), KRAS (37.6% v. 43.0%, P = 0.403), PIK3CA (9.4% v. 14.6%, P = 0.234), ARID1A (14.3% v. 13.2%, P = 0.884), FBXW7 (11.4% v. 10.5%, P = 0.830), SMAD4 (13.1% v. 7.4%, P = 0.129), BRAF (4.8% v. 5.7%, P = 0.762), or NRAS (3.5% v. 2.6%, P = 0.680) mutations. Additionally there were no significant differences in protein overexpression. However, there was a trend towards increased HER2 amplification in younger pts (5.7% v. 2.1%, P = 0.05). MSH6 (4.8% v. 0.5%, P = 0.015), MSH2 (2.4% v. 0%, P = 0.032), POLE (2.4% v. 0%, P = 0.032), and NF1 (7.9% v. 0%, P < 0.001) mutations were observed at higher rates in younger pts. High TML (≥ 17 mutations per megabase) was seen more frequently in younger pts (8.2% v. 2.6%, P = 0.02). Conclusions: The molecular differences between LCC in younger and older pts are mostly due to mutations in mismatch repair genes. Higher TML may predict a higher response rate to checkpoint inhibitors in younger pts with LCC. The differences in tumor biology observed here warrant further study and may eventually be used to tailor therapy.