15 november 2003
Mijn naam is Rina. geb.27.05.1953. Ik heb borstkanker met uitzaaiingen naar mijn botten en vertel hier mijn verhaal.

Kerstmis 1999, ik voel me grieperig en heb koorts. In de eerste helft van 2000 voel ik steeds 
pijnplekjes, dan op mijn ribben, dan mijn been en een aantal keren heb ik ook weer koorts. Kortom het voelde niet goed.
In juli 2000 zien we een putje in mijn linker borst. In het ziekenhuis zien ze een tumor. Er volgt augustus 2000 een borstbesparende operatie en behalve de eerste lymfklier is alles schoon. De operatie is geslaagd volgens de chirurg. Maar drie weken later blijkt later al dat er toch uitzaaiïngen zijn in de botten.
Ik hou namelijk die pijntjes en wordt zwakker. Ik word weer opgenomen in ons regioziekenhuis in Delft. Er blijken dus uitzaaiingen naar de botten en er is grote twijfel of de lever schoon is. De lever is toch niet aangetast blijkt na grondig onderzoek maar de uitzaaiingen naar de botten zijn NIET te genezen misschien wel te remmen. Mits er geen uitzaaiïngen naar andere organen komen kan ik wel een tijdje dit nog volhouden werd mij verteld
Ik ben namelijk ondertussen onder behandeling van een oncoloog-internist {Dr.B.} een jonge vrouw waar ik veel vertrouwen in heb. Zij vertelt me dat het niet te genezen is, maar dat ze wel wil gaan behandelen, het is namelijk een kankersoort die gevoelig is voor een hormoon behandeling.
Normaal wordt na een borstbesparende operatie chemo en bestraling toegepast, maar omdat er uitzaaiïngen zijn heeft dat geen zin meer en dr. B. schrijft alleen een hormoon tabletje voor . Zo kom ik thuis met 1 pil per dag en wat pijnstillers.En 1 x per maand APD-infuus voor versterking van de botten.

Ik vertelde al dat ik veel vertrouwen heb in Dr. B. maar op het gebied van alternatieven kan zij me niet verder helpen. Ik ga op zoek maar op het gebied van voedsel wil ik gewoon blijven eten. Ik kom terecht in het oosten van het land [ begin 2001] en krijg een infuus met vitamine C, darmspoelingen, acupunctuur en veel pillen. Bloedonderzoek onder een microscoop hoorde er ook bij. Het was heel zwaar, want ik moest twee tot drie keer per week ver rijden, de dagen waren lang en soms werd ik er ziek van, maar ik dacht als het op de lange termijn maar helpt.
Het bloedonderzoek in Delft in mei 2001 was dus heel spannend. Slaat de Tamoxifen nog steeds aan en zorgt het alternatieve voor verbetering??? Het bloed is niet goed, de marker is hoger{750} en dr. B. is niet tevreden. Weer worden scans van de botten gemaakt, er volgt een botpunctie die niet lukt, het is kortom een heel vervelende periode.

Ik krijg van dr.B. een tweedelijns hormoonkuur namelijk Arimidex. We hopen dat die wel aanslaat en hopelijk langer dan Tamoxifen. Inmiddels heb ik ook niet stil gezeten en uit alle, overigens goed bedoelde informatie die mij van alle kanten werd aangereikt, een aantal ideeën gehaald. Ook bracht internet veel informatie, met name de kanker-actueel pagina.
Vanaf mei 2001 ben ik het Houtsmullerdieet gaan volgen, een dieet waarvan ik altijd dacht als ik dat moet gaan doen leef ik liever wat korter, maar dat valt erg mee. Sterker nog het eten is erg lekker en dat vindt het hele gezin. De meeste recepten haal ik van het internet. (noot redactie: als u lid wordt voor minimaal € 25,-- per jaar van OPS krijgt u meer dan 350 gratis recepten die elke dag op de startpagina van deze site verschijnen plus 25% korting op voedingsuppletie. Zie OPS.) 
Naast het dieet kwam ik in diezelfde periode in contact met een orthomoleculaire arts (noot redactie: adresgegevens van goed gekwalificeerde orthomoleculaire artsen staan op pagina nuttige adressen) die me de volgende middelen voorschreef (noot redactie: raadpleeg altijd een orthomoleculaire arts voor ook deze aanvullende middelen, begin nooit op eigen houtje zomaar wat in te nemen):

Multivitamine 1 p.d. 
melatonine 25 mg. 1 p.d.
Vitamine C 1000 mg. 3 x 1 p.d. 
quercetine 3 x 3 p.d.
Dagravit 20 dr.p.d. 
epigallo-catechine 3x3 p.d.
Vitamine E 400 1 p.d. 
acetylcysteine 600 mg. 2 x 1 p.d.
Selenium 200 mg.1 p.d. 
pao pereira 2 x 3 p.d.
Zink 15 mg. 1 p.d.
Devaron 400 2 x 1 p.d.
Die combinatie van dieet, orthomoleculaire behandeling en arimidex van de reguliere arts doe ik nu vanaf mei 2001. Het bloed is alleen maar beter geworden tot nu toe, marker is nu 34, ik voel me goed, ik heb veel conditie en vrijwel geen pijn.{zonder pijnstillers}
Iedere 3 maanden bloed prikken en een bezoek bij Dr.B. Zij ziet nog geen aanleiding om weer een botscan te laten maken omdat het totale beeld van het bloed er goed uitziet. De ortho-arts geeft het advies de middelen te nemen zolang er geen progressie is. Dr. B. die oorspronkelijk wel erg neutraal stond tegenover mijn initiatieven laat nu toch ook wel doorschemeren dat de combinatie misschien nog zo gek niet is.

Wat ik niet weet en ook nog niet gevraagd heb, is of het bijzonder is dat het nu zo goed met me gaat en hoe de toekomst er voor me uit zou kunnen zien. Ik probeer positief in het leven te staan en niemand weet hoe het leven er in de toekomst uitziet.
Ik weet wel dat ik op dit moment zeer van het leven geniet………………

HOOP IS OP ZICHZELF EEN SOORT GELUK EN MISSCHIEN
WEL HET GROOTSTE GELUK DAT DEZE WERELD TE BIEDEN HEEFT

Noot redactie: Reacties en vragen aan Rina kunnen aan ons worden gestuurd en wij zullen die doorsturen.




Plaats een reactie ...

Reageer op "Het verhaal van Rina, een vrouw met borstkanker en uitzaaiingen in de botten koos op advies van haar oncoloog voor tamoxifen, dat hielp niet en daarna mei 2001 koos voor Arimidex met dieet en extra voedingsuppletie met nu d.d. novembe"


Gerelateerde artikelen
 

Gerelateerde artikelen

Waarom deze pagina? >> Het verhaal van Rina, een >> september 2003: Rina is oma >> mei 2004: Rina wordt weer >> Borstkanker: ervaringsverhaal >>