Het antwoord is een duidelijk ja. Vitamine D bleek een matigende werking op de zogeheten ‘cytokine storm’ te hebben. Het werkt op meerdere niveaus bij de onderdrukking van stoffen die de inflammatie en de bevattelijkheid voor de infectie vergroten. Het werkt dus inderdaad preventief. Maar ook als behandeling tijdens de ziekte is het effectief.
Noem het Het Gelijk van Schuitemaker: neem gerust een hoge dosis vitamine D. Kwaad kan het niet, dat is ook wel duidelijk inmiddels.
Klik voor het volledige artikel op de titel:
Nu het virus blijft, is vitamine D onze vriend
De productie van vitamine D in de huid is het duidelijkste voorbeeld van de afhankelijkheid van de mens van de zon. In feite is een geregelde, kortstondige blootstelling van de huid aan het zonlicht, in het bijzonder de UV-straling daarin, voldoende om – na een aantal omzettingen – genoeg vitamine D aan te maken. De hoeveelheid vitamine D is te meten met een bloedtest. Wie te weinig heeft, kan eenvoudig pilletjes van de drogist slikken om het tekort aan te vullen.
Wat ik wel mooi vind is dat hij alle credits geeft aan Gert Schuitemaker die al heel lang zegt en schrijft dat aanvulling van je vitamine D onontbeerlijk is als deze waarden te laag zijn.
Dit schrijft Huib Stam:
In 2008 publiceerde Gert Schuitemaker zijn nog altijd actuele en leesbare boekwerkje Nieuw licht op vitamine D en chronische ziekten. De orthomoleculair angehauchte apotheker bepleitte daarin een veel hogere inname van vitamine D dan door de Gezondheidsraad werd (en wordt) aanbevolen. Hij baseerde zich op een flink aantal buitenlandse deskundigen, wier inzichten nog niet tot de Nederlandse medische wereld waren doorgedrongen.
Zonder nu met Internationale Eenheden, mollen per liter en microgrammen te goochelen, kan gesteld worden dat als iedereen zich aan Schuitemakers advies had gehouden, we het er nu niet over zouden hoeven te hebben. Dan zou niemand vitamine D-deficiënt zijn. Maar de werkelijkheid is anders en bleek wreed tijdens de pandemie. Op de intensive care lagen veel dikke en oude mensen. Die oude mensen hadden een vanwege hun gevorderde leeftijd verzwakt immuunsysteem en daardoor weinig weerstand tegen de luchtweginfectie die het virus veroorzaakte. Maar wat was er met die obese patiënten aan de hand?>>>>>>>>>lees verder
7 februari 2022: Bron: Plos One
Er zijn diverse grote studies gepubliceerd afgelopen 2 jaar waarin is aangetoond dat de bloedwaarden van vitamine D invloed hebben bij een besmetting met het coronavirus - Covid-19, zie in gerelateerde artikelen. Recent is er een groot Israëlisch onderzoek gepubliceerd, die een sterke onderbouwing geeft van de bescherming die vitamine D3 biedt tegen ernstige gevolgen van een besmetting door het coronavirus - Covid-19, met name bij ouderen.
Resultaten uit het studierapport geciteerd:
Van de 1176 opgenomen patiënten hadden 253 records van een 25(OH)D-niveau voorafgaand aan de COVID-19-infectie. Een lagere vitamine D-status kwam vaker voor bij patiënten met de ernstige of kritieke ziekte (<20 ng/ml [87,4%]) dan bij personen met milde of matige ziekte (<20 ng/ml [34,3%] p <0,001). Patiënten met vitamine D-tekort (<20 ng/ml) hadden 14 keer meer kans op een ernstige of kritieke ziekte dan patiënten met 25(OH)D ≥40 ng/ml (odds ratio , 14; 95% betrouwbaarheidsinterval [ CI], 4 tot 51; p < 0,001).Klein beetje verdere uitleg:
Van 253 patiënten die tussen april 2020 en februari 2021 in een ziekenhuis in Nahariya in Israël waren opgenomen was vooraf het vitamine D3 gehalte bekend. Die patiënten werden in 4 categorieën verdeeld: tekort, onvoldoende, voldoende, en hoog - normaal. (Streefwaarde voor het vitamine D-gehalte is 30 nmol/L voor personen jonger dan 70 jaar en 50 nmol/L voor personen ouder dan 70 jaar. Zie deze link) Ruim de helft van de patiënten zat in de eerste groep. De rest werd in gelijke mate verdeeld over de overige drie groepen.
Daarnaast werd de ernst van de verschijnselen van het coronavirus - Covid-19 verdeeld in vier categoriën: mild, gemiddeld, ernstig en kritisch. De eerste twee maakten ieder een derde van de groep uit, de laatste twee samen een derde. Van die laatste twee groepen samen is 42% overleden.
- 57% van degenen met de laagste waarden aan D viel onder de categorie “ernstig” en “kritische” patiënt. Bij degenen met hogere D3 waardes was dat minder dan 10%.
- 26% van degenen met de laagste waarden aan D overleed in het ziekenhuis. Bij degenen met hogere D waardes was dat 3%.
- Van degenen met de milde verschijnselen had meer dan 80% een voldoende of hoger vitamine D waarde in het bloed. Van degenen die als “ernstig” of “kritisch” werden beoordeeld was dat 8%.
Conclusie van de onderzoekers:
Vanaf de vroege stadia van de COVID-19-pandemie was het doel van veel onderzoekers om vitamine D-tekort als risicofactor vast te stellen. Het was onderwerp van veel discussie in het grote publiek en meerdere medische tijdschriften . Onze studie draagt bij aan een voortdurend evoluerende hoeveelheid bewijsmateriaal dat suggereert dat de voorgeschiedenis van vitamine D-tekort bij een patiënt een voorspellende risicofactor is die verband houdt met een slechter klinisch ziekteverloop en mortaliteit van COVID-19. Het gebruik van historische resultaten die zijn verkregen vóór de COVID-19-pandemie als onderdeel van een volksgezondheidsonderzoek stelde ons in staat te suggereren dat vitamine D-tekort bijdraagt aan het causale pad van het COVID-19-sterfterisico en de ernst van de ziekte. Onze studie rechtvaardigt verdere studies om te onderzoeken of en wanneer vitamine D-suppletie bij personen met vitamine D-deficiëntie in de gemeenschap de uitkomst van een eventuele COVID-19-episode beïnvloedt.
Hier nog wat extra informatie uit de studie gekopieeerd:
Om de volgorde in tijd tussen lage 25(OH)D-niveaus en hun associatie met de ernst van acute COVID-19-ziekte beter te begrijpen, hebben de onderzoekers bepaald of de ernst van de ziekte bij patiënten opgenomen met acute COVID-19 correleerde met hun meest recente pre-infectie 25(OH)D-serumspiegels. Door gebruik te maken van de pre-infectie 25(OH)D-waarden, dat wil zeggen de waarden verkregen uit de medische dossiers van de patiënt, en door een nieuwe cosinusmodeltechniek toe te passen om jaarlijkse en maandelijkse 25(OH)D-niveaus te voorspellen, demonstreren zij statistisch significante en consistente bevindingen van een verband tussen lagere 25(OH)D-niveaus en hogere ernst van de COVID-19-ziekte.
The predicted 25(OH)D mean value of each month through the annum can be extracted from the graph. This figure demonstrates the predicted peak of 25(OH)D concentration in June and the expected trough in December. The predicted 25(OH)D mean value of each month can be utilized to predict the 25(OH)D for the hospitalization month of any given patient (Eq 3). M = mesor, A = amplitude, P = Phase.
Hier de grafiek van alle patiënten over het verloop van hun vitamine D waarden en de ernst van de ziekte of overlijden.
Tabel 1. Kenmerken van gehospitaliseerde COVID-19-patiënten gestratificeerd naar pre-infectie 25(OH)D-niveau gemeten 14 tot 730 dagen vóór positieve COVID-19-test.
Het originele studierapport van 3 februari 2022 is volledig gratis te lezen of te downloaden. Klik daarvoor op de titel van het abstract:
Abstract
Objective
Studies have demonstrated a potential correlation between low vitamin D status and both an increased risk of infection with SARS-CoV-2 and poorer clinical outcomes. This retrospective study examines if, and to what degree, a relationship exists between pre-infection serum 25-hydroxyvitamin D (25(OH)D) level and disease severity and mortality due to SARS-CoV-2.
Participants
The records of individuals admitted between April 7th, 2020 and February 4th, 2021 to the Galilee Medical Center (GMC) in Nahariya, Israel, with positive polymerase chain reaction (PCR) tests for SARS-CoV-2 (COVID-19) were searched for historical 25(OH)D levels measured 14 to 730 days prior to the positive PCR test.
Design
Patients admitted to GMC with COVID-19 were categorized according to disease severity and level of 25(OH)D. An association between pre-infection 25(OH)D levels, divided between four categories (deficient, insufficient, adequate, and high-normal), and COVID-19 severity was ascertained utilizing a multivariable regression analysis. To isolate the possible influence of the sinusoidal pattern of seasonal 25(OH)D changes throughout the year, a cosinor model was used.
Results
Of 1176 patients admitted, 253 had records of a 25(OH)D level prior to COVID-19 infection. A lower vitamin D status was more common in patients with the severe or critical disease (<20 ng/mL [87.4%]) than in individuals with mild or moderate disease (<20 ng/mL [34.3%] p < 0.001). Patients with vitamin D deficiency (<20 ng/mL) were 14 times more likely to have severe or critical disease than patients with 25(OH)D ≥40 ng/mL (odds ratio , 14; 95% confidence interval , 4 to 51; p < 0.001).
Figures
Citation: Dror AA, Morozov N, Daoud A, Namir Y, Yakir O, Shachar Y, et al. (2022) Pre-infection 25-hydroxyvitamin D3 levels and association with severity of COVID-19 illness. PLoS ONE 17(2): e0263069. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0263069
Editor: Dong-Yan Jin, University of Hong Kong, HONG KONG
Received: June 27, 2021; Accepted: January 12, 2022; Published: February 3, 2022
Copyright: © 2022 Dror et al. This is an open access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution License, which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original author and source are credited.
Data Availability: All relevant data are within the manuscript and its Supporting Information files.
Funding: The author(s) received no specific funding for this work.
Competing interests: The authors have declared that no competing interests exist.
Acknowledgments
Eirik Degerud, for his valuable advice in implementing and understanding the cosinor model. Rania Faris, for her substantial assistance with statistical analyses. Alon Hazan, for his statistical consulting and assistance with R software analyses.
References
- 1.Charoenngam N, Holick MF. Immunologic effects of vitamin d on human health and disease. Nutrients. MDPI AG; 2020. pp. 1–28. pmid:32679784
- 2.Prietl B, Treiber G, Pieber TR, Amrein K. Vitamin D and immune function. Nutrients. 2013. pp. 2502–2521. pmid:23857223
- 3.Chakhtoura M, Rahme M, Chamoun N, El-Hajj Fuleihan G. Vitamin D in the Middle East and North Africa. Bone reports. 2018;8: 135–146. pmid:29955632
- 4.Batieha A, Khader Y, Jaddou H, Hyassat D, Batieha Z, Khateeb M, et al. Vitamin D status in Jordan: dress style and gender discrepancies. Annals of nutrition & metabolism. 2011;58: 10–18. pmid:21252499
- 5.Bergman P, Lindh ÅU, Björkhem-Bergman L, Lindh JD. Vitamin D and Respiratory Tract Infections: A Systematic Review and Meta-Analysis of Randomized Controlled Trials. PLoS ONE. 2013. p. e65835. pmid:23840373
- 6.Jolliffe DA, Camargo CA, Sluyter JD, Aglipay M, Aloia JF, Ganmaa D, et al. Vitamin D supplementation to prevent acute respiratory infections: a systematic review and meta-analysis of aggregate data from randomised controlled trials. The Lancet Diabetes & Endocrinology. 2021;9: 276–292. pmid:33798465
- 7.Rhodes JM, Subramanian S, Laird E, Griffin G, Kenny RA. Perspective: Vitamin D deficiency and COVID-19 severity—plausibly linked by latitude, ethnicity, impacts on cytokines, ACE2 and thrombosis. Journal of internal medicine. 2021;289: 97–115. pmid:32613681
- 8.Meltzer DO, Best TJ, Zhang H, Vokes T, Arora V, Solway J. Association of Vitamin D Status and Other Clinical Characteristics With COVID-19 Test Results. JAMA network open. 2020;3: e2019722. pmid:32880651
- 9.Merzon E, Tworowski D, Gorohovski A, Vinker S, Golan Cohen A, Green I, et al. Low plasma 25(OH) vitamin D level is associated with increased risk of COVID-19 infection: an Israeli population-based study. FEBS Journal. 2020;287: 3693–3702. pmid:32700398
- 10.Jain A, Chaurasia R, Sengar NS, Singh M, Mahor S, Narain S. Analysis of vitamin D level among asymptomatic and critically ill COVID-19 patients and its correlation with inflammatory markers. Scientific reports. 2020;10: 20191. pmid:33214648
- 11.Kara M, Ekiz T, Ricci V, Kara Ö, Chang KV, Özçakar L. “Scientific Strabismus” or two related pandemics: coronavirus disease and vitamin D deficiency. The British journal of nutrition. 2020;124: 736–741. pmid:32393401
- 12.Major JM, Graubard BI, Dodd KW, Iwan A, Alexander BH, Linet MS, et al. Variability and Reproducibility of Circulating Vitamin D in a Nationwide U.S. Population. The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism. 2013;98: 97. pmid:23144464
- 13.Wang Y, Jacobs EJ, McCullough ML, Rodriguez C, Thun MJ, Calle EE, et al. Comparing Methods for Accounting for Seasonal Variability in a Biomarker When Only a Single Sample Is Available: Insights From Simulations Based on Serum 25-Hydroxyvitamin D. American Journal of Epidemiology. 2009;170: 88–94. pmid:19406919
- 14.Shoben AB, Kestenbaum B, Levin G, Hoofnagle AN, Psaty BM, Siscovick DS, et al. Seasonal Variation in 25-Hydroxyvitamin D Concentrations in the Cardiovascular Health Study. American Journal of Epidemiology. 2011;174: 1363–1372. pmid:22112344
- 15.Bolland Mark J, Chiu Weldon W, Davidson James S, Andrew Grey, Catherine Bacon, Gamble Greg D, et al. The effects of seasonal variation of 25-hydroxyvitamin D on diagnosis of vitamin D insufficiency. The New Zealand medical journal. 2008;121: 63–74. Available: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19098949/ pmid:19098949
- 16.Sachs MC, Shoben A, Levin GP, Robinson-Cohen C, Hoofnagle AN, Swords-Jenny N, et al. Estimating mean annual 25-hydroxyvitamin D concentrations from single measurements: the Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis. The American Journal of Clinical Nutrition. 2013;97: 1243–1251. pmid:23615830
- 17.Degerud E. Bergen Open Research Archive: Vitamin D status and cardiovascular disease. Observational studies in patients who underwent coronary angiography. In: PhD thesis . [cited 10 Sep 2021]. Available: https://bora.uib.no/bora-xmlui/handle/1956/12732
- 18.Degerud E, Hoff R, Nygård O, Strand E, Nilsen DW, Nordrehaug JE, et al. Cosinor modelling of seasonal variation in 25-hydroxyvitamin D concentrations in cardiovascular patients in Norway. European Journal of Clinical Nutrition 2016 70:4. 2015;70: 517–522. pmid:26603883
- 19.Woitge HW, Knothe A, Witte K, Schmidt-Gayk H, Ziegler R, Lemmer B, et al. Circannual Rhythms and Interactions of Vitamin D Metabolites, Parathyroid Hormone, and Biochemical Markers of Skeletal Homeostasis: A Prospective Study. Journal of Bone and Mineral Research. 2000;15: 2443–2450. pmid:11127208
- 20.Levis S, Gomez A, Jimenez C, Veras L, Ma F, Lai S, et al. Vitamin D Deficiency and Seasonal Variation in an Adult South Florida Population. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism. 2005;90: 1557–1562. pmid:15634725
- 21.Mora JR, Iwata M, von Andrian UH. Vitamin effects on the immune system: Vitamins A and D take centre stage. Nature Reviews Immunology. Nature Publishing Group; 2008. pp. 685–698. pmid:19172691
- 22.de Lucena TMC, da Silva Santos AF, de Lima BR, de Albuquerque Borborema ME, de Azevêdo Silva J. Mechanism of inflammatory response in associated comorbidities in COVID-19. Diabetes & Metabolic Syndrome: Clinical Research & Reviews. 2020;14: 597–600. pmid:32417709
- 23.Evans RM, Lippman SM. Shining Light on the COVID-19 Pandemic: A Vitamin D Receptor Checkpoint in Defense of Unregulated Wound Healing. Cell Metabolism. 2020;32: 704–709. pmid:32941797
- 24.Smolders J, van den Ouweland J, Geven C, Pickkers P, Kox M. Letter to the Editor: Vitamin D deficiency in COVID-19: Mixing up cause and consequence. Metabolism. 2021;115: 154434. pmid:33217408
- 25.Charoenngam N, Shirvani A, Reddy N, Vodopivec DM, Apovian CM, Holick MF. Association of vitamin D status with hospital morbidity and mortality in adult hospitalized COVID-19 patients. Endocrine practice: official journal of the American College of Endocrinology and the American Association of Clinical Endocrinologists. 2021;0. pmid:33705975
- 26.Bassil D, Rahme M, Hoteit M, Fuleihan GE-H. Hypovitaminosis D in the Middle East and North Africa: Prevalence, risk factors and impact on outcomes. Dermato-endocrinology. 2013;5: 274–298. pmid:24194968
- 27.Hobbs RD, Habib Z, Alromaihi D, Idi L, Parikh N, Blocki F, et al. Severe Vitamin D Deficiency in Arab-American Women Living in Dearborn, Michigan. Endocrine Practice. 2009;15: 35–40. pmid:19211395
- 28.Bouillon R. Genetic and environmental determinants of vitamin D status. The Lancet. 2010;376: 148–149. pmid:20541253
- 29.Elkum N, Alkayal F, Noronha F, Ali MM, Melhem M, Al-Arouj M, et al. Vitamin D Insufficiency in Arabs and South Asians Positively Associates with Polymorphisms in GC and CYP2R1 Genes. PLOS ONE. 2014;9: e113102. pmid:25405862
- 30.Al-Anouti F, Mousa M, Karras SN, Grant WB, Alhalwachi Z, Abdel-Wareth L, et al. Associations between Genetic Variants in the Vitamin D Metabolism Pathway and Severity of COVID-19 among UAE Residents. Nutrients 2021, Vol 13, Page 3680. 2021;13: 3680. pmid:34835935
- 31.Mishal AA. Effects of different dress styles on vitamin D levels in healthy young Jordanian women. Osteoporosis international: a journal established as result of cooperation between the European Foundation for Osteoporosis and the National Osteoporosis Foundation of the USA. 2001;12: 931–935. pmid:11804019
- 32.al Attia HM, Ibrahim MA. The high prevalence of vitamin D inadequacy and dress style of women in the sunny UAE. Archives of osteoporosis. 2012;7: 307–310. pmid:23150183
- 33.Oren Y, Shapira Y, Agmon-Levin N, Kivity S, Zafrir Y, Altman A, et al. Vitamin D insufficiency in a sunny environment: A demographic and seasonal analysis. The Israel Medical Association journal: IMAJ. 2010;12: 751–756. pmid:21348404
- 34.Ma W, Nguyen LH, Yue Y, Ding M, Drew DA, Wang K, et al. Associations between predicted vitamin D status, vitamin D intake, and risk of SARS-CoV-2 infection and Coronavirus Disease 2019 severity. The American Journal of Clinical Nutrition. 2021 [cited 10 Dec 2021]. pmid:34864844
- 35.Abu-Saad K, Murad H, Lubin F, Freedman LS, Ziv A, Alpert G, et al. Jews and Arabs in the Same Region in Israel Exhibit Major Differences in Dietary Patterns. The Journal of Nutrition. 2012;142: 2175–2181. pmid:23096004
- 36.Crowe FL, Steur M, Allen NE, Appleby PN, Travis RC, Key TJ. Plasma concentrations of 25-hydroxyvitamin D in meat eaters, fish eaters, vegetarians and vegans: results from the EPIC-Oxford study. Public health nutrition. 2011;14: 340–346. pmid:20854716
- 37.Muhsen K, Green MS, Soskolne V, Neumark Y. Inequalities in non-communicable diseases between the major population groups in Israel: achievements and challenges. The Lancet. 2017;389: 2531–2541. pmid:28495112
- 38.Kaufman HW, Niles JK, Kroll MH, Bi C, Holick MF. SARS-CoV-2 positivity rates associated with circulating 25-hydroxyvitamin D levels. PLOS ONE. 2020;15: e0239252. pmid:32941512
- 39.Cozier YC, Castro-Webb N, Hochberg NS, Rosenberg L, Albert MA, Palmer JR. Lower serum 25(OH)D levels associated with higher risk of COVID-19 infection in U.S. Black women. PLOS ONE. 2021;16: e0255132. pmid:34314458
- 40.Yancy CW. COVID-19 and African Americans. JAMA. 2020;323: 1891–1892. pmid:32293639
- 41.Zhao Q, Meng M, Kumar R, Wu Y, Huang J, Lian N, et al. The impact of COPD and smoking history on the severity of COVID-19: A systemic review and meta-analysis. Journal of Medical Virology. 2020;92: 1915–1921. pmid:32293753
- 42.Grant WB, Lordan R. Vitamin D for COVID-19 on Trial: An Update on Prevention and Therapeutic Application. Endocrine Practice. 2021;27: 1266–1268. pmid:34648940
- 43.Rawat D, Roy A, Maitra S, Shankar V, Khanna P, Baidya DK. “Vitamin D supplementation and COVID-19 treatment: A systematic review and meta-analysis.” Diabetes & Metabolic Syndrome: Clinical Research & Reviews. 2021;15: 102189. pmid:34217144
- 44.Maghbooli Z, Sahraian MA, Jamalimoghadamsiahkali S, Asadi A, Zarei A, Zendehdel A, et al. Treatment With 25-Hydroxyvitamin D3 (Calcifediol) Is Associated With a Reduction in the Blood Neutrophil-to-Lymphocyte Ratio Marker of Disease Severity in Hospitalized Patients With COVID-19: A Pilot Multicenter, Randomized, Placebo-Controlled, Double-Blinded Clinical Trial. Endocrine Practice. 2021;27: 1242–1251. pmid:34653608
- 45.Loucera C, Peña-Chilet M, Esteban-Medina M, Muñoyerro-Muñiz D, Villegas R, Lopez-Miranda J, et al. Real world evidence of calcifediol or vitamin D prescription and mortality rate of COVID-19 in a retrospective cohort of hospitalized Andalusian patients. Scientific Reports 2021 11:1. 2021;11: 1–12. pmid:34862422
- 46.Rubin R. Sorting Out Whether Vitamin D Deficiency Raises COVID-19 Risk. JAMA. 2021. pmid:33404587
Gerelateerde artikelen
- Vitamine D speelt een duidelijk beschermende rol wat betreft ziekenhuisopname op de IC voor patiënten met het Covid-19 virus blijkt uit een meta-analyse van gerandomiseerde studies..
- Vitamine D suppletie verminderde kans op coronavirus (Covid-19) besmetting en verminderde kans op overlijden binnen 30 dagen met 25 tot 33 procent blijkt uit grote studie bij Amerikaanse veteranen
- Vitamine D waarden hebben grote invloed op wel of niet ernstig ziek worden door een besmetting met het coronavirus. Hoge Vitamine D waarde beschermt, lage Vitamine D waarde kan leiden tot ernstig ziek worden en overlijden
- Vitamine D tekort blijkt sterk van invloed op kans op overlijden door het corona virus - Covid-19.
- Vitamine D tekort maakt mensen kwetsbaar voor het coronavirus (Covid-19). Voldoende Vitamine D in bloed geeft bescherming tegen het coronavirus. Concludeert grote meta-analyse
- Vitamine D tekort komt veel voor bij patienten besmet met het coronavirus (Covid-19) en vitamine D tekort geeft veel groter risico (meer dan 50 procent) op ernstige klachten en overlijden
- Vitamine D suppletie geeft vaak goede resultaten bij patienten die besmet zijn met het coronavirus - Covid-19 en al opgenomen in het ziekenhuis. Laat een grote meta-analyse zien van alle studies wereldwijd
Plaats een reactie ...
Reageer op "Vitamine D waarden hebben grote invloed op wel of niet ernstig ziek worden door een besmetting met het coronavirus. Hoge Vitamine D waarde beschermt, lage Vitamine D waarde kan leiden tot ernstig ziek worden en overlijden"