Mocht u de informatie op onze website kanker-actueel.nl waarderen dan wilt u ons misschien ondersteunen met een donatie?

Ons rekeningnummer is: RABO 37.29.31.138 t.n.v. Stichting Gezondheid Actueel in Terneuzen.

Onze IBANcode is NL79 RABO 0372 9311 38

Als donateur kunt u ook korting krijgen bij verschillende bedrijven.

En we hebben een ANBI status

18 december 2020: Bron: Oncology

Circulerend tumor-DNA in het bloed voorspelt de reactie op een behandeling met het anti-PD medicijn Atezolizumab bij spierinvasief urineleiderkanker en blaaskanker na een cystectomie - operatie.

Postoperatief circulerend tumor-DNA (ctDNA) blijkt sterke aanwijzingen te geven bij het identificeren van patiënten met spierinvasief urineleiderkanker (urotheelcarcinoom) en blaaskanker die het meest baat zouden hebben bij aanvullend immuuntherapie met atezolizumab.

Dat blijkt uit de studieresultaten van de Fase III studie IMvigor010 die werden gepresenteerd op het European Society for Medical Oncology Immuno-Oncology Virtual Congress, dat plaatsvond van 9 tot 12 december 2020.

De oorspronkelijke studie evalueerde een aanvullende behandeling met atezolizumab, een anti-PD medicijn, vergeleken met observatie bij spierinvasief urotheelcarcinoom na een cystectomie - operatie. Spierinvasieve urineleiderkanker - blaaskanker heeft een aanzienlijk risico op overlijden, aangezien bijna 50% van de patiënten binnen 2 jaar een recidief ontwikkelt na een cystectomie - operatie.

Van Circulerend tumor-DNA (ctDNA) is eerder aangetoond dat het een sterke voorspeller is van een recidief. , ook bij andere vormen van kanker. Uit de De studie analyse gepresenteerd op ESMO-IO onderzocht of post-cystectomie detecteerbaar plasma-ctDNA geassocieerd is met een slechtere prognose en of atezolizumab klinisch voordeel opleverde vergeleken met observatie bij patiënten met detecteerbaar ctDNA, en of ctDNA sneller verdween met atezolizumab, in vergelijking met observatie.

809 patiënten met hoog-risico spierinvasief urotheelcarcinoom in de blaas of het bovenste kanaal werden 1: 1 gerandomiseerd ingedeeld voor atezolizumab 1200 mg elke 3 weken gedurende 16 cycli of voor observatie elke 3 weken. Alle patiënten hadden binnen 14 weken na de behandeling een radicale operatie met lymfeklierdissectie ondergaan en hadden weefselmonsters beschikbaar voor PD-L1-testen. Ziektevrije overleving (DFS) was het primaire eindpunt en totale overleving (OS) was een secundair eindpunt.

Van de 809 patiënten waren 581 (72%) evalueerbare biomarkers beschikbaar. Weefsel van deze patiënten onderging een beoordeling van de ctDNA-status op C1D1 en C3D1 met behulp van een gepersonaliseerde test na gemiddeld 11 weken na de cystectomie - operatie. Baseline-kenmerken, waaronder blootstelling aan neoadjuvante chemotherapie, tumorstadium, lymfklierstadium en PD-L1-status tussen intent-to-treat en biomarker-evalueerbare patiënten en tussen biomarker-evalueerbare en niet-evalueerbare groepen waren vergelijkbaar. Baseline ctDNA-status, DFS en OS waren ook vergelijkbaar.

Bij de 214 ctDNA-positieve patiënten vertoonde atezolizumab een substantieel voordeel voor ziektevrije overleving in vergelijking met observatie, met een mediaan van 5,9 maanden versus 4,4 maanden (hazard ratio 0,58, 95% betrouwbaarheidsinterval 0,43-0,79, p = .0005).
Er werd ook voordeel waargenomen voor overall overleving (OS), met een mediane OS van 25,8 maanden met atezolizumab versus 15,8 maanden met observatie, met een hazard ratio van 0,59 (95% betrouwbaarheidsinterval 0,41-0,86, P = .0059). Omgekeerd werd er geen voordeel voor ziektevrije overleving of OS waargenomen met de toevoeging van atezolizumab bij patiënten die ctDNA-negatief waren.

De snelheid van ctDNA-klaring (geen ctDNA meer waarneembaar) was 18,8% in de atezolizumab-arm, vergeleken met 3,8% in de observatie-arm (P = .00408). De klaring van ctDNA was geassocieerd met verbeterde ziektevrije overleving (hazard ratio 0,26, 95% betrouwbaarheidsinterval 0,12-0,56).
Bij patiënten die ctDNA-positief waren, werd een bijkomend overlevingsvoordeel van atezolizumab waargenomen bij patiënten met een hoge tumorlaststatus en een hogere expressie van PD-L1.

Het volledige studierapport is nog nog neit beschiukbaar maar zie hier de presentatie van de resultaten op de website van Roche:

Roche presents exploratory data from the Phase III IMvigor010 study in early bladder cancer at the ESMO Immuno-Oncology Virtual Congress 2020

People with muscle-invasive urothelial cancer (MIUC) who had detectable circulating tumour DNA (ctDNA) were more likely to benefit from treatment with adjuvant (after surgery) Tecentriq monotherapy, compared with those without ctDNA
The goal of current treatment in people with MIUC is to provide early intervention to reduce the risk of the disease recurring or spreading to other parts of the body
Biomarker analysis from the negative IMvigor010 study broadens our knowledge of cancer immunotherapy in the adjuvant bladder cancer space and could help determine who may benefit most from adjuvant treatment and who may not benefit at all

Basel, 10 December 2020 - Roche (SIX: RO, ROG; OTCQX: RHHBY) today presented an exploratory analysis from the Phase III IMvigor010 study evaluating Tecentriq® (atezolizumab), compared with observation, as an adjuvant (after surgery) monotherapy treatment for people with muscle-invasive urothelial cancer (MIUC) at the European Society for Medical Oncology Immuno-Oncology (ESMO IO) Virtual Congress, 9–12 December 2020.

Data from IMvigor010 show that in people with circulating tumour DNA (ctDNA), a benefit in disease-free survival (DFS) was seen in those receiving Tecentriq when compared with observation (median 5.9 months versus median 4.4 months, hazard ratio =0.58; 95% CI: 0.43–0.79). Overall survival (OS) at an interim analysis also favoured treatment with Tecentriq in the ctDNA-positive population, with a median of 25.8 months with Tecentriq, compared with 15.8 months for observation (HR=0.59; 95% CI: 0.41–0.86). Although these pre-specified analyses are exploratory and could not be formally tested per the statistical plan in the IMvigor010 study, the data further our understanding of the disease and will inform a new Phase III study in people with ctDNA-positive muscle-invasive bladder cancer.

“Bladder cancer is a complex and often difficult disease to treat, but as we continue to understand its biology, we are gaining greater clarity around new therapeutic avenues,” said Levi Garraway, M.D., Ph.D., Roche’s Chief Medical Officer and Head of Global Product Development. “By using ctDNA and other biomarkers, we hope to gain insights that enable a more personalised approach to treatment. We are applying these findings to our clinical development programme.”

As presented at the American Society of Clinical Oncology 2020 (ASCO20) Virtual Congress, IMvigor010 did not meet its primary endpoint of DFS compared with observation in people with high-risk MIUC in the intention-to-treat population (19.4 months with Tecentriq versus 16.6 months with observation [HR=0.89; 95% CI: 0.74–1.08; p=0.2446]). In an interim analysis of OS, the median was not reached in either treatment arm (HR=0.85). Safety data for Tecentriq were consistent with the known monotherapy safety profile, and no new safety concerns were identified.

The goal of current treatment in people with MIUC is to provide early intervention to reduce the risk of the disease recurring or spreading to other parts of the body. As tumours grow, dying cells are replaced by new ones, releasing tumour DNA into the bloodstream. This DNA, known as ctDNA, can be utilised in different ways, including identifying people with minimal residual disease who may benefit the most from adjuvant therapy as well as those for whom adjuvant therapy may not provide benefit. In MIUC, ctDNA is a strong prognostic marker of disease recurrence.1 More treatment options following surgery are needed because approximately half of people with MIUC will develop a recurrence of their disease within 2 years of surgery,2 and with no predictive or prognostic biomarkers used in current clinical practice for MIUC,1,3 there is a need for more personalised treatments for this disease.1

Roche has an extensive development programme for Tecentriq, including multiple ongoing and planned Phase III studies, across several types of lung, genitourinary, skin, breast, gastrointestinal, gynaecological, and head and neck cancers. This includes studies evaluating Tecentriq both alone and in combination with other medicines.

These data were presented at the ESMO IO Virtual Congress in the Proffered paper oral session on 10 December 2020, 13:50-14:02 CET.

About the IMvigor010 study
IMvigor010 is a global Phase III, open-label, randomised, controlled study designed to evaluate the efficacy and safety of adjuvant treatment with Tecentriq compared with observation in 809 people with MIUC, who are at high risk of recurrence following resection. The primary endpoint is DFS as assessed by investigator, which is defined as the time from randomisation to invasive urothelial cancer recurrence or death.

Key efficacy results from the exploratory analysis are below:

ctDNA-positive population (n=214, 37% of biomarker evaluable population, n=581)
	Tecentriq (n=116)		Observation (n=98)
Median DFS (months) (95% CI)	5.9 (5.6–11.2)		4.4 (2.9–5.6)
DFS, HR (95% CI)	0.58 (0.43–0.79) p=0.0005
Median OS at interim analysis (months)	25.8 (20.5–NR)	15.8 (10.5–19.7)
OS, HR (95% CI)	0.59 (0.41–0.86) p=0.0059
ctDNA-negative population (n=367, 63% of biomarker evaluable population, n=581)
DFS, HR (95% CI)	1.14 (0.81–1.62) p=0.45
OS at interim analysis, HR (95% CI)	1.31 (0.77–2.23) p=0.32
ctDNA-positive and PD-L1-positive population (n=102)
DFS, HR (95% CI)	0.52 (0.33–0.82)
ctDNA-positive and TMB-high population (n=69)
DFS, HR (95% CI)	0.34 (0.19–0.60)