De ziekte van Waldenstrom

Kenmerkend is een woekering van bepaalde beenmergcellen, de zogenaamde beta-lymfocyten. Bij deze ziekte worden een bepaald soort afweercellen, namelijk de cellen die het afweer-eiwit IgM produceren, massaal gevormd. Het is een zeldzame ziekte, die meestal mensen treft boven de 60 jaar. De ziekte is ongeneeslijk met een gemiddelde overlevingstijd van 5 tot 6 jaar. Bij de second opinion in een gespecialiseerd academisch ziekenhuis gaf de specialist aan dat hij mijn prognose nog wat gunstiger inschatte dan dat gemiddelde. Daarnaast zei hij dat de overleving grote individuele verschillen vertoonde, dus dat er een behoorlijke kans was dat het toch zou tegenvallen, maar ook een goede kans dat het nog meer zou meevallen.
Er bestond geen geneesmiddel dat me beter kon maken, maar als ik teveel klachten kreeg was er wel chemotherapie om die klachten tijdelijk te onderdrukken. Die chemo had echter ook bijwerkingen, en bij herhaald gebruik werden die steeds ernstiger, totdat behandelen niet meer mogelijk was. In oktober 1994 was de IgM-spiegel in mijn bloed (de maat voor de vordering van de ziekte) 33, normaal is onder de 3. (Zie ook Kahler en Waldenström)

houtsmullerdieet, ziekte van waldenstrom