10) d.d. 4-12-2002: Mw. N was voor tweede RFA behandeling naar Dr. Solbiati voor het weghalen van haar verkalkte levertumoren en deze zijn met succes weggehaald

d.d. 5 december: van mw. N. en haar partner kreeg ik onderstaand e-mailtje. Een prachtige resultaat dus. Als u haar verhaal nog niet kent lees alle bovenstaande eens een keer. Is in mijn ogen zeer stimulerend om niet bij de pakken te gaan neerzitten, maar zelf actie te ondernemen, ook als de diagnose darmkanker- met leveruitzaaiïngen ongeneeslijk is.

E-mail ontvangen 4-12-2002:

Hi Kees,

Even een snelle update van mw. N.,

Mw. N. heeft op 27/11/02 weer een RFA behandeling gehad, Dr Solbiati gaf van te voren aan dat het moeilijk zou worden en dat hij bang was niet alles weg te kunnen halen.
Gelukkig kwam hij de volgende dag met de uitslag van de CT scan : I an extremely satisfied ! all malignant tissue has disappeared ! no signs of tumors in the liver or in any other areas of the body!
We waren dus erg blij met dat bericht. ( heel zacht uitgedrukt ! ) Het enige wat een beetje tegen viel was de pijn in de buikstreek wat tot gisteren (03/12/2002) aanhield.
Dat was ook de reden dat ze haar pas op zondag 01/12/2002 uit het ziekenhuis wilden ontslaan.
Momenteel gaat het gelukkig weer erg goed met haar en hopen we zondag as naar Mexico af te kunnen reizen. Het Houtsmullerland volgens L. vanwege de overvloed aan zon, verse groenten en fruit.

Laten we hopen dat dit nog heel lang zo blijft !!!

Liefs,

d.d. november 2002: Afgelopen week werd ik pijnlijk verrast door een summier e-mailtje van mw. N haar partner. We gaan volgende week weer naar Dr. Solbiati stond erin. Natuurlijk dacht ik direct aan een recidief en heb gisteravond mw. N en haar partner gebeld om een en ander na te vragen, want bij mijn weten ging het best goed met haar na de aanvullende en geïntegreerde aanpak van haar darmkanker met uitzaaiïngen. (zie chronologische verhaal hierboven). Gelukkig kreeg ik een optimistische en blije mw. N. en partner aan de lijn. Bij tijd en wijle zelfs schaterlachend - gelukkig kunnen kankerpatiënten ook lachen soms - vertellen beide het verhaal van afgelopen maanden. Hierbij kort weergegeven wat zij me vertelden.

Eind augustus 2002 bij een periodieke controle in het ziekenhuis bleken haar CEA waarden iets opgelopen. Nog niet echt verontrustend volgens de oncoloog, maar mw. N was er niet gerust op. Er werd een volgende controle afspraak gemaakt een maand later. En opnieuw waren haar CEA waarden weer wat opgelopen. Zowel de oncoloog als mw. N. wisten hiermee toch wel dat er weer ergens in haar lichaam tumoractiviteit moest zijn. Een grote tegenvaller dus na negen maanden relatief rust te hebben gekregen. En mw. N. voelde zich fysiek en mentaal uitstekend, dus had dit ook niet verwacht. Omdat zij het verhaal van Guus (hersentumor astrocytoom graad 4) en van Margreet (borstkanker met uitzaaiingen) had gelezen die wonder boven wonder beide erg goed herstelden uit een terminale en uitzichtloze door een combinatiebehandeling met bio-resonance, magneettherapie en ozontherapie als aanvulling op het Houtsmuller/Moermandieet en bepaalde voedingssuppletie ging mw. N. ook naar Harlingen. Zes weken lang werd ze daar elke dag behandeld. Een controle twee weken geleden gaf echter aan dat ook de aanpak in Harlingen haar CEA waarden niet naar beneden had gekregen. Mw. N. haar CEA was inmiddels 40.

(Extra noot redactie: Ook een kennis van mw. N. is aan haar darmkanker met uitzaaiingen behandeld door de mensen in Harlingen, maar ook bij haar hebben zes weken dagelijkse therapie niets opgeleverd. De aanpak in Harlingen slaat dus bij hersentumoren blijkbaar uitstekend aan, maar bij andere tumoren is dat nog maar de vraag. Op dit moment volgen wij mensen met longtumoren, borstkanker met uitzaaiingen in de botten en hersentumoren die allemaal in Harlingen op dit moment worden behandeld en die ons op de hoogte houden van de resultaten. Maar voor alle duidelijkheid wij hebben geen enkele binding met Harlingen en alle mensen hebben op eigen initiatief contact opgenomen met Harlingen na o.a. het verhaal van Guus. Maar nogmaals het is ieders persoonlijke keuze en we sturen niet door en geven op geen enkele manier een advies in deze. Ik wist ook helemaal niet dat mw. N. in Harlingen was geweest bv. Daarvoor is deze aanpak domweg nog te nieuw en experimenteel, maar blijven we wel kritisch de mensen volgen die ons op de hoogte willen houden van hun ervaringen. Dus we staan altijd open voor welke ervaringen dan ook mits gedocumenteerd met medische rapportage of scans of foto's enz. Stuur ons maar een e-mail als u uw ervaringen met een bijzondere en effectieve aanpak wilt delen met anderen die de site bezoeken).

Een scan wees daarna uit dat in mw. N. haar lever twee tumoren van ca. 4 cm. doorsnee zaten die actief waren. ECHTER: geen recidieven, maar de twee tumoren waren tumoren die vorig jaar niet waren behandeld omdat deze verkalkt (dood) leken door de chemo die mw. N. had gehad. Nu blijkt echter dat deze tumoren toch weer actief zijn geworden. Onmiddellijk heeft mw. N. contact opgenomen met Dr. Solbiati (stuur maar een e-mailtje en ik stuur u zijn adres) en met goedkeuring van haar oncoloog en de ziektekostenverzekeraar gaat ze volgende week naar Dr. Solbiati voor een tweede RFA behandeling. We houden u verder op de hoogte uiteraard, maar het mooie is dat RFA met gesloten huid nu voor een tweede keer uitkomst biedt bij mw. N.