Raadpleeg ook literatuurlijst niet-toxische middelen, voeding en behandelingen specifiek bij prostaatkanker van arts-bioloog drs. Engelbert Valstar.

Als donateur kunt u ook korting krijgen bij verschillende bedrijven, waaronder bij Medpro voor o.a. prostasol een veel gebruikt natuurlijk middel bij prostaatkanker als alternatief voor hormoontherapie.

Zie ook in gerelateerde artikelen

23 oktober 2024: Bron: Annals of Oncology

De eerste analyse van de fase II INSPIRE studie van de Radboud Universiteit geeft met een immuunbehandeling van ipilimumab plus nivolumab zeer goede resultaten wat betreft respons en ziektecontrole en ziekteprogressie vrije tijd bij patiënten met gevorderde castratieresistente prostaatkanker met een mismatch repair deficiency. De onderzoekers onder leiding van Dr. Niven Mehra zijn in januari 2021 begonnen met de selectie van eventueel deelnemende prostaatkankerpatiënten.

Uit tot nu toe 500 prostaatkankerpatiënten zijn er 69 patiënten geselecteerd op basis van de criteria zoals aangegeven in het studieprotocol.

De deelnemende patiënten werden geselecteerd en ingedeeld in een zogeheten immunogeen fenotype (= of de patiënten gevoelig waren en goed reageerden op een immuunbehandeling), bestaande uit een van de volgende criteria:

1, mismatch repair deficiëntie en/of een hoge mutatielast van >7 mutaties per Mb (cluster A);
2, BRCA2-inactivatie of BRCAness-handtekening (cluster B);
3, een tandem duplicatie handtekening en/of CDK12 biallelische inactivatie (cluster C)

Nu is er een tussenanalyse gemaakt en getoetst aan de doelen van de studie. Gemeten over alle deelnemende 69 patiënten blijkt het doel van ziekteprogressievrije tijd langer dan 6 maanden bereikt bij 38 procent van alle deelnemende patiënten.

Wat echter opvalt is dat de patiënten met een mismatch repair deficiency veel betere resultaten behaalden met een lange onafhankelijke respons en een mediane ziekteprogressievrije tijd van 32,7 maanden. ((95% CI 21.8 maanden- tot nog niet bereikt).

Kernpunten uit het abstract:

Ipilimumab en nivolumab induceerden een DCR = stabiele ziekte van 38% na 6 maanden bij patiënten met moleculair geselecteerde castratie resistente uitgezaaide gevorderde prostaatkanker (mCRPC).
Het duurzame voordeel was met name hoog bij patiënten met dMMR = mismatch repair deficiency die een mediane ziekteprogressievrije tijd (PFS) van 32,7 maanden vertoonden.
Ziekteprogressievrije tijd (PFS) was korter bij patiënten die eerder chemo met taxanen kregen, wat suggereert dat dubbele immuuntherapeutische behandelingen (ICI's) vroeg in het ziekteverloop moeten worden gestart.

Dit zijn de resultaten van het abstract vertaald:

Resultaten:

Patiënten startten de behandeling tussen januari 2021 en februari 2024.
Groep A omvatte 65 patiënten. Van hen hadden 21 mismatch repair deficiency - dMMR (32%), 8 hadden hoge tumorload - hTMB (12%), 20 hadden BRCAmutaties (31%) en 16 hadden CDK12i (25%).
Satbiele ziekte - DCR > 6 maanden werd bereikt bij 38% van de patiënten [95% betrouwbaarheidsinterval (BI) 27% tot 51%] en was het hoogst bij dMMR (81%), gevolgd door hTMB (25%), CDK12i (19%) en BRCAm (15%).
Het objectieve responspercentage in groep A was 38% (95% BI 22% tot 55%) en 47% (95% BI 34% tot 60%) vertoonde een daling van 50% in PSA waarden - prostaatspecifieke antigeenniveaus.
De mediane progressievrije overleving (PFS) was 4,0 maanden (95% BI 3,5-12,0 maanden) in groep A en 32,7 maanden (95% BI 21,8 maanden - niet bereikt) bij dMMR-patiënten.

Behandelingsgerelateerde bijwerkingen (TRAE's) leidden tot permanente stopzetting bij 14 van de 69 patiënten (20%). TRAE's van graad ≥3 traden op bij 48% van de patiënten, met diarree en verhoogde transaminasen elk bij 10%.
Er was één behandelingsgerelateerd overlijden als gevolg van een darmperforatie en een tweede na euthanasie na toxiciteit van graad 4.e.

De conclusie van de onderzoekers:

Deze studie van dubbele vormen van immuuntherapie (ICI's) in moleculair geselecteerde uitgezaaide gevorderde castratie resistente (mCRPC) voldeed aan het primaire eindpunt, met stabiele ziekte - DCR > 6 bij 38% van de patiënten. dubbele vormen van immuuntherapie (ICI's) vertoonden bescheiden responsen in de hTMB-, BRCAm- en CDK12i-subgroepen, maar toonden uitzonderlijke werkzaamheid in dMMR.

Het volledige studierapport is gepubliceerd in Annals of Oncology met ook een digitale toelichting van onderzoeksleider Dr. Niven Mehra :

Original articleArticles in PressSeptember 16, 2024Open access

Ipilimumab with nivolumab in molecularly selected patients with castration-resistant prostate cancer: primary analysis of the phase II INSPIRE trial ☆

S. van Wilpe1 ∙ I.S.H. Kloots1 ∙ P.H.J. Slootbeek1∙ … ∙ J. Schalken6 ∙ W.R. Gerritsen1 ∙ N. Mehra1 Niven.mehra@radboudumc.nl… Show more

Highlights

•

Ipilimumab and nivolumab induced a 6-month DCR of 38% in patients with molecularly selected mCRPC.

•

Durable benefit was particularly high in patients with dMMR who demonstrated a median PFS of 32.7 months.

•

PFS was shorter in patients receiving prior taxanes, suggesting that dual ICIs should be initiated early in the disease course.

Abstract

Background

Metastatic castration-resistant prostate cancer (mCRPC) typically exhibits resistance to immune checkpoint inhibitors (ICIs). However, a subset of mCRPC patients displays a more immunogenic profile. This study examines efficacy and safety of dual ICI therapy in molecularly selected mCRPC.

Patients and methods

This single-arm, phase II trial included 69 molecularly selected mCRPC patients with mismatch repair deficiency (dMMR), non-synonymous tumour mutational burden ≥7.1 muts/Mb (hTMB), a BRCA2 mutation (BRCAm), or biallelic CDK12 inactivation (CDK12i). Efficacy was assessed in ICI-naïve patients (cohort A) with RECIST 1.1 (A1) and Prostate Cancer Working Group 3 (A2) measurable disease. Safety was evaluated in cohorts A and B (prior ICI monotherapy). Treatment included nivolumab 3 mg/kg and ipilimumab 1 mg/kg every 3 weeks for four cycles, followed by nivolumab 480 mg every 4 weeks for up to 1 year. The primary endpoint was disease control rate beyond 6 months (DCR > 6), aiming to surpass a DCR > 6 of 22%.

Results

Patients initiated treatment between January 2021 and February 2024. Cohort A included 65 patients. Of these, 21 had dMMR (32%), 8 had hTMB (12%), 20 had BRCAm (31%), and 16 had CDK12i (25%). DCR > 6 was achieved in 38% of patients [95% confidence interval (CI) 27% to 51%], and was highest in dMMR (81%), followed by hTMB (25%), CDK12i (19%), and BRCAm (15%). Objective response rate in cohort A was 38% (95% CI 22% to 55%) and 47% (95% CI 34% to 60%) exhibited a 50% decline in prostate-specific antigen levels. Median progression-free survival (PFS) was 4.0 months (95% CI 3.5-12.0 months) in cohort A, and 32.7 months (95% CI 21.8 months-not reached) in dMMR patients. Treatment-related adverse events (TRAEs) led to permanent discontinuation in 14 of 69 patients (20%). Grade ≥3 TRAEs occurred in 48% of patients, with diarrhoea and elevated transaminases each in 10%. There was one treatment-related death due to a bowel perforation and a second following euthanasia after grade 4 toxicity.

Conclusions

This trial of dual ICIs in molecularly selected mCRPC met its primary endpoint, showing DCR > 6 in 38% of patients. Dual ICIs exhibited modest responses in the hTMB, BRCAm, and CDK12i subgroups, but demonstrated exceptional efficacy in dMMR.